ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

ΟΙ ΡΙΝΟΚΕΡΟΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ

ΟΙ ΡΙΝΟΚΕΡΟΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ

 

Στήν ἐποχή μας, ἔχουν παρακμάσει ἤ καί χαθεῖ πολλά ἀπό τά πα­ρα­δοσιακά ἐπαγγέλματα, παρ’ ὅλη τήν ἀνεργία, πού ὑπάρχει καί παρ’ ὅλο πού εἶναι πολλοί καί οἱ ἐργαζόμενοι, πού ἀπολύονται! Ἀπό τήν ἄλλη, παρουσιάζονται κάποια ἐπαγγέλματα, τά ὁποῖα θά ἦταν ἀδιανόητα μέχρι πρίν λίγα χρόνια. Γιά παράδειγμα, αὐτά πού συνδέονται μέ τά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης, τά γνωστά social media. Μέχρι τό τέλος τοῦ προηγούμενου αἰῶνα, ποιός δήλωνε σάν ἐπάγγελμα “youTuber”, ἤ “instagrammer”, ἤ “influencer”; Κι ὅμως τώρα πολλοί νέοι ἄνθρωποι τά ἔχουν αὐτά σάν ἀποκλειστική τους ἀπασχόληση.

Σέ αὐτό τό σημεῖο, ἴσως θά ἦταν χρήσιμο νά ἐξηγήσουμε τί σημαίνει ὁ κάθε ὅρος. YouΤuber, λοιπόν, ὀνομάζεται ὅποιος ἔχει κανάλι στό youΤube, δηλαδή μιά πλατφόρμα, στήν ὁποία μπορεῖ νά ἀνεβάζει δικά του videos. Κάποιες φορές τά videos αὐτά, ἔχουν μιά συγκεκριμένη θεματολογία, ὡστόσο ἄλλες φορές τό μόνο θέμα εἶναι αὐτός ὁ ἴδιος ὁ youtuber καί ἡ ζωή του, ἡ ὁποία παρουσιάζεται σέ ὅλες τίς φάσεις της μέ κάθε λεπτομέρεια. Ὅσοι τόν παρακολουθοῦν, μποροῦν νά γίνουν συνδρομητές τοῦ καναλιοῦ καί, ἔτσι, μέ αὐτόν τόν τρόπο, κάθε φορά πού ἀνεβαίνει κάποιο καινούριο video ἐνημερώνονται ἐγκαίρως, ὥστε νά μήν τό χάσουν. Ὅσο πιό πολλούς συνδρομητές ἔχει κάποιο κανάλι, τόσο πιό πολλά χρήματα πληρώνεται ὁ “καναλάρχης” του.

Στό instagram, ἀπό τήν ἄλλη, γίνεται ἡ μάχη γιά τούς λεγόμενους “followers”, δηλαδή τούς ἀνθρώπους πού ἀκολουθοῦν τόν κάθε λογαριασμό. Ὅσο περισσότερους “ἀκολούθους” ἔχει κανείς, τόσο μεγαλύτερο εἶναι τό κῦρος του στήν διαδικτυακή κοινότητα καί τόσο περισσότερα εἶναι τά χρήματα πού συγκεντρώνει! Ἐξ οὗ καί τά σκάνδαλα, πού προκύπτουν κατά καιρούς, καί ἀφοροῦν στούς “ψεύτικους ἀκολούθους”, πού ἔχει κανείς στόν λογαριασμό του καί οἱ ὁποῖοι ἔχουν δημιουργηθεῖ ἀκριβῶς γιά νά διογκώνουν πλασματικά τόν ἀριθμό τῶν ἀκολούθων, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐπιτυγχάνεται μιά μεγαλύτερη χρηματοδότηση, χωρίς ὅμως νά ἔχει “κερδηθεῖ τίμια”, χωρίς τό φυσικό πρόσωπο στό ὁποῖο ἀνήκει ὁ συγκεκριμένος λογαριασμός νά τήν δικαιοῦται.

