Καλαμιά
— Γιατί, παραπονιάρα καλαμιά,
σύσσωμη παραδέρνεσαι στ’ ἀγέρι
καί βογγεῖς μοναχή στήν ἐρημιά,
σάν νά σέ ξεριζώνει κάποιο χέρι;
Στήν ἀκροποταμιά, πές μου, γιατί
ξυλιάζει κούφιο κάθε σου καλάμι
και σκύβει ὁρμητικά σά νά ζητεῖ
νά πέσει νά πνιγεῖ μέσ’ στό ποτάμι;
ΤΟ ΠΑΣΧΑ, Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΜΑΣ!
Ἔφθασε ἡ Κυριακή τοῦ Πάσχα τόσο πολύ γρήγορα, εἰδικά φέτος, ὑπογραμμίζοντάς μας τήν ἰλιγγιώδη ταχύτητα, πού ἔχει λάβει ἀπό τόν Θεό μας ἡ Κτίση, κολοβώνοντας τίς ἡμέρες της. Ὄχι γιατί εἴμαστε ἐκλεκτοί ―κάθε ἄλλο ― «οὐ γάρ ἐποιήσαμέν τι ἀγαθόν ἐπί τῆς γῆς, ἀλλά διά τά ἐλέη Του καί τούς οἰκτιρμούς Του, οὕς ἐξέχεε (καί ἐκχέει) πλουσίως ἐφ’ ἡμᾶς», σπεύδει νά μᾶς προστατεύσῃ, συντομεύοντας τήν ἀγωνία μας γιά «τά μέλλοντα γίνεσθαι».
Δέν χρειάζεται νἄναι Προφήτης πιά κανείς γιά νά προβλέπῃ αὐτά, πού θά ἐπακολουθήσουν, γιατί τά βλέπει πλέον νά πραγματοποιοῦνται, ὅπως μᾶς τά ἔχουν προείπει οἱ Πατέρες μας καί γι’ αὐτό δέν εἶναι ἀνάγκη νά θορυβούμεθα, διότι γνωρίζουμε ἀπό τίς διαβεβαιώσεις τους (πού μᾶς ἔγιναν πρό εἰκοσαετίας καί πλέον, ὅταν ἀκόμη δέν ἦταν σχεδόν τίποτε ἀπό αὐτά ὁρατό), ὅτι ὅλοι αὐτοί, πού ἐπιδιώκουν νά «ἐπανεκκινήσουν» τήν ἀνθρωπότητα, ἀλλάζοντας τίς Ὁδηγίες τοῦ Θεοῦ μέ «λογισμούς θνητῶν» καί «ἐντάλματα ἀνθρώπων», δέν θά προλάβουν! Θά τούς προλάβῃ, ὅπως ἀείποτε στήν Ἱστορία τοῦ Κόσμου, ὁ Πάνσοφος καί Παντογνώστης Θεός μας!
* * *
Ὅμως, αὐτό πού πράγματι μᾶς χρειάζεται σήμερα, περισσότερο ἀπό ποτέ ἄλλοτε, εἶναι ἡ «ἐπίγνωση τῆς Ἀληθείας» τῆς Πίστεώς μας, διότι χωρίς αὐτήν, θά «παραφερόμεθα» πλανώμενοι. Ἐξ ἄλλου, αὐτό εἶναι καί τό αἴτημά μας στόν Θεό σέ κάθε Θ. Λειτουργία: «...Αὐτός καί νῦν τῶν δούλων σου τά αἰτήματα πρός τό συμφέρον πλήρωσον, χορηγῶν ἡμῖν ἐν τῷ παρόντι αἰῶνι τήν ἐπίγνωσιν τῆς σῆς Ἀληθείας καί ἐν τῷ μέλλοντι ζωήν Αἰώνιον χαριζόμενος» (Εὐχή Γ΄ Ἀντιφώνου).
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΑΡΧΑΙΟΥ
ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟΥ ΒΟΤΑΝΟΥ
Τὸ ὑπερικὸ (Hypericum Perforatum) ἢ St. John’s Wort, ἔγινε πολὺ γρήγορα ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ δημοφιλῆ θεραπευτικὰ μέσα τῶν τελευταίων χρόνων. Βρίσκεται εὔκολα στὰ καταστήματα ὑγιεινῆς διατροφῆς: ὑπερικὸ σὲ κάψουλες, ὑγρὰ ἐκχυλίσματα, ἔλαια, ἀλοιφὲς καὶ πολλὰ ἄλλα. Ὅμως τὸ ὑπερικὸ δὲν εἶναι ἕνα νέο φαρμακευτικὸ βοήθημα. Τὸ βότανο ἔχει μεγάλη καὶ ἰδιαίτερη ἱστορία ὡς ἀντικαταθλιπτικό, ἀντισηπτικό, ἀντιφλεγμονῶδες, ἀποχρεμπτικὸ τονωτικό τοῦ ἀνοσοποιητικοῦ συστήματος καὶ καταπραϋντικό.
