ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Ἡ Ἐκκλησία καί ἡ Πολιτεία

   Τόν προηγούµενο µήνα εἴχαµε παραθέσει ἀπό τήν Πρός Ἐφεσίους Ἐπιστολή τήν ἑξῆς περικοπή, πού ἀναφέρεται στόν Χριστό καί στήν Ἐκκλησία Του: «Ἐγείρας αὐτόν ἐκ νεκρῶν καί καθίσας ἐν δεξιᾷ αὐτοῦ ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ὑπεράνω πάσης ἀρχῆς καί ἐξουσίας καί δυνάµεως καί κυριότητος καί παντός ὀνόµατος ὀνοµαζοµένου οὐ µόνον ἐν τῷ αἰώνι τούτω, ἀλλά καί ἐν τῷ µέλλοντι. Καί πάντα ὑπέταξεν ὑπό τούς πόδας αὐτοῦ καί αὐτόν ἔδωκεν κεφαλήν ὑπέρ πάντα τή ἐκκλησία, ἤτις ἐστίν τό σῶµα αὐτοῦ, τό πλήρωµά του τά πάντα ἐν πάσιν πληρουµένου» (Πρός Ἐφεσίους, 1, 20-28).

   Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἔχει παραλληλίσει τήν εἰκόνα τοῦ ἀνθρωπίνου σώµατος µέ τήν Ἐκκλησία καί στήν Α΄ Πρός Κορινθίους Ἐπιστολή, ὅπου γράφει µεταξύ ἄλλων: «Καθάπερ γάρ τό σῶµα ἐν ἐστί καί µέλη πολλά ἔχει, πάντα δέ τά µέλη τοῦ σώµατος πολλά ὄντα, ἐν ἐστίν σῶµα, οὕτως καί ὁ Χριστός…» (Α΄ Πρός Κορινθίους, 12, 12). Σέ ἄλλο σηµεῖο δέ τῆς Πρός Ἐφεσίους ἐπιστολῆς (2, 19 κ.ε.) χρησιµοποιεῖ τήν εἰκόνα ἑνός οἴκου ἤ ναοῦ. Ἐκεῖ οἱ πιστοί εἶναι οἱ «οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ» πού ἔχουν «ἐποικοδοµηθεῖ ἐπί τῷ θεµελίῳ τῶν ἀποστόλων καί τῶν προφητῶν», ἐνῶ ὁ Χριστός εἶναι «ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος», «ἐν ὧ πᾶσα οἰκοδοµή συναρµολογουµένη αὔξει εἰς ναόν ἅγιον ἐν Κυρίῳ». Σέ ἄλλο δέ σηµεῖο (Πρός Ἐφεσίους 4, 12 κ.ε.) ὁ Ἀπόστολος συνενώνει –ἴσως γιά νά ὑποδείξει ὅτι τά παραδείγµατα αὐτά εἶναι καθ’ ἑαυτά ἀνεπαρκῆ καί δέν πρέπει νά τά ἐκλάβει κανείς κυριολεκτικά– τίς εἰκόνες τοῦ σώµατος καί τοῦ οἴκου καί κάνει λόγο γιά «οἰκοδοµήν τοῦ σώµατος τοῦ Χριστοῦ», «ἐξ οὐ πᾶν τό σῶµα συναρµολογούµενον καί συµβιβαζόµενον … τήν αὔξησιν τοῦ σώµατος ποιεῖται εἰς οἰκοδοµήν ἑαυτοῦ ἐν ἀγάπῃ».

ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟ «ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ ΟΡΘΟΝ» ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

Μέ ἀφορμή τήν μεθοδευμένη διόγκωση μιᾶς ἐποχιακῆς γρίπης σέ φόβητρο “πανδημίας covid 19” γιά πολιτική ἐκμετάλλευση, σάν μιά πρόβα ἐπιβολῆς παγκόσμιας δικτατορίας, ἡ Ἐκκλησία μας δέχθηκε πρωτοφανῆ κτυπήματα, ὄχι μόνο μέ τό “ἐτσιθελικό” κλείσιμο τῶν Ναῶν Της ἀλλά καί μέ ἀμφισβήτηση τῆς Δογματικῆς Της, στήν ὁποία συμπεριλαμβάνεται καί ἡ Ἐκκλησιολογία Της.

     Ἄνθρωποι ἐξαιρετικά μειωμένου Θεολογικοῦ καί Πνευματικοῦ καταρτισμοῦ, ἀρκετοί ἀπό τούς ὁποίους κατέχουν καί θέσεις ὑψηλῆς πνευματικῆς εὐθύνης, εἴτε ἐκφράζονται εὐθέως περί τοῦ ὅτι οἱ Ναοί μας ὡς κτίρια δέν διαφέρουν σέ τίποτα ἀπό τούς λοιπούς κοινοχρήστους χώρους τῶν καθημερινῶν συναλλαγῶν, εἴτε μέ ἄκομψη  “διπλωματικότητα” ἀφήνουν νά ἐννοηθῇ κάτι τέτοιο, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐπικρατήση σύγχυση μεταξύ τῶν πιστῶν!

     Πέραν τῶν Θεολογικῶν ἐπιχειρημάτων, πού ἔχουμε διατυπώσει ὅλο αὐτό διάστημα σέ διαδικτυακές ὁμιλίες μας, ἰδίως στήν ὁμιλία μας μέ τίτλο «Ἡ Πολιτική ἔχει ἀνάγκη ἀπολυμάνσεως καί ὄχι οἱ Ἱεροί μας Ναοί», πέραν τῶν σχετικῶν ἄρθρων τῶν σεβαστῶν ἀγωνιστῶν Πατέρων, Ἀρχιμ. Σαράντη Σαράντου καί Πρωτ. Θεοδώρου Ζήση,  ἀλλά καί συνόλου τῆς Γραπτῆς καί Προφορικῆς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας μας, πρέπει νά ἐπισημάνουμε ὅτι γιά πρώτη φορά στήν Ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας ἀμφισβητεῖται ἀπό τούς ἴδιους τούς Ποιμένες Της ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι Ναοί μας δέν εἶναι «Τόποι Ἁγιάσματος καί Ἰατρεῖα ψυχῶν καί Σωμάτων», ἀλλά χρειάζονται ἀπολύμανση ἀπό τά μικρόβια(!) καί κηρύσσεται ὅτι οἱ Ναοί εἶναι ἀσφαλεῖς γιά τήν σωματική μας ὑγεία, μόνο ὅταν εἶναι σχεδόν κενοί ἀπό Πιστούς, ἤ ὅταν γνωμοδοτήση τό Ὑπουργεῖο Ὑγείας γιά τήν ἀσφαλῆ εἴσοδό μας σ’ Αὐτούς!

ΤΑ ΕΥΤΡΑΠΕΛΑ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΑΪΟΥ!

Δέν µπορεῖς νά βγεῖς ἀπό τό σπίτι γιά κανέναν λόγο, ἀλλά ἐάν πρέπει βγεῖς, τότε µπορεῖς νά βγεῖς.

Ὅλα τά Καταστήµατα κλειστά! Ἐκτός ἀπό τά ἀνοιχτά.

Δέν πρέπει νά πηγαίνεις σέ νοσοκοµεῖα ἐκτός ἐάν πρέπει νά πᾶς. Δέν µπορεῖς νά πᾶς καί στό γιατρό, ἀρκεῖ νά µήν εἶσαι πολύ ἄρρωστος.

Οἱ µάσκες εἶναι ἄχρηστες! Ἀλλά τό νά φορᾶς µία, µπορεῖ νά σοῦ σώσει τή ζωή. Τά γάντια δέν θά σέ βοηθήσουν, ἀλλά µπορεῖ καί ναί.

Αὐτός ὁ ἰός θά ἐξαφανιστεῖ τό καλοκαίρι, ἀλλά ἴσως καί νά παραµείνει γιά πάντα. Δέν ἔχουµε καταλήξει ἀκόµα σέ κάτι συγκεκριµένο.

Θά πρέπει νά παραµείνουµε κλειδαµπαρωµένοι ἕως ὅτου φτάσουµε στήν ἀνοσία ἀγέλης, πού σηµαίνει ὅτι πρέπει νά µολύνθουν ὅλοι, ἀλλά παραµένοντας κλειδωµένοι στό σπίτι τους.