Ἡ μοναδικότητα τῆς διαφορετικότητας

Ἡ μοναδικότητα  τῆς διαφορετικότητας

 

Εἶναι γνωστή ἡ προπαγάνδα, πού γίνεται παγκοσμίως, γιά τήν ἀναγνώριση τῆς διαφορετικότητας τῶν ἀνθρώπων. Αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ξαφνικά γίναμε οἱ ἄνθρωποι φιλάνθρωποι καί ἀποφασίσαμε νά δώσουμε χῶρο καί ἐλευθερία στούς συνανθρώπους μας. Οἱ σχετικές καμπάνιες περί ἰσότητας καί ἀναγνώρισης τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ἀποσκοποῦν νά διαμορφώσουν μέ τέτοιο τρόπο τίς κοινωνίες, ὥστε ὁ καθένας νά ἔχει δικαίωμα νά κάνει ὅ,τι θέλει χωρίς νά κατακρίνεται ἀπό κανέναν καί νά εἶναι κοινωνικά ἀποδεκτός. Οὐσιαστικά, δηλαδή, πρόκειται γιά κατάργηση τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν, τῶν ἄγραφων κανόνων, οἱ ὁποῖοι πού ἀνά τούς αἰῶνες ἴσχυαν σέ ὅλες τίς κοινωνίες τῶν ἀνθρώπων, καί φθάσαμε σήμερα νά μήν ὑπάρχουν πιά ἠθικοί καί κοινωνικοί κανόνες, ἀλλά νά ὑπάρχει μόνο ἡ νομοθεσία κάθε κράτους, ἡ ὁποία καθορίζει τί εἶναι νόμιμο καί τί ὄχι. Τό διαλαλοῦν, ἄλλωστε, ἀνοιχτά καί χωρίς ντροπή οἱ πολιτικοί ἄρχοντες καί στήν Ἑλλάδα, ὅτι ἠθικό εἶναι τό νόμιμο. Ὅ,τι λέει ὁ νόμος τοῦ κράτους ἔχει σημασία. Τό κράτος θά ὁρίζει μέχρι καί τήν ἠθική ἑνός λαοῦ. Τέλος, λοιπόν, στούς ἄγραφους κανόνες, τέλος στήν Ἁγία Γραφή γιατί δέν Τήν ἔχουμε ἐνσωματώσει στό ἐσωτερικό μας δίκαιο, τέλος σέ αὐτό, πού οἱ προηγούμενες γενιές θεωροῦσαν στοιχειωδῶς ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια.

Οἱ παρεξηγηµένες ἔννοιες τῆς σταθερότητας καί τῆς ὁµοιοµορφίας

Οἱ παρεξηγηµένες ἔννοιες
τῆς σταθερότητας καί τῆς ὁµοιοµορφίας

 

Τόν προηγούµενο µῆνα εἴχαµε ἀναφερθεῖ σέ ἕνα κυρίαρχο ρεῦµα τῆς σύγχρονης καί µάλιστα τῆς νεοελληνικῆς θεολογικῆς, σκέψης, τό ὁποῖο τείνει νά παραµερίζει ἤ καί νά ἀπορρίπτει ρητῶς τόν ὅρο «οὐσία», θεωρῶντας ὅτι πρόκειται γιά µιά ἔννοια περίπου συνώνυµη µέ τόν καταναγκασµό καί τόν ὁλοκληρωτισµό. Συγκεκριµένα, εἶχε ἀναφερθεῖ ὅτι στό ρεῦµα αὐτό, πρέπει νά ἀποδοθεῖ ἡ κυρίαρχη στίς ἡµέρες µας προτίµηση γιά ἔννοιες,  ὅπως ἡ «ποικιλία» καί ἡ «διαφορά», ἡ «ἀλλαγή» καί ἡ «ἑτερότητα», οἱ ὁποῖες κηρύσσονται ὡς ἀπελευθερωτικές καί µοντέρνες, καθώς καί τό γεγονός ὅτι ἔννοιες, ὅπως ἡ σταθερότητα καί ἡ ταυτότητα, ἡ ὁµοιοµορφία καί ἡ ἑνότητα, ἀντιµετωπίζονται ὡς περίπου συνώνυµες µέ τόν καταναγκασµό καί τόν ὁλοκληρωτισµό.

