ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Τό θέµα τῆς ἀθεΐας κάποιου κράτους εἶναι τεράστιο, καί ἀκόµα µεγαλύτερες εἶναι οἱ εὐθύνες ὅσων ἐπιτρέπουν ἤ ἀκόµα χειρότερο συµβάλλουν στό νά µεταβληθῆ ἕνα κράτος σέ ἄθεο.

Μέσα σέ λίγες γραµµές δέν φιλοδοξοῦµε καί δέν µποροῦµε νά ἐξαντλήσουµε αὐτό τό θέµα, ἀλλά θέλουµε νά δώσουµε ἕνα ἔναυσµα γιά σκέψεις, προβληµατισµό καί συζήτηση τοῦ θέµατος αὐτοῦ.

Ὁ ἄνθρωπος, πλασµένος ἀπό τόν Θεόν, κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁµοίωσιν, εἶναι φυσικό νά ἀτενίζη τόν Δηµιουργό του, γιά νά Τόν εὐχαριστῆ καί νά Τόν δοξολογῆ. Ἄρα ὁ ἄνθρωπος εἶναι φύσει θρησκευόµενος. Τί συνέβη καί ἐπεκράτησε µέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου ὅλο καί περισσότερο τό παρά φύσιν, δηλ. τό νά διασπάση ὁ ἄνθρωπος τήν ἑνότητα καί νά πάρη διαζύγιο µέ τόν Θεό;

Στοχασµοὶ τῆς Κυριακῆς τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου, ἀπολείτουργοι...

«Μὴ προσευξώμεθα φαρισαϊκῶς, ἀδελφοί...»

Μὲ τὸ τέλος τῆς Θ. Λειτουργίας, τῆς Λειτουργίας αὐτῆς τῆς σημαν­τικῆς καὶ ἱερῆς ἡμέρας, ἀνεβαίνουν, ὅπως εἶναι ἑπόμενο, οἱ ἀναγκαῖοι στοχασμοί, γιὰ τὸ νόημα ποὺ διακρατεῖ ἡ ἡμέρα αὐτὴ κι ὄχι μόνο. Γιατὶ ἡ ἡμέρα αὐτὴ εἶναι ἡ ἀφετηρία: ἀφετηρία ἑνὸς δρομολογίου ποὺ περατώνεται, ἀφοῦ προηγηθεῖ μιὰ περιπέτεια, ἕνας ἐναγώνιος δρόμος, μιὰ διάβαση στὴν ἔρημο γιὰ συνάντηση τῆς Γῆς τῆς Ἐπαγγελίας. Ἐπειδὴ ὅλοι μας ἐπιζητοῦμε νὰ βρεθοῦμε σὲ κάποια γῆ τῆς Ἐπαγγελίας, μακρυὰ ἀπὸ τὴν ἔναγχο καὶ ἀδυσώπητη ἔρημο, τὴ φρυγμένη καὶ δίχως τὴν παραμικρὴ σκιὰ ἔρημο. Ἐντρύφημά μας καθημερινὸ σ᾿ αὐτὴν τὴν περιπέτεια, ἡ προσευχή, αὐτὴ ἡ ἀδιάλειπτη ἐπικοινωνία μὲ τὸ Θεό-Πατέρα, ποὺ ξέρει νὰ μᾶς παραμυθεῖ. Καὶ τὴν ἔχουμε τόση ἀνάγκη αὐτὴ τὴν παραμυθία, ἰδιαίτερα στὰ χρόνια μας, ὅπου ἡ γρανιτένια ἀντίσταση κάποιων πληγώνει ἀνεπανόρθωτα τὴν εὐαισθησία μας. Κι αὐτό, γιατὶ ὑπάρχει ἔπαρση καὶ ὑπεροψία, ἴδιον θέλημα καὶ φιλαυτία, ποὺ παραμερίζουν τὴ Θεία Χάρη.

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ

ΓΙΑ ΤΑ 150 ΤΕΥΧΗ

ΤΗΣ «ΕΝΟΡΙΑΚΗΣ ΕΥΛΟΓΙΑΣ»

Ἀνέλπιστα, μόνο χάρις στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ μας φθάσαμε νὰ συμπληρώσουμε 150 τεύχη τοῦ Περιοδικοῦ μας, μέ τήν ἀρχική εὐλογία τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου κυροῦ Χριστοδούλου, τήν ὁποία ἀνανέωσε ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπός μας κ. Ἱερώνυμος.

Εἶναι κάτι, ποὺ δὲν μποροῦμε νὰ τὸ θεωρήσουμε φυσικό, ἀφοῦ οὔτε τὰ χρόνια ποὺ πέρασαν ἦσαν στὴν δικαιοδοσία μας, οὔτε ὁ λίγος περισσευούμενος καθημερινός μας χρόνος ἀρκοῦσε γιὰ νὰ γράφεται καὶ νὰ κυκλοφορεῖται στὴν ὥρα του –κάθε πρώτη Κυριακή τοῦ μηνός– ἕνα πολυσέλιδο περιοδικό.

Τὴν εὐγνωμοσύνη μας πρὸς τὸν Θεὸ καὶ πρὸς τὸν ἅγιο Νικόλαον αὐξάνει ἡ συναίσθηση ἐκ μέρους μας τῆς μεγάλης τους εὐλογίας, γιατί μᾶς ἀξίωσαν νὰ ἀνταποκριθοῦμε μὲ τὴν ὕλη τοῦ περιοδικοῦ μας στὶς πνευματικὲς ἀπαιτήσεις καὶ ἀνάγκες τῶν ἀναγνωστῶν του, τοὐλάχιστον ὡς πρὸς τὸ εὖρος τῆς θεματολογίας του.