ΜΕ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ
ΤΟ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΕΡΓΟ
ΤΟΥ π. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ
Ἔχουν περάσει 25 χρόνια ἀπό τῆς ἐκδηµίας τοῦ µακαριστοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἐµµανουήλ Βολουδάκη, τοῦ διατελέσαντος Διακόνου, Ἐφηµερίου ἀλλά καί Προϊσταµένου τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Πευκακίων ἐπί µισό καί πλέον αἰῶνα!
Ὁ π. Ἐµµανουήλ διηκόνησε τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ µας ἀλλά καί τήν Ἐνορία µας ἀθόρυβα, µέ φιλάνθρωπη ἀγάπη καί ταπείνωση, παράλληλα δέ, συνέβαλε τά µέγιστα στόν ἐξωραϊσµό τοῦ Ναοῦ, ἰδίως µέ τήν ἐξωτερική ἐπένδυσή του µέ ἀρτιφισιέλ, ἡ ὁποία καί τόν διετήρησε ὄρθιο µέχρι τῆς ριζικῆς ἀνακαινίσεώς του, πού ἄρχισε τό 2003 καί ὁλοκληρώθηκε τό 2009.
Περί τοῦ ζήλου του γιά τήν εὐπρέπεια τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Νικολάου θά µιλήσουµε κατά τήν περιγραφή τοῦ Ἀνακαινιστικοῦ Ἱστορικοῦ τοῦ Ναοῦ µας, πού ἐλπίζουµε, ἄν ὁ Θεός ἐπιτρέψῃ, νά τό ὁλοκληρώσουµε προσεχῶς. Στό παρόν, θά περιορισθοῦµε νά φωτίσουµε τό ποικίλο φιλανθρωπικό ἔργο του, τό ὁποῖο χαρακτηρίζει ποιµαντική πρωτοτυπία, γιατί δέν περιορίσθηκε µόνο στήν οἰκονοµική στήριξη τῶν ἐµπεριστάτων ἐνοριτῶν µας, ἀλλά, καθιερώνοντας –ἐκτός τῶν ἄλλων – «ΤΟ ΔΕΜΑ ΤΟΥ ΠΤΩΧΟΥ», γιά τά Χριστούγεννα καί τό Πάσχα, ἔκλεινε µέσα σ’ αὐτό, πέρα ἀπό τά τρόφιµα, δῶρα ἐπίκαιρα καί γράµµατα ἀγάπης καί ἀδελφικότητος, τά ὁποῖα ἑτοίµαζε στό σπίτι του µέ πολλή φροντίδα.
Παράλληλα, χωρίς κανείς νά τοῦ τό ζητήσῃ, καθιέρωσε ἐπισκέψεις στό Νοσοκοµεῖο τῶν Φυλακῶν Ἀβέρωφ, πού στεγάζονταν τότε στό σηµερινό κτίριο τῆς ΓΑΔΑ, ἐπί τῆς Λεωφόρου Ἀλεξάνδρας. Ἐκεῖ, ἐκτός τῶν βαρυποινιτῶν (ἀρκετοί ἀπό τούς ὁποίους περίµεναν τήν ἐκτέλεσή τους, γιατί τότε δέν εἶχε καταργηθεῖ ἡ θανατική ποινή), ἦσαν καί πολιτικοί κρατούµενοι, ὅπως ὁ Λεωνίδας Κῦρκος, τοῦ ὁποίου τό σπίτι ἦταν στήν Ἐνορία µας.
Σέ µιά δύσκολη περίοδο, ὅπου ἐδιώκοντο ἀπό τήν Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραµανλῆ ὄχι µόνο οἱ Κοµµουνισταί, ἀλλά καί ὅσοι δηµόσιοι ὑπάλληλοι διάβαζαν δηµοκρατικές ἐφηµερίδες, ὁ π. Ἐµµανουήλ πλησίαζε στίς Φυλακές τούς Πολιτικούς Κρατουµένους, δείχνοντάς τους ὅτι εἶναι λάθος νά ταυτίζουν τήν Ἐκκλησία καί τόν Χριστό µέ τόν φασισµό, τήν πλουτοκρατία, τήν Δεξιά καί τόν ἰµπεριαλισµό! Τούς ἔφτιαξε Βιβλιοθῆκες καί τίς ἐπλούτισε µέ βιβλία, τούς ἐπεσκέπτετο Λειτουργικά καί Ποιµαντικά κάθε 15θήµερο, τούς Ἐξοµολογοῦσε, τούς ἔδιδε Νόηµα στήν αἰχµάλωτη ζωή τους.
