ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Ή ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ;

Μὲ ἀφορμὴ τὰ γεγονότα ποὺ καθημερινὰ λαμβάνουν χώρα καὶ τὶς ἐξελίξεις ποὺ μὲ καταιγιστικὴ ταχύτητα κατακλύζουν τὴν καθημερινότητά μας οἱ σκέψεις μου εἶναι πολλές. Ὁλόκληρο σχεδὸν τὸν Δεκέμβριο τὸ πρῶτο θέμα σὲ ὅλα τὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης εἶναι ὁ Νίκος Ρωμανός. Ὅλοι συζητοῦσαν γι’ αὐτὸ καὶ τὸ συγκεκριμένο θέμα ἀπασχόλησε πολύ τήν κοινή γνώμη. Τὶς προάλλες ἕνα μικρὸ παιδὶ ποὺ ἔτυχε νὰ  αρακολουθήσει εἰδήσεις μοῦ ἔκανε ἀνάλυση γι’ αὐτὸ τὸ ζήτημα –μὲ τὸν τρόπο ποὺ μποροῦσε φυσικὰ καὶ μὲ ὅσα εἶχε τὴ δυνατότητα νὰ καταλάβει καὶ τὸ ἴδιο– ἐπειδή, ὅπως μοῦ ἀνέφερε, αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ τὸ συζητοῦν συνεχῶς στὴν τηλεόραση. Μοῦ ἔλεγε τί ἄκουσε στὶς εἰδήσεις καὶ τὴ δική του γνώμη, μιὰ ἁπλοϊκὴ ἀνάλυση. Τὸ θέμα τοῦ Ρωμανοῦ, ὄχι ἁπλῶς δὲν πέρασε ἀπαρατήρητο ἀπὸ τὴν καθημερινότητα τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ πῆρε καὶ τεράστιες διαστάσεις γενικότερα καὶ φυσικὰ δίχασε κυρίως τοὺς νέους ἀνθρώπους, ποὺ ὅποτε τοὺς δίνεται ἡ εὐκαιρία νὰ ἀγωνιστοῦν καὶ νὰ δείξουν τὴν ὀργή τους, φροντίζουν νά τήν ἐκμεταλλευτοῦν.

Το κοσμοεἴδωλο της φιλοσοφίας αντικατέστησε η "φαντασιώδης" επιστήμη

Ἐπιστρέφει ἡ Ἐποχή τοῦ Ἁγίου Παλαµᾶ «ἐν ἑτέρᾳ µορφῆ»

ΤΟ ΚΟΣΜΟΕΙΔΩΛΟ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ

ΑΝΤΙΚΑΤΕΣΤΗΣΕ

Η “ΦΑΝΤΑΣΙΩΔΗΣ” ΕΠΙΣΤΗΜΗ!

Ἡ νέα χρονιά ἤδη ἦλθε! Δέν ἦλθε µόνη της, ἀκολουθῶντας µιά φυσική ροή, ὅπως νοµίζουν οἱ πολλοί, ἀλλά ἦλθε –ὅπως πάντοτε– διά τοῦ Χριστοῦ, χωρίς τόν Ὁποῖον δέν εἶναι δυνατόν νά γίνη ποτέ τίποτα, οὔτε µεγάλο, οὔτε µικρό, οὔτε τό παραµικρόν! Ὁ Θεός Λόγος εἶναι Ἐκεῖνος «δι’ οὗ (ὁ Θεός Πατήρ) καί τούς αἰῶνας ἐποίησεν» καί γι’ αὐτό ὁ Θεάνθρωπος Χριστός εἶναι Αὐτός πού «δεσπόζει τῶν ἐπουρανίων καί τῶν ἐπιγείων» καί προνοεῖ καί ἐλέγχει καί διακρατεῖ καί κινεῖ µέ κάθε λεπτοµέρεια τά σύµπαντα καί ὄχι οἱ ἀνύπαρκτοι «φυσικοί νόµοι», πού τούς ἔχουν ἐφεύρει οἱ ἄθεοι ἄνθρωποι, γιά νά πολεµήσουν µέ µανία τήν Ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ, ἀντιτιθέµενοι ἀκόµη καί στήν ἐπιστήµη τους, ἀφοῦ εἶναι ἀδύνατον οἱ ἄψυχες καί χωρίς νοῦν πέτρες νά ἔχουν νόµους καί, µάλιστα, νά τούς …τηροῦν!

Αὐτός ὁ Δηµιουργός Θεάνθρωπος Χριστός µας, µέ «τόν νέον Ἑνιαυτόν τῆς χρηστότητός Του», µέ τή νέα χρονιά Του, προσφέρει καί πάλι εὐκαιρίες σέ ὅλους µας γιά νά διορθώσουµε τά λάθη µας καί, κυρίως, νά διορθώσουµε τήν πνευµατική ὅρασή µας γιά νά βλέπουµε τηλαυγῶς καί ὄχι µυωπικῶς τήν ζωή τοῦ κόσµου, τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας καί τήν δική µας ζωή.

ΟΤΙ ΠΑΙΔΙΟΝ ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΗΜΙΝ

Η Χριστολογία αποκλείει την θεωρία της Εξελίξεως

«ΟΤΙ ΠΑΙΔΙΟΝ ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΗΜΙΝ, ΥΙΟΣ,

ΚΑΙ ΕΔΟΘΗ ΗΜΙΝ» Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΜΑΣ!

