Μὲ ἀφορμὴ τὰ γεγονότα ποὺ καθημερινὰ λαμβάνουν χώρα καὶ τὶς ἐξελίξεις ποὺ μὲ καταιγιστικὴ ταχύτητα κατακλύζουν τὴν καθημερινότητά μας οἱ σκέψεις μου εἶναι πολλές. Ὁλόκληρο σχεδὸν τὸν Δεκέμβριο τὸ πρῶτο θέμα σὲ ὅλα τὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης εἶναι ὁ Νίκος Ρωμανός. Ὅλοι συζητοῦσαν γι’ αὐτὸ καὶ τὸ συγκεκριμένο θέμα ἀπασχόλησε πολύ τήν κοινή γνώμη. Τὶς προάλλες ἕνα μικρὸ παιδὶ ποὺ ἔτυχε νὰ αρακολουθήσει εἰδήσεις μοῦ ἔκανε ἀνάλυση γι’ αὐτὸ τὸ ζήτημα –μὲ τὸν τρόπο ποὺ μποροῦσε φυσικὰ καὶ μὲ ὅσα εἶχε τὴ δυνατότητα νὰ καταλάβει καὶ τὸ ἴδιο– ἐπειδή, ὅπως μοῦ ἀνέφερε, αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ τὸ συζητοῦν συνεχῶς στὴν τηλεόραση. Μοῦ ἔλεγε τί ἄκουσε στὶς εἰδήσεις καὶ τὴ δική του γνώμη, μιὰ ἁπλοϊκὴ ἀνάλυση. Τὸ θέμα τοῦ Ρωμανοῦ, ὄχι ἁπλῶς δὲν πέρασε ἀπαρατήρητο ἀπὸ τὴν καθημερινότητα τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ πῆρε καὶ τεράστιες διαστάσεις γενικότερα καὶ φυσικὰ δίχασε κυρίως τοὺς νέους ἀνθρώπους, ποὺ ὅποτε τοὺς δίνεται ἡ εὐκαιρία νὰ ἀγωνιστοῦν καὶ νὰ δείξουν τὴν ὀργή τους, φροντίζουν νά τήν ἐκμεταλλευτοῦν.
Φυσικά, ὅσον ἀφορᾶ στὸν τρόπο ποὺ τὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης χειρίστηκαν τὸ θέμα τοῦ Ρωμανοῦ, ἡ προβολὴ καὶ ἡ ἔκταση ποὺ πῆρε τὸ ζήτημα, ἀλλὰ καὶ ὁ τρόπος ποὺ μεθοδικὰ προσπάθησαν νὰ χειραγωγήσουν τοὺς ἀνθρώπους δὲν πρέπει νὰ ἀγνοεῖται γιατί, ὅπως ἔλεγε καὶ κάποιος: «Ἂν δὲν εἶσαι προσεκτικός τὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης θὰ σὲ κάνουν νὰ εἶσαι μὲ τὸ μέρος τῶν καταπιεστῶν καὶ κατὰ τῶν καταπιεσμένων.» Τὸ θέμα, ὅμως, ποὺ τίθεται εἶναι τὸ γιατί πρέπει νὰ ἀγωνίζεται κανεὶς καὶ ποιὰ εἶναι τὰ σωστὰ κίνητρα ἀπὸ τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ παρακινεῖται ὁ ἄνθρωπος γιὰ νὰ ἐπαναστατεῖ. Ὁ Ρωμανὸς εἶναι ἕνας ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος αὐτοχαρακτηρίζεται ὡς ἀναρχικὸς καὶ τὸ μεγαλύτερο μέρος τῶν ὑποστηρικτῶν του εἶναι ἀναρχικοί. Ὅπως εἶναι γνωστὸ ἡ ἀναρχία ἀπορρίπτει τὸ κράτος καὶ ἀντίστοιχα οἱ ἀναρχικοὶ δὲν τὸ ἀποδέχονται. Ὁ ἴδιος, πέρα ἀπὸ τὸ ὅτι συμμετεῖχε σὲ διάφορες τρομοκρατικὲς ἐνέργειες, λήστεψε καὶ μιὰ Τράπεζα. Ἡ πράξη του σὲ καμία περίπτωση δὲν δικαιολογεῖται, ὅσο καὶ ἂν ὁρισμένοι προσπαθοῦν νὰ δικαιολογήσουν τὰ ἀδικαιολόγητα. Ἐπίσης, ὑποστηρίζει ὅτι ὁ λόγος ποὺ τὸ ἔκανε ἦταν γιὰ νὰ ἐναντιωθεῖ στὸ σύστημα, μιὰ συμβολικὴ πράξη μὲ σκοπὸ νὰ δείξει ὅτι ἀπορρίπτει τὸ σύστημα. Ἕνα εὔλογο ἐρώτημα εἶναι τὸ πῶς εἶναι δυνατὸν ἕνας ἄνθρωπος ποὺ δὲν δέχεται τὸ κράτος καὶ τὸ σύστημα ἀπαιτεῖ μιὰ ἐκπαιδευτικὴ ἄδεια ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ σύστημα; Ἀκόμα, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ δέχεται ὅλα αὐτὰ τὰ ὑπέρογκα ποσὰ ποὺ δίνουν οἱ γονεῖς του στοὺς πιὸ «καλοὺς» καὶ ἀκριβοπληρωμένους δικηγόρους ὅταν στὴ θεωρία τὰ ἀπορρίπτει;
Ἐπίσης οἱ αὐτοαποκαλούμενοι ἀναρχικοί, ποὺ διαλαλοῦν ὅτι εἶναι μὲ τὸ μέρος τοῦ λαοῦ καὶ ἀγωνίζονται γιὰ τὸν λαὸ καὶ τοὺς ἁπλοὺς ἀνθρώπους πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ καῖνε καὶ νὰ σπᾶνε τὰ μαγαζιὰ τοῦ ἁπλοῦ κόσμου, τῶν ἀνθρώπων τῶν ὁποίων ἡ ἐπιβίωση ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὰ μαγαζιὰ αὐτά; Σίγουρα δὲν πρέπει καὶ εἶναι λάθος νὰ συγχέουμε τοὺς πραγματικοὺς ἀναρχικοὺς μὲ τοὺς «μπαχαλάκηδες» ἀλλὰ ἀκόμα καὶ ἔτσι ἡ ἀντίφαση σὲ ἕνα εὐρύτερο πλαίσιο εἶναι ἀρκετὰ μεγάλη. Ὅταν ἀπορρίπτει κάποιος τὸ σύστημα δὲν πρέπει νὰ προσπαθεῖ νὰ «παίξει» μὲ τοὺς ὅρους τοῦ συστήματος καὶ νὰ “βολεύεται” στὶς ἀνέσεις ποὺ ἐνδεχομένως τοῦ προσφέρονται. Ἔχοντας τὸ σπίτι, τὸ ἁμάξι καὶ δουλειά του εἶναι εὔκολο νά ἐναντιώνεται ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς σὲ ὅλα καὶ νὰ καταστρέφει τὸν κόσμο γύρω του καὶ κυρίως τὴν περιουσία τοῦ ἄλλου ἀνθρώπου, τοῦ συνανθρώπου του. Μήπως τελικὰ ὅλοι εἴμαστε καλοὶ στὴ θεωρία, ἀλλὰ στὴν πράξη δὲν μᾶς συμφέρουν πολλὰ ἀπό αὐτὰ ποὺ “κηρύττουμε” καὶ ἔτσι συμβιβαζόμαστε καὶ οἱ πράξεις μας ἀντιφάσκουν μὲ αὐτὰ ποὺ ὑποτίθεται ὅτι πρεσβεύουμε;
Ἕνα ἐπιπλέον θέμα εἶναι ἡ ἡρωοποίηση τοῦ Ρωμανοῦ. Ἕνα ἐξαιρετικὰ μεγάλο μέρος τοῦ πληθυσμοῦ θεωρεῖ τό Ρωμανὸ ἥρωα καὶ χαρακτηρίζει τὴν πράξη του ὡς θυσία. Μήπως, ὅμως, ἔχουμε μπερδέψει λίγο στὸ μυαλό μας τὶς ἔννοιες; Γιατί εἶναι ἥρωας; Τί ἡρωϊκὸ ἔκανε; Καὶ γιατί ἡ πράξη του εἶναι πράξη θυσίας; Γιατί θυσιάστηκε; Τί κοινὸ ἔχει μὲ τοὺς πραγματικοὺς ἥρωες, ποὺ θυσίασαν τὶς περιουσίες τους καὶ τὶς ζωές τους γιὰ τὴν πατρίδα μας καὶ εἰσέπραξαν –ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον– ἀντὶ γιὰ εὐχαριστῶ, τὴν ἀχαριστία καὶ τὴν ἀγνωμοσύνη; Ἥρωες εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἀγάπησαν τὸν τόπο τους περισσότερο ἀπὸ τὴν ἴδια τους τὴ ζωὴ κι αὐτοὶ ἔχουν σχεδὸν διαγραφεῖ ἀπὸ τὴ μνήμη μας καὶ ἡ νεώτερη γενεά, πολὺ λίγο ἐνδιαφέρεται νά μάθει, κι ἀκόμα λιγώτερο νά μιμηθεῖ.
