ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Ἐµµανουήλ Β. Βολουδάκη: «Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ  MAASTRICHT.

Τί ὑπέγραψε ἡ  Ἑλλάς καί ποιές ἀλλαγές ὑπέστη ἐξαιτίας αὐτῆς τῆς ὑπογραφῆς»,

 

Κάθε Ἕλληνας καί Ἑλληνίδα, ἀλλά καί κάθε πολίτης τῶν χωρῶν-µελῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης, πρέπει νά διαβάσει τό βιβλίο αὐτό, προκειµένου πρωτίστως νά συνειδητοποιήσει τό πόσο ἔχει ἐπιδράσει ἡ Συνθήκη τοῦ Μάαστριχτ (Maastricht Treaty) στήν καθηµερινότητά τους, ἀλλά καί, κυρίως, νά ἀντιληφθεῖ τίς πιθανές ἐξελίξεις πού ἡ παραµονή στήν Εὐρωζώνη ἐπιφυλάσσει.

Τό βιβλίο αὐτό δίνει µία καθαρή εἰκόνα τῆς βαθειᾶς ἐπιρροῆς τῆς συνθήκης τοῦ Μάαστριχτ στήν ἐξέλιξη τῆς Εὐρωζώνης καί συνθέτει µέ ἀδιάσειστα ἐπιχειρήµατα τίς πολιτικές, οἰκονοµικές, κοινωνικές καί πολιτισµικές προκλήσεις πού ἡ ἐν λόγῳ Συνθήκη ἔχει δηµιουργήσει στίς χῶρες τῆς Εὐ­ρω­ζώνης. Ἡ συζήτηση στήν ὁποία ὑπεισέρχεται ὁ συγγραφέας, καταγράφει δι­ε­ξοδικά τίς δυσκολίες τίς ὁποῖες ἡ Συνθήκη αὐτή ἐγκυµονοῦσε γιά τίς χῶρες πού τήν ὑπέγραψαν. Πρέπει νά σηµειωθεῖ ὅτι, στήν προσέγγισή του, ὁ συγγραφέας ἐµβαθύνει τήν ἀνάλυση τῶν σχετικῶν θεµάτων τῆς Συνθήκης τοῦ Μάαστριχτ καί καίρια ἀποδίδει τίς οἰκονοµικές, πολιτικές καί ἀνθρωπολογικές ἐπιπτώσεις τῆς Συνθήκης ἐπί τῶν χωρῶν-µελῶν τῆς Ἑνώσεως.

Ἔτσι, ὁ συγγραφέας ἔχει στρατηγικά ἀναλύσει καί διευκρινίσει τήν συµβολή τῆς Συνθήκης τοῦ Μάαστριχτ, ὅσον ἀφορᾶ στούς στόχους της νά ἐπιφέρει νοµισµατική καί δηµοσιονοµική ἑνοποίηση, ἀλλά καί, ἐν συνεχείᾳ, σταδιακά πολιτισµική ἐνσωµάτωση διά τῆς πολιτικῆς ἑνώσεως καί τῆς δηµιουργίας τοῦ κράτους τῶν Ἡνωµένων Πολιτειῶν τῆς Εὐρώπης.

Ὁ συγγραφέας ἔχει ἐξετάσει ἐκτεταµένα καί σέ βάθος τίς ἐπιπτώσεις τῆς Συνθήκης τοῦ Μάαστριχτ, αὐτές πού ἔχουν ἐπέλθη καί αὐτές πού ἀναµένονται, ἂν ἡ Ἑλλάδα συνεχίσει νά παραµένει στήν Εὐρωζώνη. Ἡ πολυδιάστατη συζήτηση τοῦ θέµατος τῆς Συνθήκης τοῦ Μάαστριχτ, στήν ὁποία ὁ συγγραφέας ἐπιδίδεται, καθιστᾶ τό βιβλίο αὐτό ξεχωριστό ἀπ’ ὅλα τά ἄλλα βιβλία πού ἔχουν µέχρι τώρα δηµοσιευθεῖ. Γιά παράδειγµα, ὀρθῶς ὁ συγγραφέας παρατηρεῖ ὅτι ἡ συνθήκη τῆς Ρώµης, πού δηµιούργησε τήν Κοινή Ἀγορά (EEC), ἀπέβλεπε µακροπρόθεσµα στήν παγκοσµιοποίηση τῆς Εὐρώπης, καταστρέφοντας τήν ταυτότητα τῶν ἐθνικῶν οἰκονοµιῶν της. Συγκεκριµένα, τό κεφάλαιο Ἡ καταστροφή τῆς Ἐθνικῆς Οἰκονοµίας, ἀναφέρεται στήν θεσµική δοµή καί πατριαρχική κυριαρχία τῆς Εὐρωπαϊκῆς Κεντρικῆς Τράπεζας (ΕΚΤ) ἐπί τῶν πρώην ἐθνικῶν κεντρικῶν τραπεζῶν. Καί, ἐνῶ, σωστά ἡ Κεντρική Τράπεζα καί οἱ χρηµατοπιστωτικές της πολιτικές δέν πρέπει νά ἐξαρτῶνται ἀπό τό πολιτικό σύστηµα, εἶναι µᾶλλον δύσκολο, στήν περίπτωση τῆς Εὐρωζώνης, νά πεισθοῦµε ὅτι ἡ ΕΚΤ δέν ἐπηρεάζεται ἀπό τήν Γερµανία. Περιστασιακή, εἰ µή ἄλλο, ἀπόδειξη εἶναι ἡ αὐστηρή χρηµατοπιστωτική πολιτική τῆς ΕΚΤ ἡ ὁποία ἔχει ἐναγκαλιστεῖ τίς αὐστηρές ἀντιπληθωριστικές ἀρχές τῆς Κεντρικῆς Τράπεζας τῆς Γερµανίας (Bundesbank). Στό κεφάλαιο Ἐθνική Οἰκονοµία: Πρίν καί µετά τήν Συνθήκη, ὁ συγγραφέας καίρια ἐπισηµαίνει πώς ἡ εἴσοδος τῆς Ἑλλάδος στήν Εὐρωζώνη παραβίασε τά κριτήρια τῆς συνθήκης τοῦ Μάαστριχτ καθιστῶντας τήν εἴσοδό της ἀθέµιτη. Ἀκολουθεῖ σχόλιο ὅσον ἀφορᾶ στήν πραγµατική πρόθεση τῶν ἐµπνευστῶν τῆς συνθήκης τοῦ Μάαστριχτ. Τό κεφάλαιο Ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση ὡς πρωτεργάτης τῆς παγκοσµιοποίησης, ἀναφέρεται στίς πραγµατικές προθέσεις τῶν ἐµπνευστῶν καί τήν ἀρχιτεκτονική των προτεραιοτήτων τῆς Ἑνώσεως. Τό κεφάλαιο Τά οἰκονοµικά συµφέροντα τῆς Ἑνώσεως ἐξουθενώνουν τά κράτη µέλη, ἐπισηµαίνει τήν ἀσυµµετρία τῶν οἰκονοµιῶν τῶν χωρῶν τῆς Εὐρωζώνης καί τό εὐφυές σχέδιο πού ἀποβλέπει στήν καταδυνάστευση τῶν ὑποδεεστέρων οἰκονοµιῶν τῶν χωρῶν-µελῶν τῆς Εὐρωζώνης.