ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

 Μαχητικός ἀγώνας γιά τά Θρησκευτικά

Κράτος ἐν κράτει!

ΑΙΤΗΣΗ – ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ πού ὑποβλήθηκε µέ ἀρ. πρωτ. 20138/10-10-2013 στή Διεύθυνση Δ/βάθµιας Ἐκπαίδευσης Β´ Ἀθήνας

Κύριε Προϊστάµενε,

Ὅπως σᾶς εἶναι γνωστό, ἤδη ἀπό τήν προηγούµενη σχολική χρο­νιά στό Λύκειο τῆς Σχολῆς Μωραΐτη, στό ὁποῖο ὑπη­ρε­τῶ, ὑπῆρξε στήν Β´ καί Γ´ τάξη ἕνας ἐξαιρετικά µεγάλος ἀριθµός παι­δι­ῶν πού ζή­τησαν καί πῆραν ἀπαλλαγή ἀπό τό µάθηµα τῶν Θρη­σκευ­τι­κῶν. Ὅλοι τους, πλήν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, ἦσαν µαθητές οἱ ὁποῖοι στήν A´ Λυκείου παρακολούθησαν κανονικά τό µάθηµα τῶν Θρη­σκευτι­κῶν. Αὐτό ὀφεί­λεται στό γεγονός, ὅτι ὁ Διευθυντής τοῦ Λυκείου, µέ ἔντυπο πού δόθηκε στούς µαθητές τῆς Α´ καί Β´ Λυκείου στό τέ­λος τῆς σχολικῆς χρονιᾶς (τό Μάϊο) 2011-2012 γιά νά κάνουν τίς ἐπιλο­γές τους στίς κατευθύνσεις καί στά ἐπιλεγόµενα µαθήµατα τῆς ἑπόµενης σχολικῆς χρονιᾶς 2012-2013, ζήτησε µεταξύ ἄλλων νά σηµειώσουν ἄν πρόκειται νά πα­ρα­­κολουθήσουν τό µάθηµα τῶν Θρη­σκευτικῶν στήν ἑπόµενη σχολική χρονιά, ἤ ἄν πρόκειται νά ζητήσουν ἀπαλλαγή ἀπό τό µάθηµα. Τήν ἐνέργεια αὐτή τήν πλη­ροφορήθηκα ἀρχές Σεπτεµβρίου ἀπό τόν ἴδιο τόν Διευθυντή, ὁ ὁποῖος µαζί µέ τόν σηµαντικά µειωµένο ἀριθµό τῶν παιδιῶν πού θά παρακολουθοῦσαν τό µάθηµά µου ἀνακοίνωσε καί τήν ἀντίστοιχη µείωση τοῦ ὡραρίου µου. Ὅταν πλέον ἔγιναν οἱ αἰτήσεις ἀπαλλαγῶν καί εἶδα, ὅτι τά ἔντυπα τῶν αἰτήσεων ἀπαλλαγῆς δέν περιεῖχαν οὔτε κἄν ἐπίκληση λόγων συνείδησης, ἀπευθύνθηκα στίς 17/10/2012 στό ΥπΕΠΘ στό Τµῆµα Μαθητικῶν Θεµάτων. Σέ συζήτηση µέ τήν κ. Βάρλα, τήν Προϊσταµένη τοῦ τµήµατος, πληροφορήθηκα ὅτι τό µάθηµα εἶναι ὑποχρεωτικό γιά ὅλους τους Ὀρθόδοξους µαθητές καί ὅτι δυνατότητα ἀπαλλαγῆς ὑπάρχει µόνο γιά µαθητές πού εἶναι ἄθεοι, ἀλλόδοξοι ἤ ἑτερόθρησκοι.

