ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΣΙΜΩΝΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗΝ

 

 

 

ΗΜΕΡΙΔΑ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΣΙΜΩΝΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗΝ

 

Ὁ Ἱερός Ναός Ἁγίου Γεωργίου Πανοράµατος Θεσσαλονίκης, µέ πρωτοβουλία τοῦ Προϊσταµένου αὐτοῦ π. Ἀλεξίου  Παπαστεργίου καί ὁ Σύλλογος Ἀποφοίτων καί Φοιτητῶν ἐκ διαφόρων Σχολῶν, µέ ἐπικεφαλῆς τόν κ. Ἄγιν Μπεκιάρην, διοργάνωσαν Ἡµερίδα τήν 30ην Σεπτεµβρίου 2019, στίς 6.00 µ.µ. εἰς Μνήµην τοῦ Ἁγίου Γέροντος π. Σίµωνος Ἀρβανίτη. Εἰσηγηταί ἦσαν οἱ: Σεβασµιώτατος Μητροπολίτης Βερατίου κ. Ἰγνάτιος, ὁ Πανοσιολ. Ἀρχιµ. Χρυσόστοµος Μαϊδώνης (πρώην Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱ.Μητροπόλεως Ἱερισσοῦ & Ἁγ. Ὄρους), ὁ Πανοσιολ. Ἀρχιµ. Μάξιµος Ἰβηρήτης (Πρώην Πρωτεπιστάτης Ἁγ. Ὄρους) καί ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Βολουδάκης.

Κατωτέρω δηµοσιεύουµε τήν Εἰσήγηση τοῦ τελευταίου Ὁµιλητοῦ.

 

ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ  ΒΙΟΓΡΑΦΗΣΕΩΣ

ΤΟΥ  ΓΕΡΟΝΤΟΣ  ΜΑΣ  π.  ΣΙΜΩΝΟΣ

Ἡ πρόσκλησή μου στήν  σημερινή Πνευματική Ἡμερίδα γιά τόν ἁγιασμένο Γέροντά μας, τόν π. Σίμωνα Ἀρβανίτην, καί, μάλιστα,  μέ τό διακόνημα τοῦ ἀναλέκτου κάποιων ψιχίων τῆς ἀπαραμίλλου μορφῆς του, ἀποτελεῖ γιά μένα μεγάλη εὐλογία, τιμή καί χαρά. Ταυτοχρόνως,  δέν μπορῶ νά ἀποκρύψω καί τόν μεγάλον ἔλεγχο τῆς συνειδήσεώς μου, διότι ἐραθύμησα καί  παρήκουσα μέχρι σήμερα καί δέν ἔφερα ἀκόμη εἰς πέρας μιά –κατά τό δυνατόν– ὁλοκληρωμένη βιογράφησή του, παρ’ ὅτι πέρασαν  ἤδη 31 χρόνια ἀπό τῆς ὁσίας Κοιμήσεώς του καί 39 χρόνια ἀπό τῆς 1ης Φεβρουαρίου 1980,  ὅταν,  αὐτοεξόριστος στό ἐξωκκλήσι τοῦ ἁγίου Λουκᾶ (Κοκκιναρᾶ) ὁ Γέροντάς µας, µετά τόν Ἁγιασµό, πού ἐτέλεσε γιά τήν ἐν τῷ Ναΐσκῳ διαµονή του, µοῦ εἶπε: «Πάρε να τετράδιο καί  σα βλέπεις πό δ καί πέρα, νά τά γράφης!».

Αὐτά τά λόγια του ἦταν γιά µένα ἄκουσµα φοβερό· χαρᾶς καί φόβου! Χαρᾶς, γιατί ἄκουγα ἀπό τό στόµα τοῦ Γέροντός µου ὅτι εἶχα τήν εὐλογία νά ἀσχοληθῶ γράφων γιά τό πάντιµο Πρόσωπό του (κάτι πού ἦταν κρυφός µου πόθος), καί φόβος, γιατί ἐγνώριζα τόν λόγο τῆς αὐτοεξορίας του, γι’ αὐτό καί µέ διστακτικότητα τοῦ εἶχα τήν προηγουµένη ἡµέρα προτείνει νά  τοῦ Λειτουργῶ καθηµερινά, ὅσο διάστηµα θά ἔκρινε ὅτι πρέπει νά παραµείνη στό µικρό καί ἐρηµικό ἐκκλησάκι ἄσιτος καί προσευχόµενος.