Ἔτσι, συναντοῦµε «προσωποκεντρικές» διατυπώσεις, σύµφωνα µέ τίς ὁποῖες αὐτό πού ἀξίζει, ἤ, αὐτό πού «προηγεῖται» εἶναι τό πρόσωπο καί ἡ ἐλευθερία του, νοούµενα ὡς µιά ρευστή κατάσταση ὕπαρξης, πού τίποτε δέν εἶναι δεδοµένο ἤ ὁριστικό, ἀλλά τά πάντα ἐξαρτῶνται ἀπό τήν βούληση καί τίς ἰδιοτροπίες της. Σέ σύγχρονα δέ θεολογικά κείµενα διαβάζουµε µόνο γιά τό Πρόσωπο καί τίς Ἐνέργειες Τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ἡ Οὐσία Του ἐπιχειρεῖται νά ἐξοβελισθεῖ, ἀναγόµενη σέ µιά διαδοχική σειρά Ἐνεργειῶν, ὡσάν νά µήν ἔχουν Αὐτές κάποιο «ὑπόστρωµα», κάποια Οὐσία (τήν «ὑπερκειµένη Θεότητα», ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαµᾶς), ἀπό τήν ὁποία (ὡς «ὑφειµένη Θεότης», κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο) ἀπορρέουν. Αὐτό δέ, γίνεται, ὑπό τό κράτος τῆς παρεξήγησης, στήν ὁποία ἀναφερθήκαµε τόν προηγούµενο µῆνα, ὅτι, δηλαδή, ἡ Οὐσία εἶναι µιά «προκαθορισµένη ἀναγκαιότητα» πού, ὡς τέτοια, δέν µπορεῖ νά εἶναι συµβατή µέ τήν ἔννοια καί τό µεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ. Κάτι ἀντίστοιχο συναντοῦµε στό ἐπίπεδο τῆς ἀνθρωπολογίας, ὅπου πολλοί ὑποστηρίζουν ὅτι ὁ ἑαυτός µας εἶναι, στήν πραγµατικότητα, µιά θρυµµατισµένη «σειρά» ἀπό ἐνέργειες, χωρίς συνέχεια καί ταυτότητα, χωρίς κάποιο ὑπόστρωµα, πού νά ὑποβαστάζει τήν ἑνότητά τους, χωρίς, δηλαδή, αὐτό πού στήν Χριστιανική ὁρολογία λέγεται «ψυχή».

Κατήργησαν τά ἄρθρα τοῦ Ποιν. Κώδικα γιά : τήν ΚΑΚΟΒΟΥΛΗ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ τήν ΚΑΘΥΒΡΙΣΗ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ καί τήν ΠΕΡΙΥΒΡΙΣΗ ΝΕΚΡΩΝ!

Κατήργησαν  τά ἄρθρα τοῦ Ποιν. Κώδικα

γιά :

τήν  ΚΑΚΟΒΟΥΛΗ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ

τήν  ΚΑΘΥΒΡΙΣΗ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

καί τήν ΠΕΡΙΥΒΡΙΣΗ ΝΕΚΡΩΝ!

 

Τὴν 1η Ἰουλίου 2019 τέθηκε σὲ ἰσχὺ ὁ νέος Ποινικὸς Κώδικας (στὸ ἑξῆς   ΠΚ), ὁ ὁποῖος ἀποτέλεσε προϊὸν µακρᾶς ἐπεξεργασίας, ἀπὸ τρεῖς διαδοχικὲς Νοµοπαρασκευαστικὲς Ἐπιτροπές. Ὅπως ἀναφέρεται στὴν αἰτιολογικὴ ἔκθεση τοῦ ΠΚ, «κρίθηκε ἀναγκαῖος ὁ ἐξορθολογισµὸς καὶ ἡ ἀνανέωσή του, ὥστε νὰ ἀνταποκρίνεται στὶς ἀνάγκες τοῦ σύγχρονου κοινωνικοῦ κράτους δικαίου καὶ στὶς προκλήσεις ποὺ ἀντιµετωπίζει». Τοῦτο ἐπέβαλε,  κατὰ τὴν ἴδια τὴν αἰτιολογικὴ ἔκθεση, καὶ «τὴ διαγραφὴ ἐγκληµάτων, ποὺ δὲν προστατεύουν ὑπαρκτὰ καὶ σηµαντικὰ γιὰ τὸ κοινωνικὸ σύνολο ἔννοµα ἀγαθά».

