ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος

Αὔγουστος 2021

Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος

 

«Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει, Χριστέ ὁ Θεός

… λάμψον καί ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς

τό Φῶς Σου τό ἀΐδιον…» (Ἀπολυτίκιον)

 

Ἄν ποτέ ἡ φτωχή καί ταλαίπωρη ψυχή μας ἔννοιωσε κάποια ἀπειροελάχιστη καί νηπιώδους μορφῆς κατάνυξη ἤ γλυκύτητα ἤ συναίσθηση τῆς ἐμπαθείας μας, συνοδευομένη κι ἀπό καμμιά σταγόνα δάκρυ, τήν ὥρα τῆς κραυγῆς μας «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ …» ἤ τήν ὥρα τῆς προσελεύσεώς μας στό Ποτήριον τῆς Ζωῆς, αὐτό μή μᾶς φανεῖ κάτι σπουδαῖο· ἁπλούστατα, κατά τόν λόγο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος, γιά μιά ἔστω ἀπειροελάχιστη στιγμή, ὁ Χριστός «ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν μας, λέγων· ἀνάβλεψον» καί νοερῶς ἀναβλέψαμε στιγμιαίως, προτοῦ ξανατυφλωθοῦμε λόγῳ παρατάσεως – φεῦ!  - τῆς ἐμπαθείας μας.

Ἀλλά καί ὁ μακαριστός Γέρων Ἱερομόναχος Ἰωάννης τῆς Μονῆς τοῦ Νέου Βάλαμο στήν Φινλανδία, πολλάκις ἐτόνιζε στά πνευματικά του τέκνα, ὅτι ὁ ἄνθρωπος, ἐπειδή ἡ ψυχή του εἶναι θεῖον ἐμφύσημα, εἶναι φυσικό κάποια ἤ κάποιες φορές νά κατανύσσεται καί νά ἐκχέει μιά σταγόνα δάκρυ. Ἀκόμη καί ὁ πλέον ἐμπαθής.

Αὐτή ἡ νηπιώδης ἐμπειρία - ἄν ποτέ τήν βιώσουμε – εἶναι καί τό αἴτημα πού ἐκφράζουμε στόν Δεσπότην Χριστόν, ὅταν ψάλλουμε στό σημερινό Ἀπολυτίκιο: «Λάμψον καί ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τό φῶς Σου τό ἀΐδιον (Κύριε)». Ἄρα λοιπόν, γιά νά τό ψάλλει αὐτό τό αἴτημα σύμπασα ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί ὄχι κάποιοι λίγοι, κεκαθαρμένοι καί ἀπαθεῖς, αὐτό σημαίνει, ὅτι ὅλοι μας, ἀκόμη καί οἱ ἐμπαθέστεροι, μποροῦμε καί πρέπει νά γίνουμε μέτοχοι καί κοινωνοί αὐτῆς τῆς ἐλλάμψεως. Δέν παρακαλεῖ ποτέ γιά ἀκατόρθωτα πράγματα ἡ Ἐκκλησία διά τῶν Ὑμνογράφων της.

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ, ΟΧΙ ΤΑ «ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ»!

 Ἕνας Προτεστάντης θεολόγος  

γιά τήν Ἐπιστήµη καί τήν Θεολογία

 

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ,
ΟΧΙ ΤΑ  «ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ»!

 

Γιά ἄλλη µιά φορά στίς ἡµέρες µας, ὅπως πάρα πολλές φορές κατά τό παρελθόν, ἀνέκυψε τό διαχρονικό ζήτηµα γιά τή σχέση τῆς θρησκείας µέ τήν ἐπιστήµη ἤ –µέ κάπως παραλλαγµένη µορφή– τό ζήτηµα γιά τή σχέση τῆς Πίστης µέ τήν γνώση. «Ποιά ἡ σχέση τῆς Ἀθήνας (τῆς πόλης τοῦ ὀρθοῦ λόγου καί τῆς γνώσης) µέ τήν Ἰερουσαλήµ (τῆς πόλης τῆς πίστης);» ἐρωτοῦσαν οἱ Χριστιανοί ἀπό τά πρῶτα χρόνια.

