ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΛΟΑΤΚΙ

ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΛΟΑΤΚΙ

 

Τά τελευταῖα χρόνια ἀπασχολεῖ τήν κοινή γνώμη τό κίνημα διαφόρων περιθωριακῶν ὁμάδων ΛΟΑΤΚΙ, οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν νά ἀποδείξουν ὅτι τό φῦλο δέν εἶναι γενετικά καθορισμένο. Ἐπίσης, ὑπάρχουν ἐκπομπές στήν τηλεόραση καί στό ραδιόφωνο πού προβάλλουν, ἤ μᾶλλον, διαφημίζουν τό «ἐνδιάμεσο φῦλο» ὡς φυσιολογικό καί κανονικό, παρουσιάζοντας γνωστές τηλεπερσόνες gay πού μέ τή συνεχῆ ἐπανάληψη ἐκπομπῶν κ.ο.κ. προσπαθοῦν νά κοιμίσουν τήν κοινή γνώμη καί νά ἐπιβάλλουν μιά παρέκκλιση ὡς φυσιολογική κανονικότητα.

Κατά σύμπτωση οἱ ἀνήκοντες στήν περιθωριακή ὁμάδα τῶν ΛΟΑΤΚΙ εἶναι κατά πλειοψηφία ἐθνομηδενικοί καί ἄθεοι, καθώς ἐπίσης, μεγάλος ἀριθμός αὐτῶν ἔχει ροπή πρός τήν ἀλητεία καί τίς ἀντικοινωνικές πράξεις, παρουσιάζοντας, ἐπίσης,  βαριά ψυχοπαθολογία τοῦ τύπου τῶν σοβαρῶν διαταραχῶν τῆς προσωπικότητας (κυρίως μεθοριακοῦ καί ψυχοπαθολογικοῦ τύπου), οἱ ὁποῖες εἶναι δυσίατες, ἤ καί ἀνίατες,  στήν περίπτωση πού ὑπάρχει παντελής ἀπουσία κινήτρου γιά θεραπεία, κάτι πού εἶναι γεγονός.

Ἡ Ἐκκλησία στήν ἔρημο

Ἡ Ἐκκλησία στήν ἔρημο

 

Οἱ Πατέρες ἔχουν πεῖ πώς θά ἔρθει ἡ ἡμέρα πού ἡ Ἐκκλησία θά φύγει στήν ἔρημο, καί κατά τά φαινόμενα, αὐτό δείχνει μᾶλλον ἀναπόδραστο. Καί πῶς νά μήν εἶναι, ὅταν ὁ ἴδιος, ὁ τῶν πάντων Δεσπότης, τό προανήγγειλε διά τοῦ στόματος τριῶν ἐκ τῶν Εὐαγγελιστῶν; Μάλιστα ἡ φυγή αὐτή προβλέπεται ὡς συνθήκη πού θά ἐκπληρωθεῖ πρίν Ἐκεῖνος ἔλθει καί πάλι, ὅπως τό ὑποσχέθηκε στούς Ἀποστόλους, ἀλλά καί τό ἴδιο γεγονός συνιστᾶται ὡς προϋπόθεση σωτηρίας.

 Ἡ φυγή αὐτή πάντα μέ παραξένευε, ὅταν προσπαθοῦσα νά ἑρμηνεύσω τίς συνθῆκες ὑπό τίς ὁποῖες αὐτό μπορεῖ νά γίνει. Εἶναι δυνατόν νά βρίσκεται ὅλη μαζί ἡ Ἐκκλησία; Ποιά θά μποροῦσε νά εἶναι αὐτή ἡ ἔρημος; Πῶς μπορεῖ νά συγκεντρωθοῦν στόν ἴδιο τόπο ὅσοι θά ἔχουν μείνει πιστοί ἀπό ὅλον τόν Πλανήτη;

 Τό πότε καί ποιοί θά ζήσουν τίς ἡμέρες ἐκεῖνες φυσικά εἶναι ἄγνωστο, ἀλλά ἡ σκέψη πάντα γυρίζει γύρω ἀπό τέτοια γεγονότα πού τά περιβάλλει ἀρκετό μυστήριο. Εἶναι βλέπετε καί αὐτή ἡ ἐμπειρία πού ζοῦμε τά τελευταῖα δύο χρόνια, ἀλλά καί ἡ σπουδή μέ τήν ὁποία οἱ πρωταγωνιστές τοῦ δημόσιου βίου, σέ παγκόσμια κλίμακα, ἐπείγονται νά διαμορφώσουν τίς ἐξελίξεις πρός «ὁδούς σκληράς» πού μᾶς ὑποψιάζουν πολύ.

