Ξεμπερδέψαμε μέ τό... παλιό!
«Ξεμπερδεύουμε μέ τό παλιό»! Φαντάζομαι ὅτι θά θυμᾶστε τό σύνθημα.
Ἀκριβῶς, αὐτό ἦταν τό κυρίαρχο σύνθημα μέ τό ὁποῖο συμφώνησαν ἕνας στούς τρεῖς ψηφοφόρους ἀπό ὅσους ψήφισαν στίς τελευταῖες ἐθνικές ἐκλογές καί ἔδωσαν τή δυνατότητα στόν πολιτικό χῶρο πού διαχειρίζεται ἐδῶ καί τέσσερα χρόνια τίς τῦχες τοῦ τόπου νά ἐφαρμόσει ἤ τοὐλάχιστον νά δρομολογήσει ὅλα αὐτά πού προφανῶς κατά τήν πολιτική ἀντίληψη τῶν στελεχῶν του περιλαμβάνονταν στόν ὁρισμό τοῦ τί ἐννοεῖται κατ’ αὐτούς «παλιό», ἀπό τό ὁποῖο μᾶς ὑπόσχονταν πώς θά ἀπαλλαγοῦμε.
Φοβᾶμαι πώς οἱ περισσότεροι ἀπό ἐμᾶς ἦταν ἀνυποψίαστοι γιά νά μπορέσουν νά ἀντιληφθοῦν τί ἀκριβῶς ἐννοοῦσαν οἱ ἄνθρωποι.
Ὄχι πώς αὐτή ἡ ἀντίληψη ἐξέφραζε μόνον τό συγεκριμένο χῶρο, ὄχι ὅτι δέν ὑπῆρξαν καί ἄλλοι πού ἐπί χρόνια ἀπό τά ἴδια πιστεύω δέν ἐπιδίωξαν τόν ἀναθεωρητισμό «ἐπί παντός ἐπιστητοῦ», ἁπλά, αὐτοί οἱ τελευταῖοι ὑπῆρξαν οἱ πλέον πρόθυμοι καί ἱκανοί νά φέρουν σέ πέρας τό «ἔργο» τῆς ἀναμόρφωσης τῆς συνόλης εἰκόνας τῆς Ἑλλαδικῆς κοινωνίας.
Ἔπρεπε νά ξέρουν ὅμως ὅλοι αὐτοί πού συναίνεσαν, περί τίνος ἀκριβῶς ἐξουσιοδοτοῦσαν τούς εὐαγγελιζόμενους μιᾶς τέτοιας ἀλλαγῆς.