Ἐπίσης, µοῦ ἐπιση­µάνθηκε, ὅτι στήν αἴτηση ἀπαλλαγῆς πρέπει ὁπωσδήποτε νά γίνει ἐπίκληση λόγων συνείδησης. Στή συνέχεια σέ συνάντηση µέ τό Διευθυντή τοῦ Λυκείου µας, τοῦ µετέφερα ὅλες αὐτές τίς πληροφορίες καί τοῦ παρέδωσα ἐπίσης τήν ἀπάντηση πού ἔδωσε στόν κ. Κουβέλη ἡ Ὑφυπουργός κ. Χριστοφιλοπούλου στή Βουλή (25/6/2010), ὅπου ὄχι µόνο ὑπογραµµίζεται ὁ ὑποχρεωτικός χαρακτῆρας τοῦ µαθήµατος, ἀλ­λά γίνεται ἀναφορά καί στήν κατάχρηση τῆς δυνατότητας ἀπαλλαγῆς ἀπό πολ­λούς Ὀρθόδοξους µαθητές, καταστρατηγῶντας µέ τόν τρόπο αὐτό «τήν ἀρχή τῆς ἴσης ἀντιµετώπισης τῶν µαθητῶν» καί τήν «ἀρχή τῆς ἴσης προσπάθειας γιά τήν ἀπόκτηση ἀπολυτηρίου» (βλ. συνηµ­µένο ἔντυπο 1). Στή συνέχεια, ἐπειδή ὁ Διευθυντής µοῦ εἶπε, ὅτι παίρνει ὁδηγίες ὄχι ἀπευθείας ἀπό τό Ὑπουργεῖο ἀλλά ἀπό τή Δ/νση Δ/βάθµιας Ἐκπαίδευσης Β´ Ἀθηνῶν, ὅπου ἐσεῖς εἶστε Προϊστάµενος, ἦρθα στίς 23/10/2012 στήν ὑπηρεσία σας καί ἐξέθεσα τό χειρισµό τοῦ ζητήµατος τῶν ἀπαλλαγῶν ἀπό τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν στό σχολεῖο µου ἀρχικά στόν κ. Γκούρα καί τήν κ. Ἄνθη, ὑπεύθυνη ἐπί µαθητικῶν θεµάτων, καί σέ σᾶς προσω­πικά σέ µία πολύ σύντοµη συνάντηση πού εἶχα µαζί σας. Ἐπειδή ὅµως ἦταν ἤδη προχωρηµένη ἡ σχολική χρονιά καί δέν ἤθελα νά προκαλέσω ἀναστάτωση στό σχολεῖο µου, δέν ἔκανα ἐπί πλέον ἐνέργειες, ἔχοντας τήν ἐλπίδα ὅτι τήν ἑπόµενη σχολική χρονιά θά ὑπῆρχε ἡ ἐπιστροφή στήν νοµιµότητα στό θέµα αὐτό.

Ἀλλά, ὅπως διαπιστώνω τώρα, δέν ἔχει ἐπέλθει στό σχολεῖο µου καµία ἀλλαγή στήν ἀντιµετώπιση τοῦ θέµατος τῆς ἀπαλλαγῆς ἀπό τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν. Τό µαρτυροῦν τόσο τό ἔντυπο ἐπιλογῶν πού δόθηκε στίς 15 Μαΐου, στό τέλος τῆς σχολικῆς χρονιᾶς 2012-2013, στούς µαθητές τῆς Α´ Λυκείου (συνηµµένο ἔντυπο 2), ὅπου παρουσιάζεται πάλι ἡ περσινή ἐπιλογή γιά τό µά­θηµα τῶν Θρησκευτικῶν (ἐπιλογή γ) πού ἐξέθεσα παραπάνω, ὅπως καί τό ἔντυπο τῆς Αἴτησης Ἀπαλλαγῆς (συνηµµένο ἔντυπο 3), τό ὁποῖο δόθηκε στήν ἀρχή τῆς σχολικῆς χρο­νιᾶς (πρίν ἐκδοθεῖ ἡ νέα ἐγκύκλιος στίς 19-9-2013) καί στό ὁποῖο, ὅπως καί τήν προηγούµενη σχολική χρονιά, δέν ἀναφερόταν κἄν σέ λόγους συνείδησης.

