Απάντηση Σεβ. Μητρ. Λαρίσης στην επιστολή του π. Βασιλείου Βολουδάκη

Ἀγαπητέ π. Βασίλειε, ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Πραγματικά μέ τιμᾶτε μέ τή δημοσιοποίηση σκέψεων καί ἀπόψεών σας πού ἀφοροῦν τήν ἐλαχιστότητά μου. Καί τοῦτο διότι ἀφ’ ἑνός εἴχαμε καιρό νά τά ποῦμε, ἀφ’ ἑτέρου πάντα ἡ συ­νεξήγηση ἔστω καί δημόσια, μόνον ὠφέλη προκαλεῖ.

Ξεκινῶ. Ὄχι μόνο μέχρι πρότινος, ἀλλά καί νῦν καί ἀεί ἐκφράζω τήν ἀμέριστη ἐκτίμηση καί τό σεβασμό μου στό πρόσω­πό σας, ὅπως καί στό πρόσωπο τοῦ κάθε Ἱερέως καί τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Αὐτό ἰσχύει ἰδιαίτερα γιά τούς ἐργάτες τοῦ ἀμπελῶ­νος τοῦ Κυρίου. Δέν συνεπιφέρει ὅμως, τήν ὑποχρέωση νά σιω­πῶ, ὅταν διαπιστώνω λάθη, τά ὁποῖα τελούμενα δημοσίως ἐγκυ­μονοῦν τόν κίνδυνο νά παραπλανηθεῖ ο λαός τοῦ Θεοῦ.

Στήν Ὀρθοδοξία, δόξα τῷ Θεῷ, δέν πιστεύουμε στό ἀλάθη­το τοῦ ὁποιουδήποτε ἀνθρώπου, παρά μόνο στό ἀλάθητο τοῦ Παντοδύναμου Θεοῦ. Εἶναι δέ πράξη σεβασμοῦ καί ἀγάπης ἡ διακριτική ὑπόδειξη τοῦ σφάλματος τοῦ ἄλλου, ἰδίως ὅταν ἐπη­ρεάζεται λαός. Αὐτό καί ἔκανα! Στά πλαίσια τῆς ποιμαντικῆς μου εὐθύνης, ἀποσιώπησα τό ὄνομά σας γιά νά ἀναφερθῶ μόνο στό ἀτόπημά σας, στό νά προφέρετε τή λέξη ΑΙΣΧΟΣ ἐναντίον Ἀρχιερέων, ἀλλά συνεκδοχικά καί κατά τῶν Ἱερέων πού ὑπο­στασιοποιοῦσαν τήν ἔννοια τῆς ὑπακοῆς πρός τήν Ἐκκλησία. Ἐ­κείνη τή στιγμή Γέροντά μου, ἴσως παρασυρμένος ἀπό ἀγανά­κτηση, δέν σκεφτήκατε ὅτι δημιουργούσατε ρήξη ἐνσπείροντας ἀμφιβολίες, γιά νά μήν πῶ καί ὅτι διχάζατε, τό ποίμνιο. Ποιός σᾶς ἔδωσε τέτοιο δικαίωμα; Γιατί δέν σκεφτήκατε μήπως μιά τέ­τοια στάση θά μποροῦσε νά χαρακτηριστεῖ ὡς τακτική πεμπτο­φαλαγγίτη (δέν λέω προδότη), ἔστω καί ἀκούσια, τήν ὥρα πού ἡ Ἐκκλησία μας ἀγωνιζόταν σθεναρά, ἀφ’ ἑνός μἐν νά κρατήσει ὑπεύθυνη στάση, ἀφ’ ἑτέρου δέ νά ἀπαλύνει τόν πόνο καί τή θλί­ψη τῶν ἀνθρώπων της;

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΛΑΡΙΣΗΣ κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΝ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΝ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΛΑΡΙΣΗΣ κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΝ

 

                                                                          Ἀθῆναι 27 Ἀπριλίου 2020

 

Σεβασμιώτατε, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Μετά πολλῆς ἐκπλήξεως πληροφορήθηκα ἀπό τό διαδίκτυο τήν χθεσινή Ὁμιλία σας ( 26 Ἀπριλίου 2020) σέ Ναό τοῦ ἑορτάζοντος Ἱ. Ναοῦ τοῦ ἁγίου Θωμᾶ Λαρίσης, στήν ὁποία ἐκάματε εὐθεῖα  ἀναφορά στό πρόσωπό μου (χωρίς νά ἀναφέρετε τό ὄνομά μου), μέ συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς, πού μέ ἄφησαν ἐμβρόντητον!