Ἐπὶ αἰῶνες οἱ Εὐρωπαῖοι τὸ χρησιμοποιοῦσαν γιὰ νὰ καταπολεμήσουν ἕνα εὐρὺ φᾶσμα ἀσθενειῶν, ὅπως τὸ ἄγχος, τὰ κρυολογήματα, τήν κατάθλιψη, τήν γρίπη, τίς αἱμορροΐδες, τίς συσπάσεις τῶν μυῶν τῆς μήτρας κατὰ τὴν ἔμμηνο ρύση, τίς μολύνσεις τοῦ δέρματος καὶ τίς πληγές. Στὴν πραγματικότητα, ὁρισμένες ἀπὸ τὶς παλαιότερες ἀναφορὲς χρήσης τοῦ βοτάνου γιὰ αἱματώματα, ἐγκαύματα, πληγὲς καὶ ἐρεθισμοὺς τοῦ δέρματος, προέρχονται ἀπὸ τὸν Ἕλληνα βοτανολόγο τοῦ 1ου αἰῶνα μ.Χ. Διοσκουρίδη, τὸ Ρωμαῖο μελετητὴ τοῦ 1ου αἰῶνα μ.Χ. Πλίνιο, καὶ τὸν Ἕλληνα γιατρὸ τοῦ 5ου αἰῶνα π.Χ., τὸν πατέρα τῆς Ἰατρικῆς, Ἱπποκράτη.
Ἕνα μέλλον πού θά ἔχει πολύ ἐνδιαφέρον!*
Ἕνα χρόνο τώρα οἱ ἄρχοντες ὅλου τοῦ Κόσμου, σέ ἀπόλυτο συντονισμό, καί μαζί τους ὁ μηχανισμός πού ρυθμίζει μέ τόν τρόπο του τίς τύχες τῆς ἀνθρωπότητας ἐπιμένουν νά μᾶς πείσουν ὅτι στό ἑξῆς ἡ ζωή τῶν ἀνθρώπων σέ ὅλον τόν Πλανήτη ἔχει ἀλλάξει χωρίς ἐπιστροφή ἐξ αἰτίας τῆς περίφημης νόσου.
Βρῆκαν μάλιστα καί ἕναν εὔηχο τίτλο γιά τόν νέο τρόπο ζωῆς, πού θά ὀνομάζεται πλέον νέα κανονικότητα χωρίς ὡστόσο νά περιγράφει κανείς, μέ σαφήνεια, ποιά θά εἶναι τά χαρακτηριστικά αὐτοῦ τοῦ νέου μοντέλου. Αὐτό ἀφήνεται στή φαντασία καθενός μέχρι νά δοῦμε ποῦ θά καταλήξουν οἱ ἐξελίξεις.
Βέβαια, ὅποιοι νομίζουν ὅτι αὐτή ἡ νέα κανονικότητα θά ἀφορᾶ μόνο στά μέτρα προστασίας καί τίς ἀλλαγές στίς συμπεριφορές τῶν ἀνθρώπων, προκειμένου αὐτοί νά αἰσθάνονται περισσότερο ἀσφαλεῖς μπροστά στό ἐνδεχόμενο νά νοσήσουν ἀπό ἀσθένειες καί ἰούς φοβερούς καί τρομερούς, ὅπως αὐτός τοῦ 2019, πολύ φοβᾶμαι ὅτι βλέπουν μυωπικά.
Τὰ ψέματα, τὰ ψέματα, ποιός θὰ τὰ ἐξαντλήσῃ;
Τῆς ἀπάτης τὰ εἴδωλα ἢ κανεὶς ἀπὸ μόνος του τὰ γκρεμίζει, ἢ βοηθιέται σὲ αὐτό ἀπὸ ἄλλους, ἢ καὶ πέφτουνε μόνα τους - ἀφοῦ πάρουνε στὸ λαιμό τους πόσους! Δὲν ἀντέχει στὸ χρόνο τὸ ψέμα. Δὲν μπορεῖ νὰ σταθῇ ἀπὸ μόνο του, μὲ δική του ὑπόσταση κ’ ἕδραση. Μὲ τὴ μέθοδο τῆς ἐναλλαγῆς δουλεύει. Τόσο μόνο «ὑπάρχει», ὅσο κάποιοι τὸ χάφτουνε ἀπὸ παρεξήγηση, γιὰ τὸ ἀντίθετο ἀπὸ ὅ,τι εἶναι. Ὅσο βρίσκονται κάποιοι, πορεύεται. Ἄμα λείψουν –γιατὶ κατάλαβαν– δὲν ὑπάρχει. Χωρὶς ἀλήθεια, ζωὴ δὲν ὑπάρχει.
Ἀλλὰ τότε γιατί τόσο ψέμα καὶ γύρω καὶ μέσα μας;
Μερικοὶ τὸ βαφτίσαν καὶ «ζωτικό». Γιατὶ τόσο ψευτίσαν τὸν ἑαυτό τους, ποὺ ζωὴ δὲ νοοῦν, παρὰ ἔτσι, σὰν ψέμα. Ἀλλὰ ψέμα καὶ ζωτικὸ δὲ γίνεται.