Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, ΠΕΡΙΣΣΕΥΜΑ ΖΩΗΣ!
Τήν τελευταία ἡµέρα τοῦ Ἰουλίου καί τήν πρώτη τοῦ µηνός Αὐγούστου γιορτάζουµε τήν προέλευση Τοῦ Τιµίου Σταυροῦ.
Τί νόηµα ἔχει, ἄραγε, αὐτή ἡ πρόθεση (τό ἴδιο σηµαίνει καί ἡ λέξη πρόοδος), αὐτή ἡ προποµπή καί γιατί θέτουµε µπροστά ἀπό τόν τελευταῖο µήνα τοῦ καλοκαιριοῦ τόν Τίµιο Σταυρό;
Σίγουρα, ὄχι τυχαῖα! Τίποτε δέν συµβαίνει τυχαῖα στή ζωή, πολύ δέ περισσότερο µέσα στήν Ἐκκλησία.
Κάποιος παλιότερος ἐκκλησιαστικός συγγραφέας εἶχε γράψει ὅτι ὁ Τίµιος Σταυρός εἶναι ὑπέρχρονη, διαρκής καί ἡ τρανότερη ἀπόδειξη ὅτι ὁ Θεός ἔδωσε καί δίνει Ζωή καί περίσσευµα ζωῆς! Καί ὅτι ὡς τελευταία καί ἀτράνταχτη ἀπόδειξη µετά ἀπό τά ὅσα θαυµαστά καί πάµπολλα ἔδειξε στή σύντοµη πορεία Του στόν κόσµο µας, ἔδωσε Τόν Τίµιο Σταυρό Του!
Καί πράγµατι, πόσο δίκιο εἶχε! Γιατί εἶναι γνωστό σέ ὅλους ὅτι γιά ἐµᾶς τούς Χριστιανούς εἶναι Αὐτός τό ἔµβληµα καί ὁ τρόπος τῆς ζωῆς µας. Γιατί, σύµφωνα πάντα µέ τόν προαναφερθέντα συγγραφέα, κάθε ἐπιδίωξη µέσα στή ζωή πού γίνεται αὐτοσκοπός, δέν ὁδηγεῖ πουθενά, παρά στή συρρίκνωση καί, τελικά, στήν φθορά. Αὐτό φιλοσοφῶντας τή ζωή τό καταλαβαίνει κανείς γιατί αὐτό ἐπεδίωξαν καί τότε ἐκεῖνοι πού ὁδήγησαν Τόν Κύριο στήν καταδίκη.
Ὅµως, Ἐκεῖνος ἀντέστρεψε τά πράγµατα ἀνατρέποντας τήν κακία ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Χάρισε σέ ὅλους τήν πραγµατική ζωή Του καί χάρισε καί τήν νίκη Του σέ ὅλους ὅσοι δέν θεωροῦν ζωή τους αὐτά πού δέν εἶναι δικά Του.
Καί πράγµατι, ἐάν συγκρίνει κανείς τά γεγονότα τῆς Ἱστορίας, πού ἔγιναν πρίν ἔρθει Ἐκεῖνος, ὅσα συνέβησαν στόν κόσµο πρίν ἀπό Τόν Χριστό, θά διαπιστώσει ὅτι ἦσαν τελείως ἀλλαγµένα καί ἄλλης ποιότητας σέ σχέση µέ ὅσα συνέβησαν µετά. Ἄλλαξε ἡ φιλοσοφία τοῦ κόσµου, ἐκµεταλλεύτηκαν τά ὅσα εἶπε πολλοί ἐπιτήδειοι -καί µή- πρός δικό τους ὄφελος (χρήµατα, δόξα, ἐξουσία, κλπ.), µέ ἀποτέλεσµα νά ἀλλοιώσουν στήν πράξη τά ὅσα εἶπε καί νά συµβάλλουν µέ τήν κακία τους στήν δυσφήµησή Του. Ἀλλά συνέβη καί κάτι ἄλλο.
Μέσα στά δύο χιλιάδες χρόνια, πού, ἐάν καλοσκεφτεῖ κανείς, εἶναι σάν εἴκοσι ζωές τῶν ἐκατό ἐτῶν, χιλιάδες καί παραπάνω ἄνθρωποι ἐνσάρκωσαν αὐτά πού εἶπε καί ἔδειξε, ὁ καθένας µέ τόν δικό του ξεχωριστό τρόπο καί ἔκαναν τόν κόσµο σάν τόν Παράδεισο, εἴτε ὡς µονάδες εἴτε ὡς ὁµάδες. Γιατί, ὡς ὑπόθεση τοῦ κάθε ἀνθρώπου ξεχωριστά, ἡ Πίστη µας δέν ἔχει σχέση µέ τίς ἰδεολογίες τοῦ κόσµου πού ἐπιδιώκουν νά φτιάξουν κοινωνίες µέ χωρίς ποιότητα ἀνθρώπους.
Καί στή ζωή αὐτῶν τῶν ξεχωριστῶν ἀνθρώπων, πού ἐφάρµοσαν στή ζωή τίς ἐντολές Τοῦ Χριστοῦ, διαπιστώνεται ὅτι ὅλα αὐτά δέν τά πέτυχαν χωρίς θυσίες. Αὐτός εἶναι, γνωστό σέ ὅλους, ὁ τρόπος πού ἔζησαν καί θά ζήσουν ὅλοι ὅσοι διαφέρουν ἀπό τόν κόσµο γιατί τό ὁριστικό «πολίτευµά» τους ὑπάρχει στόν Οὐρανό.
Αὐτός, ἄλλωστε, σύµφωνα πάντα µέ τόν ἀρχαῖο ρήτορα, εἶναι ὁ τρόπος ζωῆς πού ἐµπνέει ὁ Τίµιος Σταυρός πού δίνει καί τήν δύναµη σέ ὅλους ὅσοι ἐπιθυµοῦν νά τήν λάβουν, ὅπως ἀναφέρει καί τό πολύ ὡραῖο ἀπολυτίκιο τοῦ ἁγίου Πατρός Γερασίµου:
«Τόν Τίµιο Σταυρό,
τό σωτήριον ὅπλον,
δεξώµεθα πιστοί,
καθαρᾷ διανοίᾳ,
προέρχεσθαι µέλλει γάρ,
Θεία Χάριν δωρούµενος
καί ἰώµενος, ψυχῶν ὁµοῦ καί σωµάτων τά νοσήµατα,
δι’ ἐνεργείας ἀρρήτου Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡµῶν!»
Δηµήτρης Νεαπολίτης
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 204-205
Aὔγουστος-Σεπτέμβριος 2019