Στίς ἡµέρες µας τείνει νά γίνει «κοινός θεολογικός τόπος» στήν Ἑλλάδα ἡ ἄποψη ὅτι ἡ θρησκεία καί ἡ ἐπιστήµη ὄχι µόνο δέν συγκρούονται, ἀλλά καί ὅτι δέν εἶναι πιθανόν νά συγκρουστοῦν ποτέ, γιά τόν ἁπλούστατο λόγο ὅτι ἡ µέν θρησκεία ἀναφέρεται στό ὑπερφυσικό/ὑπερλόγο, ἐνῶ ἡ ἐπιστήµη ἐρευνᾶ τό ἐµπειρικό καί τό αἰσθητό. Ἀφοῦ, λοιπόν, τό πεδίο ἑκάστης εἶναι ὁριοθετηµένο καί δέν ἐπικαλύπτει τό πεδίο τῆς ἄλλης, ἡ θρησκεία καί ἡ ἐπιστήµη ὀφείλουν νά αὐτοσυγκρατηθοῦν στά νόµιµα ὅριά τους καί νά ἀναγνωρίζουν ἡ µία τήν ἄλλη. Ἡ θρησκεία (καί οἱ θρησκευόµενοι) ὀφείλουν, ἑποµένως, νά ἀκολουθοῦν µέ ἐµπιστοσύνη «χωρίς µεταφυσικές προλήψεις» τίς ἐπιστηµονικές ὑποδείξεις γιά τά ἐπιστηµονικά θέµατα, ἐνῶ οἱ ὑπηρέτες τῆς ἐπιστήµης ὀφείλουν νά µή θίγουν τίς ἰδιωτικές µεταφυσικές πεποιθήσεις τῶν θρησκευοµένων, ἐφ’ ὅσον, πάντως, οἱ τελευταῖοι δέν ἀποκλίνουν ἀπό τό ὀρθολογικό πρότυπο συµπεριφορᾶς στό πλαίσιο τοῦ δηµοσίου βίου τους.

Εἶναι ἀξιοσηµείωτο, πιστεύουµε, τό ὅτι τέτοιες ἀπόψεις διατυπώνουν ὄχι µόνο θρησκευτικῶς ἀδιάφοροι ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι  ἐπιδιώκουν µέ αὐτόν τόν «συµβιβασµό» ἁπλῶς νά παρακάµψουν τίς σοβαρές λογικές καί θεολογικές δυσκολίες, πού ὑποκρύπτονται σέ αὐτόν γιά νά ἀσχοληθοῦν µέ «ὅ,τι ἔχει πραγµατικά σηµασία». Τίς διατυπώνουν µέ ἔµφαση καί µέ ἀξίωση ἐπιβολῆς ἄνδρες ἐκκλησιαστικοί, πού ἔχουν µέν, καί µάλιστα ἰδιαιτέρως, τονίσει κατά τίς τελευταῖες δεκαετίες τόν «µυστικό» καί «ὑπέρλογο» χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλά δέν ἔχουν, παρά ταῦτα, διατυπώσει καµιά ἐπιφύλαξη –ἄν δέν τίς ἀποδέχονται ρητά– ἀπέναντι σέ «ἐπιστηµονικές» θεωρίες, ὅπως ἐκεῖνες τῆς «ἐξέλιξης τῶν εἰδῶν» ἤ τῆς «αὐτόµατης» προέλευσης τοῦ σύµπαντος.

Ὁ φόβος γιά τήν πολύτιµη ζωούλα µας, µᾶς ἔκανε µισανθρώπους!

Ἡ Βασίλισσα τῆς Ρουµανίας Marie µᾶς δίνει µάθηµα!

 

Ὁ φόβος γιά τήν πολύτιµη ζωούλα µας,
µᾶς ἔκανε µισανθρώπους!

 

Τόν Αὔγουστο πού µᾶς πέρασε, κυκλοφορήθηκε ἕνα νέο βιβλίο, τό ὁποῖο βοηθάει πολύ στήν κατανόηση τῆς Ἱστορίας τῶν Βαλκανίων γενικώτερα καί τῆς Ρουµανίας εἰδικώτερα. Εἶναι γραµµένο ἀπό τόν Paul Kenyon, Βρετανό δηµοσιογράφο και συγγραφέα καί ἔχει τίτλο: THE CHILDREN OF THE NIGHT: The Strange & Epic Story of Modern Romania.