Ὁ Διευθυντής τοῦ Λυκείου, λοιπόν, ὄχι µόνο δέν ἐνηµέρωσε τά παιδιά σχετικά µέ τόν ὑποχρεωτικό χαρακτῆρα τοῦ µα­θή­µατος γιά τούς Ὀρθόδοξους µαθητές, οὔτε πολύ περισσότερο ἤλεγ­ξε τίς αἰτήσεις ἀπαλλαγῆς, ἐάν ὄντως συντρέχουν λόγοι γιά τήν ἀπαλλαγή τοῦ µαθητῆ, δηλ. ἄν εἶναι ἄθεος, ἀλλόδοξος ἤ ἑτερόθρησκος, ὅπως εἶναι ὑποχρεωµένος νά κάνει (βλ. συνηµµένο ἔντυπο 4: Ἀπόφαση Διοικητικοῦ Ἐφετείου Χανίων 115/2012, σ. 24-26). Ἡ µόνη του ἐπιδίωξη ἦταν νά ὠθεῖ κυριολεκτικά τούς Ὀρθόδοξους µαθητές, διευκολύνοντάς τους µέ κάθε δυνατό τρόπο, στήν ἀπαλλαγή. Αὐτό µαρτυρεῖ καί ἡ «προ­­σωρινή ἀπαλλαγή» πού παρεῖχε καί πέρσι καί φέτος µέ τήν ἁπλῆ προφορική δήλωση τῶν µαθητῶν, ὅτι πρόκειται νά ζητήσουν ἀπαλ­λαγή ἀπό τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν.

Δηλαδή, στήν ἀρχή τῶν µαθηµάτων, τόν Σεπτέµβριο, πρίν γίνουν οἱ δηλώσεις ἀπαλλαγῆς, ἀνά­λογα µέ τήν προφορική δήλωση τῶν µαθητῶν, τούς ἔστελνε στό µά­θηµα τῶν Θρησκευτικῶν ἤ τούς ἀπασχολοῦσε µέ διαφορετικό τρόπο ἤ ἀκόµη τούς ἔδιωχνε ἀπό τό σχολεῖο, ὅπως ἔγινε φέτος στήν Γ´ Λυκείου, µέ τά ἑξῆς λόγια: Ὅποιος δέν πρόκειται νά κάνει Θρησκευτικά µπορεῖ νά πάει σπίτι. Αὐτό µοῦ µετέφεραν τά παιδιά, τά ὁποῖα «ἐπέλεξαν» νά δηλώσουν ὅτι παρακολουθοῦν τό µάθηµα, κατά τήν πρώτη ὥρα τοῦ µαθήµατος. Μάλιστα, τούς εἶχε σχηµατιστεῖ ἡ ἐντύπωση ἀπό τά λεγόµενα τοῦ Διευθυντῆ, ὅτι ὅσοι δέν θά κάνουν Θρησκευτικά θά ἔχουν αὐτή τήν ὥρα ἐλεύθερη καί µποροῦν, ἀφοῦ πρόκειται γιά τήν 7η ὥρα, τήν τελευταία ὥρα τῆς Παρασκευῆς, νά πᾶνε σπίτι. Γι’ αὐτό καί τά παιδιά µοῦ ζήτησαν, ἄν εἶναι δυνατό, νά µεταφέρουµε τήν ὥρα αὐτή σε ἄλλη µέρα, ὥστε καί ἐκεῖνοι τήν Παρασκευή νά εἶναι ἐλεύθεροι πιό νωρίς. Τό ἀποτέλεσµα ὅλων αὐτῶν τῶν ἐνεργειῶν φέτος ἦταν σ’ αὐτή τήν πρώτη φάση τῶν ἀπαλλαγῶν (πρίν τήν νέα ἐγκύκλιο), ὅτι στήν Β´ Λυκείου περίπου τό 60% τῶν µαθητῶν εἶχε ζητήσει ἀπαλλαγή ἀπό τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν, ἐνῷ πέρσι περίπου τό 99% τῶν ἴδιων παιδιῶν παρακολούθησε τό µάθηµα. Στήν δέ Γ´ Λυκείου αὐτοί πού εἶχαν ζητήσει ἀπαλλαγή ἀποτελοῦσαν περίπου τό 97%. Καί αὐτοί οἱ µαθητές σέ ποσοστό περίπου 98-99% στήν A´ Λυκείου εἶχαν παρακολουθήσει κανονικά τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν.

