ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

«ΟΥΚ ΟΙΔΑΤΕ ΤΙ ΑΙΤΕΙΣΘΕ»

«ΟΥΚ ΟΙΔΑΤΕ ΤΙ ΑΙΤΕΙΣΘΕ»

 

Ὁ Κύριος καί οἱ Μαθητές του ἀνεβαίνουν πρός τά Ἱεροσόλυμα. Ὁ Κύριος τούς ἀποκαλύπτει πάλι τί πρόκειται νά τοῦ συμβεῖ ἐκεῖ. Θά παραδοθεῖ στούς ἀρχιερεῖς καί τούς γραμματεῖς, θά τόν καταδικάσουν σέ θάνατο καί θά τόν παραδώσουν στά ἔθνη (Ματθ. 20, 17-19). Οἱ ἐθνικοί θά τόν ἐμπαίξουν, θά τόν ἐμπτύσουν, θά τόν κολαφίσουν, θά τόν μαστιγώσουν καί θά τόν θανατώσουν σταυρώνοντάς τον. Τήν τρίτη ἡμέρα θά ἀναστηθεῖ.

Σάν νά μήν εἶχαν ἀκούσει αὐτές τίς δυσάρεστες, θλιβερές ἀποκαλύψεις τοῦ Διδασκάλου, οἱ δύο γιοί τοῦ Ζεβεδαίου Ἰάκωβος καί Ἰωάννης ἀποχωρίζονται ἀπό τούς ἄλλους Μαθητές, πλησιάζουν τόν Ἰησοῦ πού προηγεῖται καί ζητοῦν νά ἱκανοποιήσει τό αἴτημα πού θά τοῦ διατυπώσουν. Θέλουν νά καθίσουν ὁ ἕνας στά δεξιά καί ὁ ἄλλος στά ἀριστερά του, ὅταν θά ἔλθει στή δόξα του, ὅταν καθίσει σέ θρόνο. Ὁ Κύριος ἤρεμα τούς ἐπισημαίνει ὅτι δέν ξέρουν τί ζητάνε. «Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε». (Μαρκ. 10, 38) Κατά τόν Εὐαγγελιστή Ματθαῖο (20, 20) οἱ δύο Μαθητές εἶχαν μαζί τους καί τήν μητέρα τους, πού ἀφοῦ προσκύνησε τόν Διδάσκαλο, διετύπωσε τό αἴτημα τῶν γιῶν της.

Εἶπε ἄφρων: «Ὁ Χριστός δέν σώζει»!

Εἶπε ἄφρων: «Ὁ Χριστός δέν σώζει»!

 

Ἐδῶ, ὁ Χριστός δέν σώζει»! Μέ αὐτόν τόν εὔσχημο τίτλο δημοσιεύει τό ἄρθρο του γνωστός ἀρθρογράφος μεγάλης Ἀθηναϊκῆς ἐφημερίδας, στήν δεύτερη μάλιστα σελίδα τῆς Κυριακάτικης ἔκδοσής της, στίς ἀρχές τοῦ περασμένου Μαρτίου, ὁ ὁποῖος ἐμπνέεται ἀπό τό γεγονός ὅτι, μεταξύ τῶν πρώτων συμπολιτῶν μας πού προσβλήθηκαν ἀπό τόν ἰό πού πρωταγωνιστεῖ στή ζωή μας αὐτό τόν καιρό, ἦταν καί 21 ἀπό τούς 24 Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι εἶχαν λίγο πρίν ἐπισκεφθεῖ τούς Ἁγίους Τόπους, παρ’ ὅτι, ὅπως ὁ ἴδιος συμπληρώνει, «εἶχαν προμηθευθεῖ τόν ὑψηλότερο βαθμό Θεϊκῆς προστασίας».

Μπορεῖ ὁ ἴδιος, σέ παλαιότερο ἄρθρο του, νά δηλώνει εὐθαρσῶς ὅτι, δέν τόν ἀπασχολεῖ τό ἐρώτημα ἐάν ὑπάρχει Θεός, ὡστόσο στό πράγματι ἀφοπλιστικό σκεπτικό πού ἀναπτύσσει στό ἄρθρο του, προσπαθεῖ νά ἐκφράσει τήν ἀνησυχία του γιά τούς «ἀνθρώπους πού ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία δέν θέλει νά προστατεύσει», ἀναφερόμενος στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας.

