ΠΑΣΧΑ 2021
«Μάτην φυλάττεις τόν τάφον κουστωδία» (Συναξάριον)
«Ἀνέστη Χριστός! Καί νεκρός οὐδείς ἐπί μνήματος»
(Ἱερός Χρυσόστομος)
Ἀφιέρωση:
Στό ἀναστάσιμο μικρό παπαδάκι
Χρῆστο Σούτσιο·
ἐαρινό νεκρολούλουδο στό ἀνθισμένο μνῆμα του…
Ὁ ἀείμνηστος καί εὐλαβέστατος Ἀλέξανδρος Γκιάλας (+5 Μαΐου 1948) – πού δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν πανορθοδόξως γνωστό χριστιανό ποιητή Γεώργιο Βερίτη – πολλά ποιήματα ἔγραψε στήν τόσο σύντομη ἐπίγεια ζωή του (ἀπεβίωσε ἀπό καρδιακό νόσημα στά 33 του χρόνια). Ὅλα εἶναι ἐκχειλίσματα τῆς χριστοκεντρικῆς διανοίας καί βιοτῆς του. Τό ὡραιότερο ἀπό ὅλα – πού δέν ἄργησε καί νά μελοποιηθεῖ - εἶναι τό ποίημα «Ὁ Ἀναστάσιμος». Τά νοήματά του, πού ἀποτελοῦν ξεσπάσματα τῆς ἀγαπώσης τόν Ἀναστάντα Χριστόν καρδιᾶς του, κλιμακωτά παρουσιαζόμενα ἀπό τήν ποιητική γραφίδα του, μεταδίδουν καί σέ μᾶς ὅλους κάτι ἀπό τήν ἀναστάσιμη χαρά, πού τόν εἶχε κατακλύσει ἔτι ζῶντα. Μᾶς παρουσιάζουν μιά θειο-ερωμένη ψυχή, πού σάν νοητή Μυροφόρα, «ψάλλει γλυκά γιά τόν Νυμφίο της» καί ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλά
«βγῆκε ἀπ’ τή νύχτα σκοτεινά,
γύρισε λόγγους καί βουνά»,
γιά νά συναντήσει Αὐτόν. Μᾶς θυμίζει τήν Νύμφη τοῦ Ἄσματος τῶν Ἀσμάτων, πού ὁμολογεῖ συνεχῶς, ὅτι «τετρωμένη ἀγάπης εἰμί ἐγώ». Αὐτή ἡ ὁμολογία, πού διήκει δι’ ὅλου τοῦ ποιήματος, εἶναι καί ἡ κεντρική ἰδέα του. Μιά ἰδέα, πού αἰῶνες πρίν, ὁ Ἅγιος Μεθόδιος, ἐπίσκοπος Πατάρων τῆς Λυκίας (ἡ μνήμη του στίς 20 Ἰουνίου), εἶχε ὡς ἐπῳδό στό περίφημο ποιητικό του ἔργο, τό «Συμπόσιον τῶν Δέκα Παρθένων», μέ τά λόγια: «Ἁγνεύω σοι· καί λαμπάδας φαεσφόρους κρατοῦσα, Νυμφίε ὑπαντάνω σοι».
Σήμερα, πού γιά δεύτερη χρονιά, πολλές τέτοιες ψυχές, θά ποθοῦσαν «Σῶμα Χριστοῦ» νά μεταλάβουν καί «Πηγῆς Ἀθανάτου» νά γευθοῦν στήν χαρά τῆς Ἀναστάσεως, ἔχοντας τόν ἴδιο πόθο πού ἐκφράζεται στά δύο ἀναφερθέντα ποιητικά ἔργα, δυστυχῶς πάλι, τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ θά εἶναι – φεῦ καί ἀλλοίμονο – «προνόμιο» μόνο τῶν Κληρικῶν, τῶν Ψαλτῶν καί τῶν Νεωκόρων. Καί οἱ ματωμένες καί δακρυσμένες ψυχές καί καρδιές τόσων εὐσεβῶν Χριστιανῶν, πού θά μείνουν καί φέτος «ἐκτός Νυμφῶνος», θά καταφύγουν ἀναγκαστικά, γιά νά κορέσουν τήν πνευματική πεῖνα καί δίψα τους, ποῦ ἀλλοῦ; στήν νοητή καί νοερή Θεία Κοινωνία, ὅπως παρουσιάζει αὐτήν στόν σχετικό Λόγο του ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ἄκων προφητεύσας τά γεγονότα αὐτά. Ἄς κάνουν τόν κόπο οἱ εὐλαβεῖς ἀναγνῶστες τοῦ περιοδικοῦ αὐτοῦ, νά διαβάσουν ἄλλη μιά φορά τόν Λόγο αὐτό, πού ὁ ὑποφαινόμενος παρέθεσε πέρισυ στό τεῦχος Μαΐου 2020. Σάν νά συμπάσχει μαζί μας ὁ Ἅγιος Νικόδημος καί νά μᾶς παρηγορεῖ.
