ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,ΘΕΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,

ΘΕΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ἡ Ἀνάληψη τοῦ Χριστοῦ μας ἀποτελεῖ τὴν ἀποκορύφωση τῆς Ἐνσάρκου Οἰκονομίας Του: «Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκὶ ἐδικαιώθη ἐν Πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ» (1 Τιμ. 3, 16). Αὐτὴ ἡ ἀποκορύφωση τῆς Ἐνσάρκου Οἰκονομίας Τοῦ Χριστοῦ εἶναι καὶ ἡ ἀποκορύφωση τοῦ ἀνθρωπίνου Γένους μας, ἡ οἰκείωση καὶ ἡ μετοχή μας στὴν ἄφθαρτη ἀλλὰ καὶ ἄτρεπτη ἀνθρώπινη φύση μας ἡ ὁποία, ὄχι μόνο ἀποκατεστάθη στὴν προπτωτική της κατάσταση ἀλλά καὶ ἐθεώθη χωρὶς τὸν κίνδυνο πλέον τῆς πτώσεως καὶ τῆς ἀποκοπῆς της ἀπὸ τὸν Θεό.

Ἡ σημασία τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὸ ἀνθρώπινο Γένος δὲν ἔχει γίνει κατανοητὴ ἀπὸ τοὺς περισσοτέρους χριστιανοὺς λαϊκοὺς καὶ Κληρικούς, γιατὶ δὲν ἔχουμε συνειδητοποιήσει ὅτι ὅλα τὰ γεγονότα τῆς Ἐνσάρκου Οἰκονομίας τοῦ Χριστοῦ μας ἀφοροῦν ἄμεσα τὴν προσωπικὴ ζωὴ τοῦ καθενός μας, τὴν παροῦσα καὶ τὴν Μέλλουσα.

Σκέψεις και ερωτήματα

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 70 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΗΞΗ ΤΟΥ Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Σὲ λίγες ἡμέρες συμπληρώνονται 70 χρόνια ἀπὸ τὴν 9η Μαΐου τοῦ 1945 ποὺ σήμανε καὶ τὴν λήξη τοῦ Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ἑνὸς πολέμου ποὺ δὲν ἦταν σὲ τίποτα ὅμοιος μὲ ὅσους προηγήθηκαν, μιᾶς καὶ ἦταν ὁλοκληρωτικός, ἀποκαλυπτικὸς καὶ ὀλέθριος γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα. Στόχος τοῦ παρόντος κειμένου δὲν εἶναι ἡ ἐπετειακὴ ἐνατένιση καὶ ἡ ἱστορικὴ ἀνασκόπηση, ἀφοῦ γιὰ τὸ ἐγχείρημα αὐτὸ ἀπαιτεῖται ὑψηλὴ ἱστορικὴ ἐπιστημονικὴ δεξιότητα ποὺ οὔτε κατὰ διάνοια διαθέτουμε. Ἐπίσης τὸ σημείωμα αὐτὸ δὲν ἔρχεται νὰ ἐπιτελέσει τὸν ρόλο τοῦ «δικαστικοῦ ἐπικριτῆ» ἢ τοῦ ἐπιλεκτικοῦ ἀναγνώστη τῶν ὅσων ἔλαβαν χώρα ἀπὸ τὴν ἔναρξη ἕως τὴν λήξη τοῦ μεγάλου αὐτοῦ πολέμου.

Ἐρωτήματα θέλει νὰ θέσει τὸ μικρὸ αὐτὸ κείμενο. Διότι μόνον ἡ ἀναζήτηση τῶν ἐρωτημάτων μπορεῖ νὰ διανοίξει «ρήγματα» στὶς στρεβλὲς βεβαιότητες ἐντός τῶν ὁποίων ἐγκλείεται ἡ αὐταρέσκειά μας. Ἄλλωστε ἡ τραγικὴ ἐπανάληψη τῶν ἴδιων καὶ ἀπαράλλαχτων ἀνοσιουργημάτων, καταμαρτυρεῖ καὶ τὴν ἐμμονὴ στὸ ἀσέβημα καὶ τὸν βαυκαλισμὸ τοῦ ἀτοπήματος.

 

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΧΘΗ ΚΑΜΜΙΑΣ ΜΟΡΦΗΣ ΚΑΤΟΧΗ!

Ἡ Γερµανία ἔχει φερθεῖ στὴν Ἑλλάδα ὅπως στὸν “σάκκο τοῦ µπόξ”!

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΧΘΗ

ΚΑΜΜΙΑΣ ΜΟΡΦΗΣ ΚΑΤΟΧΗ!

Οἱ συζητήσεις κατά τό διάστηµα τῶν τελευταίων ἑβδοµάδων, ἡ ἐπιµονή τῶν Εὐρωπαίων ἑταίρων καί κυρίως τῆς Γερµανίας γιά τήν ἔνταξη τῆς χώρας µας σέ νέο ἀπάνθρωπο καί ἐξευτελιστικό πρόγραµµα, καθώς καί ἡ θλιβερή ἐπέτειος τῆς κατάκτησης τῆς χώρας καί κυρίως τῆς “Μάχης τῆς Κρήτης” ἀπό τίς 20 Μαϊου µέχρι 2 Ἰουνίου 1941, µέ ὤθησαν νά χαράξω αὐτές τίς γραµµές.

Ἡ ἐµπλοκή τῆς χώρας µας στόν Β΄   Παγκόσµιο Πόλεµο δέν ἦταν τό θέληµά µας, ἀλλά ἀποτέλεσµα ἀπειλῶν καί τελεσιγράφων τῶν χωρῶν τοῦ Ἄξονος. Μετά τό ξεκίνηµα τῆς Ἰταλίας σύντοµα µπαίνει ἡ Ἑλλάδα καί στόν στόχο τῆς Γερµανίας, παρά τίς ἐπίσηµες δηλώσεις, ὅτι δῆθεν ἦλθε ἐξ ἀνάγκης, γιά νά βοηθήση τήν σύµµαχό της Ἰταλία. Δέν εἶναι ὅµως αὐτή ἡ ἀλήθεια, διότι ἤδη ἀπό τίς 12/11/1940, δηλ. πέντε µῆνες πρίν τό τυπικό τελεσίγραφο τῆς 6ης Ἀπριλίου 1941 καθόρισε ὁ Χίτλερ µέ διαταγή του: “Καταλαµβανοµένης τῆς ἠπειρωτικῆς Ἑλλάδος ὑπό τῶν Γερµανικῶν στρατευµάτων, ταῦτα θά καταστήσουν δυνατήν τήν χρησιµοποίησιν τῶν Γερµανικῶν ἐναερίων δυνάµεων ἐναντίον στόχων εἰς τήν Ἀνατολικήν Μεσόγειον”1.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ;

ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ;

Τὸ τελευταῖο διάστημα ἔχω ἰδιαίτερα προβληματιστεῖ διαπιστώνοντας τὶς διαστάσεις ποὺ ἔχει πάρει ἡ ἀνία, στὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων κάθε ἡλικίας, κυρίως ὅμως στοὺς νεαρούς. Καὶ ἐξαπλώνεται σὰν καρκίνωμα σὲ ὅλο καὶ μικρότερες ἡλικίες. Καὶ τὰ μικρὰ παιδιά, ἀλλὰ καὶ οἱ νεαροὶ ἐνήλικες βαριοῦνται, αἰσθάνονται κουρασμένοι, ταλαιπωρημένοι ἀπὸ τὴν ζωὴ ποὺ δὲν ἔζησαν. Ταὐτόχρονα, πάρα πολὺ συχνὰ ἀκούγεται ἡ φράση: “Ζῆσε τὴ στιγμή, ζῆσε τὸ τώρα γιατί ἡ ζωὴ εἶναι πολὺ μικρὴ καὶ πρέπει νὰ προλάβεις νὰ κάνεις ὅσα περισσότερα πράγματα μπορεῖς.”

Ὅμως, αὐτὲς οἱ δύο καταστάσεις, πόσο ἀντιφατικὲς φαίνονται; Ἀπὸ τὴν μία ἡ κούραση καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη ἡ ἐπιθυμία καὶ ἡ πρόθεση ἡ ὁποία τὶς περισσότερες φορὲς ὅμως παραμένει μόνο πρόθεση, καὶ τὰ λόγια δὲν γίνονται ποτὲ πράξεις. Ἡ ζωὴ περνάει μπροστὰ ἀπὸ τὰ μάτια μας χωρὶς πολλὲς φορὲς νὰ τὴν ἀντιλαμβανόμαστε, χάνεται, φεύγει χωρὶς νὰ ἔχουμε λόγο στὰ γεγονότα ποὺ λαμβάνουν χώρα στὴν ζωή μας, χωρίς, οὐσιαστικὰ νὰ ζοῦμε..

Οι τρείς Νέοι Άγιοι

Ἁγιογραφήθηκαν στὸν Ναό μας

 

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΝΕΟΙ ΑΓΙΟΙ

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς * Ἅγιος Πορφύριος * Ἅγιος Παΐσιος

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

 

Μεγάλη εὐλογία γιὰ τὶς ζοφερὲς ἡμέρες μας εἶναι ἡ ἐπίσημη διακήρυξη τῆς Ἁγιότητος τριῶν συγχρόνων μας Πατέρων, τοῦ π. Ἰουστίνου Πόποβιτς, τοῦ π. Πορφυρίου καί τοῦ π. Παϊσίου.

ioustinosἈπό τόν πρῶτο, τὸν π. Ἰουστῖνον, διδάχθηκα μέσα ἀπὸ τὰ βιβλία του αὐθεντικὴ καὶ ζωντανὴ Θεολογία, τὴν ὁποία καὶ συζητοῦσα μὲ τοὺς Κληρικοὺς ἐν Χριστῷ μαθητάς του, ποὺ ἔκαναν τότε μεταπτυχιακὲς σπουδὲς στὴν Ἑλλάδα, ἰδιαιτέρως δὲ μὲ τὸν π. Ἀθανάσιον Γιέβτιτς καὶ τὸν π. Ἀρτέμιον Ραντοσάβλιεβιτς.

Εἴχαμε καὶ τὴν ἰδιαίτερη εὐλογία νὰ εὑρεθοῦμε μὲ τὴν πρεσβυτέρα μου στὴν κηδεία τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς στὸ Μοναστῆρι τοῦ Τσέλιε (ἀνθοῦντος τοῦ Κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος), νά λάβω μέρος σ’ αὐτήν, νὰ προσκυνήσουμε τὸ εὐωδιάζον(!) σκήνωμά του καὶ νὰ τὸ συνοδεύσουμε μέχρι καὶ τῆς ταφῆς του.