50 ΧΡΟΝΙΑ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ΤΟΥ π. ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΜΙΑΡΗ
Ἑορτάσαμε στό Ναό μας τήν 50χρονη Ἱερατική διακονία τοῦ συνεφημερίου μας π. Φιλίππου Μίαρη, ὁ ὁποῖος, παρ’ ὅτι συνταξιοδοτήθηκε, εἶναι πάντοτε παρών στή ζωή τῆς Ἐνορίας μας.
Ὁ ἑορτασμός ἔγινε τήν Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων 23 Ἰουνίου 2019.
Στό τέλος τῆς Θ. Λειτουργίας, ὁ Προϊστάμενος τοῦ Ναοῦ π. Βασίλειος Βολουδάκης ὁμίλησε γιά τήν προσωπικότητα τοῦ π. Φιλίππου.Τμήματα τῆς ὁμιλίας αὐτῆς παραθέτουμε εὐθύς ἀμέσως, συνθέτοντες αὐτά, ὅπως τά ἀπομαγνητοφωνήσαμε ἀπό ἀποσπασματική βιντεοσκόπηση, πού ἔκαμε κάποιος ἐνορίτης μας.
«Πρίν ἀπό δέκα χρόνια (ἄρχισε τήν ὁμιλία του ὁ π. Βασίλειος), εἴχαμε τιμήσει τά 50 χρόνια Ἱερωσύνης τοῦ σεβαστοῦ μας πρωτοπρεσβυτέρου Νικολάου Φίλια καί σήμερα, ἑορτή τῶν Ἁγίων Πάντων, τιμοῦμε τόν σεβαστόν πρωτοπρεσβύτερον π. Φίλιππον Μίαρην, ὁ ὁποῖος ὑπηρέτησε ὅλα τά χρόνια αὐτά στόν Ἱερό Ναόν μας.
Ὁ π. Φίλιππος προέρχεται ἀπό Ἱερατική οἰκογένεια, ὁ παπποῦς του ἦταν ἱερεύς, ὁ π. Στέφανος καί ὁ ἴδιος ἀπό μικρό παιδί διακονοῦσε στό ἱερό βῆμα τόν εὐλαβέστατον ἐφημέριο τοῦ χωριοῦ Περιβόλι τῆς Κέρκυρας, τόν π. Σταμάτη, ἀλλά καί μετέπειτα, ἐργαζόμενος στήν Ἀθήνα, μετά τίς Πανεπιστημονικές του σπουδές, ζοῦσε μέ σεμνότητα τήν πνευματική του ζωή.
Τό ἔτος 1968, ὁ τότε Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος ὁ Α΄ ἐξετίμησε τόν χαρακτῆρα καί τήν διαγωγή τοῦ νεαροῦ ἐπιστήμονος Φιλίππου, ἐπληροφορήθη τήν ἐπιθυμία του νά γίνη Κληρικός καί τοῦ ἐμπιστεύθηκε ἕνα πρόσωπο συγγενικό του ὡς πρεσβυτέρα του, τήν εὐσεβῆ Δέσποινα Ρήγου. Ἐν συνεχείᾳ, χειροτονήθηκε ὁ π. Φίλιππος, καί ὁ Μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος βλέποντας τό ἦθος, τήν ἐντιµότητα, τό ἐχέμυθον, τήν ἀξιοπρέπεια καί τήν Ἱεροπρέπεια τοῦ π. Φιλίππου, τόν ἐκάλεσε στό γραφεῖο του, τό ὁποῖον ἦταν νευραλγικῆς σηµασίας καί ἔπρεπε νά ὑπάρχη πρόσωπο ἱκανό, νά µήν µπορεί κανείς νά τόν δελεάση µέ κανέναν τρόπο, καί κυρίως νά διατηρεῖται ἀπόρρητο τό περιβάλλον, διότι ἐπρόκειτο νά ἐξιχνιασθοῦν περιπτώσεις Μητροπολιτῶν, οἱ ὁποῖοι δυστυχῶς δέν ἦσαν ἄξιοι τῆς ἀποστολῆς τους, καί ἔπρεπε νά γίνη κάθαρσις ἐκκλησιαστική χωρίς νά γίνη λόγος, νά διαρρέουν λόγια στίς ἐφηµερίδες. Φαντάζεσθε, λοιπόν, ὅτι γιά μία τέτοια θέση τί πρόσωπο χρειαζόταν, καί ἕνα τέτοιο πρόσωπο ἦταν ὁ π. Φίλιππος, ὁ ὁποῖος, πέραν τῆς ὅλης του διαγωγῆς –παρά τό ὅτι ὅλοι τότε τοῦ προσέφεραν δῶρα– δέν πῆρε οὔτε ἕνα στυλό γιά τίς ὑπηρεσίες πού προσέφερε ἐκεῖ!
