ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΨΗΛΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΠΤΩΣΗ ΜΑΣ!

ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΨΗΛΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΠΤΩΣΗ ΜΑΣ!

 

Καί ἐνῶ τό θνητό μας σῶμα συγκρατεῖτε στήν γήϊνη βαρύτητα καί φθαρτότητα, ἡ ψυχή μας ἀτενίζει ψηλά ἐπιζητώντας νά φθάσει στήν θεϊκή της ὑπόσταση καί προέλευση, κοντά στόν Κύριό μας, Ἰησοῦ Χριστό.

Αὐτό εἶναι πού ξεχνᾶμε συνεχῶς στίς μέρες μας!

Τό θεϊκό φτερούγισμα τῆς ψυχῆς ἔπαψε νά εἶναι ἡ κινητήρια δύναμη τοῦ πνεύματός μας καί ὁ ἀγώνας καί πορεία ζωῆς πρός τήν θέωση καί τό «ἄνω θρώσκω» πού δικαιολογεῖ τήν διαφορά τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τά ἄλλα δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ, μένει ὡς ἀνέκφραστο βλέμμα παγιδευμένο στίς δυσκολίες πού ἐμεῖς οἱ ἴδιοι προκαλοῦμε, δημιουργοῦμε καί ἐγκλωβιζόμαστε!!!

Καί ὅμως εἶναι τόσο ἁπλό καί συνάμα τόσο ὁρατό μπροστά μας τό Θεϊκό μεγαλεῖο τῆς Δημιουργίας!

Ἡ ἴδια ἡ πλάση, τά ζῶα, τά φυτά καί τά ἄνθη, οἱ ὀσμές καί οἱ εὐωδιές, τά τιτιβίσματα τῶν πουλιῶν καί τά ζουζουνίσματα τῶν ἐντόμων στά λουλούδια (καί πόσα ἄλλα ἀλήθεια ἀκόμα!) μᾶς δείχνουν συνεχῶς ἕνα πρᾶγμα ὅτι «ὁ Θεός τά πάντα ἐν Σοφίᾳ ἐποίησεν» καί ἐμεῖς… ἐκεῖ!

ΑΝΟΣΤΗ ΖΩΗ!

ΑΝΟΣΤΗ ΖΩΗ!

 

σα συμβαίνουν ἀπό ἐκεῖνο τό ἀνοιξιάτικο ἀπόγευμα, ὅταν ὁ Πρωθυπουργός τῆς Χώρας μᾶς ἐνημέρωσε ὅτι, ἡ Πολιτεία ἀπό τό ἑπόμενο πρωΐ θά ἐπέβαλε περιοριστικά μέτρα λόγῳ τῶν κινδύνων πού διέτρεχε καί συνεχίζει νά διατρέχει ἡ ζωή τῶν πολιτῶν, καί μέχρι σήμερα, μᾶς βεβαιώνουν πώς ἡ ζωή μας ἄλλαξε γιά τά καλά.

Τότε μᾶς εἶπαν ὅτι, ἐκεῖνα τά μέτρα πού ἐπρόκειτο, κατά τήν πορεία τῶν πραγμάτων, νά ἀλλάξουν τήν ζωή μας θά ἐφαρμόζονταν γιά λίγο χρόνο, ἀλλά ὅσο προχωρᾶμε βλέπουμε πώς τό λίγο, μᾶλλον θά εἶναι πολύ γιατί «ξηρά δέν φαίνεται στόν ὁρίζοντα». Καί ὅσο περνάει ὁ καιρός, τόσο ἐμπεδώνεται ἡ πεποίθηση πώς αὐτό πού συμβαίνει αὐτόν τόν καιρό ρθε γιά νά μείνει.

Τό ζήτημα ὡστόσο ἑστιάζεται στό πῶς διαχειριζόμαστε αὐτά πού συμβαίνουν, στό μέτρο πού μᾶς ἀφοροῦν, καί ἐφ’ ὅσον καί κατά πόσο μποροῦμε νά τά ἐπηρεάσουμε. Γιατί, δίχως ἄλλο, τά γεγονότα ἀφοροῦν τή ζωή μας καί τή ζωή ὅσων ἀκολουθοῦν. Καί στή ζωή μας ἔχουμε τό δικαίωμα νά μποροῦμε νά τή διαχειριζόμαστε μέ τόν τρόπο πού θέλουμε καί νά τήν διαμορφώνουμε πρός τό καλύτερο, ὅμως, ὅταν πρόκειται γιά τή ζωή αὐτῶν στούς ὁποίους θά παραδώσουμε τή σκυτάλη, τότε τό δικαίωμα γίνεται χρέος.

Ο ΦΟΒΟΣ

 

Ο ΦΟΒΟΣ

 

Σήμερα ζοῦμε μιά ἀκραία ἀντίφαση: ἐνῷ οἱ ἄνομες ἐξουσίες αὐτοῦ τοῦ κόσμου, γίνονται ὅλο καί πιό ἀπροκάλυπτες, ἐμεῖς γινόμαστε ὅλο καί πιό τυφλοί στήν ὅραση, κωφοί στήν ἀκοή καί ἀνίκανοι στήν κρίση.

Δέν μπορεῖ νά ἑρμηνευτεῖ ἀλλιῶς, γιά παράδειγμα, τό γεγονός, πῶς ν μς δειξαν παγκοσμίως, τι τίς οκονομικές καί κοινωνικές κρίσεις, τίς προκαλον θελημένα καί συντονισμένα, ο ρχοντες το κόσμου τούτου, μες συνεχίζουμε νά ναχαράζουμε τά κουτόχορτα τς προπαγάνδας τους!

Αὐτό δέν μπορεῖ νά εἶναι, παρά τό ἐπίχειρο μιᾶς διαβολῆς, πού πάει ἀρκετά πίσω στό χρόνο. Ἐδῶ θά ἐπικεντρωθοῦμε σέ μιά οὐσιώδη πλευρά τοῦ προβλήματος, ἡ ὁποία ἀφορᾶ τόν ψυχολογικό φόβο, πού κινεῖται πέρα ἀπό τά ὅρια τοῦ φυσιολογικοῦ φόβου.

Ὁ ψυχολογικός φόβος, κρύβει ἀπόσταση. Ἀλλά ἀπόσταση ἀπό ποιόν; Ἀπό τόν ἑαυτό σου; Ὁ ἑαυτός σου εἶναι ἑπόμενο νά φοβᾶται, ὅταν θεωρεῖται μόνος του.

ΑΡΧΗ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ – ΑΡΧΗ ΜΕΛΕΤΗΣ

ΑΡΧΗ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ – ΑΡΧΗ ΜΕΛΕΤΗΣ

 

Ἡ ἀρχή κάθε ἐκπαιδευτικῆς χρονιᾶς – καί τῶν τριῶν βαθμίδων ἐκπαιδεύσεως – συνοδευόμενη ἀπό διάφορες ἐκδηλώσεις (ἁγιασμούς - ὁμιλίες – διανομές βιβλίων - ἀγορές γραφικῆς ὕλης – νουθεσίες διδασκάλων καί καθηγητῶν κλπ.), νομίζω ὅτι, πάντοτε καί γιά ὅλους, διδάσκοντες καί διδασκομένους, ἦταν μιά ἀφορμή πνευματικῶν ἐπανατοποθετήσεων καταρτισμοῦ ἐκπαιδευτικῶν προγραμμάτων, ἀνασυντάξεως τῶν πνευματικῶν μας δυνάμεων καί – πρό παντός - ἀποφάσεων γιά διάβασμα καί μελέτη.