Ἔχουμε τόσο πολὺ διαβρωθεῖ καὶ ἡ κρίση μας ἔχει τόσο θολώσει, ὥστε δὲν εἴμαστε σὲ θέση νὰ ἀναγνωρίσουμε τοὺς πραγματικοὺς ἥρωες καὶ νὰ διαχωρίσουμε τοὺς πραγματικοὺς ἀγωνιστὲς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ θέλουν νὰ ντύσουν τὸν ἀγῶνα τους γιὰ τὸ προσωπικό τους κέρδος μὲ τὸ μανδύα τῆς ἀντίστασης καὶ τῆς ἐπανάστασης. Ἡ ὀργὴ εἶναι δεδομένη καὶ ἡ κατάσταση ποὺ ἐπικρατεῖ σήμερα στὴν κοινωνία μας τροφοδοτεῖ τὴν ὀργὴ αὐτή, ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ ἔχει ἀξία εἶναι ὁ τρόπος ποὺ θὰ τὴν ἐκφράσει ὁ καθένας. Ἂς σκεφτοῦμε καὶ ἂς ζυγίσουμε καλύτερα τὰ πράγματα γιατί οἱ ἐποχὲς εἶναι δύσκολες καὶ ἂν χρειαστεῖ νὰ κληθοῦμε γιὰ νὰ περασπιστοῦμε τὰ ἰδανικά μας πρέπει νὰ μπορέσουμε νὰ σταθοῦμε στὸ ἀνάλογο ὕψος καὶ γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ἀνταποκριθοῦμε καταλλήλως, πρέπει νὰ ἔχουμε τὰ σωστὰ πρότυπα.
Ἂς ξεφύγουμε, λοιπόν, ἀπὸ τὴν λογική τῆς ἡρωοποίησης τῶν κάθε λογῆς Ρωμανῶν ποὺ κατὰ καιροὺς ξεπροβάλλουν. Φυσικὰ δὲν πρέπει νὰ θεωρηθεῖ καὶ τυχαῖο τὸ γεγονὸς ὅτι ξεπροβάλλουν σὲ περιόδους σύγχυσης καὶ ἐκτεταμένης πολιτικῆς κρίσης γιατί ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ Τζὼρτζ Ὄργουελ «Πολλὲς φορὲς κάνεις ἐπανάσταση γιὰ νὰ ἐπιβάλλεις δικτατορία». Ἐπιπλέον μήπως τὸ γεγονὸς ὅτι προβλήθηκε τόσο ἀπὸ τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐνημέρωσης πρέπει νὰ μᾶς προβληματίσει; Μήπως ὅλο αὐτὸ ἐξυπηρετοῦσε συμφέροντα καὶ ὅλοι αὐτοὶ ποὺ νομίζουν ὅτι ἐπαναστατοῦν καὶ ἐναντιώνονται στὸ σύστημα καὶ στὸ κατεστημένο, ἁπλῶς εἶναι πιόνια τοῦ ἴδιου τοῦ συστήματος τὸ ὁποῖο ἐπιδέξια τοὺς μετακινεῖ στὴν κατεύθυνση ποὺ αὐτὸ ἐπιθυμεῖ; Γιατί, ὅπως φαίνεται, ἡ ἐνημέρωση εἶναι μονομερὴς καὶ ἄλλα προβάλλονται ἄλλα ἀποκρύπτονται ἀπὸ τὸν κόσμο. Ὅσον ἀφορᾶ τὴν ἀπεργία πείνας –ἡ ὁποία συχνὰ χρησιμοποιεῖται ὡς μοχλὸς πίεσης– τὸ 2007 μία δικαστὴς στὰ Γρεβενά, ἡ ὁποία εἶχε ἀποκαλύψει ἕναν οἶκο ἀνοχῆς ποὺ λειτουργοῦσε στὸν χῶρο τῶν δικαστηρίων καὶ ἀνήλικοι κακοποιοῦνταν ἔναντι ἀμοιβῆς. Ἡ “ἀμοιβὴ” ποὺ εἰσέπραξε ἦταν νά ἐκδιωχθεῖ ἀπὸ τὸ δικαστικὸ σῶμα ἐξ αἰτίας αὐτῆς τῆς ἀποκάλυψης. Ἔτσι ἔκανε ἀπεργία πείνας ἔξω ἀπὸ τὸ Μέγαρο Μαξίμου, μέχρι ποὺ ἡ προσωπικὴ ἀσφάλεια τοῦ Καραμανλῆ τὴν ἔδιωξε μὲ βίαιο τρόπο. Ἀργότερα, πραγματοποίησε νέα ἀπεργία πείνας ἔξω ἀπὸ τὸν Ἄρειο Πάγο ὅπου λύγισε καὶ μεταφέρθηκε στὸ νοσοκομεῖο. Τὸ μόνο ποὺ ζητοῦσε ἦταν νὰ ἀνοίξουν οἱ φάκελοί της καὶ νὰ λάμψει ἡ ἀλήθεια. Ἀξίζει νὰ σημειωθεῖ ὅτι κανεὶς δὲν συγκινήθηκε καὶ τὸ συγκεκριμένο περιστατικὸ δὲν προβλήθηκε σχεδὸν ἀπὸ κανένα ραδιοτηλεοπτικὸ μέσο.
Ἐπιβάλλεται, λοιπόν, νὰ ἀναγνωρίσουμε τοὺς πραγματικοὺς ἥρωες ποὺ ἀγωνίστηκαν μὲ τὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα τους καὶ ἡ θυσία τῶν ὁποίων ἦταν ἀληθινή, γιατὶ αὐτοὶ ἔδωσαν τά πάντα, χωρὶς κανένα ἀντάλλαγμα.
Χρύσα Μπέτα
Φοιτήτρια
« ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 149
Ἰανουάριος 2015