Ὅλα αὐτά ἐξετιµήθησαν, παράλληλα δέ ἦλθε καί στόν Ναό µας σχεδόν ἐξ ἀρχῆς, ἀπό τῆς χειροτονίας του. Τότε, ὁ προσφάτως παραιτηθείς προϊστάµενος τοῦ Ναοῦ μας, ὁ π. Θεµιστοκλής, βλέποντάς τον νά λειτουργῇ στήν πρώτη του λειτουργία, τοῦ εἶπε: «ἐσύ Φίλιππε λειτουργεῖς σάν παλιός ἱερέας»!
Ὑηρετοῦσε, ὁ π. Φίλιππος, καί στόν Ναό μας ἀλλά καί στό Γραφεῖο τοῦ µακαριστοῦ Ἱερωνύµου τοῦ Α΄, καθημερινά. Ἦταν ὁ πρῶτος πού ἱδρυσε µέ δική του πρωτοβουλία τό «Νεανικό Κέντρο», τό ὁποῖο λειτουργεῖ καί σήμερα, πίσω ἀπό τό Ἱερό τοῦ Ναοῦ μας ἐπάνω ἀπό τό Ἀρχονταρίκι καί τό ὁποῖο ἐξόπλισε µέ ἰδιαίτερο τότε γιά τήν ἐποχή ἐξοπλισµό. Νά φαντασθῆτε ὅτι ὑπῆρχαν τότε πολύ λίγα Πνευµατικά Κέντρα στήν Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν, µιλοῦµε γιά τό 1969-70. Τότε δέν ὑπῆρχαν παντοῦ Πνευµατικά Κέντρα, ὅπως ἀκοῦτε τώρα νά λειτουργοῦν σέ ὅλη τήν Ἀρχιεπισκοπή καί πέραν τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς, εἶχε δέ φέρει πρόσωπα, τά ὁποῖα κρατοῦσαν ἀνοικτό αὐτό τό Πνευµατικό Κέντρο κατά τά ἀπογεύµατα ὅλης τῆς ἑβδοµάδος καί ἤρχοντο οἱ νέοι καί καταρτίζοντο πνευµατικά.
Ἐν συνεχείᾳ, ἀνέλαβε –µετά τήν ἀποχώρηση τοῦ π. Ἠλία Στεφοπούλου– τό Φιλόπτωχο Ταµεῖο τῆς Ἐνορίας µας. Ἐκεῖ ὑπῆρξε ὁ ἀγαθός Οἰκονόµος-, ὁ ὁποῖος συγκέντρωσε ἕνα µεγάλο ποσόν, τό ὁποῖο ἔδωσε στήν συνέχεια τήν δυνατότητα στόν π. Γεώργιο Χάας, ὁ ὁποῖος µέ αὐτά τά πολλά χρήµατα ἀγόρασε τήν Στέγη Ἐνοριακῆς Ἀγάπης καί µέ τήν δική του προσωπική ἐργασία ἐπεξετάθη καί σέ ὅλες τίς ἄλλες δραστηριότητες, τίς ὁποῖες ἔχει καί λειτουργεῖ µέ τούς συνεργάτες του. Αὐτή, ὅμως, ἡ προετοιµασία, αὐτή ἡ οἰκονοµία τοῦ π. Φιλίππου, ἔδωσε τήν δυνατότητα στό Φιλόπτωχο νά δραστηριοποιηθῇ ἰδιαιτέρως σήµερα, πού εἶναι δύσκολες οἱ περιστάσεις, δύσκολες οἱ στιγµές, δύσκολοι οἱ καιροί, καί νά µπορέση νά δώση ἕνα πιάτο φαΐ, νά δώση ἕνα ἐπίδοµα, νά σκουπίση µερικά δάκρυα καί λίγους ἱδρῶτες τῶν ἀναξιοπαθούντων ἀνθρώπων τῆς Ἐνορίας µας ἀλλά καί τῆς εὐρυτέρας περιοχῆς µας.
