ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Μιά ἐπισήµανση
γιά τήν θεολογική ἔννοια τῆς «οὐσίας»

Ἔχουµε ἤδη ἀναφερθεῖ κατά τό παρελθόν στήν τρέχουσα ἀντιπαράθεση µεταξύ τῶν ὑποστηρικτῶν τῆς Πατερικῆς καί ἐκείνων τῆς Μεταπατερικῆς θεολογίας. Εἴχαµε δέ ἐπισηµάνει ὅτι, ἄν µή τί ἄλλο, δέν εἶναι «µεθοδολογικά» ὀρθό νά ἀπορρίψει κανείς τήν Πατερική θεολογία ἤ νά σπεύσει νά τή διορθώσει, χωρίς προηγουµένως νά τήν ἔχει γνωρίσει σέ βάθος καί σέ πλάτος. Διαφορετικά, θά κινδύνευε, ἄν ὄχι νά παραπλανηθεῖ σέ ἀδιέξοδους δρόµους, ἀλλά τοὐλάχιστον νά χάσει χρόνο, κάνοντας τόν κόπο νά διευκρινίσει ζητήµατα, τά ὁποῖα ἔχουν ἤδη ἐπιλυθεῖ ἀπό τήν Ἐκκλησία. Μέ αὐτή τή µεθοδολογική ἀρχή θά συµφωνοῦσε, πιστεύουµε, κάθε λογικός ἄνθρωπος, ὁποιεσδήποτε καί ἄν εἶναι οἱ πεποιθήσεις του, διότι αὐτό ὑπαγορεύει ἡ ἐπιστηµονική δεοντολογία.

Ὅµως, αὐτό πού συχνά παρατηρεῖται εἶναι κάποιοι σύγχρονοι θεολόγοι ἀφ’ ἑνός µέν νά ἀγνοοῦν, ἤ νά παρερµηνεύουν τήν ὁρολογία τῶν Πατερικῶν κειµένων καί ἀφ’ ἑτέρου νά παραλαµβάνουν ἀνεπεξέργαστους ὅρους ἤ καί ὁλόκληρα ἐννοιολογικά πλαίσια ἀπό τήν φιλοσοφική σκέψη τῆς Δύσης. Βέβαια, ἡ εἰσαγωγή καί ἡ καθιέρωση ξένων ὅρων ἤ σηµασιῶν δέν εἶναι ἀπορριπτέα κατ’ ἀρχήν. Ὅταν, ὅµως, γίνεται χωρίς ἐπίγνωση τῆς ἀκριβοῦς σηµασίας τους, τό µόνο πού προκαλεῖται εἶναι σύγχυση καί ἀσυνεννοησία, ἡ ὁποία, ὅταν ἀναφέρεται σέ πνευµατικά ζητήµατα, δέν εἶναι χωρίς συνέπειες.

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ 
ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ!

Πολύς λόγος ἔχει γίνει τά τελευταῖα χρόνια γιά τήν διδακτέα ὕλη τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν καί γιά τίς ὧρες διδασκαλίας του, καί δόθηκαν ἀγῶνες καί ἐξακολουθοῦν νά δίδονται ἀπό τούς εὐσεβεῖς ἐκπαιδευτικούς, προκειμένου νά ἐπικρατήση ἡ σύνεση καί τά δίκαια κριτήρια γιά τήν στήριξη τῶν παιδιῶν μας μέ τήν πίστη καί τή γνώση τῶν Ὁδηγιῶν τοῦ Θεοῦ μας, τό δέ περιοδικό μας ἔχει συναγωνισθεῖ σ’ αὐτόν τόν ἀγῶνα.

Ἐπίσης, ἴδιοι ἀγῶνες δόθηκαν ταυτόχρονα καί γιά τό ἐάν καί κατά πόσον πρέπει τά Θρησκευτικά νά διδάσκονται ὡς Ὁμολογιακό μάθημα -δηλαδή, ὡς κατήχηση τῶν βαπτισμένων μαθητῶν-  ἤ ὡς Θρησκειολογικό, δηλαδή ὡς μάθημα Γενικῆς Παιδείας. Μέ αὐτή τή δεύτερη ἐκδοχή συντάχθηκαν -δυστυχῶς- καί Θεολόγοι “παντός Καιροῦ”(!), οἱ ὁποῖοι ἔγιναν συμπαῖκτες τῆς ἀμοραλιστικῆς Πολιτικῆς τῶν κρατούντων, ἀφήνοντας τά παιδιά ἀθωράκιστα, μέ ἄγνοια τῆς Πίστεως, στήν ὁποία βαπτίσθηκαν.

ΜΙΑ ΟΣΙΑΚΗ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΕΚΟΙΜΗΘΗ!

Ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Χαραλάμπους Λευκῶν

Αὐλωναρίου Γερόντισσα Εὐπραξία

Στίς 12 Νοεμβρίου 2019, στήν ἑορτή τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος μετά ἀπό ὀλιγοήμερη ἀσθένεια ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ἡ Ἐλεήμων –ὑλικῶς καί Πνευματικῶς– Καθηγουμένη τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Χαραλάμπους Λευκῶν Αὐλωναρίου Γερόντισσα Εὐπραξία, πλήρης ἀγαθῶν ἔργων, Θ. Χάριτος καί ἡμερῶν.

Τήν ἑπομένη, στήν ἑορτή τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου, μετά τήν Θ. Λειτουργία ἐψάλη ἡ Νεκρώσιμος Ἀκολουθία,  προεξάρχοντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Καρυστίας & Σκύρου κ. Σεραφείμ, πλαισιουμένου ὑπό τοῦ Πανοσιολογ. Πρωτοσυγκέλλου Ἀρχιμ. Νικοδήμου Πόγκα, τοῦ Πνευματικοῦ τῆς Ἱ. Μονῆς Πρωτοπρ. Παύλου Κουντούρη, πολλῶν Ἱερέων καί πλήθους πιστῶν.

Τό ἑσπέρας, ἐψάλη καί ἡ Νεκρώσιμος εἰς Μοναχούς Ἀκολουθία, προεξάρχοντος καί πάλι τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Καρυστίας, συμαραστατουμένου ὑπό τοῦ  ἐκ Στύρων καταγομένου Σεβασμ. Μητροπολίτου Εἰρηνουπόλεως κ. Νικάνδρου ἐκ τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Ὁ Σεβασμ. Καρυστίας ὁμίλησε, Θείᾳ Χάριτι κινούμενος, γιά τό πρόσωπο τῆς μεταστάσης καί ἰδίως περί τοῦ πῶς ἐπολιτεύθη ἡ ὁσία Γερόντισσα ἀξίως τοῦ Ὀνόματός της ΕΥΠΡΑΞΙΑ!