Ὀγδόντα (80) χρόνια ἀπό τήν ἐν Κυρίῳ ὁσιακή καί μακαρία κοίμησή του.
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ
(Ο ΡΩΣΟΣ)
(1866-1938)
«Δεῦρο, στῆθι μεθ’ ἡμῶν, Ὅσιε,
ἐπισφραγίζων τόν ὕμνον
καί προεξάρχων τῆς σῆς πανηγύρεως».
Ἐφέτος τόν Σεπτέμβριο, συμπληρώνονται ἀκριβῶς ὀγδόντα (80) χρόνια ἀπό τήν κοίμηση τοῦ νέου Ἀθωνίτου ὁσίου Σιλουανοῦ τοῦ Ρώσου.
Ὁ –ἐπίσης νέος Ἀθωνίτης– ὅσιος Παΐσιος, τόνιζε πολλές φορές, ὅτι γιά νά βιογραφήσει κάποιος ἕναν ἅγιο, πρέπει νά εἶναι καί ὁ ἴδιος ἅγιος, καί μάλιστα στά μέτρα καί στήν κατάστασή του· καί, ὅτι οἱ βίοι τῶν ἁγίων, πού εἶναι γραμμένοι ἀπό ἁγίους, εἶναι θαυμάσιοι.
Καί ὁ μέν ὅσιος Γέρων Παΐσιος, καλῶς ἐτόνισε αὐτή τήν ἀλήθεια. Ἐμεῖς δέ, «οἱ περιλειπόμενοι», ἀφ’ ἑνός μέν, ἔχοντας ἐπίγνωση τῆς πνευματικῆς μας ἀνεπάρκειας, ἀφ’ ἑτέρου δέ, ἐπειδή ἡ ἐπετειακή ἀνάμνηση τῆς κοιμήσεως τοῦ Ὁσίου Σιλουανοῦ τό καλεῖ, ζητῶντας τήν συγχώρησή του, ἄς τοῦ βάλουμε νοερῶς μιά μετάνοια καί –ἐπικαλούμενοι τίς θεοπειθεῖς εὐχές του– ἄς χαράξουμε λίγες γραμμές εὐλαβικῶν στοχασμῶν καί λογισμῶν. Δηλαδή, μέ ἄλλα λόγια, ἐπειδή ἡ δική μας ἀδυναμία δέν ἐπαρκεῖ νά προσεγγίσει καί νά παρουσιάσει τό πνευματικό μέγεθος τοῦ τιμωμένου Ὁσίου, ἄς περιορισθοῦμε στήν ἁπλῆ καί πιστή παράθεση στοιχείων, πού ἀφοροῦν τήν βιογραφία καί διδασκαλίαν αὐτοῦ, ὁ ὁποῖος, βεβαίως, «τῶν ἀγαθῶν μας οὐ χρείαν ἔχει».