Πρίν σᾶς καλέσουµε
στή Χριστουγεννιάτικη Γιορτή
Ὅπως κάθε χρόνο, ἔτσι καί φέτος, θεωροῦµε ἀπαραίτητο νά ἑτοιµάσουµε τήν καθιερωµένη χριστουγεννιάτικη γιορτή, προσπαθῶντας, µέσα ἀπό ἕνα µεῖγµα νοσταλγίας καί χαρᾶς, νά προβληµατίσουµε, νά συγκινήσουµε καί νά εὐχαριστήσουµε µικρούς καί µεγάλους.
Κάθε χρόνο, προσπαθοῦµε νά βροῦµε κάτι πέρα ἀπό τά χιλιοειπωµένα ποιήµατα, κάλαντα, τραγουδάκια, πού συνηθίζουµε νά ἀκοῦµε παντοῦ αὐτές τίς µέρες –χωρίς, ὡστόσο, νά τά παραλείπουµε καί αὐτά– ὥστε κάθε µας γιορτή νά µᾶς µαθαίνει κάτι καινούριο καί νά µᾶς ἀγγίζει κάπως βαθύτερα.
Ὅµως, αὐτή τή χρονιά, ἡ προετοιµασία γιά τά Χριστούγεννα ἦταν πιό δύσκολη ἀπό κάθε ἄλλη φορά. Καί δέν ἀναφέροµαι στόν κόπο καί τό φόρτο τῆς καθηµερινῆς ζωῆς, πού φαίνεται νά αὐξάνει χρόνο µέ τό χρόνο γιά ὅλους µας.
Δέν ἀναφέροµαι οὔτε στή γενική γκρίνια γιά τή δύσκολη οἰκονοµική κατάσταση. Ἴσα-ἴσα, πού -σάν ἀφελής καί ἀµνήµων λαός πού εἴµαστε, αἰσιοδοξήσαµε ὅτι εἴδαµε φῶς στό τοῦνελ!- καί ξεκινήσαµε τήν καταναλωτική µανία νωρίτερα ἀπό κάθε ἄλλη φορά, µέ πολυδιαφηµισµένες Black Fridays νά µᾶς βοµβαρδίζουν µέ µηνύµατα γιά προσφορές πάνω στίς προσφορές, µέχρι νά πεισθοῦµε πώς ἡ ζωή µας δέν ἔχει κανένα νόηµα χωρίς αὐτό καί ἐκεῖνο καί τό ἄλλο προϊόν!