ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Σέ κάποιες παληές ἐποχές, πρίν ἀπό τήν Σάρκωση τοῦ Θεοῦ, οἱ ἄνθρωποι πού δέν γνώριζαν τόν Ἀληθινό Θεό, ὅπως τόν γνώριζαν οἱ Ἰσραηλῖτες, εἶχαν ἀφεθεῖ στή μοιρολατρεία ὡς τέλειοι βλάκες, μέ ἀποτέλεσμα νά τούς ἐκμεταλλεύονται οἱ βασιλεῖς καί οἱ ἡγεμόνες τους, νά τούς καταδυναστεύουν καί ταὐτόχρονα νά τούς ἐξευτελίζουν γιά τήν ὑποταγή τους!

Ἕνας τέτοιος ὑποταγμένος στήν βλακεία (ἀπό τήν κραιπάλη καί τήν Μαγεία) λαός ἦσαν καί οἱ Βαβυλώνιοι καί γι’ αὐτό βρέθηκε καί ὁ ἀνάλογος τῆς βλακείας τους βασιλιάς, ὁ Ναβουχοδονόσορ!!!

Αὐτός κάθε λίγο καί λιγάκι ἔκανε τέστ στούς ὑπηκόους του γιά νά διαπιστώση πόσο πιό χαμηλά θά μποροῦσαν νά πέσουν, πόσο θά ἄντεχαν στούς ἐξευτελισμούς, ὥστε νά ἀποκομίση ἀκόμη περισσότερα κέρδη, πλούτη καί δόξα!

Ἔτσι, κάποια μέρα ἔστησε στή μεγαλύτερη πλατεία μιά τεράστια δική του εἰκόνα, ὁλόχρυση καί ἔβγαλε φιρμάνι ὅτι ὅλος ὁ λαός ἦταν ὑποχρεωμένος νά προσέλθη καί νά προσκυνήση τήν εἰκόνα του. Ὅποιος τολμοῦσε νά ἀρνηθῆ, θά ἐρρίπτετο «εἰς τήν κάμινον τοῦ πυρός τήν καιομένην»! Σέ τέτοια βλακεία εἶχε καταντήσει ὁ λαός, ἀδιαφορῶντας γιά τόν Θεό πού τόν δημιούργησε, ὥστε νά ἀφήση τόν βασιλιά του νά πάρη τή θέση τοῦ Θεοῦ, χωρίς νά λογαριάση πώς, ὅποιος Κυβερνήτης παίρνει τήν θέση τοῦ Θεοῦ, γίνεται ὁ στυγνότερος τύραννος τοῦ λαοῦ, συμπεριφερόμενος ὅπως ἀκριβῶς καί ὁ διάβολος, πού εἶναι ὁ δάσκαλος τῆς τυραννίας καί τοῦ ἀθεϊσμοῦ. Γι’ αὐτό καί ἀκοῦμε συχνά σήμερα ἡγετικούς πολιτευτές μας νά λένε ὅτι εἶναι πρόθυμοι νά συμμαχήσουν καί μέ τόν διάβολο γιά τό ... καλό μας! Ἀκόμα καί ὁ Πρωθυπουργός μας, πού δηλώνει συνεχῶς τήν ἀθεΐα του –καί καί ὄντας ἄθεος δέν θά ἔπρεπε νά πιστεύη στόν διάβολο– εἶπε καί αὐτός ὅτι θά συμμαχήση μέ τόν διάβολο, προφανῶς γιατί τοῦ φαίνεται χρήσιμος, ἀφοῦ καί ὁ διάβολος ἀρνεῖται τόν Θεό!

Στόν Ναβουχοδονόσορα ἀντιστάθηκαν μόνο τρεῖς Νέοι πιστοί στόν Θεό μας. Στάθηκαν μπροστά στό χρυσοστόλιστο σκιάχτρο του, ὄντως ἀληθινοί, αὐθεντικοί ἄνθρωποι, μέ τήν πληρότητα τῆς Θείας Χάριτος, πού δόθηκε στόν Ἀδάμ πρό τῆς πτώσεως, γιατί δέν ἄφησαν τό νοῦ τους νά πουληθῆ «ἀντί πινακίου φακῆς» καί δέν ἀποβλακώθηκαν.

