ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Παιδαγωγικές Νουθεσίες
Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Θεωρῶ ὑποχρέωσή μου νά δημοσιοποιήσω ἀποσπάσματα ἀπό τό ἔργο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, σέ ἁπλῆ ἀπόδοση, σχετικά μέ τήν ἐκπαίδευση τῶν νέων. Διατηρῶ τό πολυτονικό σύστημα γραφῆς.

Δέν εἶναι ἀξιοπερίεργο τό ὅτι στέλνουμε τά παιδιά μας στό σχολεῖο νά μάθουν γράμματα καί τέχνες καί ἐξαντλοῦμε ὅλες μας τίς δυνατότητες γιά τήν ἐπιτυχία αὐτοῦ τοῦ σκοποῦ καί δέν ἐνδιαφερόμαστε νά τά ἀναθρέψουμε συγχρόνως καί σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ;

Ἔ, λοιπόν, νά ξέρετε ὅτι, ὅταν ἀνατρέφουμε τά παιδιά μας, ἔτσι ὥστε νά γίνουν, ἀναιδῆ, ἀκόλαστα, ἀπειθάρχητα, βάναυσα, τότε, ἐμεῖς πρῶτοι θά γευθοῦμε τούς καρπούς τῆς κακίας τους.

1η Σεπτεμβρίου. Ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου

Μνήμη τοῦ Ὁσίου Συμεών τοῦ Στυλίτου

Ἡ πρώτη Σεπτεμβρίου εἶναι, ὡς γνωστόν, ἡ ἀρχή τοῦ  Ἐκκλησιαστικοῦ Ἔτους, ἡ ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου. Ἡ λέξη indictio εἶναι λατινική· ἐξελληνισμένη, εἶναι ἡ ἰνδικτιών – τῆς ἰνδικτιῶνος. Indictio, κατά τήν ρωμαϊκή ἐποχή, πρό καί μετά Χριστόν, ἦταν τό «διάγγελμα», ὅπως μεταφράζεται στά Ἑλληνικά ἡ λέξη, δηλαδή ὁ «ὁρισμός», ἤ ἡ διαταγή, σχετικά μέ τούς φόρους, πού οἱ ἑκάστοτε Ρωμαῖοι Βασιλεῖς διέταζαν καί ἐπέβαλαν στούς ὑπηκόους κάθε ἐπαρχίας τοῦ ἀχανοῦς βασιλείου των.

Καί ἡ  Ἐκκλησία μας λοιπόν, τήν ἴδια αὐτή ἡμέρα, πνευματικοποιῶντας καί ἐκχριστιανίζοντας τό νόημα αὐτῆς τῆς λέξεως, indictio, μέ τήν ἀρχή τοῦ νέου ἔτους της, μᾶς ὑπενθυμίζει τόν πνευματικό «φόρο» στόν Θεό. Εἶναι κάτι σάν αὐτό πού ψάλλουμε στό Δοξαστικό τῶν Αἴνων τῆς Δεσποτικῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων: «Διό προσφέρομεν καί ἡμεῖς, ὑπέρ τήν χρηματικήν φορολογίαν, ὀρθοδόξου πλουτισμόν θεολογίας». Πρόκειται δηλαδή, γιά τήν ἐκ μέρους μας πρός τόν Θεόν «φορολογική» προσφορά ὑμνωδίας, προσευχῆς καί ἱκεσίας, οὕτως ὥστε, ἐξιλεούμενος ὁ Θεός, νά μᾶς εὐλογήσει καί νά μᾶς χαρίσει πλούσια τά ἐλέη Του καί τά ἀγαθά Του, τόσο τά σωματικά – μέ τήν εὐφορία τῶν καρπῶν τῆς γῆς - ὅσο καί τά πνευματικά, κατά τόν νέον αὐτόν «ἑνιαυτόν τῆς χρηστότητός» Του.

Συγχρόνως, τήν ἴδια αὐτή ἡμέρα, ἑορτάζονται οἱ μνῆμες πολλῶν Ἁγίων, ἐκ τῶν ὁποίων πρῶτος στό Μηνολόγιο μνημονεύεται ὁ Ὅσιος Συμεών ὁ Στυλίτης.

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ

« Ἅγιον Ὄρος, Μάρτιος 2021

Σεβαστέ μας πάτερ Βασίλειε,

ζητῶ τήν εὐχή σας καί τήν προσευχή σας.

Παίρνω τό θάρρος, μέ τήν παροῦσα μου ἐπιστολή, νά σᾶς ὑποβάλλω κάποια ἐρωτήματα λειτουργικο-λατρευτικῆς φύσεως, δεδομένου ὅτι στίς «Ἀπαντήσεις εἰς λειτουργικάς ἀπορίας» τοῦ ἀειμνήστου Ἰωάννου Φουντούλη, δέν βρῆκα σχετικές ἀπαντήσεις. Ἐπειδή οἱ ἀπορίες μου αὐτές εἶναι (καί ἦταν) πολλές, ἀπευθύνθηκα καί σέ κάποιον καθηγητή Θεολογίας, καθώς καί εἰς πολύ κατηρτισμένον Ἁγιορείτην Ἱερομόναχον.  Ἐν μέρει μοῦ ἀπήντησαν καί οἱ δύο. Περαιτέρω ὅμως ἐδήλωσαν ἀδυναμίαν, διά πολλούς καί διαφόρους λόγους. Γι’ αὐτό, κάνοντας κατάχρηση τῆς δεδομένης ἀγάπης σας, τολμῶ νά ἀπευθυνθῶ στό πρόσωπό σας, μήπως καί μοῦ ἀπαντήσετε σχετικῶς - ἐάν ὁ πολύτιμος χρόνος σας σᾶς τό ἐπιτρέπει - ἤ μήπως μοῦ ὑποδείξετε κάποια πρόσωπα ἤ γραπτά κείμενα, ὅπου θά μποροῦσα νά ἀποτανθῶ.

Σᾶς εὐχαριστῶ ἐκ τῶν προτέρων καί ζητῶ συγγνώμην, διότι “τολμήσας” ἀπηυθύνθην πρός ἐσᾶς».

π. Βασίλειος: Κατ’ ἀρχάς θέλω νά ἐκφράσω τόν δισταγμό μου ἀπαντῶντας στά ἐρωτήματα τοῦ π. Νεκταρίου, δεδομένου ὅτι τά ἔχει θέσει προηγουμένως σέ ἐγκρατεῖς περί τά τοιαῦτα, σέ Θεολόγο Πανεπιστημιακό Καθηγητή καί σέ λόγιον Ἁγιορείτην Ἱερομόναχον, ὁπότε δέν γνωρίζω ἄν οἱ ἀπαντήσεις μου προσθέσουν κάτι ἐπί πλέον τῶν ὅσων ἤδη ἔλαβε, ὅμως, ἀπαντῶ,  κατά χρέος καί ἀπό ἀγάπη, μέ ἐκζήτηση συγγνώμης γιά τήν ἐτήσια καθυστέρησή μου, λόγῳ ἄλλων ἀνειλημμένων ὑποχρεώσεών μου.