Ὁ Δικαστής Antonin Scalia ἀνάχωμα κατά τῆς Τυραννίας
Ὁ Δικαστής Antonin Scalia
ἀνάχωµα κατά τῆς Τυραννίας καί ὑπερασπιστής
τοῦ ἐξέχοντος ρόλου τῆς Θρησκείας
Ὁ Antonin Scalia (1936-2016) ὑπῆρξε ἕνας ἀπό τούς σηµαντικότερους νοµικούς τῶν Ἡνωµένων Πολιτειῶν. Ἦταν τέκνο µεταναστῶν ἀπό τή Σικελία καί φοίτησε σέ Ρωµαιοκαθολικό Γυµνάσιο στή Νέα Ὑόρκη καί ἀργότερα στό Πανεπιστήµιο τοῦ Harvard. Ἀφοῦ ἐργάσθηκε ἀρχικά ὡς δικηγόρος καί ὡς καθηγητής νοµικῆς, προτάθηκε τό 1986 ἀπό τήν κυβέρνηση τοῦ R. Reagan γιά τή θέση τοῦ δικαστῆ στό Ἀνώτατο Δικαστήριο τῶν Η.Π.Α. (Supreme Court), ἡ δέ ἐκλογή του ἐγκρίθηκε ὁµόφωνα ἀπό τή Γερουσία µέ ψήφους 98-0.
Ἡ θητεία του στό Δικαστήριο χαρακτηρίσθηκε ἀπό τήν ἐπιµονή του στήν τήρηση τοῦ Συντάγµατος καί ἰδιαίτερα τῆς ἀρχῆς τῆς διάκρισης τῶν ἐξουσιῶν, στήν ὑπεράσπιση τοῦ παραδοσιακά ἐξέχοντος ρόλου τῆς θρησκείας στόν δηµόσιο χῶρο καί ἀπό τήν ἀντίθεσή του στήν καθιέρωση «νέων» δικαιωµάτων, πού δέν εὕρισκαν σαφῆ στήριξη στό Σύνταγµα, ὅπως τοῦ δικαιώµατος στήν ἔκτρωση. Διακρίθηκε δέ γιά τή µόρφωσή του, τήν ξεχωριστή του ἱκανότητα στήν ἀνάλυση τῶν νοµικῶν ἐννοιῶν, καθώς καί γιά τήν ἐκφραστικότητα τῶν διατυπώσεών του.
«Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ, ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΕΠΙ ΓΗΣ»
«Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ,
ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΕΠΙ ΓΗΣ»*
Φαντάζει ἀπίστευτο, καί ὅµως ἔχουν περάσει ἤδη δύο χρόνια ἀπό τήν ἐµφάνιση τῶν πρώτων φορέων κορῶνα-ἰοῦ στή χώρα µας, τό Φεβρουάριο τοῦ ἔτους 2020. Στό διάστηµα αὐτό ἡ Κυβέρνηση ἔχει ἐκδώσει µεγάλο ἀριθµό Πράξεων Νοµοθετικοῦ Περιεχοµένου καί Κοινῶν Ὑπουργικῶν Ἀποφάσεων, µέ τίς ὁποῖες λαµβάνονται µέτρα γιά τήν ἀποτροπή τῆς διάδοσης τοῦ κορῶνα-ἰοῦ.
Ἕνα ἀπό τά ἐν λόγῳ µέτρα ἐπιτάσσει τήν εἴσοδο τῶν προσώπων στούς χώρους λατρείας πρός τό σκοπό συµµετοχῆς σέ κάθε εἴδους θρησκευτικῆς τελετῆς, µόνο ἐφ’ ὅσον κατά τήν εἴσοδό τους ὑποχρεωτικά ἐπιδείξουν πιστοποιητικό ἐµβολιασµοῦ ἤ πιστοποιητικό νόσησης ἤ βεβαίωση ἀρνητικοῦ διαγνωστικοῦ ἐλέγχου. Ὁ ἔλεγχος τῶν πιστοποιητικῶν διενεργεῖται «µέ εὐθύνη τῶν οἰκείων θρησκευτικῶν ἀρχῶν».
Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τήν εἴσοδο τῶν πολιτῶν στά ἐµπορικά καταστήµατα. Καί σέ αὐτά οἱ πολῖτες εἰσέρχονται µόνο µέ πιστοποιητικό ἐµβολιασµοῦ ἤ πιστοποιητικό νόσησης ἤ βεβαίωση ἀρνητικοῦ διαγνωστικοῦ ἐλέγχου. Τό γεγονός, ὅτι στήν πράξη οἱ κυβερνῶντες δέν διακρίνουν τούς Ἱερούς Ναούς ἀπό τά ἐµπορικά καταστήµατα καταδεικνύει τήν ἀπιστία καί τό ἄηθες ἦθος τους, ἐνῷ παραβιάζει κατάφωρα τήν ἐλευθερία τῆς λατρείας.