Αὐτή εἶναι μιά ἱστορία ἀπό τά συμβάντα τῆς πρό Χριστοῦ ἐποχῆς, πού μᾶς ἐξηγεῖ τήν αἰτία καί τήν διαδρομή τῆς ἀποβλακώσεως τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Μετά Χριστόν, ἡ ἀποβλάκωση τῶν ἀνθρώπων, πέταξε τόν Θεό, ὅπως πέταξαν οἱ Νεοέλληνες τά βαρειά ξυλόγλυπτα ἔργα τέχνης τῶν σπιτιῶν τους καί τά ἀντικατέστησαν μέ ...“δανέζικα ἔπιπλα”! Στίς μέρες μας, μάλιστα, προσθέσαμε καί τά ...δανεικά! Καί αὐτή ἡ κατάσταση ὄχι μόνο δέν ἔπαυσε ἤ δέν μετριάσθηκε, ἀλλά καλπάζει μέ φρενήρεις ρυθμούς, σέ τέλειον, μάλιστα, βαθμό, πού καθημερινά μᾶς ἐκπλήσσει!

Στήν ἐποχή μας ἡ ἀποβλάκωση ἔφθασε καί ὡς ἐμᾶς –τούς νεόφτωχους Ἕλληνες– ἀπό τότε πού ἡ Δύση γύρισε τήν πλάτη της στήν Ἀνατολή καί αὐτονομήθηκε, νομίζοντας πώς ἔλαβε τά ἀναγκαῖα «φῶτα» καί δέν τήν ἔχει πλέον ἀνάγκη. Ἀδιαφόρησε, γιατί δέν θέλησε νά ἰδῆ πώς ἡ Ἀνατολή εἶναι καί παραμένει μοναδική, γιατί ἐμπνέεται, φωτίζεται καί ἐνισχύεται διαρκῶς καί ἀδιακόπως ἀπό τήν «ἐξ Ὕψους Ἀνατολήν», τόν Θεό μας. Ἔτσι, ὅπως ἦταν φυσικό, τῆς τελείωσε τό «φῶς», ἔχασε τήν ἀδιάκοπη ἀνανέωσή του καί βυθίσθηκε στό σκοτάδι τῶν ἀδιεξόδων, πού συνεπάγονται –σύν τοῖς ἄλλοις– καί πολλά ἔξοδα!

Ἀπ’ αὐτόν τόν βυθόν τῆς ἄγνοιάς της, ἀπό τήν ἀπώλεια τοῦ νοήματος τῆς ζωῆς, ἀπό τήν πνευματική της πενία, ἡ Δύση «τεχνολογίας κατεργάζεται», μέ πάθος, μέ ἐνθουσιασμό, μέ πεῖσμα καί ἀλαζονεία, ἀφοῦ σ’ αὐτήν της τήν κατεργασία τῆς τεχνολογίας νόμισε πώς θά βρίσκη τό «Φῶς» πού τῆς ἔλειπε, καί ἔτσι τήν ἀναγόρευσε φῶς καί Θεό της!

Ἡ πορεία τῶν λαῶν τῆς Δύσεως, ἀπό τότε πού γύρισαν τήν πλάτη τους στό «ΦΩΣ» τῆς Ἀνατολῆς, ἦταν ἀναμενόμενη καί ἐπιβεβαιωτική τοῦ παρελθόντος τους καί τῆς καταγωγῆς τους. Τί, ἄραγε, μποροῦσε νά περιμένη κανείς ἀπό λαούς πού μέχρι τόν 11ο μ.Χ. αἰῶνα δέν εἶχαν κἄν γραφή(!) καί ζοῦσαν στό πυκνό σκοτάδι, βάζοντας ἀρχή μέ τίς βαρβαρικές ἐπιδρομές τους γιά νά κατακτήσουν ...εὐγενικά τόν πολιτισμό; 

Μέ τίς ἐπιδρομές τους, κατέκτησαν τήν Κεντρική Εὐρώπη καί, ὡς ἀφεντικά της πιά, διαφεντεύουν, κατεξουσιάζουν καί ἀπειλοῦν μέ οἰκονομική ἐξόντωση τούς ἀσθενεστέρους λαούς, προβάλλοντας τά Τεχνολογικά τους ἐπιτεύγματα ὡς ὑψίστη ὑπεροχή. Διαφεντεύουν σήμερα καί καθορίζουν τό τί σημαίνει πολιτισμός, ἐκεῖνοι, πού, μέχρι τόν 9ο μ.Χ. αἰῶνα, ἦσαν παντελῶς ἀπόντες ἀπό τά γεγονότα πού διαμόρφωσαν τίς βάσεις τῆς Ἱστορίας καί ἔδωσαν νόημα καί σκοπό στήν ἐπίγεια ζωή. Διαφεντεύουν οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι, πού οἱ προπάτορές τους δέν γνώριζαν οὔτε τί θά εἰπῆ «πηροῦνι» καί «κουτάλι»(!), σχεδόν γρύλλιζαν, συμπολῖτες καί ὁμόσκηνοι τῶν πιθήκων, τούς ὁποίους –ὅπως φαίνεται– ἐκ πείρας, ὁμολογοῦν σήμερα πανηγυρικά καί “ἐπιστημονικά”(!) ὡς προγόνους τους!

