ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ;
Τό τεῦχος αὐτό τοῦ Περιοδικοῦ μας ἔχει καί πνευματικά ‘‘πολεμικό’’ χαρακτῆρα, ἀφοῦ μέ ἀφορμή τήν ἐπέτειο τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 εἶναι ἀναγκαῖο νά ἀφυπνισθοῦμε καί νά προβληματισθοῦμε γιά τό πῶς πρέπει νά ἀντιμετωπίσουμε τήν ραγδαιοτάτη –ἐπί τά χείρῳ– πορεία τῆς Πατρίδος μας.
Εὐκαιρία γιά τόν Ὀρθόδοξο προβληματισμό μας προσφέρουν, κυρίως, τά παρατιθέμενα κείμενα τῆς μακαριστῆς θυγατέρας τοῦ Ἰωάννου Μεταξᾶ, Λουκίας, τήν ὁποία γνωρίσαμε ἀπό κοντά καί διαπιστώσαμε τήν βαθειά καί ὁλόψυχη ἀγάπη της γιά τόν Χριστό μας καί τήν Ἐκκλησία Του, τήν βαθειά γνώση τῆς Θεολογίας, ἀλλά καί τήν ἀγωνία της γιά τήν κατάπτωση τοῦ λαοῦ καί τῆς Πατρίδος μας. Πνευματικός της ὑπῆρξε ἕνας ἀπό τούς συγχρόνους ἁγίους Γέροντες.
Τό κείμενό της γιά τούς διεθνῶς ἰθύνοντας εἶναι ‘‘φωτογραφία’’ τῆς σημερινῆς παγκοσμίου πολιτικῆς πραγματικότητος, ἡ ὁποία, ὅμως, παρ’ ὅτι οἰκτρή, δέν φαίνεται νά συγκινῆ, πολύ δέ περισσότερο δέν κινητοποιεῖ μέ ἀποτελεσματική ἀντίδραση, οὔτε τόν Κλῆρο μας, οὔτε τόν Λαό μας.