ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Tό LOCKDOWN

Αὐξάνει τούς θανάτους, δέν τούς μειώνει!

Τό lockdown ἔχει γίνει πλέον ἕνας παγκοσμίως γνωστός ὅρος. Εἶναι τό “ἐργαλεῖο” πού χρησιμοποιεῖ ἡ πλειοψηφία τῶν κυβερνήσεων τοῦ πλανήτη μας γιά νά περιορίσουν τήν διασπορά τοῦ Sars-Cov-2. Οἱ κυβερνήσεις ἔχουν πείσει τόν κόσμο ὅτι τό lockdown εἶναι ἡ μοναδική λύση γιά τήν προστασία τῆς ὑγείας τῶν πολιτῶν καί τοῦ συστήματος ὑγείας. Ἡ ἀλήθεια ὅμως εἶναι ὅτι μέ αὐτή τήν τακτική, ἡ ὁποία ἐφαρμόζεται μέ ἰδιαίτερο “ζῆλο” στήν πατρίδα μας, ΔΕΝ προστατεύεται ἡ ὑγεία καί ἡ ζωή τῶν πολιτῶν καθώς, ὅπως θά δείξουμε παρακάτω, TO LOCKDOWN ΔΕΝ ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ, ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΤΟΥΣ ΑΥΞΑΝΕΙ! Συγκεκριμένα, ἕνα ἄρθρο, πού δημοσιεύθηκε στό ἔγκυρο ἐπιστημονικό περιοδικό διεθνοῦς εὔρους The British Medical Journal (https://www.bmj.com/), τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2020, ἀπό τόν Ken Rice καί τήν ὁμάδα του¹  χρησιμοποιήθηκε ἕνα ἐργαλεῖο ὑπολογιστικῆς ἐξομοίωσης²  γιά νά ἐκτιμηθεῖ πῶς θά ἐξελισσόταν ἡ πορεία τοῦ ἰοῦ μέ, καί χωρίς lockdown στό Ἡνωμένο Βασίλειο. Ἡ ὁμάδα ἀπέδειξε ὅτι ἡ πολιτική τοῦ ὁριζόντιου καί γενικευμένου lockdown, παρότι μειώνει τή διασπορά τοῦ ἰοῦ καί, κατ’ ἐπέκταση τό βάρος στίς ἐντατικές, ἔχει ὡς κόστος ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ ΣΤΟ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ!!!

Τοῦ Ψυχοσάββατου τὸ ἄλλο νόημα

Ἄς μὴν εἶναι, Θεέ μου, βιαστικὴ ἡ ἡμέρα ἐτούτη τοῦ Ψυχοσάββατου... Νὰ περιμένει ἀκόμα λίγο, νὰ τὴν καταλάβουμε, καθὼς σεμνὰ καὶ μὲ ὁδηγὸ τὴ Χαρμολύπη τὴν πανηγυρίζουμε. Πανηγυρίζουμε δηλαδή τὴν ἀπουσία ἤ τὴν παρουσία προσώπων ἀγαπημένων, ἱερῶν καὶ προσφιλῶν γιὰ μᾶς; Αὐτὸ ἀναρωτιέσαι καὶ προσπαθεῖς νὰ τὸ καταλάβεις ὅσο γίνεται καλύτερα τὸ γεγονὸς τῆς ἡμέρας. Γιατὶ ἀπό τὴν ὥρα ποὺ θὰ κομίσουμε στὴν ἐκκλησιὰ τὰ στολισμένα πιατάκια μὲ τὸ κόλυβο, ἀπό ἐκεῖνες τὶς περιούσιες ὧρες ποὺ ἀκούγονται μιὰ σειρὰ ὀνόματα κεκοιμημένων, ἀνθρώπων δικῶν μας ἤ ξένων, ἀνθρώπων ποὺ ἔζησαν πολλὰ χρόνια πρὶν καὶ δὲν τοὺς προφτάσαμε ἤ τοὺς ζήσαμε κρατῶντας μέσα στὸ θησαυροφυλάκιο τῆς ψυχῆς μας στιγμὲς ποὺ περάσαμε μαζί τους καὶ σφράγισαν τὸν βίο μας, ὅλων αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων τὸ Μνημόσυνο τελοῦμε καὶ τοὺς ἀνακαλοῦμε σήμερα νὰ μᾶς συντροφέψουν... Νὰ μᾶς συντροφέψουν, κατεβαίνοντας ἀπό τὰ θρονιὰ ὅπου ἀναπαύονται, γιὰ νὰ ξαναθυμηθοῦμε πάλι τὶς εὐλογημένες ὧρες ποὺ μαζί τους περάσαμε.

