ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΕΡΙΔΟΠΟΙΟΝ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗ

 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ!

Ἤ  ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΟΙΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΕΙ ΤΟΝ «ΟΡΘ. ΤΥΠΟΝ»

 

Πρός

Τόν Ἀξιότιμον Διευθυντήν Συντάξεως τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου»

κ. Γεώργιον Τραμπούλην.

Ἐνταῦθα.

Ἀξιότιμε κ. Διευθυντά,

Πρίν ἀπό 40 χρόνια, ἕνας σοφός φιλόλογος, ἐξιστορῶντας μου τήν περιπέτειά του ἀπό συκοφάντες του, μοῦ εἶπε: ‒ «Εἶναι πανεύκολο νά ἀποδείξης τό ποιός εἶσαι, ἀλλά πάρα πολύ δύσκολο νά ἀποδείξης τό ποιός δέν εἶσαι»!

Αὐτό θυμήθηκα καί πάλι, ὅταν πρίν ἀπό λίγες μέρες μέ ἐνημέρωσαν ὅτι ὁ «κατ’ ἐξακολούθησιν» συκοφάντης μου κ. Παναγιώτης Τελεβάντος, ἐπενόησε στην Ἱστοσελίδα του νέες φαντασιώσεις εἰς βάρος τοῦ προσώπου μου.

Δέν θά ἀπαντοῦσα, ὅπως δέν ἀπαντῶ ἐδῶ καί καιρό, ἄν μέ τά τελευταῖα γραφόμενά του δέν μέ συκοφαντοῦσε ὅτι πολεμῶ καί, μάλιστα ὕπουλα, πρόσωπα τά ὁποῖα μόνο καλωσύνη μοῦ ἔχουν ἐκδηλώσει, κρυπτόμενος πίσω ἀπό δημοσιεύματα μέ τά ὁποῖα τά πολεμῶ, διότι τἄχα ...διευθύνω τόν « Ὀρθόδοξον Τύπον»!

Ἄν δέν ἦταν αὐτός ὁ λόγος, τό νά διαβεβαιώσω κατηγορηματικά καί κατ’ ἐνώπιον Θεοῦ τά θιγόμενα ἐκκλησιαστικά πρόσωπα ὅτι δέν ἔχω καμμιά σχέση μέ τά μυθεύματά του, δέν ἐπρόκειτο νά ἀπαντήσω οὔτε στόν πρόσφατο λίβελλο τοῦ κ. Τελεβάντου, καθ’ ὅτι, ὄχι  μόνο «μετά πρώτην καί δευτέραν νουθεσίαν» μου, ἀλλά μετά πολλοστήν, δέν θέλησε νά ἀκούση καί νά γνωρίση τήν Ἀλήθεια, ἀλλά ἐμμένει νά γράφη αὐτά πού θά ἤθελε νά εἶμαι καί νά γράφω, γιά νά δικαιώνη τόν ἑαυτό του.

Ἔτσι, ἔχει ἐπιληφθεῖ ἡ Ἑλληνική Δικαιοσύνη, ἡ ὁποία καί τοῦ ἀπένειμε τόν τίτλο τοῦ «κατ’ ἐξακολούθησιν συκοφάντου»!  Νά σημειωθῇ, ὅτι ἡ καταδίκη του καί ἡ «μέ ἀναστολή 12μηνη φυλάκισή του» ἔγινε μέ βάση τίς γραπτές ὕβρεις του καί τίς ἐναντίον μου συκοφαντίες του καί ὄχι γιά Θεολογικούς λόγους, ὅπως ἰσχυρίσθηκε,  δεδομένου ὅτι τά δικαστήρια δέν δικάζουν οὔτε καταδικάζουν Θεολογικά ζητήματα!

Ἡ Ἁγία Τριάδα δέν εἶναι εἰκόνα Ἱεραρχίας!

 

Ἡ Ἁγία Τριάδα δέν εἶναι εἰκόνα Ἱεραρχίας!

