ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΩΣΗΦ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΤΙΜΙΣΟΑΡΑΣ1
Στίς 28 Φεβρουαρίου 1950 ἡ Ἱερά Σύνοδος τοῦ Ρουμανικοῦ Πατριαρχείου ἁγιοποίησε τόν μητροπολίτη Ἰωσήφ τῆς Τιμισοάρας, ἀναγνωρίζοντας κατ’ αὐτό τόν τρόπο καί ἐπίσημα τήν λατρεία πού ὁ Ρουμανικός λαός πρόσφερε ἤδη στόν ἅγιο γιά τριακόσια περίπου χρόνια.
Ὁ ἅγιος Ἰωσήφ γεννήθηκε στήν πόλη Ραγούζα (ἤ Δουμπρόβνικ) τῆς Δαλματίας τό ἔτος 1568 σέ μία οἰκογένεια Βλάχων χριστιανῶν. Τό βαπτιστικό του ὄνομα ἦταν Ἰάκωβος. Σέ νεαρή ἡλικία ὁ Ἰάκωβος ἔμεινε ὀρφανός ἀπό πατέρα, ὁ ὁποῖος πνίγηκε κατά τήν διάρκεια ἑνός ταξιδιοῦ μέ τό καράβι. Τήν φροντίδα του ἀνέλαβε ἀποκλειστικά ἡ μητέρα του Αἰκατερίνη, μία γυναίκα μέ βαθιά θρησκευτικά αἰσθήματα, ἡ ὁποία ἀφιέρωσε τήν ζωή της στήν φροντίδα καί ἐκπαίδευση τοῦ μοναδικοῦ της υἱοῦ. Ἐπειδή δέν εἶχε πλέον συγγενεῖς στήν Ραγούζα, ἡ Αἰκατερίνη μετακόμισε κοντά στόν ἀδελφό της στήν πόλη Ἀχρίδα ἤ Ὀχρίδα. Ὁ νεαρός Ἰάκωβος ἦταν τότε μόλις 12 ἐτῶν. Ἐκεῖ, στήν Ἀχρίδα, ὁ Ἰάκωβος πῆγε νά σπουδάζει γράμματα στό τοπικό σχολεῖο μέχρι τήν ἡλικία τῶν 15 ἐτῶν. Ὁπότε, ἀκολουθῶντας τό ἄνωθεν πρός τήν μοναχική ζωή κάλεσμα τοῦ Χριστοῦ, ὁ νεαρός Ἰάκωβος εἰσῆλθε ,σ΄ἐκείνη τήν περιοχή, στό μοναστήρι τῆς Παναγίας Θεοτόκου . Ἐπρόκειτο γιά μοναστήρι μέ παλαιά ἐκκλησιαστική παράδοση πού ἀνερχόταν στόν δέκατο - ἑνδέκατο αἰώνα.
Ὅπως γνωρίζουμε, ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος πολεμήθηκε σκληρά. Αὐτό ἦταν τό τίμημα τῆς ἁγίας ζωῆς του, ἀρχῆς γενομένης ἀπό τήν εὐλάβεια πού ἔδειξε πρός τό πρόσωπο τοῦ Γέροντός του, Συμεών τοῦ Εὐλαβοῦς. Καί τά βέλη ἦταν «ἐξ οἰκείων», ὡς συνήθως γίνεται μέ κάθε «θέλοντα εὐσεβῶς ζεῖν». Ἀκόμη καί ἀπό ἐπίσκοπο οἰκεῖον τοῦ Παλατίου πολεμήθηκε. Ἀλλά καί ἡ συνέχεια τῆς ζωῆς του, μέ τίς συκοφαντίες, τίς φυλακίσεις, ἐξορίες, ἀνταρσίες ὑποτακτικῶν του μοναχῶν καί τόσα ἄλλα, περί τῶν ὁποίων «ἐπιλείψει ἡμᾶς διηγουμένους ὁ χρόνος» αὐτό ἀπέδειξε· ὅτι, ὅπως γιά κάθε ἐπάγγελμα ὑπάρχουν τά λεγόμενα «τυχερά τοῦ ἐπαγγέλματος», ἔτσι καί γιά τό «διά Σταυροῦ πολίτευμα», τό τίμημα εἶναι βαρύ.
