«Τιµή σ’ ἐκείνους ὅπου στήν ζωήν των
ὥρισαν καί φυλάγουν Θερµοπύλες»
«Τό Κράτος µεριµνᾶ γιά τή διασφάλιση συνθηκῶν ἀξιοπρεποῦς διαβίωσης ὅλων τῶν πολιτῶν µέσῳ ἑνός συστήµατος ἐλάχιστου ἐγγυηµένου εἰσοδήµατος, ὅπως ὁ νόµος ὁρίζει».
Αὐτή εἶναι ἡ ἀκριβής διατύπωση τῆς παραγράφου 1 ἐδάφιο β΄ τοῦ ἄρθρου 21 τοῦ Συντάγµατος, ὅπως ἀναθεωρήθηκε µέ τό Ψήφισµα τῆς 25ης Νοεµβρίου 2019 τῆς Θ’ Ἀναθεωρητικῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων, ἐπί τῆς σηµερινῆς Κυβερνήσεως Κυριάκου Μητσοτάκη. Ὁ πρωθυπουργός µας µάλιστα καµάρωνε στά τηλεοπτικά δίκτυα γιά τήν εἰσαγωγή τῆς διάταξης αὐτῆς στόν Καταστατικό Χάρτη τῆς χώρας µας, ἐνῷ οἱ Ἕλληνες πολῖτες ἀφεθήκαµε νά πιστέψουµε, ὅτι ἔφτασε τό τέλος τῆς «οἰκονοµικῆς κρίσης» καί τῆς µνηµονιακῆς φτώχειας.
Καί ὅµως σήµερα, ἐν ἔτει 2022, ἡ ἐξεταζόµενη διάταξη δέν ἰσχύει γιά ὅλους. Ὑπάρχουν ἑπτάµιση χιλιάδες συµπολίτες µας πού µαζί µέ τίς οἰκογένειές τους ὁδηγήθηκαν σέ συνθῆκες ἐσχάτης ἀνέχειας, ὄχι δυνάµει τοῦ Συντάγµατος, ἀλλά δυνάµει τῆς σηµερινῆς «νόµῳ κρατούσης βίας». Μιλοῦµε, φυσικά, γιά τούς ὑγειονοµικούς ὑπαλλήλους, πού τέθηκαν σέ ἀναστολή µόνο καί µόνο ἐπειδή, ἐπικαλούµενοι τό αὐτεξούσιό τους, ἀρνήθηκαν τόν ὑποχρεωτικό ἐµβολιασµό µέ τά πειραµατικά ἐµβόλια κατά τοῦ κορῶνα-ἰοῦ.