Ὁ Κρυφός ἅγιος τῆς ἐποχῆς μας
Ὁ Κρυφός ἅγιος τῆς ἐποχῆς μας
Αὐτό τόν Μάϊο, στίς 23 τοῦ μηνός, θά πανηγυρίσουμε γιά πρώτη φορά τή μνήμη τοῦ Ἁγίου Εὐμενίου Σαριδάκη. Ἤδη ὁ Ἅγιος Πορφύριος προέτρεπε τούς πιστούς: «Νά πηγαίνετε νά παίρνετε τήν εὐχή τοῦ Γέροντα Εὐμένιου, γιατί εἶναι ὁ κρυμμένος ἅγιος τῶν ἡμερῶν μας. Σάν τόν Γέροντα Εὐμένιο βρίσκει κανείς κάθε διακόσια χρόνια»! Τήν ἁγιότητα αὐτοῦ τοῦ ἀνεκτίμητου θησαυροῦ, τόν ὁποῖο φανέρωσε ὁ Θεός στίς ἡμέρες μας μέ τίς ποικίλες ἐκδηλώσεις τῆς Χάριτός Του, διακήρυξε πρόσφατα τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο. Μετά ἀπό αἴτημα τῆς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης κατέταξε στίς 14 Ἀπριλίου τοῦ 2022 τόν Γέροντα Εὐμένιο Σαριδάκη στό Ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας.
«ΘΑΥΜΑ ΑΙΩΝΙΟΝ»
«ΘΑΥΜΑ ΑΙΩΝΙΟΝ»
Τά περισσότερα κείμενά μας γιά θεατρικά ἔργα πού δημοσιεύονται στό περιοδικό ΕΥΛΟΓΙΑ γράφονται μέ ἀφορμή τήν παρουσίασή τους σέ θέατρα κατά τήν χειμερινή θεατρική περίοδο ἤ κατά τήν διάρκεια διαφόρων φεστιβάλ. Τό κείμενο αὐτό γιά τό ἔργο «Θαῦμα Αἰώνιον» τοῦ Τάκη Χρυσούλη – χαρακτηρίζεται Λειτουργικό Δρᾶμα – πού ἀφορᾶ τήν ζωή τῆς Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, γράφεται τώρα, διότι ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη της τήν 1η Ἀπριλίου.
Ὡς θεατρικό εἶδος τό λειτουργικό δρᾶμα συνδυάζει στοιχεῖα τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς τραγωδίας καί τοῦ τελετουργικοῦ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Τό «Θαῦμα Αἰώνιον», ἐμπνευσμένο ἀπό τήν ζωή τῆς Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, παρουσιάζει σκηνές, μέ φάσεις ἀπό τήν συγγραφή τῆς βιογραφίας τῆς ζωῆς τῆς Μαρίας στήν Ἀλεξάνδρεια ὅπου καθημερινά βυθιζόταν στόν βοῦρκο τῆς ἀκολασίας, τήν ἐπίγνωση τῆς καταστάσεώς της μπροστά στό Σταυρό πού τήν ὁδήγησε στή μετάνοια καί στήν ἀσκητική ζωή στήν ἔρημο.
ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ «ΠΙΣΤΕΥΩ» ΦΩΣ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ
ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ «ΠΙΣΤΕΥΩ»
ΦΩΣ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ *
Τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Βουκουρεστίου
& Πατριάρχου Ρουμανίας κ. ΔΑΝΙΗΛ
Ἡ ἐμβάθυνση καί ἡ θεολογική ἐξήγηση τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, πού διατυπώθηκε στήν Πρώτη Οἰκουμενική Σύνοδο τῆς Νικαίας (325), καί συμπληρώθηκε μετέπειτα, τό ἔτος 381, ἀπό τούς ἁγίους Πατέρες τῆς Δευτέρας Οἰκουμενικῆς Συνόδου τῆς Κωνσταντινουπόλεως, μᾶς προσφέρει σήμερα ἀκόμη μιά εὐκαιρία γιά νά ὑπογραμμίσουμε τό νόημα τῆς πίστεως καί τοῦ Χριστιανικοῦ βιώματος σ’ ἕναν κόσμο ὅλο καί πιό ἀδιάφορο γιά τίς ἀξίες τῆς πίστεως, ἤ ὁ ὁποῖος, βρισκόμενος μπροστά στόν Θρησκευτικό 
πλουραλισμό τῆς Κοινωνίας, παρεκκλίνει ἀπό τήν ὀρθή Πίστη καί δέχεται μέ ἐλαφρότητα τίς σέκτες καί τούς θρησκευτικούς συγκρητισμούς.