Ἀποτέλεσµα τῆς Ποιµαντικῆς του αὐτῆς ἦταν νά ἐπιτύχη τό ἀκατόρθωτο: Νά µεταστρέψῃ τόσο πολύ ἀκόµη καί τούς Κοµµουνιστάς, ὥστε νά συµψάλλουν µέ τήν χορωδία, πού ἔψαλλε τίς Ἑόρτιες Ἀκολουθίες, πού τελοῦσε!
Δέν θά µακρηγορήσουµε ἀλλά θά ἀφήσουµε νά µιλήσουν γιά τό ἔργο αὐτό τοῦ π. Ἐµµανουήλ, τά ἔγγραφα τοῦ Ὑπουργείου Δικαιοσύνης, τοῦ Διευθυντοῦ τῶν Φυλακῶν Ἀβέρωφ, τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς καί τῆς Ἱ. Συνόδου. Θά προτάξουµε, ὅµως, ὅλων αὐτῶν, τήν ἐπιστολή, πού ἔστειλε στίς 25 Ἀπριλίου 1960 στόν γνωστό Θεατρικό Συγγραφέα καί Χρονογράφο τῆς ἐφηµερίδος «ΤΑ ΝΕΑ» Δηµήτρη Ψαθᾶ, ἕνας πολίτης, φίλος κρατουµένου, ἐντυπωσιασµένος ἀπό τό πνευµατικό αὐτό ἔργο ἀλλά καί ἀπό τά ἀποτελέσµατά του:
« Ἀθῆναι τῇ 25η Ἀπριλίου 1960
Ἀξιότιμε Κύριε Ψαθᾶ
..............Σέ ἐπίσκεψί μου κοντά σέ φίλο μου κρατούμενο, ἔζησα τήν ἐπιβλητική μυσταγωγία τῆς Μ. Παρασκευῆς στό ἵδρυμα αὐτό, πού ἀποτελεῖ πραγματική ὄασι μέσα στήν ἔρημο τῆς ἀναλγησίας τῶν πολλῶν στούς δυστυχεῖς αὐτούς συνανθρώπους μας, πού δίκαια ἤ ἄδικα σκληρά δοκιμάζονται, μέ τή στέρησι τοῦ πιό πολύτιμου ἀγαθοῦ, τῆς ἐλευθερίας των.
Σέ μιά μεγάλη αἴθουσα, πού σέ ἱερό χῶρο ἔχει διαμορφωθῆ, μιά παιδική χορωδία ψάλλει, βοηθεῖ στό τελετουργικό του ἔργο τό σεβαστό ἱερέα καί γύρω τους οἱ κρατούμενοι ἄρρωστοι, ὅσοι μποροῦν ὄρθιοι καί ἀπό τό κρεββάτι τοῦ πόνου τους οἱ ἄλλοι, μέ εὐλάβεια παρακολουθοῦν τήν ἀπεικόνισι Τοῦ Θείου δράματος. Ἐμπνευσμένη ὁμιλία τοῦ σεμνοῦ λευΐτη τούς ἐνθαρρύνει, τούς ἐμψυχώνει, τούς ἑνώνει σ’ἕνα ἄνθρωπο. Μᾶς συγκινεῖ ὅλους, προκαλεῖ δάκρυα. Ἡ κατανυκτική αὐτή ἐκκλησιαστική τελετή, πού ἦταν γιά ὅλους μας πραγματικό ψυχικό λουτρό, μοὔδωκε τήν εὐκαιρία νά πληροφορηθῶ γιά τό δημιουργικό ἔργο τοῦ ρέκτη κληρικοῦ π. Ἐμμανουήλ Βολουδάκη, στίς τάξεις τῶν πονεμένων. Τακτικός ἐφημέριος τοῦ ἁγίου Νικολάου