Τῆς Μητρικῆς Της στοργῆς τό θαῦμα

Τῆς Μητρικῆς Της στοργῆς τό θαῦμα

 

Στὴ Μνήμη τῆς Μητέρας μου

 

« Ὅμως ἐμεῖς τό μόνο πού προσέχαμε

ἦταν ἐκεῖνες οἱ φωνές μέσα στά σκοτεινά,

πού ἀνέβαιναν, καυτές ἀκόμη

ἀπό τήν πίσσα τοῦ βυθοῦ ἤ τό θειάφι.

«Ὄι, ὄι, μάνα μου»,

«ὄι, ὄι, μάνα μου»... (Ὀδ. Ἐλύτης, Ἄξιόν Ἐστι)

«Στήν ἀγκαλιά σου τή γλυκειά,

μανούλα μου, ν’ ἀράξω

μές στό βαθύ τὸ πέλαγο αὐτό

πριχοῦ βουλιάξω». (Ἀλ. Παπαδιαμάντης)

 

Μέρες τρυφερές, μητρικῆς φροντίδας καὶ στοργῆς, ἅγιες μέρες ἀνοίχτηκαν μπροστά μας, ἴσαμε,  μὲ τὸν Ἀποστόλων τὸν δῆμον συνοδοιπόρον, νὰ  τιμήσουμε, ἑορτάσουμε, πανηγυρίσουμε «τὸ   τελευταῖον ἐν αὐτῇ Μυστήριον». Τὴν Πάνσεπτόν Της Κοίμηση,  Τῆς Μητέρας μας τῆς Παναγιᾶς τὴν Κοίμηση.

Εὐωδιαστὲς, ὄντως, ἀφήνονται οἱ μέρες αὐτὲς νὰ μᾶς ταξιδέψουν σ᾿ ἕνα καιρὸ ξεχασμένο, δυστυχῶς, ὅπου ἡ ἄλλη ἡ Μητρικὴ στοργή, τῆς μάνας ποὺ μᾶς γέννησε, δαψιλῶς συμπληρώνονταν ἀπὸ τὴ Χάρη Της. Γιατὶ καὶ στὴ μία καὶ στὴν ἄλλη, ἀκουμπούσαμε «τῶν λυπηρῶν τὰς ἐπαγωγάς», ποὺ ράμφιζαν τὴν ψυχή μας. Κι ἀναζητούσαμε, καὶ στὴ μιὰ καὶ στὴν ἄλλη τὴν παραμυθία, ἀνασαίναμε σιμά τους, αἰσιοδοξίας καὶ πλησμονῆς ἐλέους,  εὐωδίες μοναδικές. Μέχρι νἄρθουν  ἄλλα «νέφη τῶν λυπηρῶν» νὰ σταθοῦν ἀπειλητικά, ὅπως οἱ ἐπιθετικὲς καταιγίδες πάνω μας. Γιὰ νὰ τὶς ξεπεράσουμε κι αὐτές, «τῇ μεσιτείᾳ Της», στηριγμένη ἐξάπαντος στὴν εὐχή τῆς μάνας μας.

ΚΡΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΑΣ

 

 

                   ΙΕΡΑ MHTPOΠOΛHC

           ΛΑΓΚΑΔΑ ΛΗΤΗΣ ΚΑΙ PΕNTINHC

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕΤΑMOPΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ

                     ΣOXOΣ  ΛΑΓΚΑΔΑ

 

Ἐν τῇ Ἱ. Μ. Μεταµορφώσεως Σοχοῦ τῇ 21ῃ Ἰουνίου 2019

 

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» ἔχει γίνει πολύτιµη προσωπική εὐλογία, οἰκογενειακή εὐλογία, κοινωνική, ἐθνική εὐλογία. Γιατί ἡ σύνταξη καί ἡ συνταγή της, ἀπό τά πρῶτα τεύχη της ὡς τώρα, στήν ἀπροσανατόλιστη ἐποχή µας χαράζουν τήν στενή ἀλλά εὐθεία Ὁδό, τήν Ἀλήθεια καί τή Ζωή τοῦ Εὐαγγελίου.