Τό Νικαιο-Κωνσταντινοπολίτκο «Πιστεύω» διατυπώθηκε ἀπό τούς συνοδικούς Πατέρες, Ἀρχιεπισκόπους τῶν Ἐκκλησιαστικῶν κοινοτήτων τῆς Ἀνατολῆς καί τῆς Δύσεως, ἔχοντας τήν συνείδηση τῶν εὐθυνῶν τους γιά τήν σωστή διατήρηση τῆς πίστεως ὡς βάση γιά τήν σωτηρία καί τήν Αἰώνια Ἕνωση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό καί ὡς κατευθυντήρια ἀρχή καί κριτήριο γιά τήν διατήρηση τῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ ἴδιοι ἰσχυρίζονταν ὅτι, ἐάν ὁ Χριστός δέν εἶναι ἀληθινός Θεός, οὔτε ἡ Πίστη σ’ Αὐτόν δύναται νά εἶναι σωτήρια, διότι ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά θεοποιηθεῖ καί νά ζήσει αἰώνια, παρά μόνο σέ κοινωνία μέ τόν Θεό – τήν Πηγή τῆς αἰώνιας Ζωῆς. Καί ἐάν ἡ Ἐκκλησία δέν ὁμολογεῖ τήν ὀρθή Πίστη, τότε δέν μπορεῖ νά εἶναι οὔτε μία, οὔτε ἁγία, οὔτε Καθολική καί Ἀποστολική, διότι ἡ Ὀρθοδοξία τῆς Πίστεως θεμελιώνεται ἐπάνω στήν Ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Γι’ αὐτούς τούς λόγους, οἱ συνοδικοί Πατέρες ἀπέρριπταν τήν Αἵρεση καί τήν καινοτομία ὡς ὀρθολογιστική διαχείριση καί ἀκρωτηριασμό τοῦ μυστηρίου ἤ τῆς Ἀλήθειας τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἑνός τῆς Ἁγίας Τριάδος. Κατ’ αὐτό τόν τρόπο εἶναι ἐνδεικτική ἡ δήλωση τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς τέταρτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου (Χαλκηδόνα, 451) γιά τό Νικαιο-Κωνσταντινοπολίτικο Πιστεύω: «Ὁ Κύριος καί Σωτήρας ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἐνδυναμώνοντας τούς μαθητές Του στήν γνώση τῆς Πίστεως, τούς εἶπε «τήν εἰρήνη Μου σᾶς δίνω, τήν εἰρήνη Μου σᾶς ἀφήνω», ὥστε κανείς νά μή διαχωρισθεῖ ἀπό τόν πλησίον του στά δόγματα τῆς Πίστεως, ἀλλά ὅλοι νά ἐμφανίζονται μέ τήν ἴδια ὁμολογία τῆς Πίστεως (…) Ἑπομένως, αὐτό τό σοφό καί σωτήριο «Πιστεύω» τῆς Θείας Χάριτος θά ἦταν ἀρκετό γιά τήν πλήρη γνώση καί ἐνδυνάμωση τῆς ὀρθῆς Πίστης, διότι μᾶς διδάσκει πλήρως γιά τόν Πατέρα καί τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα καί παρουσιάζει τήν ἐνσάρκωση τοῦ Κυρίου σέ ὅσους τήν δέχονται μέ Πίστη» (Δογματική ἀπόφαση τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου).
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ
(6 Ἀπριλίου 1894 – 7 Ἀπριλίου 1979)
Ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς ἦταν Ὀρθόδοξος Χριστιανός θεολόγος, Ἀρχιμανδρίτης στή Μονή τοῦ Τσέλιε, μελετητής τοῦ Ντοστογιέφσκι, ἀντικομμουνιστής συγγραφέας καί ἐπικριτής τῆς πραγματιστικῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς.
Στίς 29 Ἀπριλίου 2010, ὁ πατήρ Ἰουστίνος ἁγιοκατατάχθηκε ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Σερβικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
«ΠΑΣΧΑ ΤΗΣ ΑΦΘΑΡΣΙΑΣ» ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΑΦΘΑΡΤΟΔΟΚΗΤΩΝ!