Ὅταν ἐκδόθηκε ἡ νέα ἐγκύκλιος γιά τίς ἀπαλλαγές ἀπό τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν, ζήτησα ἀπό τόν Διευθυντή νά µιλήσω στούς γονεῖς ὅπως καί στά παιδιά γιά τό θέµα αὐτό. Ἡ ἰδιοκτήτρια τοῦ σχολείου δέν µοῦ ἐπέτρεψε νά µιλήσω στούς γονεῖς, ὁ Διευθυντής ὅµως µοῦ ἐπέτρεψε νά µιλήσω στά παιδιά. Ἐνηµέρωσα τόσο τά παιδιά τῆς Β´ ὅσο καί τῆς Γ´ Λυκείου γιά τόν ὑποχρεωτικό χαρακτῆρα τοῦ µαθήµατος τῶν Θρησκευτικῶν γιά τούς Ὀρθόδοξους µαθητές καί ὅτι τό δικαίωµα τῆς ἀπαλλαγῆς γιά λόγους θρησκευτικῆς συνείδησης παρέχεται µόνο σέ µή Ὀρθόδοξους µαθητές, οἱ ὁποῖοι ὅµως, προκειµένου νά ἀπολαύσουν αὐτό τό δικαίωµα, πρέπει νά ἐπικαλοῦνται αὐτούς τούς συγκεκριµένους λόγους συνείδησης, ὅτι δηλαδή εἶναι ἄθεοι, ἀλλόδοξοι, ἤ ἑτερόδοξοι ἤ τουλάχιστον ὅτι δέν εἶναι Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι (βλ. σχετικά τήν Ἀπόφαση τοῦ Διοικητικοῦ Ἐφετείου Χανίων 115/2012, σ. 12-13 καί 24-26). Ἦταν δέ πολύ χαρακτηριστική ἡ ἐρώτηση µιᾶς µαθήτριας τῆς Β’ Λυκείου: Ἐφόσον ἔχει ἔτσι τό θέµα, γιατί µᾶς ἔβαλε τό σχολεῖο τό Μάιο (βλ. συνηµµένο ἔγγραφο 2) νά ἐπιλέξουµε, ἐάν θέλουµε νά κάνουµε τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν ἤ ὄχι; Ἡ συζήτηση αὐτή τόσο στήν Β´ ὅσο καί στήν Γ´ Λυκείου ἔδειχνε καθαρά, ὅτι οἱ µαθητές δέν ἔχουν πρόβληµα µέ τό µάθηµα, ἀλλά ἐπιθυµοῦν ἁπλῶς, ἀπαλλασσόµενοι ἀπό τό µάθηµα αὐτό, νά ἐξοικονοµοῦν χρόνο γιά τήν καλύτερη προετοιµασία τους γιά τίς Πανελλαδικές Ἐξετάσεις στή Γ´ Λυκείου (κατά τή διάρκεια τῆς προηγούµενης σχολικῆς χρονιᾶς οἱ µαθητές τῆς Γ´ Λυκείου πού εἶχαν ἀπαλλαγεῖ ἀπό τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν µελετοῦσαν τήν ὥρα αὐτή θέµατα πού τούς εἶχαν δοθεῖ ἀπό τούς καθηγητές πού δίδασκαν µάθηµα κατεύθυνσης στό τµῆµα τους). Στή συνέχεια ἐξήγησα στούς µαθητές, ὅτι σύµφωνα µέ τήν νέα ἐγκύκλιο φέρω καί ἐγώ ὡς διδάσκων καθηγητής ἕνα µέρος τῆς εὐθύνης γιά τήν ἔγκριση τῶν Ὑπεύθυνων Δηλώσεων πού ἐνδεχοµένως θά ὑποβάλουν γιά τήν ἀπαλλαγή τους ἀπό τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν, ἐπειδή καλοῦµαι νά «προσυπογράφω» τίς δηλώσεις αὐτές. Τούς δήλωσα ὅτι ἡ συνείδησή µου δέν µοῦ ἐπιτρέπει νά ἐγκρίνω µέ τήν ὑπογραφή µου δηλώσεις Ὀρθόδοξων µαθητῶν πού γιά λόγους θρησκευτικῆς συνείδησης ζητοῦν ἀπαλλαγή ἀπό τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν, ἐπειδή δέν νοεῖται Ὀρθόδοξος µαθητής νά προβάλει λόγους θρησκευτικῆς συνείδησης προκειµένου νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τό µά­θηµα τοῦ πνευµατικοῦ καταρτισµοῦ του!

Μετά ἀπό αὐτή µου τή δήλωση – δέσµευση ἀπέναντι στά παιδιά ὁ Διευθυντής τοῦ Λυκείου ἐπικοινώνησε µέ τό Ὑπουργεῖο ἀπό τό ὁποῖο, σύµφωνα µέ τά λεγόµενά του καί τήν ἀνακοίνωση πού ἔκανε στή συνέχεια καί στούς µαθητές, πληροφορήθηκε, ὅτι ὁ διδάσκων ἐκπαιδευτικός δέν προσυπογράφει τίς Ὑπεύθυνες Δηλώσεις, ἀλλά ἁπλῶς τοῦ ἀνα­κοι­νώ­νονται τά ὀνόµατα τῶν ἀπαλλαγέντων µαθητῶν. Αὐτό καί ἐφήρµοσε στή συνέχεια. Παρά, ὅµως, τίς ἐνέργειες αὐτές τοῦ Διευθυντῆ, οἱ ἀριθµοί τῶν ἀπαλλαγῶν πού ἔχει ἐγκρίνει διαφοροποιοῦνται ἀρκετά ἀπό τούς προηγούµενους. Τώρα στή Β’ Λυκείου κινοῦνται στό 31% καί στή Γ´ Λυκείου στό 68%.

Κύριε Προϊστάµενε, τό θέµα αὐτό κατά τήν ἄποψή µου εἶναι ἰδιαί­τερα σοβαρό, διότι:

Α. Μέ τό χειρισµό πού κάνει ἡ Διεύθυνση τοῦ σχολείου µου στό ζήτηµα τῶν ἀπαλλαγῶν ἀπό τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν στίς τάξεις Β´ καί Γ´ Λυκείου, διδάσκει στούς µαθητές ἔµπρακτα, παρότι ταγµένη νά παρέχει παιδεία:

1. Τήν περιφρόνηση τοῦ Συντάγµατος, ἄρθρο 16 παρ. 2, σύµφωνα µέ τό ὁποῖο σκοπός τῆς παιδείας πού παρέχεται στά σχολεῖα εἶναι µεταξύ τῶν ἄλλων καί ἡ ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης. Καί ὡς ἐκ τούτου τόσο ἡ διδασκαλία ὅσο καί ἡ παρακολούθηση τοῦ µαθήµατος γιά µαθητές πού ἀνήκουν στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ὑποχρεωτική (βλ. Ἀπόφαση Διοικητικοῦ Ἐφετείου Χανίων 115/2012, σ. 13-14 καί σ.19, ὅπου ἀναπτύσσεται ἡ σχετική νοµοθεσία).

2. Τήν καταστρατήγηση τοῦ ἄρθρου 4 παρ.1 τοῦ Συντάγµατος περί ἰσότητας τῶν Ἑλλήνων, ἐπειδή µέ τό χειρισµό τῶν ἀπαλλαγῶν πού γίνεται στίς τάξεις Β´ καί Γ´ τοῦ Λυκείου µας δηµιουργεῖται µία τάξη µαθητῶν σαφῶς εὐνοηµένων ἔναντι τῶν ὑπόλοιπων Ἑλλήνων Ὀρθό­δοξων µαθητῶν (βλ. καί τήν ἀνωτέρω ἀπάντηση τῆς Ὑφυπουργοῦ κ. Χριστοφιλοπούλου στή Βουλή στόν κ. Κουβέλη).

