ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Τό Ἰταλικό Δικαστήριο τόνισε, πώς ὁ Σταυρός  εἶναι πέρα καί πάνω ἀπό ὅλα ἕνα

θρησκευτικό σύµβολο, καί ὡς τέτοιο ἀποτελεῖ µέρος τοῦ σχολικοῦ περιβάλλοντος!

 Ἄς τά βλέπη αὐτά καί ἡ Ἑλλάδα!

Στό   Εὐρωπαϊκό  Δικαστήριο  ΕΔΔΑ
προσέφυγε κατά τοῦ Τιµίου Σταυροῦ, Ἰταλίδα,
µέλος µιᾶς Ἕνωσης Ἀθέων &  Ἀγνωστικιστῶν!

Ἡ Τρίτη Κυριακή τῶν Νηστειῶν, τελευταία Κυριακή τοῦ Μαρτίου γιά τό ἔτος 2019, εἶναι ἡ Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως. Στό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσµα τῆς Κυριακῆς αὐτῆς, µᾶς λέγει ὁ Χριστός: «ὅστις θέλει ὀπίσω µου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθήτω µοι» (Μάρκ. 8,34). Ἀλλά, ὅπως παρατηρεῖ ὁ π. Ἀλέξανδρος Σµέµαν «δέν µποροῦµε νά σηκώσουµε τό σταυρό µας καί ν΄ ἀκολουθήσουµε τό Χριστό ἄν δέν ἀτενίζουµε τό Σταυρό πού Ἐκεῖνος σήκωσε γιά νά µᾶς σώσει. Ὁ δικός Του Σταυρός, ὄχι ὁ δικός µας, εἶναι ἐκεῖνος πού µᾶς σώζει. Ὁ δικός Του Σταυρός εἶναι ἐκεῖνος πού δίνει νόηµα ἀλλά καί δύναµη στούς ἄλλους. Αὐτό µᾶς ἐξηγεῖ τό συναξάρι τῆς Κυριακῆς αὐτῆς: “Τῇ αὐτῇ ἡµέρᾳ Κυριακῇ τρίτῃ τῶν Νηστειῶν, τήν προσκύνησιν ἑορτάζοµεν τοῦ Τιµίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ”»¹.

Ἡ πίστη αὐτή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκφράζεται καί στή δηµόσια ζωή, ἀπό τήν ἵδρυση τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους ὡς τίς µέρες µας, µέ τήν ἀνάρτηση τῆς εἰκόνας τοῦ Σταυροῦ, ἀλλά καί τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας καί τῶν Ἁγίων στά δηµόσια καταστήµατα καί τίς σχολικές αἴθουσες. Ἡ πρακτική αὐτή δέν ἐπιβάλλεται ἀπό κανένα κρατικό νοµοθέτηµα. Συνιστᾶ ἔθιµο, δηλαδή µακροχρόνια πρακτική µέ συνείδηση Δικαίου, πού ἐκφράζει τήν εὐλάβεια τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καί τήν ἄρρηκτη σύνδεση τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς δηµόσιας ζωῆς στήν πατρίδα µας.

Ἡ Δεξιά καί ἡ Ἀριστερά, γεννήµατα τοῦ Χέγκελ!

Η  Ζ΄  ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ  ΣΥΝΟΔΟΣ
 ΚΑΙ  Η  ΠΟΛΙΤΙΚΗ  ΣΤΗΝ  ΕΛΛΑΔΑ

«Καί τά ὦτα σου ἀκούσονται τούς λόγους

τῶν ὀπίσω σέ πλανησάντων, οἱ λέγοντες:

Αὕτη ἡ ὁδός, πορευθῶµεν ἐν αὐτῇ, εἴτε

δεξιά, εἴτε ἀριστερά» (Ἠσ.30,21)

Τόν προηγούµενο µῆνα εἴχαµε ἀναφέρει ὅτι «ἡ Δεξιά καί ἡ Ἀριστερά στήν Ἑλλάδα δέν εἶναι, σέ γενικές γραµµές, τίποτε ἄλλο ἀπό τίς πολιτικές προεκτάσεις τῆς δεξιᾶς καί τῆς ἀριστερῆς παράταξης, στίς ὁποῖες διαιρέθηκαν, ἀντίστοιχα, οἱ ὀπαδοί τοῦ ἄλλου µεγάλου ἐκπροσώπου τοῦ Γερµανικοῦ ἰδεαλισµοῦ, τοῦ Γκ. Χέγκελ». Ἡ ἐπισήµανση αὐτή ἔγινε συντοµογραφικά καί ἀπέµεινε κάπως µετέωρη. Ἤδη, θά δώσουµε κάποιες ἐπεξηγήσεις γιά νά γίνει περισσότερο κατανοητό αὐτό πού ὑπαινιχθήκαµε καί γιά νά δοθεῖ ἀφορµή γιά περαιτέρῳ ἐπεξεργασία τοῦ ζητήµατος, ἡ ὁποία, προφανῶς, ἀπαιτεῖ τή  συνεισφορά πολλῶν, καί µάλιστα, εἰδηµόνων.