«ΠΑΣΧΑ ΤΗΣ ΑΦΘΑΡΣΙΑΣ»
ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΑΦΘΑΡΤΟΔΟΚΗΤΩΝ!
Ἐπιθυμίᾳ ἐπιθυμήσαμε τοῦτο τό Πάσχα νά τό αἰσθανθοῦμε ὅσο τό δυνατόν «ἐξ ὅλης τῆς καρδίας μας καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς μας καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας μας καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος μας». Μεγάλη ἡ ἀπαίτησή μας, ἀλλά καί μεγάλη ἡ βοήθεια τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ἡ Ὁποία φωτίζει τήν διάνοιά μας γιά νά μάθουμε τόν Χριστόν μας καί μᾶς Τόν παριστᾶ Περιγραπτόν καί Ἀπερίγραπτον, ἐπαφίεται δέ στόν καθένα μας νά λάβῃ τό «Φῶς Χριστοῦ», τό «Φῶς τῆς Γνώσεώς Του», ἀναλόγως τῆς προαιρέσεως καί τῆς προθυμίας του.
Ὅλες οἱ μάχες τοῦ Σατανᾶ δόθηκαν καί ἐξακολουθοῦν νά δίδονται μέ ἕναν καί μοναδικό στόχο: Νά πλήξουν τό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ μας, τόν Θεάνθρωπο Χριστόν, νά τόν ἀλλοιώσουν στήν πνευματική ὀπτική τῶν ἀνθρώπων, γιατί μόνο ἔτσι χάνεται ἀπό τά μάτια μας ἡ Σωτηρία μας, ὁ Χριστός, ἐφ’ ὅσον «οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία· οὐδὲ γὰρ ὄνοµα ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδοµένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡµᾶς.» (Πράξ. 4, 12)!
Πρός τόν σκοπό αὐτόν εἶχε, καί ἔχει ἐπιστρατεύσει ὁ διάβολος πλῆθος ὀργάνων του, ἀνθρώπους «λαλοῦντας διεστραµµένα», τούς ὁποίους ὁ Χριστός καί οἱ ἅγιοι Πατέρες μας ἀποκαλοῦν «Πῦλας τοῦ Ἅδου», οἱ ὁποῖες, ὅμως, «Πῦλαι», κατά τόν ἀψευδέστατον λόγο τοῦ Χριστοῦ μας «οὐ κατισχύσουσιν» τῆς Ἐκκλησίας Του! Καί, πράγματι, δύο χιλιάδες εἴκοσι δύο χρόνια δέν ἔχουν κατισχύσει!
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καί ὁ ἀρειανισμός στήν «χριστιανική» Δύση
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ
καί ὁ ἀρειανισμός στήν «χριστιανική» Δύση
Ὅταν μιλάει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, στήν πρώτη πρός Κορινθίους Ἐπιστολή, γιά τό κήρυγμά του, τονίζει ὅτι κατά πρῶτον λόγο τούς παρέδωσε, ὅτι ὁ Χριστός «ἀπέθανεν ὑπέρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατά τάς Γραφάς, καί ὅτι ἐτάφη, καί ὅτι ἐγήγερται τή τρίτη ἡμέρα κατά τάς Γραφάς» (15, 3-4). Τήν Ἀνάσταση ὅμως τοῦ Χριστοῦ τούς κήρυττε ὄχι ἁπλῶς ὡς ἀκροατής τῶν λόγων τῶν αὐτοπτῶν μαρτύρων, ἀλλά ἐξ ἰδίας ἐμπειρίας, ἐπειδή, μετά τίς ἐμφανίσεις τοῦ Χριστοῦ πρίν ἀπό τήν Ἀνάληψή Του, τελικά καί ὁ ἴδιος εἶδε τόν ἀναστημένο Χριστό. Τόν εἶδε μετά τήν Ἀνάληψή Του, Τόν εἶδε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ. Ἐδῶ στήν περίπτωση τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἰσχύει αὐτό πού ὑπογραμμίζει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γενικά γιά ἐμᾶς τούς χριστιανούς, ὅτι δέν θά ἔπρεπε νά χρειαζόμαστε τή βοήθεια τῶν γραπτῶν κειμένων, ἀλλά ὁ βίος μας θά ὤφειλε νά εἶναι τόσο καθαρός, ὥστε «τοῦ Πνεύματος τήν χάριν ἀντί βιβλίων γίνεσθαι ταῖς ἡμετέραις ψυχαῖς, καί καθάπερ ταῦτα διά μέλανος, οὕτω τάς καρδίας τάς ἡμετέρας