Πευκακίων, ἐκτελεῖ ἐπί ἕξη χρόνια μέ ἀπαράμιλλο ζῆλο καί προθυμία καί τό πρόσθετο αὐτό καθῆκον. Μέ τήν προθυμία του, τό ζῆλο του, τήν ἀγάπη του πρός ὅλους, τή στοργή του στούς σωματικά καί ψυχικά πληγωμένους, κατέκτησε τίς ψυχές ὅλων. Τόν περιμένουν μέ λαχτάρα κάθε δεκαπενθήμερο νά λειτουργήση στό Θυσιαστήριο, πού γι’ αὐτούς στήθηκε, τόν ἀκοῦν μέ προσοχή. Ἀπ’ αὐτόν ἀντλοῦν τό θάρρος. Κοντά του βρίσκουν τήν ψυχική θαλπωρή, τό ἰαματικό βοτάνι, γιά τίς τραυματισμένες ψυχές των. Αὐτός ὠργάνωσε πνευματικά τό Ἵδρυμα, ἐξασφάλισε βιβλιοθήκη μέ πολλούς τόμους βιβλίων, γιά τήν ψυχαγωγία τῶν νοσηλευομένων. Ἀκούραστος, μέ πραότητα τούς παραμυθεῖ, τούς ἐμψυχώνει.
Γιάννης Τσίπης
ὁδός Σημαντήρα 18 Κάτω Πατήσια
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ Ἐν Ἀθήναις τῇ 24-6-1956
Πρός
Τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν & πάσης Ἑλλάδος
κ. Δωρόθεον
Μακαριώτατε,
Αἰσθανόμεθα τήν ὑποχρέωσιν νά εὐχαριστήσωμεν καί νά συγχαρῶμεν τήν Ἀποστολικήν Διακονίαν τῆς Ἑλλάδος διά τήν τόσον ὡραίαν δράσιν ἥν ἀναπτύσση εἰς τήν ὑφ’ ἡμᾶς ὑπηρεσίαν ὁ αἰδεσιμώτατος Ἐμμανουήλ Βολουδάκης.
Ὁ ἐν λόγῳ ἐφημέριος διά τῆς δράσεως αὐτοῦ πλησίον τῶν ἀσθενῶν κρατουμένων καί τῆς συγκινητικῆς προσηλώσεως του πρός τήν ἐμπιστευθεῖσαν αὐτῷ ἀποστολήν, τιμᾶ τήν ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος ἀναδεικνυόμενος εἰς ἀληθῆ ποιμένα ἀπολωλότων καί χειμαζομένων προβάτων.
Οἱ ἀσθενεῖς κρατούμενοι τελοῦντες ὑπό τό βάρος τῆς νόσου καί ὑπό τήν κρίσιν τῶν ἀνθρώπων, συναντοῦν τήν θείαν ἐπιείκειαν καί στοργήν ἐν τῷ προσώπῳ ἑνός ἀξίου λειτουργοῦ τοῦ Ὑψίστου, κινουμένου καί πέραν τῶν στενῶς νοουμένων καθηκόντων του.
Εἰς αὐτόν ὀφείλεται ἡ ἵδρυσις εἰδικῆς βιβλιοθήκης ἐν τῷ ὑφ’ ἡμᾶς Νοσοκομείῳ πλουτισθείσης διά ψυχαγωγικῶν καί ἠθικοπλαστικῶν βιβλίων, περιλαμβανούσης καί ἐγκυκλοπαιδικόν λεξικόν τοῦ Ἡλίου.
