![189 LM](/images/stories/ee/2018/189_LM.jpg)
«Μογγόπολις – Ψάρι ἤ Πάπια»
Ἕνα σχετικά πρόσφατο ντοκιμαντέρ τῆς Γερμανικῆς τηλεόρασης μέ τίτλο «Τό ὄνειρο γιά τό τέλειο παιδί» φέρνει στή μνήμη τῶν θεατῶν τό θεατρικό ἔργο «Μογγόπολις – Ψάρι ἤ Πάπια», τό ὁποῖο γράφτηκε πρίν ἀπό 15 χρόνια περίπου. Τό ἀνέβασε κατά διαστήματα τό Bερολινέζικο θέατρο ΡάμπαΤσάμπα, τοῦ ὁποίου ὁ θίασος ἀποτελεῖται ἀπό παιδιά μέ πνευματική καθυστέρηση, κυρίως παιδιά μέ τό σύνδρομο Down. Ἡ ὑπόθεση τοῦ ἔργου ἔχει νά κάνει μέ τή γενετική ἔρευνα καί τίς προοπτικές πού ἀνοίγονται μέ αὐτήν γιά τέλεια παιδιά καί τέλειους ἀνθρώπους. Ὁ προβληματισμός περιστρέφεται γύρω ἀπό τήν προγεννητική διάγνωση καί τήν προεμφυτευτική γενετική διάγνωση, γύρω ἀπό τόν ἄνθρωπο ὡς “ὑλικό” καί “βιολογικό ἀπόρριμμα”. Τό ἔργο θέτει ἐρωτήματα γιά τήν ἀξία τοῦ ἀνθρώπου, γιά τυχόν κριτήρια σχετικά μέ τό ἄν κάποιος ἀξίζει νά ζεῖ ἤ νά μή ζεῖ, γιά τό πότε καί γιατί κρίνεται ἡ ζωή ἑνός ἀνθρώπου ὡς ἀξιόλογη ἤ τέλεια.
Τό πρῶτο τμῆμα τοῦ τίτλου τοῦ ἔργου, «Μογγόπολις», παραπέμπει ἄμεσα στήν ὑποτιμητική ἀντιμετώπιση τῶν ἀνθρώπων μέ σύνδρομο Down μέσῳ τοῦ χαρακτηρισμοῦ “μογγολισμός”. Ταὐτόχρονα θυμίζει τήν πολύ γνωστή ταινία ἐπιστημονικῆς φαντασίας τοῦ σκηνοθέτη Φρίτς Λάνγκ μέ τίτλο «Μητρόπολις» πού γυρίστηκε τό 1926 στήν προχιτλερική Γερμανία. Θέμα τῆς ταινίας ἦταν τό “πάνω καί τό κάτω”, μιά γιγαντιαία πόλη μέ δύο κοινωνίες χωρισμένες αὐστηρά μεταξύ τους, τήν κοινωνία τῶν πλουσίων πού ζεῖ στήν πολυτέλεια καί σέ παραδεισένιες καταστάσεις καί τήν ἐργατική τάξη πού γίνεται ἀντικείμενο ἐκμετάλλευσης μέ ἀτέλειωτες ὧρες ἐργασίας. Ἡ ταινία προέβαλλε τή δημιουργία ἑνός ἀνθρώπου-ρομπότ, δημιουργημένου στήν ἐντέλεια, ὁ ὁποῖος μέ τή ψεύτικη καί πονηρή ἀλλά ταὐτόχρονα καί λαμπερή παρουσία του κατέστρεφε τούς ἀνθρώπους.