Ἕνα περιοδικό σάν τήν ἘΝ. Εὐλογία γίνεται ὁ συνδετικός κρίκος µιᾶς Ἐνοριακῆς Κοινότητας, µιά ποιµαντική µέριµνα µέ τόν γραπτό λόγο τοῦ Θεοῦ, ἕνα συνεχές ἔναυσµα γιά θερµή καί ζωντανή σχέση µέ τήν Ἐνορία.

Εὐχόµεθα στούς ἱερείς καί πατέρες τῆς Ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Νικολάου Πευκακίων σάν ἔµπειροι καραβοκύρηδες νά κατευθύνουν τήν Ἐνορία καί τήν «Ἐνοριακή Εὐλογία» στά εὔδια καί γαλήνια λιµάνια τῆς Ὀρθοδοξίας µας µέσα στήν θαλλασσοταραχή τῆς νέας ἀθεΐας καί νέας εἰδωλολατρείας, πού λέγεται Παγκοσµιοποίηση.

ΕΚΟΙΜΗΘΗΣΑΝ ΕΝ ΚΥΡΙῼ ΔΥΟ ΠΡΩΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΟΙ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΜΑΣ!

ΕΚΟΙΜΗΘΗΣΑΝ ΕΝ ΚΥΡΙῼ
ΔΥΟ ΠΡΩΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΟΙ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΜΑΣ!

 

Πρῶτος ἀνεχώρησε γιά τά «Οὐράνια Σκηνώματα» στίς 15 Ἰουλίου 2019, στό «ΜΕΛΑΘΡΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΕΟΚΑ» στήν Κύπρο, πλήρης ἡμερῶν, ὁ τέως Ἐπίτροπος τοῦ Ναοῦ μας ΚΥΡΟΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ καί τήν Δευτέρα 12 Αὐγούστου 2019, ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ στό Νοσοκομεῖο «Σισμανόγλειον», ὁ εὐλαβέστατος καί ἀκούραστος πνευματικός ἐργάτης ΗΛΙΑΣ ΚΑΝΕΛΛΟΣ.

50 ΧΡΟΝΙΑ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ΤΟΥ π. ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΜΙΑΡΗ

50 ΧΡΟΝΙΑ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ΤΟΥ π. ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΜΙΑΡΗ

 

ορτάσαμε στό Ναό μας τήν 50χρονη Ἱερατική διακονία τοῦ συνεφημερίου μας π. Φιλίππου Μίαρη, ὁ ὁποῖος, παρ’ ὅτι συνταξιοδοτήθηκε, εἶναι πάντοτε παρών στή  ζωή τῆς Ἐνορίας μας.

Ὁ ἑορτασμός ἔγινε τήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων 23 Ἰουνίου 2019.

Στό τέλος τῆς Θ. Λειτουργίας, ὁ Προϊστάμενος τοῦ Ναοῦ π. Βασίλειος Βολουδάκης ὁμίλησε γιά τήν προσωπικότητα τοῦ π. Φιλίππου.Τμήματα τῆς ὁμιλίας αὐτῆς παραθέτουμε εὐθύς ἀμέσως, συνθέτοντες αὐτά, ὅπως τά ἀπομαγνητοφωνήσαμε ἀπό ἀποσπασματική βιντεοσκόπηση, πού ἔκαμε κάποιος ἐνορίτης μας.

«Πρίν ἀπό δέκα χρόνια (ἄρχισε τήν ὁμιλία του ὁ π. Βασίλειος), εἴχαμε τιμήσει τά 50 χρόνια Ἱερωσύνης τοῦ σεβαστοῦ μας πρωτοπρεσβυτέρου Νικολάου Φίλια καί σήμερα, ἑορτή τῶν Ἁγίων Πάντων, τιμοῦμε τόν σεβαστόν πρωτοπρεσβύτερον π. Φίλιππον Μίαρην, ὁ ὁποῖος ὑπηρέτησε ὅλα τά χρόνια αὐτά στόν Ἱερό Ναόν μας.