Τά Χριστούγεννα δέν ἑορτάζουμε τήν γέννηση ἑνός ἀνθρώπου, ἀλλά τήν Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου. Δέν ἑορτάζουμε τήν γέννηση ἑνός ἀνθρώπου πού συνελήφθη στήν κοιλία τῆς μητέρας του ἀπό τήν ἕνωση ἑνός πατρικοῦ σπερματοζωαρίου καί ἑνός μητρικοῦ ὠα­ρί­ου, καί ἀναπτύχθηκε σταδιακά ἀπό ἄμορφο ἔμβρυο σέ τέλεια σχηματισμένον ἄνθρωπον. Ἑορτάζουμε τήν Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου, πού συνελήφθη στήν κοιλία τῆς Θεοτόκου «ἐκ Πνεύματος Ἁγίου», ὄχι ὡς ἄμορφο ἔμβρυο, «οὐ ταῖς κατά μικρόν προσθήκαις ἀπαρτιζομένου τοῦ σχήματος, ἀλλ’ ὑφ’ ἕν τελειωθέντος αὐτός ὁ τοῦ Θεοῦ Λόγος χρη­ματίσας τῇ σαρκί ὑπόστασις»1.

Τά Χριστούγεννα ἑορτάζουμε Αὐτόν πού ἐγεννήθη ἀχρόνως «Υἱός Μονογενής παρά Πατρός» καί «ἐδόθη ἡμῖν» ἐν χρόνῳ Παιδίον ἐσχηματισμένον ἐντός τῆς παναχράντου κοιλίας τῆς Ὑπεραγίας Θεο­τόκου. Δέν μᾶς ἐδόθη ὡς καρπός σπέρματος καί αἵματος ἀλλά μᾶς ἐδόθη ὡς καρπός Ἁγίου Πνεύματος καί τῶν παρθενικῶν αἱμάτων τῆς Παναγίας μας, τῆς Μητέρας «τοῦ Θεοῦ ἡμῶν».

Ὡς Θεός αὐτεξούσιος ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Υἱός τοῦ Πατρός, «Υἱός τῆς Παρθένου γίνεται» στήν Παρθενική Μήτρα της καί ἐνῶ λαμβάνει ἀνθρώπινη φύση «ἐν αὐτῷ κατοικεῖ πᾶν τό πλή­ρω­μα τῆς Θεότητος σωματικῶς». «Ἅμα σάρξ, ἅμα Θεοῦ Λόγου σάρξ, ἅμα σάρξ ἔμψυχος λογική τε καί νοερά, ἅμα Θεοῦ Λόγου σάρξ ἔμψυχος λογική τε καί νοερά»2.

Η ΓΚΑΙΜΠΕΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΒΑΔΙΖΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ Δ΄ ΡΑΪΧ;

 Θυμᾶμαι ὅτι κατά τήν διάρκεια τῆς δεκαετίας 1991-2000 κυριαρ­χοῦσε μιά ρητορική λογοδιάρροια περί «παγκόσμιου χωριοῦ», περί «γνώσης τῆς ἀνταγωνιστικῆς ἀγορᾶς», περί «ἐθνικοῦ ἐπαρχιωτισμοῦ» πού πρέπει «πάσῃ θυσίᾳ» νά ὑποχωρήσει καί νά δώσει χῶρο, (ἀλλά καί ἐνδοτικές συνειδήσεις) στήν ἐπερχόμενη πολυ-πολιτισμικότητα ἀλλά καί στή νέα πραγματικότητα πού ἀναδύεται. Καί μάλιστα ὅλα αὐτά κα­τά τήν περίοδο πού ταλάνιζαν τό ἐθνικό μας στερέωμα προβλήματα τε­ρά­στιας σημασίας. «Γκρίζες ζῶνες/Ἴμια», βίαιη ἐπαναχάραξη συνόρων στήν Βαλκανική, βομβαρδισμός τῆς Σερβίας, παρέμβαση τῶν Δυτικῶν στήν Βοσνία κατά τῶν Σερβοβοσνίων, σχηματισμός χωρῶν-παριῶν στήν Ἀνατολική Εὐρώπη, βίαιη παράδοση τοῦ Ὀτσαλάν κ.λ.π. Οὐσιαστικά ἀναμασοῦσαν (οἱ ψιττακίζοντες δημοσιογράφοι) αὐτά πού ἀποστήθιζαν ἄκριτα ἀπό «δεξαμενές σκέψεως» μαύρης καί φαιᾶς προπαγάνδας. Ὅμως ὅλη αὐτή ἡ διατυμπανιζόμενη «νέα πραγματικότητα» εἶχε προ­α­ναγ­γελθεῖ γιά τά καλά στά σχέδια τῶν Ναζί καί μάλιστα σέ μιά περίοδο ὅπου μεσουρανοῦσε ἡ ἰσχύς τους!

Σέ μιά, ὁμιλία του πρός τούς Τσέχους διανοουμένους καί τούς δημο­σιογράφους, τήν 11η Σεπτεμβρίου 1940, ὁ Ὑπουργός Προπαγάνδας τοῦ Γ΄ Ράϊχ JosephGoebbels(Γκαῖμπελς) σκιαγράφησε τό ὅραμά του γιά «τήν Εὐρώπη τοῦ μέλλοντος».

Χρειάζεται νά ἑστιάσουμε τήν προσοχή μας σέ κάποιες φράσεις τοῦ JosephGoebbels, ἀπό τήν ὁμιλία του αὐτή, στήν ὁποία ἀποτύπωσε πολύ συγκεκριμένα καί εὔγλωττα τό «ὅραμά» του γιά μιά Εὐρώπη χωρίς σύνορα καί ἄρση τῶν πολλῶν συνοριακῶν διαιρέσεων. Τά ἀποσπάσματα τοῦ λόγου του, θά τά παραθέσουμε μέ ἀρίθμηση γιά νά εἶναι εὐκρινέστερα:

Πρόσκληση Χριστουγεννιάτικης γιορτής 2014

prosklisi xr giorti 2014