Μερίμνῃ αὐτοῦ ἐπεσκέφθη τούς ἀσθενεῖς κρατουμένους, κατά τήν Μ.Ἑβδομάδα καί τήν Ἀνάστασιν ὁμάς κυριῶν τῆς Ἐπιτροπῆς φίλων τῶν κρατουμένων Ἁγίου Νικολάου Πευκακίων, διένειμον διάφορα δῶρα εἰς τούς ἀσθενεῖς, παρασχοῦσαι αὐτοῖς ψυχικήν παραμυθίαν καί ὑλικήν ἔτι συνδρομήν διά τῆς ἐπισκέψεώς των. Κατά τήν Μ. Παρασκευήν δέ εἰς τήν ἀκολουθίαν τοῦ Ἐπιταφίου, ὁ ἐν λόγῳ ἱερεύς ἐμερίμνησεν ὥστε νά παραστῆ χορωδία νεανίδων ἥτις ἔψαλε τά ἐγκώμια ἐν μέσῳ κατανυκτικῆς θρησκευτικῆς ἀτμοσφαίρας.
Ἐκεῖνο ὅμως τό ὁποῖον καθιστᾶ τήν δρᾶσιν αὐτοῦ ὄντως ἀποστολικήν εἶναι ἡ προσωπική καί κατ’ ἰδίαν ἐπαφήν μέ ἕναν ἕκαστον τῶν ἀσθενῶν κρατουμένων καί τό πραγματικόν καί στοργικόν ἐνδιαφέρον πού ἐπιδεικνύει διά τά ἀπασχολοῦντα αὐτούς ζητήματα. Δράττεται δέ τῆς εὐκαιρίας ταύτης ὅπως ἐνσταλάζη εἰς τάς ψυχάς αὐτῶν τόν Θεῖον λόγον ὡς βάλσαμον παραμυθίας καί ἐνθαρύνσεως.
Χαρακτηριστικόν τῶν ἀνωτέρω καί ἀπόδειξις ὅτι ὄντως αἱ προσπάθειαί του ἀποδίδουν καρπούς, εἶναι καί τό γεγονός ὅτι ἀσθενεῖς κρατούμενοι, ἀρνηταί πάσης πίστεως καί ὑβρισταί, τῶν θείων, προσῆλθον ἐσχάτως εἰς τό Μυστήριον τῆς Θείας Κοινωνίας μεταμελημένοι καί αἰσιόδοξοι. Τοιοῦτοι ἱερεῖς, ὡς ὁ αἰδεσιμώτατος Ἐμμανουήλ Βολουδάκης, μεταφέροντες εἰς τήν πρᾶξιν τόν Χριστιανικόν λόγον, τιμοῦν ὄντως τό ἱερόν των σχῆμα καί τήν Ἐκκλησίαν καί δικαιώνουν τόν εἰς αὐτήν ἀποτιόμενον σεβασμόν τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος.
Προσωπικῶς
Γ. Καρτέρης ἰατρός
Δ/ντής Νοσ. Κρατουμένων
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
«ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ»
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Ἐκ τῆς ἐτησίας Ἐκθέσεως
«περί τῆς Νοσηλευτικῆς καί Σωφρονιστικῆς ἀποδόσεως τοῦ Νοσοκομείου Κρατουμένων κατά τό ἔτος 1957».
.......Μέ ἰδιαιτέραν ἱκανοποίησιν σημειοῦμεν ἐπίσης τήν εὐμενῆ ἐπίδρασιν τῆς ἐκκλησίας ἐπί τόν σωφρονισμόν τῶν κρατουμένων.
Ἐνεός ἵσταται τις πρός τῆς ἀθρόας προσελεύσεως ἁπάντων τῶν κρατουμένων εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν, μέ πρωτοπόρους «ἐδῶ τό παράδοξον» τούς κομμουνιστάς, ἔτι δέ περισσότερον πρό τοῦ φαινομένου καθ’ ὅ καί αὐτοῦ τοῦ κρατουμένου Νικ. Κεπέση, κορυφαίου στελέχους τοῦ Κ.Κ.Ε. ὁρῶνται τά χείλη ψάλλοντα τά τοῦ ἐπιταφίου θρήνου κατά τήν Μ. Παρασκευήν ἤ τά Ἀναστάσιμα κατά τό Πάσχα. Ἐνταῦθα ὀφείλομεν ν’ ἀναγνωρίσωμεν ὅτι τοῦτο εἶναι ἀποτέλεσμα μιᾶς ἐπί 4ετίαν περίπου συνεχοῦς, ἐντατικῆς καί ἰδιατέρως δεξιοτέχνου προσπαθείας τοῦ πατρός Ἐμμ. Βολουδάκη, ἐφημερίου τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Πευκακίων, πρός τόν ὁποῖον ἡ ὑπηρεσία αἰσθάνεται τήν ὑποχρέωσιν νά ἐκφράσῃ διά μίαν εἰσέτι φοράν τάς εὐχαριστίας της καί τήν εὐαρεσκειάν της.