διά Πνεύματος ἐγγεγράφθαι». Αὐτή τήν ἐγγραφή ἀπ’ εὐθείας στίς καρδιές μας θά μπορούσαμε νά χαρακτηρίσουμε ὡς ἐπιστήμη τοῦ Θεοῦ. Παρέχει τήν ἄμεση, σαφῆ καί ἀδιαμφισβήτητη γνώση. Πρόκειται γιά τήν ἐνδιάθετο πίστη, ἡ ὁποία, γιά τόν Ἀπόστολο Παῦλο, εἶναι «ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων». Αὐτός ὁ ἔλεγχος ὑπερβαίνει ἀσύγκριτα τή μεθοδολογία τῆς κάθε ἐπιστήμης, κάνει τόν ἄνθρωπο συμμέτοχο τῆς γνώσης τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ἐποίησε τήν ἐπιστήμη. Οἱ χριστιανοί μέ τόση καθαρότητα βίου, ὥστε νά καθιστοῦν τόν ἑαυτό τους δεκτικό τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δηλ. ὅλοι οἱ Ἅγιοι διαχρονικά σέ ὅλους τους αἰῶνες, γίνονται «βιβλία καί νόμοι … διά τῆς χάριτος ἔμψυχοι», ἀποτελοῦντες ζωντανή ἔκφραση τοῦ Χριστοῦ σέ κάθε ἐποχή. Συμπίπτουν ἀπόλυτα μέ τά λόγια τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πού προκύπτουν ἀπό ὅλα τά παραπάνω: «εἰ δέ Χριστός οὐκ ἐγήγερται, κενόν ἄρα τό κήρυγμα ἡμῶν, κενή δέ καί ἡ πίστις ὑμῶν».
«Καὶ ἀπῆλθεν ...εἰς τὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν»
«Καὶ ἀπῆλθεν ...εἰς τὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν»
«Προσεύχῃ· καὶ φόβητρα, θρόμβοι αἱμάτων, Χριστέ...»
Μέσα στὸ Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν, κινοῦνται καί ἀπόψε σιωπηλοί, σχεδὸν μὲ βαρὺ βηματισμό, οἱ ἴσκιοι τῶν Μαθητῶν μὲ τὸν Κύριο... Ἔρχονται νὰ μᾶς δείξουν καὶ τὸ προσωπικό μας Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν, ὅπου καί ἐμεῖς καταφεύγουμε σὲ ὧρες πικρές, μοναχικές, ὧρες ἀπόγνωσης. Τότε, δηλαδή, ποὺ ἀναζητοῦμε τόπο ἥσυχο, μισοφωτισμένο. Καταφεύγουμε ἀφήνοντας τὴν ψυχή μας νὰ ξετυλίξει τὸ εἰλητάριο τῶν ὅσων ἔχουμε νὰ Τοῦ καταθέσσουμε μέσῳ τῆς προσευχῆς μας. Ὅπως μᾶς παρέδωσε καί ὁ ἴδιος μέσῳ τῆς δικιᾶς Του, τῆς ὑπερφυοῦς Του προσευχῆς, αὐτῆς, δηλαδή, τῆς ἐπικοινωνίας, τῆς συνάντησης, τῆς ἀναζήτησης τοῦ «ὅπλου κατὰ τοῦ διαβόλου», ποὺ τόσο μᾶς χρειάζεται...
ΜΕ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΟ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ π. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ
ΜΕ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ
ΤΟ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΕΡΓΟ
ΤΟΥ π. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ
Ἔχουν περάσει 25 χρόνια ἀπό τῆς ἐκδηµίας τοῦ µακαριστοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἐµµανουήλ Βολουδάκη, τοῦ διατελέσαντος Διακόνου, Ἐφηµερίου ἀλλά καί Προϊσταµένου τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Πευκακίων ἐπί µισό καί πλέον αἰῶνα!
Ὁ π. Ἐµµανουήλ διηκόνησε τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ µας ἀλλά καί τήν Ἐνορία µας ἀθόρυβα, µέ φιλάνθρωπη ἀγάπη καί ταπείνωση, παράλληλα δέ, συνέβαλε τά µέγιστα στόν ἐξωραϊσµό τοῦ Ναοῦ, ἰδίως µέ τήν ἐξωτερική ἐπένδυσή του µέ ἀρτιφισιέλ, ἡ ὁποία καί τόν διετήρησε ὄρθιο µέχρι τῆς ριζικῆς ἀνακαινίσεώς του, πού ἄρχισε τό 2003 καί ὁλοκληρώθηκε τό 2009.