Τά τελευταῖα χρόνια συχνά ἀκοῦµε τούς ὅρους «Νεο-Πατερική Σύνθεση» καί «Μετα-Πατερική Θεολογία». Οἱ ὅροι αὐτοί ἔχουν καταστεῖ ἀντιλεγόµενοι: κάποιοι θεολόγοι, οἱ «προοδευτικοί», ὑποστηρίζουν, µέ ἐνίοτε ἔντονη καί κάποτε µάλιστα κάπως στερεότυπη φρασεολογία, ὅτι εἶναι ἀνάγκη καί «ἐπείγουσα ἀπαίτηση τῶν καιρῶν» νά προχωρήσει ἡ ὀρθόδοξη θεολογία σέ «νέες συνθέσεις», ἀπελευθερούµενη ἀπό τό «γράµµα» τῶν κειµένων τῶν Ἁγίων Πατέρων, οὕτως ὥστε νά ἀπαντήσει «στίς ἀγωνίες καί στά ἐρωτήµατα τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου». Ἄλλοι, οἱ «συντηρητικοί», ἀντιτάσσονται µέ σταθερότητα καί ἐπιµονή σέ κάθε τέτοια ἀπόπειρα. Αὐτό, πού ὅµως δέν συµβαίνει ὅσο συχνά καί µεθοδικά θά ἀνέµενε κανείς, εἶναι ἡ προσπάθεια νά ἐπικεντρωθεῖ κάθε φορά ἡ συζήτηση σέ συγκεκριµένες περιπτώσεις, µέ τήν ἀντιπαραβολή κειµένων καί ἀπόψεων, ὥστε νά καταστεῖ σαφές περί τίνος ἀκριβῶς πρόκειται καί πόσο σηµαντικό εἶναι αὐτό, πού ἑκάστοτε διακυβεύεται, καθώς καί ἡ “ἰδεολογική συνάφεια”, στήν ὁποία ἐγγράφεται κάθε ἄποψη.

Γιά νά καταστήσουµε σαφές αὐτό πού προσπαθοῦµε νά ποῦµε, θά δώσουµε ἕνα συγκεκριµένο παράδειγµα: Θά παρουσιάσουµε πρῶτα µιά θεολογική ἄποψη, ἡ ὁποία ἐπιδιώκει νά καταστεῖ κυρίαρχη στίς ἡµέρες µας καί ἡ ὁποία αὐτοπαρουσιάζεται ὡς τό κατ’ ἐξοχήν δεῖγµα «νέο-πατερικῆς σύνθεσης». Κατόπιν, θά ἀντιπαραβάλλουµε σέ αὐτήν ἕνα «κλασσικό» Πατερικό κείµενο, ὅπως αὐτό ἔχει ἀκριβῶς διατυπωθεῖ κατά «τό γράµµα» του.

ΤΟ ΑΒΑΤΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΦΥΛΟΥ

ΤΟ  ΑΒΑΤΟ  ΤΟΥ  ΑΓΙΟΥ  ΟΡΟΥΣ
ΚΑΙ   Η  ΑΛΛΑΓΗ  ΦΥΛΟΥ

 

Τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2017 δηµοσιεύτηκε στήν Ἐφηµερίδα τῆς Κυβερνήσεως ὁ Νόµος 4491/2017 µέ τίτλο «Νοµική ἀναγνώριση τῆς ταυτότητας φύλου». Ὁ νόµος αὐτός ρυθµίζει τίς περιπτώσεις ἐκεῖνες στίς ὁποῖες ὑπάρχει ἀσυµφωνία µεταξύ τοῦ βιολογικοῦ φύλου ἑνός προσώπου καί τοῦ τρόπου, πού τό πρόσωπο αὐτό βιώνει  καί ἐξωτερικεύει τό φῦλο του (ταυτότητα τοῦ φύλου). Μέ ἄλλα λόγια, ὁ νόµος ἀφορᾶ στά πρόσωπα ἐκεῖνα πού ἐπιθυµοῦν νά ζοῦν ὡς φορεῖς τοῦ ἀντίθετου φύλου, τά ὁποῖα ὀνοµάζονται διεµφυλικοί ἤ τράνς. Τούς παρέχει, χωρίς σχεδόν καµία προϋπόθεση, τό δικαίωµα νά µεταβάλουν τό (βιολογικό) φῦλο καί τό ὄνοµα/ἐπώνυµό τους, στά ληξιαρχικά βιβλία, στά κρατικά ἔγγραφα καί µητρῷα, προκειµένου νά συµφωνοῦν οἱ ἐπίσηµες αὐτές καταχωρήσεις µέ τήν ταυτότητα φύλου τους.

Ἡ διαδικασία µεταβολῆς  τοῦ φύλου καί τοῦ ὀνόµατος στά ἐπίσηµα ἔγγραφα ταυτοποίησης τοῦ προσώπου ὀνοµάζεται «νοµική ἀναγνώριση τῆς ταυτότητας φύλου». Περιβάλλεται δέ ἡ διαδικασία αὐτή ἀπό ἄκρα µυστικότητα. Σύµφωνα µέ τό ἄρθρο 6 τοῦ νόµου, πρόσβαση στήν ἀρχική ληξιαρχική πράξη γέννησης τοῦ προσώπου, ἀπό τήν ὁποία προκύπτει ἡ «διόρθωση» φύλου πού µεσολάβησε, ἔχει κατά κανόνα µόνο τό ἴδιο τό πρόσωπο ἤ τρίτα πρόσωπα ἐξουσιοδοτηµένα ἀπό αὐτό.