Μέχρι πρότινος, Σεβασμιώτατε, ἐκδηλώνατε ἀμέριστη ἐκτίμηση στό πρόσωπό μου καί, ἐπειδή ἔχω χειροτονηθεῖ τό ἔτος πού ἐσεῖς γεννηθήκατε, αἰσθανόμουν καί τόν σεβασμό σας. Καί ἐκ μέρους μου ὑπῆρχε ἀνυπόκριτη καί ἀπροϋπόθετη ἐκτίμηση στήν δική σας προσωπικότητα.

Τί σᾶς ἔκαμε, λοιπόν, ξαφνικά νά ἐξαπολύσετε  μύδρους ἐναντίον μου, υἱοθετῶντας συκοφαντίες, πού ἐπενόησε ἕνας Κύπριος δημοσιογράφος  κατοικῶν στήν Ἀμερική καί ὡς «κατ’ ἐξακολούθησιν συκοφάντης» μου καταδικάσθηκε σέ 12 μῆνες φυλάκιση καί ἐκρεμεῖ καί νέα δίκη του τόν Σεπτέμβριο;

Ξιφουλκήσατε ἐναντίον μου μέ βαρυτάτους χαρα-κτηρισμούς γιατί ἐτόλμησα νά ἐκφράσω τήν ἀγανάκτηση χιλιάδων πιστῶν ἀνθρώπων τήν Μ. Παρασκευή; Τοὐλάχιστον 1.000.000 μέ ἄκουσαν, καί χιλιάδες μοῦ ἔστειλαν τήν συμπαράστασή τους!

Ἀντί νά ἀξιοποιήσετε τίς 5 τεκμηριωμένες ὁμιλίες μου, πού εἰδικά ἐπιμελήθηκα γιά τήν πληροφόρηση τῆς  Ἱεραρχίας μας, γιά νά μή πιστεύη τά Κρατικά φερέφωνα καί τίς ψεύτικες τηλεοπτικές εἰκόνες  (ὁμιλίες πού προηγήθηκαν τῶν ὅσων εἶπα στό Μυστήριο τοῦ Εὐχελαίου καί ἐν συνεχείᾳ κατά τό πρωί τῆς Μ. Παρασκευῆς), ἀντί νά προβληματισθῆτε ἀπό τά ντοκουμέντα (ἔγγραφα Κρατικά), πού ἀποδεικνύουν τήν πολιτική ἀπάτη μιᾶς γρίπης, πού μέσω αὐτῆς θέλουν παγκοσμίως οἱ πολιτικοί νά ἀλλάξουν τά Σύμπαντα,  ξιφουλκήσατε ἐναντίον μου μέ τήν ποταπή συκοφαντία ὅτι «προεκλογικά εἶχα κάνει τόν Ναό μου πολιτικό μαγαζί συγκεκριμένου Κόμματος»;

 Σέ ποιές πληροφορίες σας τό στηρίζετε αὐτό, ἄν ὄχι στόν καταδικασθέντα ἀπό τήν Ἑλληνική Δικαιοσύνη συκοφάντη μου, ὁ ὁποῖος εἶναι καί ἡ μόνη πηγή χαλκευμένων πληροφοριῶν γιά τό πρόσωπό μου;

Ποιό εἶναι τό συγκεκριμένο κόμμα, τό ὁποῖο ὑπεστήριξα χρησιμοποιῶντας τἄχα τόν Ναό μου ὡς προεκλογικό μαγαζί καί τό ὁποῖο, προεκλογικά ἐκ τῶν πραγμάτων ἦταν ἀδύνατον νά ὑποστηρίξω, ἀφοῦ δέν μετεῖχε στίς τελευταῖες ἐκλογές(!);

Μιλᾶτε γιά τήν Πολιτική Παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ», τήν ὁποία δημιούργησαν πνευματικοί ἄνθρωποι μέ πολλές θυσίες, ἐμπνεόμενοι ἀπό τό βιβλίο μου «Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ», τό ὁποῖο παρουσίασε ὁ μακαριστός π. Γεώργιος Μεταλληνός  ὡς πνευματικό βιβλίο; Εἶναι ἁμάρτημα αὐτό, νά καθοδηγῆς χριστιανούς στήν Πολιτική, ὅπως ὁ Μέγας Φώτιος καθοδηγοῦσε μέχρι λεπτομερειῶν στήν πολιτική τό πνευματικό του παιδί, τό Βόριν τῆς Βουλγαρίας, τον μετέπειτα Μιχαήλ, γράφοντάς του ὁλόκληρο πολιτικό σύγγραμμα καί λέγοντάς του ὅτι θά ἤθελε νά ἦταν πιό κοντά γιά νά τόν παρακολουθεῖ λεπτομερῶς;