Ὁμολογία Πίστεως ἀπό τόν χῶρο τῆς δογματικῆς Ἀριστερᾶς!

Ὁμολογία Πίστεως
 ἀπό τόν χῶρο τῆς δογματικῆς Ἀριστερᾶς!

 

Τά παιδικά μου χρόνια χωρίς ἰδιαίτερα βιώματα ἀπό ἐκκλησιαστική ζωή.

Στή διάρκεια τῶν σπουδῶν μου, ἔνταξη στό χῶρο τῆς δογματικῆς ἀριστερᾶς, ἡ ὁποία –τουλάχιστον τότε– περιλάμβανε στό “πακέτο” καί τή μαχητική ἀθεΐα.

Μέ κλονισμένη τήν πίστη, γνωρίζω ἕναν ὁμοϊδεάτη συνάδελφο καί παντρεύομαι….

Γεννιέται ἡ κόρη μας μέ σπάνιο-σοβαρότατο καρδιολογικό πρόβλημα.

Μεγάλος πόνος, πού δίνει καί τή χαριστική βολή στά τελευταῖα ψίχουλα τῆς Πίστης μου.

Πῶς νά χωρέσει τό μυαλό μου ὅτι αὐτό τό πανέμορφο λεπτεπίλεπτο πλάσμα ἔχει μόνο μερικούς μῆνες ζωῆς;

Στό κόμμα μοῦ λένε: Τά βλέπεις; Ποῦ εἶναι ὁ Θεός;

 

Φυσικά τό παιδί μας δέν τό βαφτίσαμε καί ἤμασταν περήφανοι μέ τόν πατέρα του ὅτι σταθήκαμε συνεπεῖς στίς ἀρχές μας!

Τοῦ δώσαμε τό ὄνομα Μαρία, ὅταν τό δηλώσαμε στό ληξιαρχεῖο.

«Τιµή σ’ ἐκείνους ὅπου στήν ζωήν των ὥρισαν καί φυλάγουν Θερµοπύλες»

«Τιµή σ’ ἐκείνους ὅπου στήν ζωήν των
ὥρισαν καί φυλάγουν Θερµοπύλες»

 

«Τό Κράτος µεριµνᾶ γιά τή διασφάλιση συνθηκῶν ἀξιοπρεποῦς διαβίωσης ὅλων τῶν πολιτῶν µέσῳ ἑνός συστήµατος ἐλάχιστου ἐγγυηµένου εἰσοδήµατος, ὅπως ὁ νόµος ὁρίζει».

Αὐτή εἶναι ἡ ἀκριβής διατύπωση τῆς παραγράφου 1 ἐδάφιο β΄ τοῦ ἄρθρου 21 τοῦ Συντάγµατος, ὅπως ἀναθεωρήθηκε µέ τό Ψήφισµα τῆς 25ης Νοεµβρίου 2019 τῆς Θ’ Ἀναθεωρητικῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων, ἐπί τῆς σηµερινῆς Κυβερνήσεως Κυριάκου Μητσοτάκη. Ὁ πρωθυπουργός µας µάλιστα καµάρωνε στά τηλεοπτικά δίκτυα γιά τήν εἰσαγωγή τῆς διάταξης αὐτῆς στόν Καταστατικό Χάρτη τῆς χώρας µας, ἐνῷ οἱ Ἕλληνες πολῖτες ἀφεθήκαµε νά πιστέψουµε, ὅτι  ἔφτασε τό τέλος τῆς «οἰκονοµικῆς κρίσης» καί τῆς µνηµονιακῆς φτώχειας.

