Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΥΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥΣ!

Ο  ΟΡΚΟΣ  ΤΟΥ  ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ  ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ

ΤΟΥΣ  ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΥΣ  ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥΣ!

 

     Kάποια πράγματα δέν γίνεται νά μήν λέγονται...ἔστω κι ἄν εἶναι αὐτονόητα ἀκόμα καί γιά τριτοετεῖς φοιτητές Ἰατρικῆς (στό τρίτο ἔτος διδασκόμαστε τήν Μικροβιολογία)...

 

  1. Ὅλοι οἱ ἰοί ἐξασθενοῦν ὅσο ἀνεβαίνει ἡ θερμοκρασία, εἰδικά τό καλοκαῖρι μᾶς ἀπασχολοῦν ἐλάχιστα ἕως καθόλου.

 

  1. Ὅλοι οἱ ἰοί καταλείπουν ἀνοσία μετά τήν ἀποδρομή τους ἔστω καί ὀλιγόμηνη (κάποιοι ἀκόμα καί ἰσόβια ὅπως ἡ ἱλαρά, ἡ ἀνεμοβλογιά, ἡ λοιμώδης μονοπυρήνωση κλπ.)

 

  1. Ὅλοι οἱ ἰοί ἔχουν τήν ἰδιότητα νά μεταλλάσσονται πολύ εὔκολα (εἰδικά οἱ ἰοί RNA ὅπως ὁ Covid19), κάτι πού συμβαίνει ἄλλωστε αἰῶνες τώρα μέ τή γρίπη, αὐτό ὅμως δέν τούς ἀλλάζει ὡς διά μαγείας ἀπό μή παθογόνους γιά τόν ἄνθρωπο σέ μαζικά θανατηφόρους (ὅπως προσπαθοῦν νά μᾶς πείσουν κάποιοι).

 

Γιατί ἀξίζει νά παλέψουν οἱ Ἕλληνες;

Γιατί ἀξίζει νά παλέψουν οἱ Ἕλληνες;

 

Τήν πρώτη τοῦ περασμένου μήνα, ὅταν δηλαδή τό ρολόϊ τῆς ἱστορίας ἤθελε νά μᾶς θυμίσει τήν ἔναρξη τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ ἀγώνα τῶν Κυπρίων ἀδελφῶν μας, ἔτυχε νά βρίσκομαι στό πατρικό μου καί ὁ πατέρας μου, ὁ ὁποῖος τίς ἡμέρες ἐκεῖνες τοῦ 1955 ὑπηρετοῦσε τή στρατιωτική του θητεία, ἐνθυμούμενος τά γεγονότα ἐκείνης τῆς περιόδου μοῦ εἶπε: «Τί ἐνθουσιασμό εἶχε τότε ὁ Στρατός μας; Μπορούσαμε ἄν μᾶς ἔλεγαν νά πᾶμε κολυμπῶντας στήν Κύπρο». Ντράπηκα καί προσπέρασα τά λόγια του γιατί ἔνοιωθα ὅτι ἔπρεπε νά ἀπολογηθῶ γιά τό κατάντημα τοῦ τόπου μας σήμερα.

 Νομίζω πώς μετά τή μεγάλη προσπάθεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ στόν δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τό Ἔθνος ἄρχισε νά βαδίζει ἕναν μεγάλο κατήφορο πού συνεχίζεται μέχρι τίς μέρες μας καί ποιός ξέρει ποῦ θά καταλήξει. Δέν πρέπει νά ὑπάρχει γεγονός τά τελευταῖα ἑβδομῆντα χρόνια πού νά ἀναδεικνύει ψυχικό μεγαλεῖο γιά τούς Ἕλληνες. Κάποιες λίγες ψυχές σώζουν τά προσχήματα καί μόνο στήν Κύπρο τό 1955 καί τά χρόνια πού ἀκολουθοῦν καί ἀργότερα τό 1974.

Ἐκτός ἀπό αὐτά, νομίζω πώς ὅπου ψάξει κανείς μόνο ὑποχωρήσεις, συμβιβασμούς καί ἧττες θά βρεῖ. Ὅπου νά κοιτάξεις σέ πιάνει θλίψη.