Στόν Γερµανό φιλόσοφο Γκ. Χέγκελ εἴχαµε ἀναφερθεῖ καί παλαιότερα. Πρόκειται γιά ἕναν φιλόσοφο µέ ἰδιαίτερα πλούσια σκέψη καί αὐτό πού προσπάθησε νά κάνει στό πλαίσιο τῆς δικῆς του ἐποχῆς πρέπει νά τό ἀντιµετωπίσουµε µέ ἰδιαίτερη προσοχή. Σέ πρώιµη ἡλικία, εἶχε συνδεθεῖ φιλικά µέ τόν ποιητή καί φιλόσοφο Χαίλντερλιν, ὁ ὁποῖος ἀναζήτησε τό ἰδανικό του, τόν «παράδεισό» του, στήν ἀρχαία Ἑλλάδα, τήν ὁποία ἐξιδανίκευσε. Τό ἀποτέλεσµα ἦταν νά διαψευσθεῖ ἀπό τήν σκληρή πραγµατικότητα, νά ἀπογοητευθεῖ καί νά ἐµπλακεῖ διά βίου στά δίκτυα τῆς ψυχικῆς ἀσθένειας. Ὁ Χέγκελ ἔζησε καί αὐτός µιά βασανιστική ψυχική κρίση. Ὑπερνίκησε, ὅµως, τήν ἀπελπισία καί ἀποφάσισε νά δεῖ µέσα στόν πεζό αὐτό κόσµο, µέ τίς ἐνίοτε τραγικές ἀντιφάσεις του,  ἕνα κρυµµένο θετικό καί ὑψηλό νόηµα, πού δικαιολογεῖ κάθε συγκεκριµένο συµβάν, ὁσοδήποτε ἄθλιο ἤ ἀκόµη καί ἐγκληµατικό, ὡς µοχλό καί κινητῆρα γιά τήν προώθηση τῆς ἱστορικῆς πορείας πρός ἕνα αἴσιο Τέλος-Σκοπό.

Θεομητορικὲς ἐαρινὲς διδαχές

Τῶν θείων Χαιρετισμῶν

τὰ ἀνάλογα ποιμαντικὰ βιώματα

«Χαῖρε σεπτοῦ Μυστηρίου θύρα...»

Μητροπολίτου Πέργης κυροῦ Εὐαγγέλου Γαλάνη, ἱερὸ Μνημόσυνο

 Ἀνοιξιάτικο ἀπόβραδο μὲ τὴ εὐωδιαστὴ ἀνάσα τῆς νύχτας ποὺ σιμώνει, νὰ μυρώνει τὸν τόπο καὶ τὶς ψυχές μας. Εὐωδιὰζει κι ὁ ναὸς ἀπὸ τὸ μοσχοθυμίαμα, ποὺ συνοδεύει αὐτὰ τὰ ἀτέλειωτα «Χαῖρε», τὰ ὁποῖα καὶ Τῆς προσφέρουμε. Τὰ προσφέρουμε, στὰ πάντερπνα αὐτὰ τ᾿ ἀπόβραδα τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς, λίγο πρὶν ἀνατείλει τὸ Σαββατοκύριακο. Λίγο μετὰ ἀπὸ τὴν ντυμένη στὰ μώβ Προηγιασμένη. Τὰ προσφέρουμε δηλαδή, στὸ σύνορο ἐκείνων τῶν ἱεροκατάνυκτων στιγμῶν, ὅπου καλούμεθα νὰ ξεδιπλώσουμε λίγο τὶς ψυχές ἀπὸ τὸ πένθος τῆς κάθε Σαρακοστιανῆς Ἑβδομάδος, καὶ μὲ κλειδὶ τὴν Χάρη Της ν᾿ ἀνοίξουμε λίγο τὴ θύρα τοῦ ἐλέους Του γιὰ ν’ ἀνασάνουμε Ἀναστάσιμη αὔρα, ποὺ μᾶς τὴν προσφέρουν οἱ Θεῖες Λειτουργίες τοῦ Σαββατοκύριακου.