Τά ἄλλα χαρίσµατα πού ἔδωσε ὁ Θεός στόν π. Φίλιππον, τά ἐγνώρισαν καί τά γνωρίζουν τά πνευµατικά του παιδιά, τά ὁποῖα προστρέχουν σ’ αὐτόν νά λάβουν τό Μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Ἐξοµολογήσεως. Ἐµεῖς µετά τοῦ σεβασµοῦ καί τῆς ἀγάπης µας ὁµολογοῦµε ὅτι κοντά του διδαχθήκαµε καί διδασκόµεθα τό Ἱερατικό ἦθος, τήν εὐπρέπεια, τήν σύνεση καί τήν σωφροσύνη, τήν ἱκανότητα νά δίνη καί νά λαµβάνη σωστές ἀποφάσεις σέ δύσκολες περιπτώσεις. Καί γιά αὐτό, µαζί µέ τόν σεβαστό µας π. Νικόλαο τόν θεωροῦµε στήριγµα τῆς Ἱερωσύνης µας, στήριγµα τῆς Ἐνορίας µας καί εὐχόµεθα –πέραν τῶν ταπεινῶν δώρων τῆς ἀναγνωρίσεως αὐτῆς– εὐχόµεθα στόν Πανάγαθο Θεό, ὅταν ἔλθη ἡ ὥρα, νά τόν ὑποδεχθῇ µέ ἀγάπη καί στοργή, γιά νά ἀνταποδώση πλούσια τά ὅσα, ἡ ἀγαπῶσα τόν Χριστό µας καρδία του, προσέφερε καί προσφέρει».
Ἀκολούθως τοῦ ἐπεδόθη ὀρειχάλκινος δῖσκος Βυζαντινῆς περιόδου, ἀντίγραφο τοῦ Ἱστορικοῦ Μουσείου τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων καί περγα
µηνή τιµῆς, µέ τό ἑξῆς περιεχόµενο:
«ΠΕΡΓΑΜΗΝΗ ΤΙΜΗΣ
Τῷ ὀτρηρῷ τῆς Ἐκκλησίας Ἐργάτῃ, Θυηπόλῳ καί Ποιµένι καλῷ, Πατρί Φιλίππῳ Μίαρῃ τῷ Πρωτοπρεσβυτέρῳ, ἡ ποιµανθεῖσα ὑπ’ αὐτοῦ Ἐνορία τῇνδε τήν περγαµηνήν προσφέρει εἰς ἔνδειξιν εὐγνωµοσύνης, Τιµῆς, Σεβασµοῦ καί Ἀγάπης.
Ἐψηφίσθη τῇ 16η Ἰουνίου, Κυριακῇ τῆς Πεντηκοστῆς. Ἐπεδόθη τῇ 23ῃ Ἰουνίου, Ἑορτῇ τῶν Ἁγίων Πάντων τοῦ Σωτηρίου ἔτους 2019.
Ὁ Πρόεδρος
τοῦ Ἐκκλ. Συµβουλίου
πρωτ.Βασίλειος Ε. Βολουδάκης»
Κατόπιν, µέ συγκίνηση ὁµίλησε ὁ π. Φίλιππος, ὄχι γιά τόν ἑαυτόν του ἀλλά γιά τούς ἁγίους Πάντας καί προέτρεψε ὅλους µας νά γίνουµε ἐκείνων µιµηταί γιά νά ἔχη ἔµπρακτα ἀποτελέσµατα ἡ ἀγάπη µας γιά τόν Χριστό.
Νά ἔχουµε τήν εὐχή του καί ἐπί ἔτη πολλά νά µᾶς εὐλογῇ καί νά µᾶς στηρίζῃ!
Τό Ἐκκλησιαστικό Συµβούλιο
τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγ. Νικολάου Πευκακίων
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 204-205
Aὔγουστος-Σεπτέμβριος 2019