ΠΟΣΟ ΑΞΙΟΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΟΤΑΝ ΚΑΘΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ;

ΠΟΣΟ ΑΞΙΟΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ

ΟΤΑΝ ΚΑΘΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ;

 

Σεξουαλικός προσανατολισμός, ταυτότητα φύλου καί ὁ ρόλος τοῦ φύλου.

 

Τόν  περασµένο Φεβρουάριο, δηµοσιεύτηκε στό περιοδικό µας ἡ ἐπιστολή τῆς κ. Γεωργίας Σ., ἰατροῦ, πού παρακολουθεῖ συστηµατικά ἀπό µιά Εὐρωπαϊκή Χώρα µέσῳ τοῦ You Tube τίς ὁµιλίες πού πραγµατοποιοῦνται στήν Πνευµατική µας Ἐστία1. Στήν ἐπιστολή της αὐτή ἡ ἰατρός καταθέτει τίς σκέψεις της σχετικά µέ τό ἐρώτηµα «Γιατί οἱ γυναῖκες φορᾶµε παντελόνια;» πού τέθηκε στήν ὁµιλία µέ τίτλο «Πρεσβυτέρα ἤ σύζυγος; Καί… λόγια παντελονάτα!». Καταθέτει ἐπίσης τό πόσο ἄλλαξε ἡ ζωή της καί ἡ ψυχολογία της ἀπό τότε πού πῆρε τή σταθερή ἀπόφαση νά µήν φορέσει ξανά παντελόνι. Μέ ἀφορµή τήν ἐπιστολή ἀκολούθησε µία δεύτερη συζήτηση στήν ἐνορία µας σχετικά µέ τό παντελόνι ὡς γυναικεῖο ἔνδυµα.

Διάβασα τήν ἐπιστολή καί παρακολούθησα τίς ὁµιλίες µέ µεγάλο ἐνδιαφέρον. Πυροδότησαν τό ἐρευνητικό µου ἐνδιαφέρον. Βρῆκα λοιπόν ὁρισµένα ἰατρικά στοιχεῖα, τά ὁποῖα συνδέουν τό φῦλο τοῦ προσώπου µέ τήν ψυχολογία του.

 Τό φῦλο τοῦ ἀνθρώπου καθορίζεται ἀπό τά χρωµοσώµατα τοῦ φύλου (X καί Y), δύο ἀπό τά σαράντα τέσσερα χρωµοσώµατα πού βρίσκονται µέσα στά κύτταρα καί ἀποτελοῦν τό ἀνθρώπινο γενετικό ὑλικό (DNA). Τά  εἴκοσι δύο ζεύγη χρωµοσωµάτων εἶναι κοινά στούς ἄνδρες καί τίς γυναῖκες. Τό εἰκοστό τρίτο ζεῦγος χρωµοσωµάτων ἀποτελεῖται στούς µέν ἄνδρες ἀπό ἕνα χρωµόσωµα X καί ἕνα χρωµόσωµα Y (XY), στίς δέ γυναῖκες ἀπό δύο χρωµοσώµατα X (XX). Ὁ συνδυασµός αὐτός τῶν χρωµοσωµάτων τοῦ φύλου (XY ἤ XX) ἀποκαλεῖται στήν ἰατρική ὁρολογία «χρωµοσωµικό φῦλο» ἤ «χρωµοσωµατικό φῦλο». Κάθε κύτταρο τοῦ ἀνθρώπινου ὀργανισµοῦ ἔχει τό ἴδιο χρωµοσωµατικό φῦλο, πού παραµένει ἀναλλοίωτο καθ’ ὅλη τή διάρκεια τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου.

ΑΝΑΣΤΑ, ΠΛΑΣΜΑ ΕΜΟΝ! ΑΝΑΣΤΑ, ΜΟΡΦΗ Η ΕΜΗ, Η ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ ΕΜΗΝ ΓΕΓΕΝΗΜΕΝΗ

Ὁ Χριστός πρός τόν Ἀδάµ:

 

ΑΝΑΣΤΑ, ΠΛΑΣΜΑ ΕΜΟΝ!  ΑΝΑΣΤΑ, ΜΟΡΦΗ Η ΕΜΗ,

Η  ΚΑΤ’  ΕΙΚΟΝΑ  ΕΜΗΝ  ΓΕΓΕΝΗΜΕΝΗ

 

Tό Μέγα Σάββατον, συνηθίζεται νά ἀναγινώσκεται στίς Ἱερές Μονές, ὁ Λόγος τοῦ Ἁγίου Ἐπιφανίου, ἐπισκόπου τῆς Κύπρου, «Εἰς τήν θεόσωμον ταφήν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ». Πρόκειται γιά ἕνα μοναδικά συγκλονιστικό πατερικό κείμενο, ἡ ἀνάγνωση τοῦ ὁποίου προετοιμάζει ψυχικά τόν κάθε Χριστιανό νά δεχθεῖ «φαιδρῶς» καί νά ὑποδεχθεῖ τήν Ἁγίαν Ἀνάσταση.

Εἶναι κρίμα, πού ὁ ἐγκόσμιος ἀγωνιζόμενος Χριστιανός, στερεῖται, ὡς συνήθως, τήν δυνατότητα ἀκροάσεως καί ἀναγνώσεως αὐτοῦ τοῦ Λόγου. Ἡ ζωή στόν κόσμο, βλέπετε, δέν παρέχει τέτοιου εἴδους «πολυτέλειες», ἀκόμα καί στήν καλύτερα ὀργανωμένη Ἱερά Ἐνορία. Μᾶλλον δυστυχῶς (;), ἦταν, εἶναι καί θά εἶναι τοῦτο –ὅπως καί τόσα ἄλλα– «προνόμιο» τοῦ μονήρους βίου, ὅπου οἱ ἐκτενεῖς καί πολύωρες ἀκολουθίες προσφέρονται πρός τοῦτο.

Ἡ Σεβασμία Ἱερά Μονή τοῦ Παρακλήτου, κοντά στόν Ὠρωπό Ἀττικῆς, ἐδῶ καί πολλά χρόνια, ἔχει ἐκδόσει, σέ μικρό εὔχρηστο τεῦχος, μία φροντισμένη καί καλοδουλεμένη μετάφραση τοῦ Λόγου αὐτοῦ, πού ἔτσι γίνεται πιό κατανοητός καί εὔληπτος ἀπό τούς ἀμυήτους τοῦ ἀρχαίου λόγου Νεοέλληνες, ἄν καί ἡ γλῶσσα τοῦ κειμένου, πού θυμίζει λίγο χειμαρρῶδες «Χρυσοστομικό» ὕφος, ἀνήκει στήν γλωσσική κατηγορία τῆς Καινῆς Διαθήκης, τῆς λίγο-πολύ κατανοητῆς.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΑΟ ΜΑΣ:

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΑΟ ΜΑΣ:

 

  Εἶναι Ἄνοιξη. Ὁ Χριστός μας κηδεύεται μονάχος.

 

- Κυρία! Ἐσεῖς μὲ τὸ κοριτσάκι, ἐλᾶτε λίγο πρὸς τὰ ἐδῶ!

Σφίχθηκε. Γύρισε πρὸς τὸ μέρος του. «Καλησπέρα!»

- Καλησπέρα! Ἔχετε στείλει μήνυμα; Πῶς κυκλοφορεῖτε;

- Ἔχω ἔντυπο συμπληρωμένο. Νὰ σᾶς τὸ δείξω.

- Β5 μετάβαση σὲ Τελετή. Ποῦ πᾶτε τέτοιαν ὥρα;

- Σὲ κηδεία πάω.

- Δὲν γίνονται κηδεῖες τέτοιαν ὥρα. Ἀφῆστε τὶς ἐξυπνάδες.

- Κηδεύεται ὁ Χριστὸς μας...

- Ὁ νόμος λέει σὲ κοντινοὺς συγγενεῖς!

- Ὁ Πατέρας μου εἶναι, κύριε. Πόσο πιὸ κοντινός; Δὲν εἶναι καὶ δικός σας;

 

Καλή Ἁγία Ἀνάσταση!!!

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Αρ. Τεύχους 213

Μάϊος 2020