Διαμαρτύρομαι!

 

Διαμαρτύρομαι!

Διαμαρτύρομαι γιατί κανείς ποτέ δέν μέ προειδοποίησε ὅτι σέ αὐτό τόν πρόσκαιρο, ἐφήμερο κόσμο πού ὅλοι ζοῦμε, ἐργαζόμαστε καί ἀγαπᾶμε μπορεῖ κάποιος ἤ κάτι τόσο αὐθαίρετα καί τρομοκρατικά νά εἰσβάλλει στήν ζωή μας καί νά τά ἀλλάξει ὅλα.

Διαμαρτύρομαι γιατί κανείς δέν μοῦ ἔμαθε ὅτι στά ἀνθρώπινα δέν πρέπει νά ἔχω ἐμπιστοσύνη σέ τίποτα καί σέ κανένα γιατί ὅλα κάποτε μποροῦν νά ἀνατραποῦν καί νά ἀλλάξουν.

Διαμαρτύρομαι γιατί ὅλα ἐκεῖνα πού μέ τόσο κόπο καί ἀγώνα ἐγώ ἔχτισα τώρα μοιάζει νά ἀπειλοῦνται μέ ἀφανισμό: σχέσεις, ὄνειρα, ἐλπίδες, ὑγεία, μέλλον.

Διαμαρτύρομαι γιατί σήμερα ὅλοι βιώνουμε μιά βάρβαρη τρομοκρατική ἐπίθεση στόν ψυχισμό μας, στήν πνευματικότητά μας, στήν ἀνθρώπινη ὑπόστασή μας.

Διαμαρτύρομαι γιά τήν βάναυση, αὐστηρή καί ἀπάνθρωπη περιγραφή καταστάσεων καί ἄκαμπτων ὁδηγιῶν πού ὀνομάζονται μέτρα προστασίας.

Διαμαρτύρομαι γιά τόν ἀφανισμό τῶν ἀνθρώπινων σχέσεων πού ἀπειλοῦνται, γιά τίς ἀνθρώπινες γέφυρες ἐκεῖνες πού μέ τόσο κόπο χτίστηκαν.

Διαμαρτύρομαι γιά τούς ἀνθρώπους ἐκείνους πού παύουν νά ἐργάζονται, πού χάνουν τήν ἐργασία τους, ἔστω καί προσωρινά.

Κυρίως ὅμως:

Διαμαρτύρομαι γιά τά παιδιά ἐκεῖνα πού σήμερα δέν περπατοῦν στό πάρκο, στό σχολεῖο, δέν σφιχταγκαλιάζονται τήν γλυκιά θαλπωρή τῶν γονέων τους πού ὀνειρεύτηκαν γιά ἐκεῖνα τά καλύτερα.

Διαμαρτύρομαι γιατί εὔκολα, ἐπιτακτικά καί χωρίς τήν πραγματική διαπραγμάτευση σταμάτησαν τήν Δύναμη ἑνός κεριοῦ, τήν Δύναμη τῆς Ἐκκλησίας πού μόνο ἐκείνη ξέρει νά ἐνθαρρύνει καί νά καθοδηγεῖ ἀληθινά καί οὐσιαστικά τίς καρδιές μας, τήν ζωή μας.

Ἁπλά διαμαρτύρομαι!

Διαμαρτύρομαι μέ ὅλη μου τήν ψυχή, μέ ὅλη μου τήν Δύναμη!

 

Ἐλίζα (Ἐλισάβετ) Γιακουμάκη

Δρ. Ψυχολογίας τοῦ Πανεπιστημίου Strathclyde τῆς Σκωτίας

Ψυχολόγος στό Γ.Ν.Α. “Αλεξάνδρα”

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ»  Ἀρ. Τεύχους 212

Ἀπρίλιος 2020