Ἡ ἐπιτροπὴ σύνταξης τοῦ νέου νοµοθετήµατος ἔκρινε, ὅτι τέτοια ἀνύπαρκτα καὶ ἀσήµαντα ἔννοµα ἀγαθὰ εἶναι, µεταξὺ ἄλλων, ἡ θρησκευτικὴ εἰρήνη καὶ ὁ σεβασµὸς στὴ θρησκευτικὴ πίστη τῶν ἀνθρώπων! Κατήργησε ὡς ἐκ τούτου τὰ ἄρθρα 198, 199 καὶ 201 τοῦ προϊσχύσαντος ΠΚ, τὰ ὁποῖα προέβλεπαν τὰ ἐγκλήµατα τῆς κακόβουλης βλασφηµίας, τῆς καθύβρισης θρησκευµάτων καὶ τῆς περιύβρισης νεκροῦ ἀντίστοιχα.

Ἀναλυτικὰ οἱ ἤδη καταργηθεῖσες διατάξεις εἶχαν ὡς ἑξῆς:

 

Ἄρθρο 198. ΚΑΚΟΒΟΥΛΗ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ

 

  1. Μὲ φυλάκιση µέχρι δύο ἐτῶν τιµωρεῖται ὅποιος δηµόσια καὶ κακόβουλα βρίζει µὲ ὁποιονδήποτε τρόπο τὸ Θεό.

ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 1821;

ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΜΕ
ΓΙΑ ΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 1821;

 

Ἄρχισαν ἤδη οἱ ἑτοιμασίες γιά τόν ἑορτασμό τῶν 200 χρόνων ἀπό τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, ὁ ὁποῖος προγραμματίζεται νά γίνη ἐντός τοῦ ἔτους 2021.

Ἡ εἴδηση αὐτή γιά τόν πανηγυρικό ἑορτασμό τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας ἔδωσε σέ ὅλους μας μεγάλη χαρά καί ἐλπίδα. Ἀναζωπυρώσαμε τίς ἐλπίδες μας ὅτι οἱ Κυβερνῆτες τῆς Πατρίδος μας ἀνένιψαν ἀπό τόν λήθαργο καί τήν ξενοδουλεία καί ἀποφάσισαν νά σταθοῦν ὡς Ἕλληνες μέ ἀνδρεῖο καί ἀδούλωτο πνεῦμα, ἐνισχυόμενοι ἀπό τά «λαμπρά παλληκάρια», πού ἔδωσαν μιά ἄνιση μάχη 4 αἰώνων ἐναντίον τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας καί ἐνίκησαν «μέ τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστη τήν Ἁγία».

Δυστυχῶς, ὅμως, ἐνῶ βρισκόμαστε ἀκριβῶς ἕνα χρόνο πρίν ἀπό αὐτόν τόν ἑορτασμό, ὅπως ὅλα δείχνουν, δέν μποροῦμε νά ἐλπίζουμε σέ κανένα καλό, ἀλλά πρέπει νά περιμένουμε ἕναν ἑορτασμό ἀντάξιο τῆς τραγικῆς εἰκόνας, πού παρουσίασε ὅλα αὐτά τά χρόνια τό Γένος μας, ἀπό τῆς δολοφονίας τοῦ Μοναδικοῦ καί ἀνεπανάληπτου Κυβερνήτου τῆς Πατρίδος μας (1831) Ἰωάννου Καποδίστρια!