Αὐτά εἶναι τά ἀτοπήματά μου, ἀπό τά ὁποῖα μέ προστάτευσαν οἱ τότε ἀρχιερεῖς γιά νά διασώσουν τἄχα τήν εἰκόνα μου; Μέ προστάτευσαν ἀπό ποιό ἀτόπημα; Ἀπό τό ὅτι ἡ Παράταξη αὐτή, δέν εἶχε καμμιά ἐκ μέρους μου βοήθεια στήν ἐνορία μας (παρεκτός ἑνός πολύ παλαιοῦ δημοσιεύματος στό περιοδικό μας γιά νά ἀναδείξω τό κριτήριο, πού πρέπει νά ἔχη ὁ πιστός στήν ἐπιλογή τῶν ἀρχόντων),  παρ’ ὅτι ἐπιτελεῖ ἔργο Θεοῦ, ὅπως μέ διαβεβαίωναν πολλοί ἀρχιερεῖς καί ἀνώτεροι στήν Ἱεραρχία, ἐνῶ ἄλλοι Κληρικοί, ὄντως εἶχαν κάνει ἐκλογικό κέντρο τῶν μεγάλων κομμάτων τήν ἐνορία τους; Ἐνῷ ἀπέφευγα καί τό ὄνομα τῆς Παρατάξεως  «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» νά ἀναφέρω, ἀκόμη καί ὅταν τελοῦσαν στό Ναό μας τό μνημόσυνο τοῦ Καποδίστρια καί ἔλεγα μόνο «περί τῶν κατά Θεόν πολιτευομένων», ὁ Διευθυντής Τύπου τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἦταν ὑποψήφιος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καί ὁ Διευθυντής τοῦ Περιοδικοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὑποψήφιος τῆς Ν. Δημοκρατίας! Αὐτά τά ἐγνωρίζατε ὡς Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱ. Συνόδου, ἀλλά δέν ἦσαν ἀτοπήματα, παρ’ ὅτι πρόκειται γιά κόμματα, μέ ἐναλλασσόμενα μέλη, πού ἀποχριστιάνισαν τήν Ἑλλάδα!

 Πέραν αὐτῶν, ἐφ’ ὅσον ἐσεῖς εἴχατε ὅλα αὐτά τά ἐναντίον μου μυθεύματα ἀκούσει καί ἐνστερνισθεῖ, γιατί δέν μοῦ εἴχατε κάνει τήν παραμικρή νύξη, ἀπό συναδελφική ἀγάπη καί ἐνδιαφέρον γιά τό τί κυκλοφορεῖ περί τοῦ προσώπου μου στό ἐκκλησιαστικό παρασκήνιο, γιά νά σᾶς ἐξηγήσω τό τί συμβαίνει καί νά μή συζητοῦνται αὐτά τά μυθεύματα «πίσω ἀπό τήν πλάτη μου»; Ὅλη αὐτή ἡ χθεσινή χολή στό κήρυγμά σας δικαιολογεῖται, ἀφ’ ἑνός μέν ἀπό τήν ἰδία ἀντίληψή σας γιά τό πρόσωπό μου (ὅπως μοῦ τήν εἴχατε ἐκφράσει), ἀλλά καί, ἀφ’ ἑτέρου ἀπό τήν ἀλγεινή εἰκόνα τῆς Ἱεραρχίας, πού εἴχατε σχηματίσει καί μοῦ τήν εἴχατε ἐκφράσει ὡς Γραμματεύς καί Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἱ. Συνόδου;

Μοῦ εἶναι ἀπίστευτο τό πῶς ἀλλάζουν οἱ ἄνθρωποι! Κρῖμα, γιατί μέχρι χθές ἔδινα μάχες γιά νά διαψεύδω δημοσιεύματα ἐναντίον τοῦ προσώπου σας (τεκμηριωμένα μέ φωτογραφίες), μόνο καί μόνο ἐπειδή σᾶς ἐγνώριζα ἐκ τοῦ σύνεγγυς!

Ὅσο γιά τήν Ἱερωσύνη μου, δέν τήν ὀφείλω σέ κανένα ἀπό τούς σημερινούς Ἱεράρχας. Τήν ὀφείλω πρωτίστως στόν Ἅγιο Γέροντά μου π. Σίμωνα Ἀρβανίτη, τήν ὁποία εἶδα στό πρόσωπό του καί αὐτήν ἀγάπησα (παρ’ ὅτι γεννήθηκα σέ οἰκογένεια 2 γενεῶν Κληρικῶν!) καἰ, κατόπιν στόν μακαριστό Μητροπολίτη Κισάμου Εἰρηναῖον, πού αὐτός οὐσιαστικά διοικοῦσε ἐν παντί τόν λαό τῆς Ἐπαρχίας του καί ὄχι μόνο καί στόν μακαριστόν Ἀρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, πού εἶχε τόν ἀνδρισμό νά εἰπῇ στόν Ἀνδρέα Παπανδρέου:  «Ἄκουσε, Πρόεδρε, τό δικό μου μαγαζί εἶναι γωνιακό, ἐσύ θά χάσης!»

Σεβασμιώτατε, νά εἶσθε πάντα καλά! Καί πάλι,

                      ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

π. Βασίλειος  Ἐμμ. Βολουδάκης

Ὁ Ἐπιτάφιος τῆς καρδιᾶς μας...

Ὁ Ἐπιτάφιος τῆς καρδιᾶς μας...

 

(Ἱερὲς μνῆμες καὶ βιώματα ἄλλων καιρῶν καὶ συμπεριφορῶν)

Μνήμη ἱερὴ Δημητρίου Ἀρχιερέως,

Κωνσταντίνου καὶ Παναγιώτου τῶν ἱερέων

 

χραντες θὰ εἶναι πάντοτε καὶ πανάγιες οἱ Μεγάλες Στιγμὲς Ὧρες τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς. Εὐωδιαστές, καθὼς τὶς ραίνει ἡ θεία Ἄνοιξη μὲ τὰ ποικίλα τῶν ἀνθοφοριῶν της ἀρώματα, ποὺ εὐφραίνουν, ἀλλὰ καὶ χαρμολυπικὰ κατανύσσουν τὶς ταπεινὲς ψυχές, οἱ ὁποῖες πορεύονται, λίαν πρωΐ, στῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, δηλαδή, τὸ βουρκωμένο πρωϊνό, γιὰ τὴν Ἐκκλησιά τους. Πορεύονται, ἀλλὰ τούτη τὴ μέρα στὰ χέρια τους κρατοῦν τὰ πλέον ἐκλεκτὰ ἄνθη, ποὺ ὁλόχρονα ἀνάθρευαν στὶς γλάστρες ποὺ στόλιζαν τὶς πεζοῦλες ἤ στά κηπάκια τους. Εἶναι τὰ ἄνθη, μὲ τὰ ὁποῖα θὰ στολίσουν τὸ ἱερὸ τοῦ Ἐπιταφίου Κουβούκλιο. Τὸν Τάφο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, δηλαδή. Ἄνθη μεγαλωμένα μὲ ὑπομονή, πίστη καὶ εὐλάβεια περισσή.

Σὲ χρόνια ἄλλα, χωρὶς τὶς εὐκαιρίες τὶς σημερινές, ὅπου καταφεύγουν πιὰ στὰ ἀνθοπωλεῖα γιὰ νὰ προμηθευτοῦν τὰ ἄνθη γιὰ τὸν στολισμὸ τοῦ Κουβουκλίου, σὲ ἄλλα χρόνια, λοιπόν, ποὺ τὰ στεφάνωνε ὁ κοινοτισμός, ἡ συλλογικὴ προσφορά, δηλαδή, ὅλων τῶν συγχωριανῶν. Γι᾿ αὐτὸ καὶ κομίζονταν τὰ ὡραιότερα τῶν ἀνθέων, συγκεντρώνονταν οἱ ἄριστες στολίστρες, συνέδραμαν ὅλοι, ὥστε νὰ φανεῖ ἕνα σύνολο καλωπισμένο καὶ ὡς ἄλλο ἄνθος εὐλαβείας κατατειθεμένο στὸν Μεγάλο Νεκρὸ Κύριο. Καὶ συνάζονταν ὅλοι κάτω ἀπὸ τὴ μεγάλη ἀγκαλιά Του, μικροὶ καὶ μεγάλοι, γιὰ νὰ ψάλλουν τὸν δικό τους, τὸν προσωπικό Ἐξόδιο Ὕμνο.

«ΟΥΚ ΟΙΔΑΤΕ ΤΙ ΑΙΤΕΙΣΘΕ»

«ΟΥΚ ΟΙΔΑΤΕ ΤΙ ΑΙΤΕΙΣΘΕ»

 

Κύριος καί οἱ Μαθητές του ἀνεβαίνουν πρός τά Ἱεροσόλυμα. Ὁ Κύριος τούς ἀποκαλύπτει πάλι τί πρόκειται νά τοῦ συμβεῖ ἐκεῖ. Θά παραδοθεῖ στούς ἀρχιερεῖς καί τούς γραμματεῖς, θά τόν καταδικάσουν σέ θάνατο καί θά τόν παραδώσουν στά ἔθνη (Ματθ. 20, 17-19). Οἱ ἐθνικοί θά τόν ἐμπαίξουν, θά τόν ἐμπτύσουν, θά τόν κολαφίσουν, θά τόν μαστιγώσουν καί θά τόν θανατώσουν σταυρώνοντάς τον. Τήν τρίτη ἡμέρα θά ἀναστηθεῖ.

Σάν νά μήν εἶχαν ἀκούσει αὐτές τίς δυσάρεστες, θλιβερές ἀποκαλύψεις τοῦ Διδασκάλου, οἱ δύο γιοί τοῦ Ζεβεδαίου Ἰάκωβος καί Ἰωάννης ἀποχωρίζονται ἀπό τούς ἄλλους Μαθητές, πλησιάζουν τόν Ἰησοῦ πού προηγεῖται καί ζητοῦν νά ἱκανοποιήσει τό αἴτημα πού θά τοῦ διατυπώσουν. Θέλουν νά καθίσουν ὁ ἕνας στά δεξιά καί ὁ ἄλλος στά ἀριστερά του, ὅταν θά ἔλθει στή δόξα του, ὅταν καθίσει σέ θρόνο. Ὁ Κύριος ἤρεμα τούς ἐπισημαίνει ὅτι δέν ξέρουν τί ζητάνε. «Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε». (Μαρκ. 10, 38) Κατά τόν Εὐαγγελιστή Ματθαῖο (20, 20) οἱ δύο Μαθητές εἶχαν μαζί τους καί τήν μητέρα τους, πού ἀφοῦ προσκύνησε τόν Διδάσκαλο, διετύπωσε τό αἴτημα τῶν γιῶν της.

Εἶπε ἄφρων: «Ὁ Χριστός δέν σώζει»!

Εἶπε ἄφρων: «Ὁ Χριστός δέν σώζει»!

 

δῶ, ὁ Χριστός δέν σώζει»! Μέ αὐτόν τόν εὔσχημο τίτλο δημοσιεύει τό ἄρθρο του γνωστός ἀρθρογράφος μεγάλης Ἀθηναϊκῆς ἐφημερίδας, στήν δεύτερη μάλιστα σελίδα τῆς Κυριακάτικης ἔκδοσής της, στίς ἀρχές τοῦ περασμένου Μαρτίου, ὁ ὁποῖος ἐμπνέεται ἀπό τό γεγονός ὅτι, μεταξύ τῶν πρώτων συμπολιτῶν μας πού προσβλήθηκαν ἀπό τόν ἰό πού πρωταγωνιστεῖ στή ζωή μας αὐτό τόν καιρό, ἦταν καί 21 ἀπό τούς 24 Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι εἶχαν λίγο πρίν ἐπισκεφθεῖ τούς Ἁγίους Τόπους, παρ’ ὅτι, ὅπως ὁ ἴδιος συμπληρώνει, «εἶχαν προμηθευθεῖ τόν ὑψηλότερο βαθμό Θεϊκῆς προστασίας».

Μπορεῖ ὁ ἴδιος, σέ παλαιότερο ἄρθρο του, νά δηλώνει εὐθαρσῶς ὅτι, δέν τόν ἀπασχολεῖ τό ἐρώτημα ἐάν ὑπάρχει Θεός, ὡστόσο στό πράγματι ἀφοπλιστικό σκεπτικό πού ἀναπτύσσει στό ἄρθρο του, προσπαθεῖ νά ἐκφράσει τήν ἀνησυχία του γιά τούς «ἀνθρώπους πού ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία δέν θέλει νά προστατεύσει», ἀναφερόμενος στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας.

Καί μάλιστα ἐπειδή θεωρεῖ ὅτι, «Εἶναι γελοῖο πιά ἐν ἔτει 2020 νά φοβόμαστε νά ἀμφισβητήσουμε τήν αὐθεντία τῆς θρησκείας» προτρέπει τήν Κυβέρνηση νά μήν ἀγνοήσει τήν ὑποχρέωσή της γιά τή δημόσια ὑγεία καί νά συνεννοηθεῖ μέ τήν Ἐκκλησία, ὥστε νά ληφθεῖ μέριμνα γιά νά ἀποφευχθεῖ ὁ κίνδυνος μετάδοσης τοῦ περίφημου ἰοῦ ἀπό τή Θεία Κοινωνία.