Κορυφαῖο, βέβαια, ἐργαστήριο τεχνῶν καί φανταστικῶν θεωριῶν, πού «πλανᾶ τήν οἰκουμένην ὅλην» ἔχει ἀναδειχεῖ ἡ Ἀμερική, ἡ ὁποία θεμελιώθηκε πάνω στά αἵματα ἀναριθμήτων αὐτοχθόνων ἀνθρώπων καί ἀναπτύχθηκε στηριζομένη στίς ἁλυσίδες, στόν ἱδρῶτα, στούς στεναγμούς καί στούς θρήνους ἀνθρωπίνων ὑπάρξεων, πού ὁ διεστραμμένος Χριστιανισμός τῶν Δυτικῶν, τούς ἔκανε σκλάβους!

Ὅλοι αὐτοί οἱ λαοί αὐτονομήθηκαν. Ἔκλεψαν τίς Ὁδηγίες τοῦ Οὐρανοῦ, τίς Ὁποῖες «ἡ καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολή» εἶχε κάνει πράξη μέ τό «διά τοῦ Σταυροῦ Πολίτευμά» της, καί τίς ἔκαμαν τἄχα «δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου», γιά νά παραστήσουν αὐτοί τούς “σωτῆρες”, ἐπινοῶντας τό δόγμα τοῦ ἀλαθήτου ἀνθρώπου, ἕνα δόγμα τό ὁποῖο «εἶναι, φεῦ, ἡ φρικτή ἐξορία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ ἀπό τήν γῆν, νέα προδοσία τοῦ Χριστοῦ, νέα σταύρωσις τοῦ Κυρίου, μόνον οὐχί ἐπί τοῦ ξυλίνου, ἀλλ’ ἐπί τοῦ χρυσοῦ σταυροῦ τοῦ Παπικοῦ οὑμανισμοῦ. Καί ταῦτα πάντα εἶναι κόλασις, κόλασις διά τό ἄθλιον γήινον ὄν, πού λέγεται ἄνθρωπος», ὅπως θεοφώτιστα περιέγραψε ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς.

Καί «οἱ μέν στρατιῶται (τῆς ἀνομίας) ταῦτα ἐποίησαν» καί ποιοῦν. Οἱ δέ «μαθηταί τοῦ Χριστοῦ» Ἕλληνες, τί ἐκάμαμε; Συνεχίσαμε νά ἀκολουθοῦμε τόν Χριστό μας; Ὄχι! Ἐπαύσαμε καί ἐμεῖς σέ μεγάλο ποσοστό νά πορευώμεθα «εἰς τήν Γαλιλαίαν, εἰς τό Ὄρος οὗ ἐτάξατο ἡμῖν ὁ Ἰησοῦς». Καί, ἀντί τοῦ Ὄρους τῆς περίοπτης Ἀνατολῆς μας, ἐκαθίσαμε καί καθήμεθα «ἐπί καθέδραν Δυτικῶν λοιμῶν», μέ γυρισμένη καί ἐμεῖς τήν πλάτη μας στήν «ἐξ Ὕψους Ἀνατολήν». Ἀποπροσανατολισμένοι, λοιπόν, ἀποβλακωθήκαμε νά θαυμάζουμε αὐτό πού μᾶς πουλᾶνε σάν Δυτικό πολιτισμό, καί πού δέν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρά ἡ αἰχμαλωσία τοῦ ἤδη ἀραχνιασμένου νοός τῶν λαῶν!

Ἔχουν τήν πονηρία οἱ νέοι Ναβουχοδονόσορες νά μή μᾶς καλοῦν πλέον νά προσκυνήσουμε τήν ἐν Πεδίῳ Δεηρᾷ στημένη εἰκόνα τους, γιατί τἄχα μᾶς ...ἀνύψωσαν, δίδοντάς μας  «ἀνθρώπινα δικαιώματα», ἀφοῦ, πρῶτα, μᾶς περιόρισαν ὅλα τά Θεϊκά δικαιώματα, πού μᾶς ἔδωσε ὁ Δημιουργός μας! Μᾶς ἐξαναγκάζουν, ὅμως –ἐντελῶς “δημοκρατικά”(!)– νά ὑποκλινόμαστε καί νά συγκατατιθέμεθα συνεχῶς ὅλοι μας στήν «καταιγίδα πού γέννησε» –καί γεννᾶ συνεχῶς– «ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου», γιά νά θυμηθοῦμε καί τόν ποιητή μας.

Ἡ Ἱστορία μιλάει, λοιπόν, πολύ καθαρά καί μᾶς ἑρμηνεύει τήν προέλευση τοῦ  σημερινοῦ καταντήματος τῆς ἀνθρωπότητος, ἀφοῦ ἀπολίτιστοι λαοί ἔλαβαν ἀπροετοίμαστοι  τόν Θησαυρόν, πού ἡ Ἀνατολή τούς παρέδωσε, χωρίς νά προσέξη πολύ καλά τό νόημα τῆς ἐντολῆς τοῦ Χριστοῦ μας «μή δότε τό ἅγιον τοῖς κυσί, μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς». 

Ἐκεῖνοι, οἱ ἀπολίτιστοι, πού σήμερα καυχῶνται καί αὐτοαποκαλοῦνται Δυτικοί, ἔλαβαν μέ ἀλαζονεία τόν θησαυρό καί τόν ἐκποίησαν σέ «Χάρτη ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων» σέ «Συνθήκη τοῦ Μάαστριχτ» καί τά παρόμοια –παλαιά καί καινούρια– προσθέτοντες καί ἀποπροσανατολισμένους προσανατολισμούς κατά τίς ἐπιλογές «τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου, τοῦ φθειρομένου κατά τάς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης». Ἔκλεψαν τόν θησαυρό τοῦ Θεοῦ, πέταξαν τόν Θεό σάν παρανοϊκή ἐπινόηση, καταπάτησαν ὅσες Ἐντολές Του –κατά τό λεχθέν τοῦ “δικοῦ” τους Λόρδου Μπάϋρον– «τά γουρουνίσια μάτια τους τίς ἔβλεπαν γουρουνίσιες», καί «στραφέντες σπεύδουν ἵνα ῥήξωσιν ἡμᾶς». Μᾶλλον δέ, πρό πολλοῦ μᾶς ἔχουν ἤδη χυμήξει καί χυμοῦν συνεχῶς ἐναντίον μας, ἕως ὅτου  νά μή μείνη κανείς ἀπό ἐμᾶς πού θά θυμᾶται τό ΦΩΣ τῶν Πατέρων μας,  τήν καταγωγή τους καί τήν βίβλο γενέσεώς τους!

Ὡστόσο, ἡ καταγωγή τους δέν κρύβεται. Μέ τό σκοτάδι πού ἔχουν ἀγκαλιάσει (ἀκόμη καί μαῦρες τρῦπες ὀνειρεύονται), θά καταλήξουν σύν τῷ χρόνῳ ἐκεῖ πού ξεκίνησαν, μόνο πού τώρα θά εἶναι πιό σύγχρονα ἐξοπλισμένοι καί μέ θεωρητική κατοχύρωση τῆς πονηρίας τους!

Ὁ πολιτισμός τῆς νεολαίας τους ἐπέστρεψε στόν προγονικό τους πολιτισμό. Ὅπως, δηλαδή,  οἱ προπάτορές τους εἶχαν χαλκάδες στήν μύτη καί στά αὐτιά, ἔτσι καί σήμερα δέν νοεῖται νέος ἤ νέα χωρίς σκουλαρίκια στή μύτη, στά αὐτιά, στή γλῶσσα, στόν ὀμφαλό καί ὅπου ἀλλοῦ... Οἱ χοροί τους, ὅμοιοι μέ ἐκείνους πού χόρευαν οἱ ἰθαγενεῖς, κυριαρχούμενοι ἀπό τά «πνεύματα μπάντουα», ὅπως ἐξαιρετικά μᾶς ἔχει ἀναπτύξει στό βιβλίο του ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας Ἀναστάσιος.

Ἡ λεγομένη ἐπιστήμη τους (ἐκτός τῆς τεχνολογίας, πού προσπαθεῖ νά ὑποκαταστήση τήν πνευματική φτώχεια), στό μεγαλύτερο μέρος της εἶναι ἐντελῶς ἀναπόδεικτη καί γι’ αὐτό, κατ’ οὐσίαν εἶναι φενάκη, καθαρή ἀπάτη! Θεωρία τῆς ἐξελίξεως, θεωρία τῆς Μεγάλης Ἐκρήξεως, θεωρία τῶν Χορδῶν, θεωρίες, θεωρίες ...ἀτελείωτες! Σκέτη ἀπάτη, ἀφοῦ ἡ λέξη θεωρία δηλώνει μιά φαντασία, πού θά ἤθελες νά γίνη πραγματικότητα. Ἕνα παραμῦθι, πού παραμυθιάζει καί ἐντυπωσιάζει τούς ἀνθρώπους πού πέταξαν τή λογική τους καί ξέχασαν νά θέτουν ἐρωτήματα.