Καί μάλιστα ἐπειδή θεωρεῖ ὅτι, «Εἶναι γελοῖο πιά ἐν ἔτει 2020 νά φοβόμαστε νά ἀμφισβητήσουμε τήν αὐθεντία τῆς θρησκείας» προτρέπει τήν Κυβέρνηση νά μήν ἀγνοήσει τήν ὑποχρέωσή της γιά τή δημόσια ὑγεία καί νά συνεννοηθεῖ μέ τήν Ἐκκλησία, ὥστε νά ληφθεῖ μέριμνα γιά νά ἀποφευχθεῖ ὁ κίνδυνος μετάδοσης τοῦ περίφημου ἰοῦ ἀπό τή Θεία Κοινωνία.

«Ὦ, Πάσχα Μέγα, Πάσχα τῶν πιστῶν!..» ἤ, τοῦ Ἀλέξανδρου Μωραϊτίδη τὸ Πάσχα

«Ὦ, Πάσχα Μέγα, Πάσχα τῶν πιστῶν!..»

ἤ, τοῦ Ἀλέξανδρου Μωραϊτίδη τὸ Πάσχα

 

Ἀπὸ τῆς ἀνοικτῆς θύρας εἰσήρχετο ἡ μεσονύκτιος κρύα δρόσος....καὶ κραταιὰ ἐν κρότοις πιστολισμῶν καὶ κροταλισμοῖς καψυλίων ἐκόμιζε πανταχοῦ, εἰς πόλεις καὶ δάση καὶ κοιλάδας καὶ πελάγη, εἰς γῆν καὶ οὐρανόν, τὸ πανευφρόσυνον Χριστὸς Ἀνέστη...» (Ἀλ. Μωραϊτίδης)

Μπορεῖ στὸ πάντα ἀξεπέραστο διήγημα τὸ «Ἄρατε Πύλας» ὁ ἄλλος Ἀλέξανδρος τῆς Σκιάθου, ὁ Μωραϊτίδης νὰ καταθέτει βιώματα καὶ εἰκόνες ἑνὸς καιροῦ εὐλογημένου, ἐκείνου ἀσφαλῶς τῆς παιδικῆς του ἡλικίας, ἤ ἀκόμα στὸ λιγότερο γνωστὸ τὸ «Χριστὸς Βοσκρὲς», νὰ μᾶς παραδίδει εἰκόνες πασχαλιάτικες τοῦ καιροῦ τῆς Παλιᾶς Ἀθήνας, ὅμως ὑπάρχει καὶ μιὰ ἀκόμη πτυχὴ τοῦ βίου του, ἐκείνη τῆς ὡρίμου πιὰ ἡλικίας του. Τότε, δηλαδή, ποὺ ἀφοσιωμένος στὴ Πατερικὴ Γραμματεία καὶ «διαμπάξ», κατὰ τὸν πνευματικό του ὁδηγό, τὸν Γ. Δανιὴλ τὸν Κατουνακιώτη, παύει ν᾿ ἀσχολεῖται μὲ τὴ λογοτεχνία. Αὐτὸ δὲ, συμβαίνει, ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ὁ Ἰω. Ν. Φραγκούλας, τὸ 1908 καὶ εἶναι γραμμένο σὲ ἐπιστολὴ τοῦ Γέροντα Δανιὴλ στὸ πνευματικό του τέκνο, τὸν τότε ἐπιτυχημένο λόγιο Ἀλέξανδρο Μωραϊτίδη.

Διαμαρτύρομαι!

 

Διαμαρτύρομαι!

Διαμαρτύρομαι γιατί κανείς ποτέ δέν μέ προειδοποίησε ὅτι σέ αὐτό τόν πρόσκαιρο, ἐφήμερο κόσμο πού ὅλοι ζοῦμε, ἐργαζόμαστε καί ἀγαπᾶμε μπορεῖ κάποιος ἤ κάτι τόσο αὐθαίρετα καί τρομοκρατικά νά εἰσβάλλει στήν ζωή μας καί νά τά ἀλλάξει ὅλα.

Διαμαρτύρομαι γιατί κανείς δέν μοῦ ἔμαθε ὅτι στά ἀνθρώπινα δέν πρέπει νά ἔχω ἐμπιστοσύνη σέ τίποτα καί σέ κανένα γιατί ὅλα κάποτε μποροῦν νά ἀνατραποῦν καί νά ἀλλάξουν.

Διαμαρτύρομαι γιατί ὅλα ἐκεῖνα πού μέ τόσο κόπο καί ἀγώνα ἐγώ ἔχτισα τώρα μοιάζει νά ἀπειλοῦνται μέ ἀφανισμό: σχέσεις, ὄνειρα, ἐλπίδες, ὑγεία, μέλλον.

Διαμαρτύρομαι γιατί σήμερα ὅλοι βιώνουμε μιά βάρβαρη τρομοκρατική ἐπίθεση στόν ψυχισμό μας, στήν πνευματικότητά μας, στήν ἀνθρώπινη ὑπόστασή μας.

Διαμαρτύρομαι γιά τήν βάναυση, αὐστηρή καί ἀπάνθρωπη περιγραφή καταστάσεων καί ἄκαμπτων ὁδηγιῶν πού ὀνομάζονται μέτρα προστασίας.

Ο ΚΟΡΩΝΑΪΟΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑ!

Ο ΚΟΡΩΝΑΪΟΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑ!

 

(Ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ὁμιλίας ἀπό ὁμότιτλο Βίντεο)

 

Ἀγαπητοί συµµαθητές καί συµµαθήτριες, χαίρετε πάντοτε!

…Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως χωρίς προσκύνηση τοῦ Σταυροῦ ἀπό τούς πιστούς ἀλλά µόνο ἀπ’ ὅσους ἱερεῖς λειτουργήσαµε κατ’ ἰδίαν. Εἶναι πράγµατι πρωτόγνωρο αὐτό γιά τήν Χριστιανοσύνη καί κυρίως γιά τήν Ὀρθοδοξία µας!

Τό µέτρο αὐτό τοῦ κλεισίµατος τῶν Ναῶν, τό ἀποδέχθηκε ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας μας διότι βρέθηκε µεταξύ σφύρας καί ἄκµωνος, δηλαδή, ἐκινδύνευε νά τῆς καταλογισθῆ ἡ ἀσθένεια καί οἱ θάνατοι τοῦ λαοῦ µας ἀπό τόν κορωναϊό, νά τῆς ἀποδοθῆ ὅτι ἐξ αἰτίας της καί ἐκ τῆς ἀφροσύνης της ὁ λαός δέν προστατεύεται.

Βεβαίως, ὅλα αὐτά τά ὁποῖα δρέπει καί τό Ἐκκλησιαστικό Σῶµα µας δείχνουν πόσο πολύ ἀδιαφορήσαµε γιά τά κοινά πράγµατα, γιά τήν καθηµερινή πραγµατικότητα τῆς Πατρίδος μας. Δέν ἀσχοληθήκαµε καθόλου, ἐµεῖς οἱ κληρικοί πρωτίστως, ἀλλά καί ὅσοι ἀγαποῦν τήν Ἐκκλησία, νά ἀναθρέψουμε πνευµατικά ἀναστήµατα γιά νά ἀναλάβουν τήν διακυβέρνηση τῆς Πατρίδος µας, καί τώρα ἀγόµεθα καί φερόµεθα ἀπό αὐτά τά ὁποῖα διατυµπανίζουν οἱ ἄρχοντές µας, οἱ ὁποῖοι δέν διαφέρουν σέ τίποτα, στό ἦθος καί στήν συµπεριφορά ἀλλά καί στίς ἀποφάσεις ἀπό τούς ἄρχοντες τοῦ ὑπολοίπου κόσµου, οἱ ὁποῖοι ἄγονται καί φέρονται ἀπό Κέντρα τά ὁποῖα εἶναι ἄγνωστα καί σ’ αὐτούς τούς ἴδιους ἀκόµη!