ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

 Auch dieses Jahr wieder lädt uns der Monat Mai zu einer traurigen Feier ein. Der Anlaß ist der Jahrestag der Eroberung Konstantinopels, die das Licht und das Leben der Menschheit war. Wäre diese Trauer wie die Trauer Adams eine Trauer des Erkennens und der Reue, so würde daraus ein verändertes Denken und Handeln entstehen. Unsere Nation würde in ihrer Entwicklung entscheidend beeinflusst werden. Vor allem aber würde die bayerische protestantische Tradition entwurzelt werden, die sich, seitdem sie 1833 vom Mitglied des Regentschaftsrates Maurer und seinem erbärmlichen klerikalen Mitstreiter Theoklitos Farmakidis gewaltsam den Neugriechen aufgezwungen wurde, in deren Philosophie, Theologie und Leben verankerte.

Die bayerische protestantische Denkweise und Weltanschauung ist zur Überzeugung unseres Volkes geworden!

Die bayerische protestantische Denkweise und Weltanschauung ist nach und nach zur Überzeugung unseres Volkes geworden. Unsere Väter haben uns zwar von der Herrschaft der Bayern befreit -die unter Ausnutzung der Tatsache, daß Otto minderjährig war, die religiöse Politik Luthers in unserem orthodoxen Land etablierten- aber sie haben die protestantische Praxis nicht beseitigt. So wird unsere Nation nun schon seit zwei Jahrhunderten hin und her gerissen beim Versuch, ihr Selbstverständnis wiederzufinden, und „es gibt keinen Helfer“. Heute sieht man klar und deutlich, dass die kirchliche Gesetzgebung von 1833 einen entscheidenden Einfluß auf die Entwicklung unserer Nation nahm. Der durch und durch vom protestantischen Geist geprägte Text der Gesetzgebung konnte nur auf dem Leichnam des Märtyrers Kapodistrias, dieses einmaligen Trägers unserer Orthodoxen Väterlichen Tradition, verfasst werden. Dieser beschämende Text legt fest, dass „die Orthodoxe Östliche Kirche des Königtums Griechenland Jesus Christus als Haupt und den König Griechenlands als Führer hat“![1]

Ο π. ΜΑΡΚΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ

ΤΑΜΕΙΟΝ ΤΗΣ ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ

Τό Σάββατο 5 Ἀπριλίου 2014 τελέσθηκε στόν Ἱ. Ν. Ἁγ. Γεωργίου Διονύσου τό 4ετές μνημόσυνον τοῦ μακαριστοῦ πνευματικοῦ πηδαλιούχου τῆς Ἐκκλησίας μας, Ἀρχιμ. Μάρκου Μανώλη.

Τοῦ μνημοσύνου προηγήθηκε ἡ Θ. Λειτουργία, στήν ὁποία χορο­στά­τησε ἀπό τοῦ Ἀρχιερατικοῦ Θρόνου ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σιναίου κ. Δαμια­νός καί ὁμίλησε γιά τήν μορφή καί τήν Ἐκκλησιαστική παρουσία τοῦ π. Μάρκου.

Ὅσα καί ἄν γραφοῦν γι’ αὐτόν τόν Πατέρα καί Ὁδηγό τῆς Πί­στε­ώς μας θά εἶναι ἐλάχιστα ἔναντι ἐκείνων πού Αὐτός προσέφερε καί ἐξακολουθεῖ νά προσφέρη στήν Ἐκκλησιαστική μας ζωή. Κυρίως, ὅμως, ἔδωσε χωρίς νά λάβη τίποτε ἀπό αὐτά πού ἔχουν γήϊνη διάρ­κεια.

Ἀπό νέος ἐπεσκέπτετο ὅλα τά πνευματικά περιβάλλοντα, μιά πρακτική τήν ὁποία διετήρησε μέχρι τέλους τῆς ζωῆς του, ἀλλά συνέλεγε ἀπό αὐτά τά περιβάλλοντα μόνο τό πνευματικό νέκταρ, τήν Θεοπαράδοτη πνευματική ἐργασία. Γνωρίσθηκε μέ ὅλες τίς πνευ­μα­τικές κορυφές, τά ἁγιασμένα ἐκκλησιαστικά ἀναστήματα τῆς ἐποχῆς μας καί ἔχαιρε ἀπό ὅλους αὐτούς ἰδιαιτέρου σεβασμοῦ καί ἀναγνωρίσεως, ἐντός ἀλλά καί ἐκτός Ἑλλάδος.