Ξεκινῶντας, λοιπόν, ἀπ’ αὐτά τά γνωστά κάθε Σεπτέμβριο δεδομένα, σκέφθηκα νά ἁρπάξω τήν εὐκαιρία, γιά νά στρέψω τό τιμόνι τῆς φτωχῆς μου αὐτῆς προσλαλιᾶς, στό θέμα τῆς ψυχικῆς καί πνευματικῆς ὠφέλειας, πού προέρχεται ἀπό τήν ἀνάγνωση καί μελέτη ἱερῶν καί ἁγιοπνευματικῶν γραφῶν. Γνωρίζω πολύ καλά, ὅτι ὁ ρυθμός τῆς κοσμικῆς ζωῆς, μπορεῖ μέν νά εἶναι ρυθμός φρενίτιδος, ὥστε ἡ μελέτη ἱερῶν γραφῶν νά θεωρεῖται λίγο-πολύ ὡς πνευματική πολυτέλεια - ἀφοῦ καί τήν προσευχή του πολλές φορές ὁ ἐγκόσμιος Χριστιανός ἀδυνατεῖ νά καλλιεργήσει - ἀλλ’ ὅμως γνωρίζω ἐπίσης καλά, ὅτι «πάντα δυνατά τῷ πιστεύοντι», κατά τόν λόγο τοῦ Κυρίου. Γι’ αὐτό κι ἐγώ, ἐπειδή πρός «πιστεύοντας» ἀπευθύνω τόν πενιχρό μου λόγο, ἔχω ἐλπίδα, ὅτι δέν θά τόν ἀπορρίψετε ἀσυζητητί.

Τά παιδιά ἐκπαιδεύονται...

Τά παιδιά ἐκπαιδεύονται...

Αὐτή ἦταν ἡ ἀπάντηση τῶν ψυχολόγων, παιδοψυχολόγων, τῶν πολιτικῶν καί λοιπῶν ὀνομαζομένων «εἰδικῶν» (σχετικῶν καί ἀσχέτων δέν ἔχει σημασία, ἀρκεῖ νά ἔχουν τόν τίτλο τοῦ εἰδικοῦ!), ὅλων αὐτῶν πού εἶναι ἐντεταλμένοι νά διαμορφώνουν τήν λεγόμενη «κοινή γνώμη», στήν ἀπάντηση τῶν γονέων «πς θά διαχειριστον τά παιδιά τήν ποχρεωτική χρήση μάσκας στό σχολεο;»

Μέ μιά ἁπλή δήλωση ἔλυσαν τό θέμα! Ὅπως ἐκπαιδεύονται τά παιδιά στά λοιπά θέματα, θά ἐκπαιδευτοῦν καί στήν ἀνοχή τῆς μάσκας. Νομίζουν ὅτι ἔλυσαν τό θέμα τῆς μάσκας, ἀνοίγοντας μιά μεγάλη συζήτηση ἐπάνω στό θέμα τῆς ἐκπαίδευσης τῶν παιδιῶν. Ἀλήθεια, τώρα θυμήθηκε τό Ὑπουργεῖο Παιδείας ὅτι τά παιδιά ἐκπαιδεύονται; Τώρα θυμήθηκε ὅτι ἔχουν ἀνάγκες καί πρέπει νά προστατευτεῖ ἡ ὑγεία τους; Τόσα χρόνια στά σχολεῖα δέν ὑπῆρχε χαρτί στίς τουαλέτες οὔτε γιά δεῖγμα! Τό ἴδιο καί τό σαπούνι! Ἄγνωστες λέξεις στίς προμήθειες τῶν σχολικῶν μονάδων. Μικρά παιδιά τοῦ δημοτικοῦ κρατοῦσαν τήν ἀνάγκη τους γιά νά μήν πᾶνε στίς τουαλέτες τῶν σχολείων ἐπειδή ἦταν βρώμικα καί δέν ὑπῆρχε μέρος οὔτε νά πατήσεις, ἀλλά κατά τά ἄλλα, τό φιλεύσπλαχνο Ὑπ. Παιδείας ἐν ἔτει 2020, θυμήθηκε ὅτι ὑπάρχουν καί ἀντισηπτικά καί μάσκες γιά νά διαφυλάξει τήν ὑγεία τῶν παιδιῶν μας! Τόση ὑποκρισία! Καί ἐμεῖς ἀντί νά οἰκτίρουμε τήν κατάσταση, λέμε μπράβο πού τά προμήθευσαν καί αὐτά, μαζί μέ κάτι παγουράκια χωρητικότητας ἑνός ποτηριοῦ, δωρεά διαφόρων κοινοφελῶν ἱδρυμάτων, πολιτικῶν φυσικά συμφερόντων!