Ἡ θέσπιση νόµου γιά τή νοµική ἀναγνώριση τῆς ταυτότητας φύλου ἀποτελοῦσε πάγια διεκδίκηση τῆς κοινότητας τῶν διεµφυλικῶν ἀτόµων. Ὡς διεκδίκησή τους ἔχει καταγραφεῖ ἐπίσης «ἡ ὕπαρξη γόνιµου διαπολιτισµικοῦ καί διαθρησκευτικοῦ διαλόγου, ἡ ἀνοχή τῶν ἰδιαιτεροτήτων τῶν µελῶν τῆς ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας ἀπό τίς θρησκεῖες καί τούς θρησκευτικούς ἐκπροσώπους αὐτῶν καί δή τῶν διαφόρων Ἐκκλησιῶν, στίς ὁποῖες ἐπιθυµοῦν νά µετέχουν»1.

Ἡ πενιχρή μας (καὶ γιὰ φέτος) δέηση...

Ἡ πενιχρή μας (καὶ γιὰ φέτος) δέηση...

ἤ, Ὁ μήνας Αὔγουστος, τῆς Παναγιᾶς μας ὁ μήνας!

 

χει μιὰν ἄλλη ὄψη γύρω μας ὁ κόσμος, καθὼς ἀνατέλει ὁ Αὔγουστος. Νομίζεις ὅτι ὅλα τριγύρω σου ἠρεμοῦν καὶ βαφτίζονται στὸ καθαρὸ τὸ φῶς τοῦ ἀγέραστου πρωϊνοῦ, ποὺ ἀνοίγεται πιὰ μὲ τῆς χαρμολύπης τὰ χρώματα, μὲ τῆς προσδοκίας τὶς πάντιμες εὐωδιές, μὲ τὸν εὐλαβῆ χαιρετισμό: «Καλὴ Σαρακοστή». Ναί, γιατὶ ξημέρωσε πιὰ ὁ εὐφρόσυνος καὶ ὁ ἱεροκατάνυκτος Δεκαπεντεύγουστος.

Αὔγουστος, λοιπόν... Μὲ τὰ δροσερὰ τὰ πρωϊνὰ νὰ ψυχώνουν τὸ εἶναι, μὲ τὰ φιλότιμα μελτέμια τοῦ ἀπόβραδου, νὰ συντονίζουν πλήρως τοὺς πάντιμους καὶ τρυφεροὺς ἤχους τῶν Παρακλητικῶν Κανόνων, μὲ τὴ νηστεία νὰ καταργεῖ κάθε ὅριο ἔπαρσης καὶ ἀνθρωπαρέσκειας. Γιατὶ, κάθε βράδυ αὐτὲς τὶς δεκαπέντε μέρες, Τὴν παρακαλοῦμε, ἐγκαρδίως  ἱκετεύοντες: «Τὴν δέησίν μου δέξαι τὴν πενιχράν...». Ὄμορφα λόγια, φωτισμένα μὲ τὸ κερὶ τῆς ἀγρύπνιας καὶ τῆς προσευχῆς, εὐωδιαστὰ λόγια, λὲς κι ἔχουν μέσα τους κλείσει τὸ ἄρωμα τοῦ γιασεμιοῦ καὶ τοῦ βασιλικοῦ, ποὺ δαψιλῶς στολίζουν τὴν Εἰκόνα Της. Δέησις πενιχρά, λοιπόν... Δέηση πάμφτωχη, ὅπως πάμφτωχη εἶναι ἡ ψυχή, ἡ ὕπαρξη. Ποὺ ἀσφαλῶς πλουτίζει μονάχα ὅταν βιωθεῖ, ἐγκαταστεῖ, θρονιάσει ἡ θεϊκὴ ἡ παρουσία.

ΕΚΟΙΜΗΘΗ Ο ΠΡΩΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΜΑΣ ΗΛΙΑΣ ΚΑΝΕΛΛΟΣ!

ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΕΝ ΚΥΡΙῼ Ο ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΜΑΣ ΗΛΙΑΣ ΚΑΝΕΛΛΟΣ!

Τήν Δευτέρα, 12 Αὐγούστου 2019, ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ εὐλαβέστατος καί ἀκούραστος πνευματικός ἐργάτης ΗΛΙΑΣ ΚΑΝΕΛΛΟΣ.

 

Ἐργάσθηκε πολλά χρόνια διακονών τό Ἐνοριακό ἔργο τοῦ Ἁγίου Νικολάου καί ἰδιαιτέρως κατά τήν περίοδο τῆς ριζικῆς ἀνακαινίσεως τοῦ Ναοῦ μας 2003-2010.

Ἐπιφυλασσόμεθα νά γράψουμε ἐκτενέστερα καί στό περιοδικό τοῦ Ναοῦ μας καί στήν Ἱστοσελίδα μας.

Εὐχόμεθα ὁλόψυχα, Ὁ Κύριος καί Θεός μας Ἰησοῦς Χριστός νά ἀναπαύσῃ τήν ψυχή του "ἐν Χώρᾳ Ζώντων"!