Ὁ π. Μᾶρκος θεμελιώνει μιά νέα οἰκία τό ἔτος 1993

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΕΡΕΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΑΘΗΝΩΝ & ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΥΡΙΟΝ ΙΕΡΩΝΥΜΟΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ

Ἀθῆναι 26 Μαΐου 2014

Πρὸς

τὸν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος

Κύριον κ. Ἱερώνυμον

Πρόεδρον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Εἰς Ἀθήνας .

Μακαριώτατε Πάτερ καὶ Δέσποτα,

Γνωρίζοντας καλὰ τὴν ἀγάπη σας γιὰ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ παράλληλα θλιβόμενοι ὡς μέλη τοῦ Σώματός Του γιὰ ὅσα τεκταίνονται στὴν πολύπαθη πατρίδα μας, λάβαμε τὴν ἀπόφαση νὰ ἀπευθυνθοῦμε σὲ Σᾶς ὡς πνευματικό μας πατέρα, θέτοντας ὑπ’ ὄψιν Σας ἕνα ἰδιαιτέρως σοβαρὸ καὶ ἐπεῖγον ζήτημα.

Ὅπως θὰ ἔχετε πληροφορηθεῖ, κατὰ τὴν 14η Ἰουνίου 2014 πρόκειται νὰ πραγματοποιηθεῖ στὴν πόλη μας παρέλαση ὑπερηφανείας ἀπὸ μέλη τῆς Λεσβιακῆς, Γκέι, Ἀμφισεξουαλικῆς καὶ Τρανσεξουαλικῆς (LGBT) κοινότητας τῆς Ἀθήνας. Φέτος μάλιστα συμπληρώνεται μία δεκαετία τοιούτων ἐκδηλώσεων, τοῦ Θεοῦ ἔτι μακροθυμοῦντος ἐπὶ ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Ἡ ἀνωτέρω ὁμοφυλοφιλικὴ κοινότητα δραστηριοποιεῖται ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ χρόνια στὴν πόλη μας, μαχόμενη ὑπὲρ τοῦ δημοκρατικοῦ δῆθεν δικαιώματός της στὴν ἰσότητα καὶ τὸν σεβασμὸ τῆς διαφορετικότητας. Κύριο σκοπὸ ὑπάρξεως καὶ δράσης τῆς ἐν λόγῳ κοινότητας, ἀποτελεῖ ἡ ἱκανοποίηση ἐκ μέρους τῆς Πολιτείας ὅλων τῶν ἀντίθεων αἰτημάτων της, στὰ ὁποῖα, μεταξὺ ἄλλων, περιλαμβάνονται «ἡ ἐπέκταση τοῦ Οἰκογενειακοῦ Δικαίου ἔτσι ὥστε νὰ παρέχεται οὐσιαστικὴ ἰσότητα καὶ πρόσβαση στὸν πολιτικὸ γάμο καὶ τὸ σύμφωνο συμβίωσης στὰ ζευγάρια τοῦ ἴδιου φύλου, ἡ ἰσότιμη πρόσβαση στὴν ὑποβοηθούμενη ἀναπαραγωγή, τὴν παρένθετη μητρότητα, τὴν υἱοθεσία και γονεϊκότητα σὲ LGBT ζευγάρια, ἡ εἰσαγωγὴ μαθημάτων σεξουαλικῆς ἀγωγῆς σὲ ὅλες τὶς ἐκπαιδευτικὲς βαθμῖδες μὲ ἰσότιμη ἀναφορὰ σὲ σεξουαλικὸ προσανατολισμὸ καὶ ταυτότητα φύλου» κ.ἄ.

Ὅπως κάθε ὀρθόδοξος πιστὸς ἢ καὶ ἁπλῶς ἐχέφρων πολίτης μπορεῖ νὰ ἀντιληφθεῖ, ἐδῶ ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ τὴν ἐπίσημη προβολὴ τῆς πλέον βδελυκτῆς γιὰ τὸν Θεὸ ἁμαρτίας ὡς ἑνὸς ἐναλλακτικοῦ τρόπου ζωῆς καὶ τοῦ ἀντικοινωνικοῦ αἰτήματος γενικῆς καταξίωσης μίας ἄλλης ἔκφρασης τῆς «διαφορετικότητας» πέραν τῆς φυσιολογίας ποὺ ἔθεσε ὁ Δημιουργός μας.

Λαμβάνοντας, λοιπόν, ὑπ’ ὄψιν μας ὅλα ὅσα παραθέσαμε ἀνωτέρω, φρονοῦμε ταπεινὰ ὅτι ἡ Ἐκκλησία ὀφείλει νὰ διατρανώσει τὴν ἀντίθεσή της σὲ ἕνα τέτοιο γεγονός. Δὲν ἔχουμε τὸ δικαίωμα νὰ λεγόμαστε χριστιανοί, ἐνῷ ἐπιτρέπουμε στὸν σοδομισμὸ νὰ παρελαύνει ἀνὰ τὰς ῥύμας τῆς πόλεως καυχώμενος γιὰ τὴν ἁμαρτωλότητά του καὶ ἀπαιτώντας τὸν σεβασμό μας καὶ τὴν ἀναγνώρισή του. Γι’ αὐτὸ τὸν λόγο, Σᾶς ὑποβάλλουμε ὁρισμένες προτάσεις σχετικὰ μὲ τὸν τρόπο ἀντίδρασής μας σὲ αὐτὴ τὴν μισόθεη λαίλαπα:

1) νὰ πραγματοποιηθοῦν ἀγρυπνίες ἀνήμερα τῆς παρέλασης σὲ ὅσους περισσότερους ναοὺς τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς εἶναι ἐφικτό. Μάλιστα, νὰ προηγηθεῖ εὐρεῖα διαφήμισή τους, ὥστε νὰ γίνει γνωστὸ τοῖς πᾶσι˙

2) νὰ χτυποῦν οἱ καμπάνες τῶν ἐκκλησιῶν τοῦ κέντρου τῆς Ἀθήνας πένθιμα κατὰ τὴν ἡμέρα καὶ τὴν ὥρα τῆς νοσηρῆς παρέλασης˙

3) νὰ ὀργανωθεῖ εἰδικὴ ἡμερίδα στὴν ὁποία σοβαροὶ ὁμιλητὲς θὰ ἀναλάβουν νὰ ὁμιλήσουν γιὰ τὴν ὁμοφυλοφιλία προβάλλοντας μὲ σαφήνεια τὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία ἐπ’ αὐτῆς˙

4) νὰ τυπωθεῖ εἰδικὸ φυλλάδιο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἀναφερόμενο στὴν ὁμοφυλοφιλία καὶ τὴν ὀρθόδοξη θεώρησή της, καὶ νὰ διανεμηθεῖ σὲ ὅλους τοὺς ναοὺς τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς˙

5) νὰ ὑπάρξει συνοδικὴ καταδίκη τῶν ἐκδηλώσεων τῆς ὁμοφυλοφιλικῆς ὑπερηφάνειας.

Εὐχόμαστε, συμμεριζόμενος τὴν ἀγωνία μας ὡς ποιμένων τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ Χριστοῦ, νὰ εἰσακούσετε τὴν δέησή μας καὶ νὰ ὀργανωθεῖ σύντομα ἡ δέουσα ἀντίδραση τῆς Ἐκκλησίας μας σὲ αὐτὲς τὶς ἀντίχριστες δημόσιες ἐκδηλώσεις.

Μετὰ βαθυτάτου σεβασμοῦ,

Οἱ ὑπογράφοντες

1.) π. Ἀθανάσιος Ἀττάρτ, Ἱ. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Χρυσοσπηλαιωτίσσης,

2.) π. Βασίλειος Βολουδάκης, Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πευκακίων,

3.) π. Πασχάλης Γρίβας, Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πευκακίων,

4.) π. Ἰωάννης Δρογγίτης, Ἱ. Παρεκκλ. Ἁγ. Δημητρίου Πλάκας,

5.) π. Ἱερώνυμος Μαγιλιάν,Ἱ.Ν. Ἁγ. Γεωργίου Ὀρφανοτροφείου Χατζηκώστα,

6.) π. Γεώργιος Σχοινᾶς, Ἱ. Παρεκκλ. Ἁγ. Δημητρίου Λουμπαρδιάρη,

7.) π. Ἠλίας Φρατσέας, Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πευκακίων,

8.) π. Γεώργιος Χάας, Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πευκακίων.