Ὁ Διευθυντής
Γ. ΚΑΡΤΕΡΗΣ
15/5/1958
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Ἐν Ἀθήναις τῇ 26.4.57
Πρός
Τόν Αἰδεσιμώτατον κ. Ἐμμ. Βολουδάκην
Ἐφημέριον Ἱεροῦ Ναοῦ
Ἁγ. Νικολάου Πευκακίων
Ἀφορμήν λαμβάνοντες ἐξ ὑπηρεσιακῆς πρός ἡμᾶς ἐκθέσεως τοῦ Διευθυντοῦ τοῦ Νοσοκομείου κρατουμένων «Ἅγιος Παῦλος» ἐπιθυμοῦμεν νά ἐκφράσωμεν πρός ὑμᾶς τήν ἄκραν εὐαρέσκειάν μας διά τάς ὑπηρεσίας ἅς ἀπό ἐτῶν συστηματικῶς καί ἀόκνως ἀμισθί δέ προσφέρετε ὑπέρ τῶν ἐν τῷ ῥηθέντι νοσοκομείῳ νοσηλευομένων κρατουμένων, μεριμνῶντες διά τήν Χριστιανικήν αὐτῶν διαπαιδαγώγησιν καί παρηγορίαν, ἐν κατανοήσει τῆς ὑψηλῆς ὑμῶν ἀποστολῆς ὡς λειτουργοῦ τοῦ ὑψίστου.
Ἡ τοιαύτη ὑμῶν προσφορά τιμᾷ τήν Ἐκκλησίαν μας ἥτις πάντοτε ἐν τῷ προσώπῳ τοιούτων λειτουργῶν, ὑπῆρξε παραστάτις τῶν προσπαθειῶν τῆς Πολιτείας.
Ὁ Ὑπουργός
Κ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
«ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ»
Ἀθῆναι τῇ 29-4-1959
Πρός
Τήν Ἀποστολικήν Διακονίαν
«Γραφεῖον Διακονίας Φυλακῶν»
Διαπιστώσαντες τήν εὐεργετικήν ἐπίδρασιν ἥν ἔσχεν ἐπί τῶν κρατουμένων τοῦ ὑφ’ ἡμᾶς Νοσοκομείου ἡ ἀναληφθεῖσα ἀπότινος προσπάθεια ὑμῶν, θεωροῦμεν ὑποχρέωσίν μας ὅπως διατυπώσωμεν ἐγγράφως τάς εὐχαριστίας τῆς ὑπηρεσίας μας.
Ἐχόμενοι ἄλλως τε τῆς ἀντιλήψεως ὅτι αἱ καλαί πράξεις δέον νά ἐξαίρωνται ἵνα ἀποτελοῦν παράδειγμα καί προκαλοῦν τήν εὐγενῆ ἄμιλλαν ἐπ’ ἀγαθῷ τῆς κοινωνίας, ἐπιθυμοῦμεν ἐκ καθαρῶς ὑπηρεσιακοῦ καθήκοντος, νά τονίσωμεν ἰδιαιτέρως τόν ἐπιτυχῆ τρόπον καθ’ ὅν ἀσκεῖ τό ἱερόν τοῦτο καθῆκον ὁ πατήρ Ἐμμ. Βολουδάκης καί τάς ὑπ’ αὐτοῦ καταβαλλομένας φιλοτίμους προσπαθείας ἐξικνουμένας μέχρι σημείου ὥστε καί εἰς δαπάνας ἀκόμη νά ὑποβάλλεται.
Οὕτω αἱ συχναί, τακτικαί καί ἔκτακτοι, ἐπισκέψεις αὐτοῦ ἐν τῷ Νοσοκομείῳ, αἱ ὁμιλίαι καί νουθεσίαι του πρός τούς κρατουμένους, ἡ κινητοποίησις διαφόρων κυριῶν ἐπισκεφθεισῶν ἐπανειλημμένως τούς ἀσθενεῖς κρατουμένους καί ἡ παροχή διαφόρων μικρῶν δώρων, γλυκισμάτων, σιγαρέτων κλπ., εἶχον ὡς ἀποτέλεσμα ὥστε, παρά τήν ἀρχικήν παντελῆ ἀδιαφορίαν, νά αὐξάνη σύν τῇ παρόδῳ τοῦ χρόνου ὁ ἀριθμός τῶν εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν προσερχομένων κρατουμένων εἰς σημεῖον ὥστε σήμερον τό σύνολον σχεδόν τούτων μηδέ τῶν κομμουνιστῶν ἐξαιρουμένων νά προσέρχωνται καί μέ καταφανῆ εὐλάβειαν καί κατάνυξιν νά παρακολουθῇ τήν Θείαν Λειτουργίαν.
Ἰδιαίτατα κατά τήν ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου καί τήν Τετάρτην τοῦ Διακαινησίμου ἐσημειώθη ἡ ἀθρόα προσέλευσις πάντων ἀνεξαιρέτως τῶν κρατουμένων κομμουνιστῶν καί μή, ἱκανός ἀριθμός τῶν ὁποίων μετέλαβεν καί τῶν ἀχράντων μυστηρίων.
Μεθ’ ὑπολήψεως
ὁ Δ/ντης τοῦ Νοσοκομείου Κρατουμένων
Γ.Δ. ΚΑΡΤΕΡΗΣ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ
Ἐν Ἀθήναις τῇ 15 Ἰουνίου 1957
Πρός
Τόν Αἰδεσιμώτατον κ. Ἐμμ. Βολουδάκην
Ἐφημέριον Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγ. Νικολάου Πευκακίων
Αἰδεσιμώτατε,
Τό Κεντρικόν Συμβούλιον τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας, κατά τήν συνεδρίαν αὐτοῦ τῆς 25ης Μαΐου ἐ.ἔ. ἐξ ἀφορμῆς ἀναγνώσεως τοῦ ὑπ’ ἀριθμ. 565 καί ἀπό 4ης Ἀπριλίου ἐ.ἔ. ἐγγράφου τῆς Διευθύνσεως τοῦ Νοσοκομείου Κρατουμένων «Ἅγιος Παῦλος» πρός τό Ὑπουργεῖον Δικαιοσύνης κοινοποιηθέντος καί ἡμῖν, ἤχθη εἰς τήν ἀπόφασιν, ὅπως ἐκφράση τῇ Ὑμετέρα Αἰδεσιμότητι τήν πλήρη αὐτοῦ εὐαρέσκειαν καί τόν ἔπαινον τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας διά τήν ὑπ’ Αὐτῆς ἐπιτελουμένην, ἐν τῷ ὡς ἄνω ἱδρύματι λαμπράν πνευματικήν ἐργασίαν τιμήν καί ἐγκαύχησιν τῇ καθ’ ἡμᾶς Ἁγιωτάτῃ Ἐκκλησίᾳ οὐ σμικράν προκαλοῦσαν.
Γηθοσύνως οὖν τήν ἀπόφασιν ταύτην τοῦ ὡς εἴρηται Συμβουλίου, κοινοποιοῦντες Ὑμῖν χαίρομεν καί συγχαίρομεν ἐν τούτῳ εὐχόμενοι πᾶσαν περί Κυρίου εὐλογίαν πρός ἐνίσχυσιν εἰς τήν ὑψηλήν Ὑμῶν Διακονίαν.
Ἐκ τοῦ Συμβουλίου Τῆς Ἀποστολικῆς Διακονία»
Ἄς εἶναι αἰωνία ἡ µνήµη του καί νά ἔχουµε τήν Εὐχή του!
π. Β. Ε. Β.
«Ἐνοριακή Εὐλογία» Ἀρ. Τεύχους 236
Ἀπρίλιος 2022