Καί ὅµως σήµερα, ἐν ἔτει 2022, ἡ ἐξεταζόµενη διάταξη δέν ἰσχύει γιά ὅλους. Ὑπάρχουν ἑπτάµιση χιλιάδες συµπολίτες µας πού µαζί µέ τίς οἰκογένειές τους ὁδηγήθηκαν σέ συνθῆκες ἐσχάτης ἀνέχειας, ὄχι δυνάµει τοῦ Συντάγµατος, ἀλλά δυνάµει τῆς σηµερινῆς «νόµῳ κρατούσης βίας». Μιλοῦµε, φυσικά, γιά τούς ὑγειονοµικούς ὑπαλλήλους,  πού τέθηκαν σέ ἀναστολή µόνο καί µόνο ἐπειδή, ἐπικαλούµενοι τό αὐτεξούσιό τους, ἀρνήθηκαν τόν ὑποχρεωτικό ἐµβολιασµό µέ τά πειραµατικά ἐµβόλια κατά τοῦ κορῶνα-ἰοῦ.

Ἀπό τόν Ubermensch στόν Transhumanism

Ἀπό τόν Ubermensch στόν Transhumanism

 

Ἡ Δυτική ἐπιστήμη
ἀποκαλύπτει τό πραγματικό (καί) ἀπάνθρωπο πρόσωπό της

Τranshumanism ἤ διανθρωπισμός, ὅπως μεταφράζεται στά Ἑλληνικά –μᾶλλον ἀτυχῶς, καθώς αὐτή ἡ λέξη οὔτε ὑπάρχει στό λεξιλόγιό μας, οὔτε ἔχει κάποιο νόημα– εἶναι, σύμφωνα μέ τόν ὁρισμό τῆς ἐγκυκλοπαίδειας Britannica1, «ἕνα κοινωνικό καί φιλοσοφικό κίνημα, πού προωθεῖ τήν ἔρευνα καί τήν ἀνάπτυξη ἰσχυρῶν τεχνολογιῶν, πού βελτιώνουν τόν ἄνθρωπο. Αὐτές οἱ τεχνολογίες θά ἐπεκτείνουν ἤ θά αὐξήσουν τά ἀνθρώπινα ἐρεθίσματα μέσῳ τῶν αἰσθήσεων, τή συναισθηματική ἤ τή γνωστική ἱκανότητα, καθώς καί θά βελτιώσουν ριζικά τήν ὑγεία ἐπεκτείνοντας καί τή διάρκεια τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. Τέτοιες τροποποιήσεις, πού προκύπτουν ἀπό τήν προσθήκη βιολογικῶν ἤ φυσικῶν τεχνολογιῶν θά εἶναι περίπου μόνιμες καί ἐνσωματωμένες στό ἀνθρώπινο σῶμα».

Δέν πρόκειται γιά νεωτερισμό τοῦ 21ου αἰῶνα ἤ κάποιο ρεῦμα, πού ξεκίνησε σήμερα, οὔτε ὁ ὅρος transhumanism ἐπινοήθηκε ἀπό τόν Ἄγγλο βιολόγο καί φιλόσοφο Sir Julian Sorell Huxley2 στό δοκίμιό του μέ τίτλο «New bottles for new wine», δηλαδή «νέοι ἀσκοί γιά νέο κρασί»  –πού ἔγραψε τό 1957– ὅπως γράφουν λανθασμένα τόσο ἡ Britannica, ὅσο καί ἡ (παντελῶς) ἀναξιόπιστη wikipedia. Ὁ Huxley ἀναφερόταν, κυρίως, στή βελτίωση τοῦ ἀνθρώπου μέσῳ τῆς κοινωνικῆς καί πολιτιστικῆς ἀλλαγῆς, ἀλλά τό δοκίμιο καί τό ὄνομα ἔχουν υἱοθετηθεῖ ὡς θεμελιώδη στοιχεῖα ἀπό τό διανθρωπιστικό κίνημα, πού δίνει ἔμφαση στήν ὑλική τεχνολογία. Ὁ Huxley ὑποστήριξε ὅτι, παρ’ ὅτι ἡ ἀνθρωπότητα εἶχε ἐξελιχθεῖ φυσικά, οἱ κοινωνικοί θεσμοί ἔχουν τήν δυνατότητα νά ὑποκαταστήσουν τήν ἐξέλιξη στόν ἐξευγενισμό καί στή βελτίωση τοῦ εἴδους. Στό πνεῦμα τοῦ δοκιμίου τοῦ Huxley –ἄν ὄχι στό γράμμα του– μποροῦμε νά διακρίνουμε τή δέσμευση τοῦ μεταανθρωπισμοῦ, νά ἀναλάβει τό ἔργο τῆς ἐξέλιξης, ἀλλά μέσῳ τῆς τεχνολογίας καί ὄχι τῆς κοινωνίας.