Ἔτσι φθάσαμε καί στούς ἀποπροσανατολισμένους “προσανατολισμούς”, πού καθημερινά ἐπινοοῦνται, ὅσο ἡ ἀποβλάκωση τῶν λαῶν αὐξάνεται, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐκλέγονται ὅλο καί πιό ἀποπροσανατολισμένοι Πολιτικοί, γιά νά ἐπιβάλλουν τό κατ’ αὐτούς “πολιτικά ὀρθό” καί τό τί ἐστί πολιτισμός!

Ἀλλαγές φύλου γίνονται καί υἱοθεσίες παιδιῶν ἀπό ὁμόφυλα ζευγάρια ἑτοιμάζονται νά γίνουν! Γιά τό πρῶτο, ἔχουμε μιλήσει καί γράψει. Γιά τό δεύτερο, ἔχουμε μιλήσει ἀλλά πρέπει καί νά γράψουμε διεξοδικά, σέ σχέση, μάλιστα, μέ αὐτά πού ἀκούσαμε ἐσχάτως ἀπό Ἱερατικά χείλη, πού ἰσχυρίσθηκαν ὅτι πολλές ὁμόφυλες οἰκογένειες εἶναι καλύτερες ἀπό μερικές προβληματικές παραδοσιακές! Ἄραγε, οἱ κληρικοί μας αὐτοί, δέν ἔχουν διαπιστώσει, ὡς Πνευματικοί, ὅτι οἱ περισσότερες γυναῖκες ἔχουν τό παράπονο πώς ὁ ἄνδρας τους δέν ἀσχολεῖται σχεδόν καθόλου μέ τά παιδιά καί τίς εὐθῦνες τους; Πῶς ἐξηγοῦν αὐτή τή σπουδή δύο ἀνδρῶν γιά υἱοθεσία παιδιοῦ; Θεωροῦν ὅτι, προκειμένου νά γίνουν οἱ ἄνδρες καλοί πατέρες πρέπει νά γίνουν ὁμοφυλόφιλοι; Δέν νομίζω νά φθάνουν ἕως ἐκεῖ! Τότε, γιατί ὑποστηρίζουν τήν υἱοθεσία, παραβλέποντες τό γεγονός, πού ἔχει ἐπαληθευθεῖ διεθνῶς, ὅτι, δηλαδή, τά περισσότερα ἀπ’ αὐτά τά ταλαίπωρα παιδάκια, υἱοθετοῦνται γιά νά γίνουν  ὄργανα τοῦ σέξ; Καί νά ἐρωτήσουμε καί τοῦτο: Θά ἀπαγορευθῆ, ἄραγε, στούς ὁμοφυλόφιλους ἄνδρες νά υἱοθετοῦν ἀγόρια;

Μπροστά στήν ἱστορική ἐξέλιξη τῆς Δύσεως πρέπει νά σταθοῦμε ὅλοι μέ πολλή σκέψη. Δέν ταιριάζει στήν Ἑλληνική ψυχή ἡ βλακεία, οὔτε οἱ Πολιτευτές πού τήν ἀποβλακώνουν. Νά συλλογισθοῦμε ποιοί εἴμαστε κάποτε, ὅταν εἴμαστε ἀσυμβίβαστοι μέ τή σκλαβιά καί γι’ αὐτό δέν μᾶς ἔσκιαζαν τά πλήθη καί τά πλούτη τῶν Περσῶν, οὔτε ὁ μικρός γεωγραφικός χῶρος τῆς Ἑλλάδος, γιατί πιστεύαμε καί διακηρύσσαμε «πᾶς μή Ἕλλην βάρβαρος», καί πῶς καταντήσαμε τώρα, πού παραδώσαμε «γῆν καί ὕδωρ» στούς πράκτορες τῆς διεθνοῦς ἀποβλακώσεως, πού, δυστυχῶς, ἐκλέγουμε ἐπί δεκαετίες. 

Θά εἶναι τραγωδία ἄν, ἐπί τέλους, δέν ἀφυπνισθοῦμε! Γιατί, ἀκόμη καί ἡ βλακεία πρέπει νά ἔχη τά ὅριά της!