ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Αγιος Δημήτριος

Ὁ ἅγιος Δημήτριος:

Ἕνας ἄνθρωπος ποὺ ἀξιοποίησε στὸ ἔπακρο τὴν ἐπίγεια ζωή του

Μία φορὰ ἔρχεται στὴν ὕπαρξη κάθε ἄνθρωπος, χάριτι Θεοῦ, γι’ αὐτὸ ἔχει πολλὴ μεγάλη σημασία καὶ ἀξία τὸ πῶς θὰ ἀξιοποιήσει κανείς, τί θὰ διαλέξει, τὸ πῶς θὰ σταθεῖ σ’ αὐτὴ τὴ ζωή.

Ὅλοι ὅσοι πέτυχαν τὸν προορισμό τους, δηλαδὴ ἀξιοποίησαν τὸ «κατ’ εἰκόνα», τὸ θεοειδὲς τῆς ψυχῆς τους, οἱ ἅγιοι, εἶναι οἱ ζωντανὲς ἀποδείξεις ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἔχει Θεία καταγωγή. Ἔρχεται στὴν ὕπαρξη, χάριτι Θεοῦ, καὶ σ’ Αὐτὸν καλεῖται νὰ ἐπανέλθει, ὅταν ὁλοκληρώσει τὸν κύκλο τῆς ἐπιγείου ζωῆς του ὁλοκληρώνοντας τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἐργασία ποὺ τοῦ εἶχε Ἐκεῖνος ἀναθέσει.

Ἕνας ἄνθρωπος ποὺ ἀξιοποίησε στὸ ἔπακρο τὴν ἐπίγεια ζωή του, εἶναι ὁ ἅγιος Δημήτριος.

ΠΩΣ ΝΑ ΛΕΜΕ «ΟΧΙ»

Ἀφοῦ ντρεπόµαστε νά εἴµαστε διαφορετικοί

ΠΩΣ ΝΑ ΛΕΜΕ «ΟΧΙ»

            Ἡ ἐπέτειος τῆς 28ης Ὀκτωβρίου µᾶς ὑπενθυµίζει ἀρχαῖα µεγαλεῑα. Μᾶς θυµίζει τούς προγόνους µας, οἱ ὁποῖοι στάθηκαν στό πλάϊ τοῦ κυβερνήτου τους, Ἰωάννη Μεταξᾶ, καί οἱ ὁποῖοι δέν τοῦ ἄφησαν ἄλλη ἐπιλογή παρά νά πεῖ τό ἱστορικό ΟΧΙ στά τελεσίγραφα καί στίς ἀπειλές τῶν πάνοπλων Ἰταλῶν καί Γερµανῶν.

Αὐτή εἶναι ἡ ἱστορική µνήµη, ἡ ὁποία σέ ὑγιεῖς ἀνθρώπους δρᾷ ἐνθαρρυντικά, ἐξασφαλίζει τήν ταυτότητά τους καί τούς ὑποκινεῖ στή µίµηση. Ἀντιθέτως δέ σέ ἀσθενεῖς ἀνθρώπους γίνεται αἰτία καί ἀντικείµενο ντροπῆς.

Καί ὑγιεῖς εἴµαστε ἄν καί ἐφ’ ὅσον δέν εἴµαστε ἐκ τοῦ κόσµου τούτου, ἀλλά ἔχουµε ἀποδεχθεῖ τό κάλεσµα τοῦ Κυρίου: Εἰ ἐκ τοῦ κόσµου ἦτε, ὁ κόσµος ἄν τό ἴδιον ἐφίλει· ὅτι δέ ἐκ τοῦ κόσµου οὐκ ἐστέ, ἀλλ’ ἐγώ ἐξελεξάµην ὑµᾶς ἐκ τοῦ κόσµου, διά τοῦτο µισεῖ ὑµᾶς ὁ κόσµος. (Ἰωαν. ιε΄ 19). Ἐπί πλέον µᾶς διευκρινίζει, ὅτι δικοί Του εἶναι ὅσοι ποιοῦν τό θέληµά Του καί τηροῦν τίς ἐντολές Του: Καί περιβλεψάµενος κύκλῳ τούς περί αὐτόν καθηµένους λέγει· ἴδε ἡ µήτηρ µου καί οἱ ἀδελφοί µου· ὅς γάρ ἄν ποιήσῃ τό θέληµα τοῦ Θεοῦ, οὗτος ἀδελφός µου καί ἀδελφή µου καί µήτηρ ἐστί. (Μάρκ. γ΄   34-35)

Tό Βιβλίο «Ο ΓΑΜΟΣ, ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ» καί στά Γερμανικά

Σὲ µιὰ Ρώσικη Ὀρθόδοξη ἐνορία τῆς Κολωνίας συναντιοῦνται ἕνα Κυριακάτικο πρωϊνό τοῦ περσινοῦ καλοκαιριοῦ δύο Ὀρθόδοξοι Γερµανοί. Ἀκολουθεῖ µιὰ δεύτερη συνάντηση γιὰ καλύτερη γνωριµία, ποὺ ἔχει ὡς ἀποτέλεσµα τὸ ξεκίνηµα µιᾶς εἰλικρινοῦς φιλίας ἀλλὰ καὶ τὴν ἔκδοση ἑνὸς βιβλίου. Ὁ ἕνας, ὁ Gregor Fernbach, κάτοικος Γερµανίας, ἔγγαµος καὶ πατέρας πέντε παιδιῶν, διατηρεῖ τὸν ἐκδοτικὸ οἶκο “Hagia Sophia” καὶ ἐκδίδει βιβλία θεολογικοῦ, ἱστορικοῦ, κοινωνικοῦ περιεχοµένου ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση πρὸς καταρτισµὸ τῶν Ὀρθόδοξων γερµανοφώνων συµπολιτῶν του. Ὁ ἄλλος, ὁ Λέων Μπράνγκ, νυµφευµένος ἀπὸ χρό­­­νι­α στὴν Ἑλλάδα, ἐργάζεται ὡς καθηγητὴς Θεολογίας στὴ Μέση Ἐκπαίδευση.

Τὸ βιβλίο, ποὺ προέκυψε ὡς καρπὸς αὐτῆς τῆς γνωριµίας, εἶναι ἡ Γερµανικὴ µετάφραση τοῦ βιβλίου τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Βασιλείου Βολουδάκη: «Ο ΓΑΜΟΣ, ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ» µέ ὑπότιτλο «Κατάδυση στὴν Ψυχοπαθολογία τῶν δύο φύλων», τῶν ἐκδόσεων «ΘΥΗΠΟΛΟΣ». Γερµανικὸς τίτλος: «DIE EHE» καὶ ὑπότιτλος «UND DIE PSYCHOLOGIE DER BEIDEN CESCHLECHTER».

ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΘΕΟΣ Ο ΝΕΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ;

«Ἄνθρωποι µὲν γὰρ κατὰ τοῦ µείζονος ὀµνύουσι,
καὶ πάσης αὐτοῖς ἀντιλογίας πέρας εἰς βεβαίωσιν ὁ ὅρκος,
ὁ δέ Θεός, ἐπεί κατ' οὐδενός εἶχε µείζονος ὀµόσαι,
ὤµοσε καθ' ἑαυτοῦ»

ΕΙΝΑΙ  ΙΣΟΘΕΟΣ  Ο  ΝΕΟΣ  ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ;

Ὁ ἐπανεκλεγεὶς πρωθυπουργὸς κ. Τσίπρας ὁρκίσθηκε καὶ πάλι µὲ αὐθαίρετον δικὸ του ὅρκο –δηλαδή ὁρκίσθηκε στόν ἑαυτό του– παρὰ τὴν ὁμολογία του ἐνώπιον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου µας ὅτι µετενόησε ποὺ ὁρκίσθηκε µὲ πολιτικὸ ὅρκο τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2015 καὶ ἐπίκρανε τὴν πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων.
Πληροφορηθέντες ἀπὸ σοβαρὴ ἐκκλησιαστικὴ πηγὴ αὐτὴ τὴν ὁµολογία τοῦ Πρωθυπουργοῦ, δὲν ἐπιµείναµε νὰ ἀναλύσουµε θεολογικὰ τὸ τί σηµαίνει καὶ τί ἀποδεικνύει ὁ πολιτικὸς ὅρκος. Προειδοποιήσαµε, ὅµως, µὲ ἄρθρο µας τὸν Μάρτιο τοῦ ἴδιου ἔτους ὅτι ἡ Πατρίδα µας κινδυνεύει νὰ ἀφανισθῆ ἂν ἐγκαταλείψη τὸν Θεὸν τῶν Πατέρων µας καὶ ὅτι ὅποιος «συµπράξει µὲ τοὺς "ἀθέους ἐν τῷ κόσµῳ" γιὰ νὰ κρατηθῆ στὴν προτίµηση τῶν ἐφηµερίδων καὶ τῶν Μέσων Ἐνηµερώσεως, παριστάνοντας τὸν φωτισµένον καὶ τὸν προοδευτικό, θὰ πάρη τὴν ἱστορικὴ θέση του, δίπλα στοὺς ριψάσπιδες καὶ στὰ ξιπασµένα "παγώνια" τῆς ἐκκλησιαστικῆς εὐτραπελίας!».

Τί συμβαίνει μέ τήν κληρονομικότητα;

Ἡ συζήτηση γιὰ τὴν κληρονομικότητα συνεχίζεται

 

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑ;

 

Οἱ περισσότεροι σύγχρονοι ἐπιστήµονες βιολόγοι, νευροεπιστήµονες, ψυχίατροι καὶ ἄλλοι ὁρίζουν τὴν κληρονοµικότητα ἀπὸ στοιχεῖα τοῦ DNA, τὰ ὁποῖα µεταβιβάζονται ἀπὸ τοὺς γονεῖς στὰ παιδιά, καὶ ἔχουν στρέψει ὅλο τους τὸ ἐνδιαφέρον στὴν ἐξερεύνηση καὶ ἀντιµετώπιση κυρίως ἐκείνων τῶν κληροδοτουµένων στοιχείων ποὺ ἐµφανίζουν κάποια µικρὴ ἢ µεγάλη παθογένεια, χωρὶς νὰ ἀσχολοῦνται µὲ τὸ ἐὰν καὶ κατὰ πόσον ὑπάρχει ψυχή, ὡς ὀντότητα ἀκεραία, πέραν τῶν στοιχείων καὶ τῶν ἰδιοτήτων τοῦ σώµατος.

Ἡ τεχνολογικὴ πρόοδος, µὲ τὸ νὰ διευκολύνη τὴν ὅσο τὸ δυνατὸν βαθύτερη γνώση τοῦ ἀνθρωπίνου σώµατος, καὶ τῶν ἐξειδικευµέ­νων λειτουργιῶν του, κυρίως δὲ τοῦ ἐγκεφάλου, ἔχει παρασύρει σὲ τέτοιο βαθµὸ ἀκόµη καὶ χριστιανοὺς πιστοὺς ἐπιστήµονες, στὴν ἀ­πο­λυτοποίηση τῆς ἐρεύνης καὶ σπουδῆς τοῦ ἀνθρωπίνου σώµατος, σὰν νὰ ἐξαρτᾶται ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἔρευνα ἡ πλήρης ἀποκάλυψη τῆς λειτουργίας τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως!