Οι πολιτικές εξελίξεις κριτήριο του έργου της Εκκλησίας

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

 

Τό θέµα τῆς ἀθεΐας κάποιου κράτους εἶναι τεράστιο, καί ἀκόµα µεγαλύτερες εἶναι οἱ εὐθύνες ὅσων ἐπιτρέπουν ἤ ἀκόµα χειρότερο συµβάλλουν στό νά µεταβληθῆ ἕνα κράτος σέ ἄθεο.

Μέσα σέ λίγες γραµµές δέν φιλοδοξοῦµε καί δέν µποροῦµε νά ἐξαντλήσουµε αὐτό τό θέµα, ἀλλά θέλουµε νά δώσουµε ἕνα ἔναυσµα γιά σκέψεις, προβληµατισµό καί συζήτηση τοῦ θέµατος αὐτοῦ.

Ὁ ἄνθρωπος, πλασµένος ἀπό τόν Θεόν, κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁµοίωσιν, εἶναι φυσικό νά ἀτενίζη τόν Δηµιουργό του, γιά νά Τόν εὐχαριστῆ καί νά Τόν δοξολογῆ. Ἄρα ὁ ἄνθρωπος εἶναι φύσει θρησκευόµενος. Τί συνέβη καί ἐπεκράτησε µέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου ὅλο καί περισσότερο τό παρά φύσιν, δηλ. τό νά διασπάση ὁ ἄνθρωπος τήν ἑνότητα καί νά πάρη διαζύγιο µέ τόν Θεό;

Μὴ προσευξώμεθα φαρισαϊκῶς, ἀδελφοί...

Στοχασµοὶ τῆς Κυριακῆς τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου, ἀπολείτουργοι...

 

«Μὴ προσευξώμεθα φαρισαϊκῶς, ἀδελφοί...»

 

Μὲ τὸ τέλος τῆς Θ. Λειτουργίας, τῆς Λειτουργίας αὐτῆς τῆς σημαν­τικῆς καὶ ἱερῆς ἡμέρας, ἀνεβαίνουν, ὅπως εἶναι ἑπόμενο, οἱ ἀναγκαῖοι στοχασμοί, γιὰ τὸ νόημα ποὺ διακρατεῖ ἡ ἡμέρα αὐτὴ κι ὄχι μόνο. Γιατὶ ἡ ἡμέρα αὐτὴ εἶναι ἡ ἀφετηρία: ἀφετηρία ἑνὸς δρομολογίου ποὺ περατώνεται, ἀφοῦ προηγηθεῖ μιὰ περιπέτεια, ἕνας ἐναγώνιος δρόμος, μιὰ διάβαση στὴν ἔρημο γιὰ συνάντηση τῆς Γῆς τῆς Ἐπαγγελίας. Ἐπειδὴ ὅλοι μας ἐπιζητοῦμε νὰ βρεθοῦμε σὲ κάποια γῆ τῆς Ἐπαγγελίας, μακρυὰ ἀπὸ τὴν ἔναγχο καὶ ἀδυσώπητη ἔρημο, τὴ φρυγμένη καὶ δίχως τὴν παραμικρὴ σκιὰ ἔρημο. Ἐντρύφημά μας καθημερινὸ σ᾿ αὐτὴν τὴν περιπέτεια, ἡ προσευχή, αὐτὴ ἡ ἀδιάλειπτη ἐπικοινωνία μὲ τὸ Θεό-Πατέρα, ποὺ ξέρει νὰ μᾶς παραμυθεῖ. Καὶ τὴν ἔχουμε τόση ἀνάγκη αὐτὴ τὴν παραμυθία, ἰδιαίτερα στὰ χρόνια μας, ὅπου ἡ γρανιτένια ἀντίσταση κάποιων πληγώνει ἀνεπανόρθωτα τὴν εὐαισθησία μας. Κι αὐτό, γιατὶ ὑπάρχει ἔπαρση καὶ ὑπεροψία, ἴδιον θέλημα καὶ φιλαυτία, ποὺ παραμερίζουν τὴ Θεία Χάρη.

 

Απολογισμός και προβληματισμοί για τα 150 τεύχη της Ενοριακής Ευλογίας

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ

ΓΙΑ ΤΑ 150 ΤΕΥΧΗ

ΤΗΣ «ΕΝΟΡΙΑΚΗΣ ΕΥΛΟΓΙΑΣ»

νέλπιστα, μόνο χάρις στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ μας φθάσαμε νὰ συμπληρώσουμε 150 τεύχη τοῦ Περιοδικοῦ μας, μέ τήν ἀρχική εὐλογία τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου κυροῦ Χριστοδούλου, τήν ὁποία ἀνανέωσε ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπός μας κ. Ἱερώνυμος.

Εἶναι κάτι, ποὺ δὲν μποροῦμε νὰ τὸ θεωρήσουμε φυσικό, ἀφοῦ οὔτε τὰ χρόνια ποὺ πέρασαν ἦσαν στὴν δικαιοδοσία μας, οὔτε ὁ λίγος περισσευούμενος καθημερινός μας χρόνος ἀρκοῦσε γιὰ νὰ γράφεται καὶ νὰ κυκλοφορεῖται στὴν ὥρα του –κάθε πρώτη Κυριακή τοῦ μηνός– ἕνα πολυσέλιδο περιοδικό.

Τὴν εὐγνωμοσύνη μας πρὸς τὸν Θεὸ καὶ πρὸς τὸν ἅγιο Νικόλαον αὐξάνει ἡ συναίσθηση ἐκ μέρους μας τῆς μεγάλης τους εὐλογίας, γιατί μᾶς ἀξίωσαν νὰ ἀνταποκριθοῦμε μὲ τὴν ὕλη τοῦ περιοδικοῦ μας στὶς πνευματικὲς ἀπαιτήσεις καὶ ἀνάγκες τῶν ἀναγνωστῶν του, τοὐλάχιστον ὡς πρὸς τὸ εὖρος τῆς θεματολογίας του.

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΤΟΝ ΟΡΚΟ

Επειδή κάποιοι Ιεράρχες της Εκκλησίας μας δεν έχουν επαρκή Θεολογική ενημέρωση ως προς το θέμα του Όρκου ενώπιον των Δημοσίων Αρχών παραθέτουμε το άρθρο, που δημοσιεύσαμε στο Ενορικαό μας Περιοδικό τον Νοέμβριο του 2009.

Η πρόσφατη ορκωμοσία της νέας Κυβερνήσεως έφερε πάλι στην επικαιρότητα το θέμα τού όρκου. Σε μια ενορχηστρωμένη από αντιχριστιανικούς κονδυλοφόρους προσπάθεια έγινε ευθεία επίθεση κατά τού ιερού έθους της ορκωμοσίας των μελών τού Ελληνικού Κοινοβουλίου και αναζωπυρώθηκε η συζήτηση ενός θέματος που η Ορθοδοξία έχει επιλύσει τελεσίδικα, με αποτέλεσμα ο πολύς κόσμος, που έχει χάσει την σχέση του με την Ορθόδοξη πνευματικότητα, να επηρεασθή, να συγκατανεύση και εν τέλει να επιζητήση την κατάργηση τού όρκου.
 
Είναι χαρακτηριστική η πρόσφατη περίπτωση μιάς μεγάλης εφημερίδος της Κυριακής 25 Οκτωβρίου, η οποία φιλοξένησε πολλά άρθρα κληρικών και λαικών με θέμα τον όρκο, στα οποία άρθρα όλοι, πιστεύοντες και μη πιστεύοντες, κατέληξαν στο ομόφωνο συμπέρασμα ότι πρέπει να καταργηθή ο όρκος!

Το παράδοξο είναι ότι στην λογικοφανή βαττολογία ενεπλάκησαν και εκκλησιαστικά πρόσωπα, τα οποία εν γνώσει τους ή εν αγνοία τους (ο Θεός οίδεν) έγιναν “νεροκουβαλητές” της αντιχριστιανικής κουστωδίας!

Ο αντιρατσιστικός νόμος

Ο αντιρατσιστικος νομος
προσβαλλει «την ελευθερια τησ εκφρασησ»
& ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΤΗν ...ελευθεριοτητΑ των ηθων!

Στὸ προηγούµενο ἄρθρο σχετικὰ µὲ τὸ νόµο «γιὰ τὴν καταπολέµηση ὁρισµένων µορφῶν καὶ ἐκδηλώσεων ρατσισµοῦ καὶ ξενοφοβίας µέσῳ τοῦ ποινικοῦ δικαίου», τὸ γνωστό µας πιὰ ἀντιρατσιστικὸ νόµο, ἐξετάσα-µε τὴ συνταγµατικότητα τοῦ τρόπου θέσπισης καὶ τοῦ περιεχοµένου του ἀπὸ τὴ σκοπιὰ τῆς ἀρχῆς τῆς νοµιµότητας καὶ καταλήξαµε στὸ συµπέρασµα πὼς ὑπάρχει σοβαρὸς κίνδυνος νὰ ὁδηγήσει ὁ νόµος αὐτός σὲ αὐταρχικὴ ἄσκηση τῆς ποινικῆς ἐξουσίας ἐκ µέρους τῆς Πολιτείας. Στὸ παρὸν ἄρθρο θὰ ἐξετάσουµε τὴ συνταγµατικότητα τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ νόµου σὲ σχέση µὲ τὴν ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης καὶ τὴν ἐλευθερία τῆς ἐπιστηµονικῆς ἔρευνας.

Ἡ ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης κατοχυρώνεται στὸ ἄρθρο 14 τοῦ Συντάγµατος. Σύµφωνα µὲ τὴν παράγραφο 1 τοῦ ἄρθρου αὐτοῦ ἡ ἐλευ­θερία ἔκφρασης περιλαµβάνει τὸ δικαίωµα τοῦ καθενὸς νὰ ἔχει, νὰ λαµβάνει, νὰ διαµορφώνει, νὰ ἐκφράζει καὶ νὰ διαδίδει «τοὺς στοχασµούς του», δηλαδὴ ἀπόψεις, αἰσθήµατα, ἀλλὰ καὶ ὡς ἕνα σηµεῖο πληροφορίες, χωρὶς νὰ ὑφίσταται καµία δυσµενῆ ἔννοµη συνέπεια, πολὺ δὲ περισσότερο ποινικὴ τιµωρία. Ὁ ἀντιρατσιστικὸς νόµος καθιστᾶ ποινικὸ ἀδίκηµα τὴ δηµόσια, προφορικὴ ἢ διὰ τοῦ τύπου ἢ µέσῳ διαδικτύου ἢ µὲ ὁποιοδήποτε ἄλλο τρόπο ἐκφορὰ ρατσιστικοῦ καὶ ξενοφοβικοῦ λόγου. Ἐνέχει ἑποµένως τὸν κίνδυνο νὰ προσβάλλει τὴν ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης.