ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΨΗΛΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΠΤΩΣΗ ΜΑΣ!

ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΨΗΛΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΠΤΩΣΗ ΜΑΣ!

 

Καί ἐνῶ τό θνητό μας σῶμα συγκρατεῖτε στήν γήϊνη βαρύτητα καί φθαρτότητα, ἡ ψυχή μας ἀτενίζει ψηλά ἐπιζητώντας νά φθάσει στήν θεϊκή της ὑπόσταση καί προέλευση, κοντά στόν Κύριό μας, Ἰησοῦ Χριστό.

Αὐτό εἶναι πού ξεχνᾶμε συνεχῶς στίς μέρες μας!

Τό θεϊκό φτερούγισμα τῆς ψυχῆς ἔπαψε νά εἶναι ἡ κινητήρια δύναμη τοῦ πνεύματός μας καί ὁ ἀγώνας καί πορεία ζωῆς πρός τήν θέωση καί τό «ἄνω θρώσκω» πού δικαιολογεῖ τήν διαφορά τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τά ἄλλα δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ, μένει ὡς ἀνέκφραστο βλέμμα παγιδευμένο στίς δυσκολίες πού ἐμεῖς οἱ ἴδιοι προκαλοῦμε, δημιουργοῦμε καί ἐγκλωβιζόμαστε!!!

Καί ὅμως εἶναι τόσο ἁπλό καί συνάμα τόσο ὁρατό μπροστά μας τό Θεϊκό μεγαλεῖο τῆς Δημιουργίας!

Ἡ ἴδια ἡ πλάση, τά ζῶα, τά φυτά καί τά ἄνθη, οἱ ὀσμές καί οἱ εὐωδιές, τά τιτιβίσματα τῶν πουλιῶν καί τά ζουζουνίσματα τῶν ἐντόμων στά λουλούδια (καί πόσα ἄλλα ἀλήθεια ἀκόμα!) μᾶς δείχνουν συνεχῶς ἕνα πρᾶγμα ὅτι «ὁ Θεός τά πάντα ἐν Σοφίᾳ ἐποίησεν» καί ἐμεῖς… ἐκεῖ!

Νά μήν δεχόμαστε τήν πραγματικότητα ὅτι μᾶς ἔπλασε ὁ Θεός ὡς τό τελειότερο δημιούργημά Του, νά μήν ἐπιζητοῦμε τόν Παράδεισο καί τήν Αἰώνια ζωή πού μᾶς προσφέρει, νά μήν ἐπιθυμοῦμε νά Τοῦ δωθοῦμε «ψυχῇ τε καί σώματι» καί ἁπλᾶ νά ἐπιμένουμε καί νά ἀρκούμαστε στό «κοινοί θνητοί»!!!

Ἐνῶ μᾶς ἔδωσε τήν δυνατότητα νά εἴμαστε Ἀθάνατοι!!!

Ὁ Θεός μᾶς ἔχει ἀλήθεια ἀνάγκη, ἤ ἐμεῖς Ἐκεῖνον;

Μᾶς ἅπλωσε τό χέρι, Θυσιάστηκε γιά μᾶς καί τά ἁμαρτήματά μας, Συγχώρεσε καί Συγχωρεῖ ἀκόμα τίς λάθος ἐπιλογές μας ἄν μετανοήσουμε εἰλικρινά καί ἐμεῖς…ἐκεῖ! 

Ξεροκέφαλοι, ἐγωϊστές, ἀλαζόνες, ἄπιστοι καί λίγα γράφω ὡς κοσμητικά ἐπίθετα, πού μᾶς πρέπουν, μέ πρῶτον ἐμένα!

Αὐτό εἶναι πού ξεχνᾶμε συνεχῶς στίς μέρες μας!

Πλαστήκαμε γιά μεγαλεῖα καί μᾶς ἔφαγε ἡ μετριότητα!

Καί ὅμως ἄν κοιτάξουμε ψηλά, ἄν δοῦμε τό φεγγάρι καί τά ἀστέρια, τό φῶς καί τό σκοτάδι τοῦ Σύμπαντος Κόσμου, τήν λαμπρότητα καί φωτεινότητα τοῦ Ἥλιου καί τό μπλέ τοῦ οὐρανοῦ.

Ἄν καταλάβουμε τήν ἀσημαντότητά μας, τό πόσο μικροί, φθηνοί καί τιποτένιοι εἴμαστε σέ μυαλό καί σέ μπόϊ, ἴσως τότε δοῦμε τίς τόσες μηχανορραφίες πού μᾶς βάζει ὁ διάβολος σάν τρικλοποδιές μπροστά μας καί ἐμεῖς τίς χάφτουμε καί πέφτουμε μέσα!

Ἀντί νά ζητᾶμε μέ τίς προσευχές μας Θεϊκή βοήθεια «Κύριε ησο Χριστέ λέησόν με» ἐμεῖς…ἐκεῖ!

 ΝΑ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΕΜΟΥΜΕ ΜΗΝ ΠΑΘΟΥΜΕ ΚΑΤΙ!

«Αἰτεῖτε, καί δοθήσεται ὑμῖν». Αὐτό εἶναι πού ξεχνᾶμε συνεχῶς στίς μέρες μας! Ἄν ζητᾶμε τήν βοήθεια τοῦ Κυρίου δέν πρόκειται νά πάθουμε Τίποτα! Τόσα θαύματα βλέπουμε νά γίνονται μπροστά μας!

Νά γίνεται πτώση ἑλικοπτέρου καί νά ἐπικαλεῖται ἐπιβάτιδα τήν Παναγία μας καί νά σώζεται ὡς μόνη ἐπιζῶσα!  ΤΟ ΞΕΧΑΣΑΜΕ;

Τόσες εἰκόνες, ψηφιδωτά κλαῖνε στίς μέρες μας γιά νά μᾶς δείξουν τά χάλια μας!

Τό ὅτι ἀπομακρυνθήκαμε ἀπό Τόν Χριστό μας! ΠΟΥ ΠΗΓΕ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ; Πόσες ἀκόμα Θεομηνίες καί συμφορές, πλημμύρες, φωτιές, ἐπικίνδυνα καιρικά φαινόμενα πρέπει νά δοῦμε γιά νά προβληματιστοῦμε ὅτι ξεχνῶντας τόν Θεό μας εἴμαστε ἄξιοι τῆς μοίρας μας;

Πόσες φορές πρέπει νά πέσουμε καί πόσο ἀκόμα πιό χάμω;

Ὁ Θεός μας δέν εἶναι τιμωρός!

Ποιός πατέρας θέλει τό κακό τοῦ παιδιοῦ του;

ΕΜΕΙΣ ΤΙΜΩΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ! ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΑΡΝΗΘΗΚΑΜΕ ΤΟΤΕ! ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΑΡΝΙΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ! Πόσα ἀκόμα σημάδια πρέπει νά δοῦμε γιά νά γυρίσουμε πίσω σέ ΕΚΕΙΝΟΝ; Μήπως ὁ Μόσχος ὁ Σιτευτός δέν εἰπώθηκε ἀπό τά Χείλη ΤΟΥ ἀκόμα ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ;

Δέν φτάνει μόνο νά προσεύχονται τόσοι Ἅγιοι Πατέρες γιά μᾶς!

Δέν φτάνουν οἱ ἀγρυπνίες καί οἱ δεήσεις γιά νά φύγει τό ὅποιο κακό!

Τό κακό εἶναι μέσα μας ὄχι ἀπέναντί μας!

Ἐμεῖς πρέπει νά μετανοήσουμε!

Ἐμεῖς πρέπει νά παρακαλέσουμε, νά κλάψουμε!

Ἐμεῖς νά ζητήσουμε συγχώρεση καί νά γυρίσουμε γονυπετεῖς κοντά Του ζητῶντας τό ἔλεός Του! ΕΜΕΙΣ!

Ψηλά πετάει ὁ Ἀετός! Ψηλά εἶναι καί ἡ δική μας θέση καί πιό πάνω ἀκόμα! ΓΙΑ ΕΚΕΙ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΠΡΟΟΡΙΣΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ!

ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΨΗΛΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΘΑ ΔΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΜΑΣ;

Γιατί μετά τήν πτώση μας καιρός εἶναι νά κάνουμε κάτι γιά τήν ἀνάσταση μας, ἄν θέλουμε τό Φῶς τῆς δικῆς Του Ἀνάστασης στίς ψυχές μας καί ὄχι τό σκοτάδι τῶν πονηρῶν καιρῶν!

 

Χαράλαμπος Καμπερογιάννης

Μαθηματικός

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀριθμ. Τεύχους 218

Ὀκτώβριος 2020