Σκοπός µας δέν εἶναι νά κάνουµε παρουσίαση τοῦ βιβλίου, ἀλλά νά σταθοῦµε σέ ἕνα σηµεῖο πού ἔχει ἰδιαίτερη σηµασία γιά τή σηµερινή µας ζωή καί νοοτροπία. Συγκεκριµένα, νά σταθοῦµε στή δεύτερη βασίλισσα τῆς σύγχρονης Ρουµανικῆς Ἱστορίας, στήν βασίλισσα Marie,  σύζυγο τοῦ Φερδινάνδου Α´, ἡ ὁποία εἶχε ἐπέτειο θανάτου στίς 18 Ἰουλίου καί ἡ ὁποία ἔχει καί κάποια ἐκ πλαγίου σχέση µέ τήν χώρα µας, γιατί ἡ κόρη της Ἐλισάβετ, παντρεύτηκε τόν Γεώργιο Β´ τῆς Ἑλλάδος, πού ἔγινε ἔκπτωτος στίς 25 Μαρτίου 1924.

Ἡ παγκόσµια ὑγειονοµική δικτατορία, µέσα ἀπό τήν προφητεία τοῦ Ἄλντους Χάξλεϋ

Ἡ παγκόσµια ὑγειονοµική δικτατορία, µέσα ἀπό τήν προφητεία τοῦ  Ἄλντους  Χάξλεϋ

 

Γιά τούς ὑποψιασµένους (πού, οἱ δυνάµεις τοῦ Σκότους, ἀποκαλοῦν “συνωµοσιολόγους”), ἡ ἔλευση µιᾶς παγκόσµιας δικτατορίας, ἡ ὁποία θά ἐξαφάνιζε τά θεµελιώδη δικαιώµατα τοῦ πολίτη (ἀπό τήν ἐλευθερία κινήσεως µέχρι τήν ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς λατρείας), κάθε ἄλλο παρά ἀπρόβλεπτη ἦταν. Οἱ δύσπιστοι ἀναγνῶστες καλοῦνται νά µελετήσουν συνδυαστικά δύο ἔργα τοῦ Ἄλντους Χάξλεϋ:

Ἀφ’ ἑνός τό δυστοπικό µυθιστόρηµά του “Θαυµαστός Καινούργιος Κόσµος” (Brave New World, 1932), στό ὁποῖο σκιαγραφεῖται µιά µελλοντική κοινωνία δέσµια τῆς ἐπιστήµης, ρυθµιζόµενη ἀπό ἐξελιγµένες µεθόδους κοινωνικοῦ ἐλέγχου. Ἀφ’ ἑτέρου, τό ἑρµηνευτικό ἐγχειρίδιο πού ἔγραψε ὁ ἴδιος περίπου µετά ἀπό τρεῖς δεκαετίες µέ τόν τίτλο “Ἐπιστροφή στόν Θαυµαστό Καινούργιο Κόσµο” (Brave New World Revisited, 1959), στό ὁποῖο ἐπιχείρησε νά ἀποτιµήσει ἕνα ἰδιότυπο µεῖγµα Κοµµουνισµοῦ, Καπιταλισµοῦ καί κοινωνικοῦ Δαρβινισµοῦ, ὅπως τό ὁραµατίσθηκε στό µυθιστόρηµά του.

«Ὁ Θαυµαστός Καινούργιος Κόσµος», σηµειώνει ὁ Χάξλεϋ τό 1959 (Ἐπιστροφή στόν Θαυµαστό Καινούργιο Κόσµο, µτφ.: Στ. Παϊπέτης, ἐκδ. Μέδουσα, Ἀθήνα 2014, σελ. 58-59), «παρουσιάζει µιά εὐφάνταστη καί κάπως παράλογη εἰκόνα µιᾶς κοινωνίας, στήν ὁποία ἡ προσπάθεια ἀναδηµιουργίας ἀνθρώπινων ὄντων στό πρότυπο τῶν τερµιτῶν ἔχει ἐξωθηθεῖ σχεδόν στά ὅρια τοῦ δυνατοῦ. Ὅτι σπρωχνόµαστε πρός τήν κατεύθυνση τοῦ Θαυµαστοῦ Καινούργιου Κόσµου εἶναι φανερό. Τό ἴδιο φανερό εἶναι ὅµως καί τό γεγονός ὅτι µποροῦµε, ἄν θέλουµε, νά ἀρνηθοῦµε νά συνεργαστοῦµε µέ τίς τυφλές δυνάµεις πού µᾶς σπρώχνουν πρός τά ἐκεῖ. Ὅµως γιά τήν ὥρα ἡ ἐπιθυµία νά ἀντισταθοῦµε δέν δείχνει πολύ ἰσχυρή οὔτε πολύ διαδεδοµένη. Ὅπως ὁ κ. William Whyte ἔδειξε στό ἀξιοσηµείωτο βιβλίο “Ὁ ἄνθρωπος τῆς ὀργάνωσης”, µιά καινούργια Κοινωνική Ἠθική ἐκτοπίζει τό παραδοσιακό ἠθικό µας σύστηµα, τό σύστηµα στό ὁποῖο τό ἄτοµο εἶναι κυρίαρχο. Οἱ λέξεις-κλειδιά στήν Κοινωνική αὐτή Ἠθική εἶναι “προσαρµογή”, “κοινωνικά προσανατολισµένη συµπεριφορά”, “ἔνταξη”, “ἀπόκτηση κοινωνικῶν δεξιοτήτων”, “ὁµαδική ἐργασία”, “ὁµαδική ζωή”, “ὁµαδική νοµιµοφροσύνη”, “ὁµαδική δυναµική”, “ὁµαδική σκέψη”, “ὁµαδική δηµιουργικότητα”. Ἡ βασική της παραδοχή εἶναι ὅτι τό κοινωνικό σύνολο ἔχει µεγαλύτερη ἀξία καί σηµασία ἀπό τά ἐπιµέρους ἄτοµα. Οἱ ἐκ γενετῆς βιολογικές διαφορές πρέπει νά θυσιαστοῦν γιά χάρη τῆς πολιτιστικῆς ὁµοιοµορφίας».

Ἡ Ἠλεκτρονική “ἀναβάθμιση” τῶν ἀνθρώπων συνδέεται μέ τό Ἐμβόλιο covid-19!

Ἡ Ἠλεκτρονική “ἀναβάθμιση” τῶν ἀνθρώπων
συνδέεται μέ τό Ἐμβόλιο covid-19!

  

Δέν εἶναι πιά ἐπιστημονική φαντασία, οὔτε ἀρρωστημένος θρησκευτικός φανατισμός τό νά μιλοῦμε γιά τήν σχεδιαζομένη ἀπό τούς Πολιτικούς ἠλεκτρονική “ἀναβάθμιση” (!) τῶν ἀνθρώπων, διότι αὐτό ἔχει ἀνακοινωθεῖ πλέον ἐπίσημα καί στήν Πατρίδα μας καί στό Ἐξωτερικό, ἀπό τά ἴδια τά χείλη τῶν Πολιτικῶν. Πρόκειται γιά τόν διαβόητο «Ὑπερανθρωπισμό», μέ τόν ὁποῖον «ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου» ἐπιχειρεῖ νά διορθώση τόν «Μόνον Σοφόν Θεόν» μας, ἀποπειρώμενος γιά μιά ἀκόμη φορά νά παραπλανήσῃ τήν ἀνθρωπότητα, ὑποσχόμενος ὅ,τι καί ὁ Θεός,  τελειοποίηση, δηλαδή, τοῦ ἀνθρώπου χωρίς τόν Θεόν καί Τίς Ὁδηγίες Του, ἀλλά μέ ...ἠλεκτρονικά μέσα!

Συγκεκριμένα: Στίς 8 Νοεμβρίου 2020 (ἐν μέσῳ Κορώνα Ἰοῦ), στήν ἐκπομπή τῆς ΕΡΤ «Στά Ἄκρα» τῆς δημοσιογράφου κ. Βίκυ Φλέσσα, εἶχε προσκληθεῖ ὁ Ὑπουργός «Ἐπικρατείας καί Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης» κ. Κυριάκος Πιερρακάκης, συνοδευόμενος ἀπό τόν Σύμβουλό του, κ. Θεοφάνη Τάση, Λέκτορα τῆς Σύγχρονης Φιλοσοφίας. Στήν ἐκπομπή ἔγινε εὐρυτάτη συζήτηση, τήν ὁποία ἀπομαγνητοφωνήσαμε καί προσεχῶς θά παρουσιάσουμε ἐκτενῶς. Ἀρκούμεθα στό παρόν νά μεταφέρουμε αὐτολεξεί κάποια ἀπό τά στοιχεῖα τοῦ σχεδιαζομένου «Ὑπερανθρωπισμοῦ», γιά νά ἀντιληφθῇ ὁ ἀναγνώστης τίς διαστάσεις αὐτῆς τῆς χαλκευμένης δουλείας τοῦ ἀνθρωπίνου Γένους: