ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Τελικά ἐξυπηρετοῦµε τά ὁράµατα τῆς Δύσεως;

ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΙΑ

ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΚΑΙ Η ΕΔΑΦΙΚΗ ΤΗΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ!

Πρό ἐτῶν, ὡς νέος κληρικός, Διάκονος ἀκόµα, µέ εἶχε καλέσει ὁ τότε Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος µαζί µε τόν τότε Πρωτοσύγκελλο σέ µιά συνάντηση µέ δύο Γερµανούς Ρωµαιοκαθολικούς Καρδιναλίους, γιά νά βοηθήσω, µεταφράζοντας τίς συνοµιλίες. Τό θέµα ἦταν (τί ἄλλο) ὁ γνωστός διάλογος καί οἱ δυνατότητες συνεργασίας στό µεταναστευτικό καί σέ ἄλλους τοµεῖς. Μεταξύ ἄλλων ἐξέφρασαν οἱ Καρδινάλιοι µία δυσκολία καί συνάµα καί ἕνα παράπονό τους ὡς πρός τήν Ὀρθοδοξία: Τό ὅτι δέν µποροῦν νά τά βγάλουν πέρα µέ πολλούς συνοµιλητές, δηλ. τίς τοπικές Ἐκκλησίες, ἀλλά θά ἤθελαν νά ἔχουν ἕνα µόνο συνοµιλητή, τόν Οἰκουµενικό Πατριάρχη, ὡς κεφαλή τῆς Ὀρθοδοξίας, δηλ. ὡς ἕνα εἶδος «Πάπα τῆς Ἀνατολῆς»!

Ἐµεῖς τότε τούς ἐξηγήσαµε, ὅτι κάτι τέτοιο δέν εἶναι ἐφικτό, διότι τό σύστηµα διοικήσεως στήν Ὀρθοδοξία εἶναι συνοδικό καί ὅτι ὅλοι οἱ Ἐπίσκοποί Της εἶναι ἴσοι, ἁπλῶς ὁ κάθε πρῶτος προεδρεύει τῆς συνόδου του, σέ καµιά ὅµως περίπτωση δέν λαµβάνει ἀποφάσεις σέ θέµατα δογµατικῆς, πίστεως ἤ ἄλλα κρίσιµα θέµατα, πού ἅπτονται τῆς πνευµατικῆς ζωῆς τοῦ τόπου καί τῆς σωτηρίας τῶν πιστῶν.

* Εἰσήγηση στό 10ο Συνέδριο τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ) στό Πολεμικό Μουσεῖο, στίς 2 & 3 Νοεμβρίου 2018), πού εἶχε θέμα: «Ἡ ἐκκοσμίκευση τοῦ Χριστιανισμοῦ καί ἡ ἐπίδρασή της στήν Ὀρθόδοξη Χριστιανική Παιδεία».

Ἐκτροπές τοῦ κοινωνικοῦ φύλου 

καί τῆς ἐννοίας “δικαίωμα”

Α. Ἀθεμελίωτοι ἰσχυρισμοί τῆς θεωρίας τοῦ gender

Ὅσον ἀφορᾶ, ἐν πρώτοις, τό κοινωνικό φῦλο(gender), τό οὐσιῶδες χαρακτηριστικό τῆς σχετικῆς θεωρίας εἶναι, ὡς γνωστόν, ἡ ἄρνηση τῆς φυσικῆς διάκρισης τῶν δύο φύλων, μέ τό ἐπιχείρημα ὅτι τά πάντα στόν ἄνθρωπο εἶναι ἱστορικο-πολιτιστικά στοιχεῖα, πρᾶγμα πού ἀποτελεῖ, ὅπως ἔχει τονισθεῖ, μία ἀθεμελίωτη διανοητική μεθόδευση. Κι’ αὐτό διότι «ὑπάρχει ἡ ἱστορία καί ὑπάρχει ἡ φύση», ὅπως ἔλεγε ὁ Camus ἤ, ὅπως ἔγραφε ἡ Ηanna Arendt, εἶμαι Ἑβραία ὅπως εἶμαι γυναῖκα, πρόκειται γιά ἀναμφισβήτητα δεδομένα τῆς ζωῆς μου¹.

Στά πλαίσια τῆς παρούσης μελέτης σημασία ἔχει νά ἀνασκευασθοῦν καταρχάς δύο ἐπί μέρους ἐκτροπές τοῦ gender, ἀφ’ ἑνός ἡ κατασκευή τῶν “ἐμφύλων στερεοτύπων καί τῆς ὁμοφοβίας” καί ἀφ’ ἑτέρου ἡ σύνδεση τοῦ gender μέ τά ἀνθρώπινα δικαιώματα.