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΗΣ  ΤΥΡΙΝΗΣ

ἤ

Κλαίοντες κατέναντι τῶν Κλειστῶν Ναῶν μας!

Κάθε ἔτος, ὅταν ἔρχεται ἡ Κυριακή αὐτή, ὁ καθένας μας προετοιμάζεται ψυχικά, διότι ἀκριβῶς τήν ἑπόμενη ἡμέρα, τήν Καθαρά Δευτέρα, ἀρχίζει «τό τῆς νηστείας μέγα πέλαγος», ἡ περίοδος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἡ Κυριακή δηλαδή αὐτή εἶναι τά «Προπύλαια» τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς. Ὅλοι οἱ ὕμνοι, ἀπό τόν ἑσπερινό τοῦ Σαββάτου, μέχρι καί τόν ἑσπερινό τῆς Κυριακῆς αὐτῆς, μᾶς προετοιμάζουν γιά τήν ὑποδοχή τοῦ «Σταδίου» αὐτοῦ τῶν ἀρετῶν. Στόν ἑσπερινό μάλιστα αὐτόν τῆς Κυριακῆς, πού ὀνομάζεται πρῶτος «Κατανυκτικός Ἑσπερινός», γίνεται ἡ ἀλληλοσυγχώρηση τῶν εὑρισκομένων στόν Ναό, Κληρικῶν καί λαϊκῶν, καθώς καί ἡ ἀνταλλαγή εὐχῶν γιά «Καλή Σαρακοστή» καί «Καλή Ἀνάσταση». Κι ὁ καθένας ἀναχωρεῖ ἀπό τόν Ναό, μέ συναισθήματα κατανύξεως καί μετανοίας, ἔχοντας δώσει καί ἔχοντας λάβει συγχώρηση. Ἡ Κυριακή τῆς Τυρινῆς ἤ τῆς Τυροφάγου, ὡς γνωστόν, δηλώνει τό τέρμα τῆς καταναλώσεως τυρο-γαλακτοκομικῶν τροφῶν, πού προηγήθηκε καθ’ ὅλην αὐτή τήν ἑβδομάδα τῆς Τυρινῆς ἤ Τυροφάγου. Γι’ αὐτό μάλιστα, σέ κάποια ἀρχαῖα χειρόγραφα, ἡ ἑβδομάδα καί ἡ Κυριακή αὐτή ὀνομάζονται «τῆς Ἀποτυρώσεως», ὅπως ἡ προηγηθεῖσα ὠνομάζεται «τῆς Ἀπόκρεω».

Τό Τυπικό τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁρίζει νά ψάλλεται ἐμμελῶς καί μουσικῶς, στήν ἀρχή τοῦ Ὄρθρου τῆς Κυριακῆς αὐτῆς, ὁ 136ος Ψαλμός τοῦ Ψαλτηρίου. Πρόκειται γιά δύσκολο καί «ζόρικο» μουσικό μέλος, χρησιμοποιούμενο καί σέ πτυχιακές ἐξετάσεις Βυζαντινῆς Μουσικῆς. Στό Ἅγιον Ὄρος ὑπάρχει συνήθεια νά ψάλλεται καί στήν ἀρχή τοῦ Ὄρθρου τῆς προηγηθείσης Κυριακῆς, τῶν Ἀπόκρεω. Καί, κατά ἄλλους Τυπικολόγους, καί τήν Κυριακή τοῦ Ἀσώτου.