3. Τήν ἐξαπάτηση µέ «ψευδές δηµόσιο ἔγγραφο» (βλ. Ἀπόφαση Διοικητικοῦ Ἐφετείου Χανίων 115/2012, σ. 25), στήν ὁποία ὁδηγοῦνται ἀπό τή Διεύθυνση τοῦ σχολείου ἐν προκειµένῳ µέ τήν Ὑπεύθυνη Δή­λω­ση πού ὑποβάλλουν γιά τήν ἀπαλλαγή τους ἀπό τό µάθηµα τῶν Θρη­σκευτικῶν οἱ Ὀρθόδοξοι µαθητές, ἐάν εἶναι ἐνήλικοι, ἤ ἄλλως οἱ γονεῖς τους, ἀφοῦ στήν περίπτωση αὐτή δέν ὑφίσταται δικαίωµα ἀπαλλαγῆς.

Β. Μέ τήν ἁπλῆ ἀνακοίνωση τῶν ὀνοµάτων στόν διδάσκοντα καθηγητή ὁ Διευθυντής τοῦ σχολείου µου διέστρεψε τήν Ἐγκύκλιο µέ ἀριθ. πρωτ. 133099/Γ2 τῆς 19/09/2013 τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας καί Θρησκευµάτων πού ἀναφέρει ρητῶς, ὅτι «ἡ παραπάνω Ὑπεύθυνη Δήλωση τοῦ ν. 1599/1986 … παραλαµβάνεται ἀπό τό Διευθυντή τοῦ σχολείου …καί προσυπογράφεται ἀπό τό διδάσκοντα ἐκπαιδευτικό». Ἐπίσης, ὡς πρός τήν διαδικασία πού πρέπει νά ἀκολουθεῖται γιά τήν χορήγηση τῆς ἀπαλλαγῆς παραπέµπει ἡ ἐγκύκλιος –προκειµένου γιά τήν Δευτεροβάθµια Ἐκπαίδευση– στό π.δ. 104/1979, ὅπου σηµειώνεται κατά λέξη στό ἄρθρο 22 παρ. 2: «Ἐπί τῆς … αἰτήσεως ἀποφαίνεται ὁ Διευθυν­τής τοῦ σχολείου µετά τοῦ κατά περίπτωσιν ἀρµοδίου διδάσκοντος καθηγητοῦ, συντασσοµένης σχετικῆς πράξεως εἰς τό βιβλίον πράξεων τοῦ Συλλόγου τῶν Διδασκόντων».

Καί ἀναρωτιέµαι: Πῶς ὅλα αὐτά γιά τόν Διευθυντή τοῦ σχολείου µου, µπορεῖ νά σηµαίνουν, ὅτι ἔχει χρέος ἁπλῶς νά ἐνηµερώνει τόν διδάσκοντα ἐκπαιδευτικό, µέ τό νά τοῦ ἀνακοινώνει τά ὀνόµατα τῶν ἁπαλλαγέντων ἀπό τό µάθηµά του, χωρίς νά ἔχει λάβει καµία τέτοιου εἴδους γραπτή ὁδηγία ἤ διευκρίνιση; Τελικά, ὁ Διευθυντής τοῦ σχολείου µου ὄχι µόνο δέν τηρεῖ τίς ὁδηγίες πού ἔχει λάβει µέ τήν ἐγκύκλιο, ἀλλά ἐκθέτει ἐπιπλέον καί τόν ἴδιο τόν κ. Ὑπουργό στούς µαθητές καί τούς γονεῖς τους, σάν νά µή ξέρει τί λέει, σάν νά γράφει ἄλλα ἀντ’ ἄλλων.

Ἐπίσης, κ. Προϊστάµενε, ἰδιαίτερα σοβαρό κρίνω καί τό ἑξῆς: Τό σχολεῖο µου, χωρίς νά λάβει ὑπόψη του τό ὡρολόγιο πρόγραµµα διδασκαλίας πού ἔχει ὑποχρέωση νά ἐφαρµόσει, ἔχει προβεῖ ἐντελῶς αὐθαίρετα στή µείωση τῶν ὡρῶν διδασκαλίας τοῦ µαθήµατος τῶν Θρησκευτικῶν. Ἀπό δίωρο πού προβλέπεται τόσο στήν Α´ ὅσο καί στήν Β´ Λυκείου τό ἔχει κάνει µονόωρο, ἐκδηλώνοντας, προφανῶς καί µέ τήν ἐνέργεια αὐτή τήν περιφρονητική του διάθεση πρός τό µάθηµα αὐτό. Καί ὁ Διευθυντής, παρά τή διαµαρτυρία µου, ἀρνεῖται νά τό κάνει πάλι δίωρο.

Γι’ αὐτό σᾶς παρακαλῶ νά ἐνεργήσετε τά δέοντα, προκειµένου νά ἀποκατασταθεῖ ἡ νοµιµότητα.

                                                                           Λέων Μπράνγκ

                                                                            Δρ. Θεολογίας

Σηµείωση: Τό θέµα τοῦ ὡραρίου στήν Α΄ καί Β΄ Λυκείου, χάρις στήν σχεδόν ἄµεση ἐπέµβαση τῆς Δ/νσης Δευτεροβάθµιας Ἐκπαίδευσης Β΄ Ἀθήνας, ἔχει ἤδη διευθετηθεῖ ἀπό τήν Δευτέρα 21.10.2013.

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ «ΟΥΚ ΗΛΘΕ ΒΑΛΕΙΝ ΕΙΡΗΝΗΝ

ΑΛΛΑ ΜΑΧΑΙΡΑΝ»!

Περιμένοντας τά Χριστούγεννα –ὅσοι τοὐλάχιστον βρισκόμαστε στή μέση ἡλικία καί ἄνω– νοιώθουμε ἀκόμη πιό ἔντονα σάν πρόσφυγες στήν ἴδια μας τήν Πατρίδα, ἀφοῦ ἡ Δημόσια ζωή δέν παρουσιάζει πιά σχεδόν κανένα ἐνδεικτικό τῆς πνευματικότητος μέ τήν ὁποία ἀνατραφήκαμε ἀπό βρέφη γιά νά γίνουμε Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι.

Οἱ Δημόσιες Ὑπηρεσίες ψυχρές σέ ὁτιδήποτε θά θύμιζε ἐκκλη­σι­αστική πνευματικότητα. Προϊστάμενοι καί ὑπάλληλοι Ὑπη­ρε­σιῶν καί καταστημάτων συμπεριφέρονται σάν «ἄθεοι ἐν τῷ κόσμῳ» καί ἀντιμετωπίζουν ἀκόμη καί τούς κληρικούς μέ τή φράση: «Ὁρῖστε κύριε, τί θέλετε κύριε;», ὁσάκις ἔρχονται σέ συναλλαγή μαζί τους. Τά σχολεῖα δέν εἶναι πιά φωλιές πού θά θερμάνουν τούς νεοσσούς ἀλλά καί τούς μεγαλύτερους μαθητές μέ τό ἦθος, τήν προβολή πνευματικῶν προτύπων, μέ τό προσωπικό ἐνδιαφέρον τῶν διδασκόντων, μέ τήν αὐταπάρνησή τους καί τήν πνευματική ἀγάπη τους.

Ἀκόμη καί οἱ Ναοί πολλῶν ἐνοριῶν, δυστυχῶς καί τῆς Ὑπαί­θρου, ἔχουν χάσει τήν πνευματική ζεστασιά τους καί ἡ Ἱερατική Πα­τρική στοργή καί ἀγάπη ἔχουν ἀντικατασταθεῖ ἀπό τήν ψυχρή συναλλαγή καί τή συμμόρφωση σέ διαδικασίες.

Μέσα σ’ αὐτές τίς συνθῆκες οἱ ἄνθρωποι, πού μεγάλωσαν μέ Ἀρχές, μελαγχολοῦν, καί ἐκεῖνοι πού μεγάλωσαν μέ ἐκκλησιαστική πνευ­μα­τι­κό­τη­τα, ὑποφέρουν.

Ἀφιέρωμα στήν φετινή Ἑορτή τοῦ Ἁγίου μας

ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

Φέτος, λίγους µῆνες πρίν τήν ἑορτή του (τόν Αὔγουστο), ὁ ἅγιος Νεκτάριος µᾶς ἐπεφύλαξε µιά εὐχάριστη ἔκπληξη-δωρεά του. Μᾶς φανέρωσε µέ ἀπροσδόκητο τρόπο µιά ἄγνωστη ἀλλά καί πολύ σηµαν­τική ἐπιστολή του, ἡ ὁποία, βεβαίως, εἶχε µείνει ἀδηµοσίευτη µέχρι σήµερα.

Ἡ µητέρα ἑνός πνευµατικοῦ µου παιδιοῦ εἶχε –χωρίς νά τό γνωρίζη– στήν κατοχή της ἐπί ἑξῆντα καί πλέον χρόνια, στή Λα­µία, φωτογραφία χειρογράφου ἐπιστολῆς τοῦ ἁγίου Νεκταρίου πρός τόν τότε Μητροπολίτη Ἀθηνῶν κυρό Γερµανόν Καλλιγᾶν. Ἡ ἐπι­στολή ἦταν ἀναµεµειγµένη µέ ἔγγραφα καί συµβόλαιά της καί πρό δεκαετίας τά ἔγγραφα αὐτά τά παρέλαβε ἡ κόρη της στήν Ἀθήνα πρός φύλαξη.

Τόν περασµένο Αὔγουστο ἡ κόρη της ἔκανε διαλογή τῶν ἐγγρά-φων καί πρός µεγάλη της ἔκπληξη εἶδε µέσα σ’ αὐτά καί τήν ἐν λόγῳ ἐπιστολή τοῦ ἁγίου! Ἔσπευσε νά µοῦ δώση τήν ἐπιστολή αὐτή καί, µέ τήν σειρά µου ἐξεπλάγην καί εὐχαρίστησα τόν ἅγιο γιά τήν ἀπρόσµενη ἐπίσκεψή του µέ ἕνα δικό του ἀδηµοσίευτο κείµενο.

Ἀπό τήν ἐν συνεχείᾳ σύντοµη ἔρευνά µου βεβαιώθηκα ὅτι πράγ­µατι ἡ ἐπιστολή, πού δηµοσιεύουµε στό τεῦχος µας αὐτό, οὔ­τε ἔχει ἄλλοτε δηµοσιευθεῖ, οὔτε ἔχει γίνει γνωστό τό περιεχόµενό της σάν προϊόν προφορικῆς πληροφορίας.

Ὁ ἐρευνητής φιλόλογος, κ. Σοφοκλῆς Δηµητρακόπουλος ἀνα­φέ­ρει στήν πολύ τεκµηριωµένη καί ἐµπλουτισµένη βιογραφία τοῦ ἁγίου, πού ἔχει συγγράψει*, ὅτι ἀπό τό σύγγραµα τοῦ µακαριστοῦ Μητροπολίτου Τίτου Ματθαιάκη γιά τόν ἅγιο Νεκτάριο ἄντλησε τήν πληροφορία ὅτι ὑπάρχει ἐπιστολή τοῦ ἁγίου πρός τόν Μητροπολίτη Γερµανό. Ἀλλά ὁ Ματθαιάκης δέν διευκρινίζει γιά ποιά ἐπιστολή πρόκειται, προφανῶς, γιατί ἀγνοοῦσε τό περιεχόµενό της.