ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΩΣ ΘΕΟΣ !

Μιά ἄλλη ἔννοια τῆς θεο-κρατίας!

Τό ἔτος 40 ἔλαχε σέ μιά ἐπιτροπή Ἀλεξανδρινῶν Ἰουδαίων πού βρισκόταν στή Ρώμη μιά παράξενη ἀποστολή. Εἶχαν πληροφορηθεῖ ὅτι ὁ τότε Ρωμαῖος Αὐτοκράτορας Γάϊος, ὁ ἐπονομασθείς Καλλιγούλας, (παρωνύμιο ἀπό τή λατινική λέξη γιά τίς μικρές μπότες), εἶχε ἀνακοινώσει ἐπισήμως τήν πρόθεσή του νά ὑψώσει μέσα στόν Ναό τοῦ Σολομῶντα ἕνα ἄγαλμα μέ τή μορφή του. Μόλις ἔμαθαν οἱ Ἰουδαῖοι αὐτοί τήν πρόθεση αὐτή τοῦ αὐτοκράτορα, πού συνιστοῦσε κατά τόν Μωσαϊκό Νόμο πράξη ὕψιστης βεβήλωσης, θορυβήθηκαν καί ἐπιχείρησαν νά τόν μεταπείσουν.

Ἕνα ἀπό τά μέλη τῆς ἐπιτροπῆς μέ τήν παράξενη αὐτή ἀποστολή ἦταν ὁ Ἑλληνιστής Ἰουδαῖος Φίλων ὁ Ἀλεξανδρεύς, ὁ φιλόσοφος ἐκεῖνος πού ἔγραψε γιά τόν Λόγο καί τή Σοφία τοῦ Θεοῦ καί προδιέθεσε, κατά τόν ἰδιότυπο τρόπο του, τόν Ἰουδαϊκό καί τόν Ἑλληνιστικό κόσμο γιά τό κήρυγμα τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἕνα δέ ἀπό τά ἔργα του, πού διασώζεται σχεδόν ἀκέραιο ὡς τίς ἡμέρες μας, ἀναφέρεται στό παράξενο αὐτό περιστατικό.

ΖΗΣΑΜΕ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΑΣΧΑΛΙΑ!

Ζήσαμε μιά διαφορετική Πασχαλιά, λιγώτερο φωτεινή ἀπό ἄλλες χρονιές, γεμάτη τρομοκρατία, σκοταδισμό καί καταπίεση. Ζήσαμε κάτι τό ὁποῖο μᾶς ἔφερε σέ πρωτόγνωρη θέση, μήν ξέροντας πῶς νά τό ἀντιμετωπίσουμε. Μέ ποιό τρόπο νά καταπολεμήσουμε τή δύναμη τοῦ σκότους; Μέ ποιό τρόπο νά σταθοῦμε ἀπέναντι σέ ὅσα συμβαίνουν; Μέ ποιό τρόπο νά στηρίξουμε τήν ψυχή καί τό νοῦ μας;

Ἄς δοῦμε μερικά ἐπίκαιρα ἀποσπάσματα ἀπό τό Βιβλίο τοῦ Δαυΐδ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τά ὁποῖα εἶναι εὐθέως ἀνάλογα τῶν σημερινῶν περιστάσεων, ἀλλά συνέβησαν χιλιάδες χρόνια πρίν, τόσο παλιά μᾶς ἐγύρισαν πίσω οἱ πρόσκαιροι “ἄρχοντες” τῆς Γῆς!

Δεῖτε λοιπόν τί ἐζήσαμε καί πόσο πίσω ἔχουμε πάει:

ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΣΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΛΑΡΙΣΗΣ

κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΝ

                                                                               Ἀθῆναι 28 Ἀπριλίου 2020

Σεβασμιώτατε, Χριστός Ἀνέστη!