α) “Ἀποδομῶντας τά ἔμφυλα στερεότυπα” - “Ὁμοφοβία”

Τί σημαίνει ἀκριβῶς “ἔμφυλο στερεότυπο”; Ἡ ἀναφερθεῖσα Γαλλίδα φιλόσοφος ἀπαντᾶ ἄκρως διαφωτιστικά, ἐρωτῶντας· «Κάθε σκέψη γιά τήν διαφορά τῶν φύλων δέν ἀπειλεῖται νά χαρακτηρισθεῖ ὡς ἔμφυλο στερεότυπο;»² Εἶναι σαφές ὅτι ἐδῶ συμβαίνει μία ἐννοιολογική ὑπερτροφική ἐκτροπή,  ἀνάλογη μέ αὐτήν ἡ ὁποία σημειώθηκε μέ τήν καταχρηστική διεύρυνση τῆς ἔννοιας τοῦ ρατσισμοῦ. Ἀκριβῶς ὅπως κάθε ἐκδηλωνόμενο προσωπικό ἐνδιαφέρον γιά τήν ἰδιαιτερότητα καί τήν πολλαπλότητα τῶν πολιτισμῶν ἐξομοιώνεται μέ ρατσιστική στάση, κάθε ἄποψη πού μαρτυρεῖ σταθερή ἀποδοχή τῆς ταυτότητος κάθε φύλου καταλήγει νά θεωρεῖται ρατσισμός. Quod absurdum est!

Ἐκκοσμίκευση τῆς Πολιτικῆς

καί Ὀρθόδοξη Παράδοση*

Ἡ ἐκκοσμίκευση τοῦ Χριστιανισμοῦ, μαζί μέ τήν παιδεία πού παράγει εἶναι ὁ γενικός τίτλος τοῦ Συνεδρίου μας, προφανῶς συμπεριλαμβάνει καί τήν ἐκκοσμίκευση τῆς Πολιτικῆς. Μάλιστα, θά μπορούσαμε νά ποῦμε, ἡ ἐκκοσμικευμένη πολιτική προσδιορίζει σέ μεγάλο βαθμό τήν ἐκκοσμίκευση τοῦ Χριστιανισμοῦ. Διότι διαθέτει ὅλα τά μέσα καί τήν ἐξουσία γιά τήν προβολή τῶν ἐκκοσμικευμένων χριστιανικῶν θέσεων, μιᾶς ἐκκοσμικευμένης «θεολογίας». Αὐτήν τήν ἐκκοσμικευμένη, αὐτήν τήν αἱρετική «θεολογία» παρουσιάζει ἡ ἐκκοσμικευμένη πολιτική, ὡς μοντέρνα καί σύγχρονη, στά μάτια τῶν πολιτῶν αὐτοῦ τοῦ κράτους καί κυρίως στά μάτια τῶν νέων, μέ τά προγράμματα σπουδῶν πού καταρτίζει. Αὐτή ἡ πολιτική προωθεῖ τούς ἐκκκοσμικευμένους «θεολόγους» σέ θέσεις κλειδιά γιά τή διαμόρφωση αὐτῆς τῆς νέας εἰκόνας τοῦ ἐκσυγχρονισμένου «χριστιανισμοῦ»,  πού μέ ἰδιαίτερα συντονισμένο καί συστηματικό τρόπο προωθεῖται ἀπό ὅλες τίς πολιτικές δυνάμεις, πού ἔχουν κυβερνήσει αὐτόν τόν τόπο ἀπό τήν μεταπολίτευση –καί ἰδίως τό 2008– καί ἔπειτα. Καί, φυσικά, δέν εἶναι μόνο τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, ἀλλά καί πληθώρα ἄλλων θεμάτων πού διαμορφώνουν μέσῳ τῶν πολιτικῶν ἐπιλογῶν τίς συνειδήσεις τῶν πολιτῶν αὐτῆς τῆς χώρας. Πότε στόν τόπο αὐτό ἔγινε οὐσιαστικός διάλογος γιά τό βασικό δόγμα τῆς πέρα γιά πέρα ἐκκοσμικευμένης πολιτικῆς μας, τό ex occidente lux,  ὅτι τό φῶς μᾶς ἔρχεται ἀπό τή Δύση. Ἀπό ποιά Δύση; Ἀπό τή Δύση, πού ἀπό τήν ἐμφάνιση τῶν Φράγκων στήν ἱστορική σκηνή πάντοτε στάθηκε μέ κατακτητικές διαθέσεις ἀπέναντι στήν Ὀρθόδοξη Ἀνατολή. Ἐνδεικτικά ἀναφέρω τίς Σταυροφορίες καί τίς ἑνωτικές συνόδους προκειμένου νά λάβει ἡ Ἀνατολή στρατιωτική ὑποστήριξη ἐναντίον τῶν Ὀθωμανῶν.