Ἡ ἀπαντητική ἐπιστολή σας μέ χαροποίησε γιά δύο λόγους: Πρῶτον, γιατί εἴχατε τήν ψυχική λεβεντιά καί τό πνευματικό ἦθος νά ἀναιρέσετε -ἔστω λεκτικά- τόν εἰς βάρος μου βαρύ χαρακτηρισμό σας ὅτι εἶχα «μετατρέψει τόν Ναό μας σέ πολιτικό μαγαζί» (παρ’ ὅτι στή συνέχεια ἐπιμένετε στόν χαρακτηρισμό σας), καί,  δεύτερον, γιατί μέ πληροφορήσατε ὅτι θέλετε νά μιλή-σουμε σύντομα ἀπό κοντά καί,  μετά χαρᾶς προσθέτω, ἐν πλάτει.

Ὡστόσο, δευτερολογῶ, διότι ἐκάματε ἀναφορές, οἱ ὁποῖες ἔχουν ἀνάγκη ἐπισημάνσεως. Δυστυχῶς, παρ’ ὅτι ἐπιθυμῶ νά ἀναφερθῶ τηλεγραφικά, δέν μοῦ τό ἐπιτρέπουν τά θέματα πού ἐθίξατε, ἀλλά καί ἡ κατηγορία, πού μοῦ προσάψατε, γράφοντας: «Βέβαια, στήν ἀνοικτή ἐπιστολή σας κάνετε κάτι χειρότερο, ἀπαντᾶτε ἐπιλεκτικά, ἀποφεύγοντας τήν οὐσία». Ποιά οὐσία, Σεβασμιώτατε; Αὐτήν, πού ὅπως γράψατε  τήν ἐκφράσατε «σέ τριάντα (30) μόνο δευτερό­λεπτα» καί γιά τήν ὁποία, ταὐτόχρονα, μοῦ λέτε ὅτι γι’ αὐτήν σᾶς κατηγόρησα «ἀνερυθριάστως»; Ἀναγκαστικά, λοιπόν, πρέπει νά μακρηγο-ρήσω.

1. Γράφετε ὅτι «Στήν Ὀρθοδοξία, δόξα τῷ Θεῷ, δέν πιστεύουμε στό ἀλάθη­το τοῦ ὁποιουδήποτε ἀνθρώπου, παρά μόνο στό ἀλάθητο τοῦ Παντοδύναμου Θεοῦ» καί γι’ αὐτό ἐκάματε τήν κριτική σας στά ὅσα εἶπα τήν Μ. Παρασκευή. Οὐδείς ὁ διαφωνῶν! Ἐπικροτῶ καί ἐπαυξάνω! Ἐάν ἐκάνατε ἀκόμη καί ὀνομαστική κριτική στά ὅσα εἶπα, δέν ἐπρόκειτο νά ἀπαντήσω καθόλου, ἀφήνοντας τούς πιστούς νά κρίνουν. Ὅταν, ὅμως, συνδέετε τήν κριτική σας μέ συκοφαντικούς προσδιορισμούς, γιά νά μέ ἐξισώσετε ἐξευτελιστικά μέ τά πολιτικάντικα στοιχεῖα πού εἴχατε προαναφέρει, καί νά δώσετε ἐλεεινά κίνητρα στά λεγόμενά μου, αὐτό λέγεται «κτύπημα κάτω ἀπό τή μέση» καί δέ συνιστᾶ πνευματικό διάλογο, πού ἀποσκοπεῖ στήν οἰκοδομή τῶν πιστῶν, γι’ αὐτό καί σᾶς ἀπήντησα.

Παρά τή συγνώμη σας γιά τήν ἀτυχῆ ἔκφρασή σας γράφοντας, πρός τιμήν σας,  «μή ἀνεχόμε­νος κι ἐγώ ὁ ἴδιος τέτοιο χαρακτηρισμό», γράφετε: «Ὅλοι, θέλοντας νά ἐκμεταλλευθοῦν πολιτικά τόν πόνο τῶν Χριστιανῶν μας, προσπαθοῦν νά μετατρέψουν τή θλίψη σέ ὀργή γιά νά δημιουργήσουν ὁπαδούς. Γιατί τούς μιμεῖσθε; .... Τέλος πάντων, δέν εἴμαστε γιά νά τροφοδοτοῦμε κομματικά μαγαζιά»!