ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

ΤΟ mRNA ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΟΥ
 ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΓΕΝΕΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ!

Μετά ἀπό 2 χρόνια τῆς λεγομένης πανδημίας καί τῶν “θαυματουργικῶν” ἐμβολίων τά ὁποῖα μπῆκαν ἀπότομα στή ζωή μας δίνοντάς μας  τήν ὑπόσχεση ὅτι θά ἐξαφανίσουν τόν SARS-CoV-2 ἀπό προσώπου γῆς, ἀποκαλύπτεται καθημερινά τό ἀντίθετο, ἐφ’ ὅσον ἡ ὑπόσχεση αὐτή τελικά δέν βγῆκε ἀληθινή, ἀφοῦ οὔτε ἡ πορεία μετάδοσης τοῦ ἰοῦ ἀνεκόπη καί αὐτή τή στιγμή οἱ ΜΕΘ εἶναι γεμάτες μέ τριπλά ἐμβολιασμένους ἀσθενεῖς!

Πέρα ἀπό τήν ὑπόσχεση τῆς ἀποτελεσματικότητας, ὅμως, τόσο οἱ “εἰδικοί” ὅσο καί οἱ κρατοῦντες ἔδιναν καί δίνουν ὑποσχέσεις ἀσφαλείας, εἰδικά ὅσον ἀφορᾶ στά ἐμβόλια νέας τεχνολογίας (mRNA), μέ βασικό ἄξονα τό ὅτι τό ὑλικό τῶν ἐμβολίων εἶναι ἀδύνατον νά ἐνσωματωθεῖ στό ἀνθρώπινο γενετικό ὑλικό καί νά προκαλέσει τό φαινόμενο, πού εἶναι γνωστό ὡς γονοτοξικότητα καί τό ὁποῖο εἶναι ἄκρως ἐπικίνδυνο, γιατί ἀφ’ ἑνός κληροδοτεῖται στίς ἑπόμενες γενιές καί, ἀφ’ ἑτέρου, εἶναι ἄρρηκτα καί ἄμεσα συνδεδεμένο μέ τήν καρκινογένεση.

Ἄς δοῦμε ὅμως. Μπορεῖ τό mRNA τῶν ἐμβολίων νά ἐνσωματωθεῖ στό γενετικό μας ὑλικό;

Ὡς γνωστόν, κατά τή διαδικασία πού λέγεται μεταγραφή, ἕνα τμῆμα τοῦ DNA μεταγράφεται σέ ἕνα μόριο mRNA μέσα στόν πυρῆνα. Ἀκολούθως, αὐτό τό μόριο βγαίνει ἀπό τόν πυρῆνα καί μεταφέρεται στό κυτταρόπλασμα καί, συγκεκριμένα, σέ κάποια ὀργανίδια τοῦ κυτταροπλάσματος, πού ὀνομάζονται ριβοσώματα. Ἐκεῖ, τό mRNA μεταφράζεται σέ πρωτεΐνη καί μετά, τό μόριο αὐτό καταστρέφεται. Ἡ διαδικασία αὐτή εἶναι μονόδρομη, πού σημαίνει ὅτι τό mRNA κατά τή διάρκεια τῆς κυτταρικῆς ζωῆς δέν μετατρέπεται σέ DNA.

Δεδομένης αὐτῆς τῆς ἀρχῆς, ἀναπτύχθηκαν τά ἐμβόλια mRNA, μιᾶς καί ἄν ὑπῆρχε ὁ κίνδυνος αὐτά νά μετατραποῦν σέ DNA, τότε θά ὑπῆρχε καί ὁ κίνδυνος αὐτό τό DNA νά ἐνσωματωθεῖ στό γενετικό μας ὑλικό. Αὐτό εἶναι ἕνα ρίσκο, πού θά καθιστοῦσε τήν ἀνάπτυξη τῶν ἐμβολίων αὐτῶν καθώς καί τήν χρήση τους στόν γενικό πληθυσμό ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΗ, καί μέχρι πρίν λίγο καιρό εἴμαστε βέβαιοι ὅτι αὐτό δέν συνέβαινε.

Ὡστόσο, τά πράγματα σχεδόν ποτέ δέν εἶναι ὅπως φαίνονται ἐκ πρώτης ὄψεως καί γι’ αὐτό ἄλλωστε καί ὁ Χριστός μᾶς συμβουλεύει: «Μή κρίνετε κατ’ ὄψιν». Τήν 25η Φεβρουαρίου τοῦ 2022 δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Current Issues in Molecular Biology», μία ἐργασία ἀπό συγγραφεῖς τοῦ πανεπιστημίου τοῦ Lund στή Σουηδία, ἡ ὁποία παρουσιάζει μιά περίπτωση ἀνθρώπινης κυτταρικῆς σειρᾶς, στήν ὁποία τό mRNA τοῦ ἐμβολίου τῆς Pfizer ἀντιστρόφως μεταγράφεται σέ DNA⁽¹⁾.

Συγκεκριμένα, οἱ ἐρευνητές τῆς μελέτης χρησιμοποίησαν τήν κυτταρική σειρά, προερχόμενη ἀπό ἀνθρώπινα ἡπατοκύτταρα Huh7, τήν ὁποία καλλιέργησαν στό ἐργαστήριο καί ἀκολούθως ὑπέβαλαν σέ “θεραπεία” μέ τό ἐμβόλιο BNT162b2, δηλαδή τό ἐν λόγῳ mRNA ἐμβόλιο τῆς Pfizer. Πρός  ἔκπληξή τους ἀνακάλυψαν ὅτι τό mRNA τοῦ ἐμβολίου μετετράπη σέ DNA! Αὐτό δέν ἦταν ἀναμενόμενο, γιατί προκειμένου νά γίνει ἡ ἀντίστροφη μεταγραφή ἑνός μορίου  mRNA σέ DNA, ἀπαιτεῖται ἕνα ἔνζυμο πού ὀνομάζεται ἀντίστροφη μεταγραφάση, ἡ ὁποία δέν ὑπάρχει σάν ἐνεργό γονίδιο στά ἀνθρώπινα κύτταρα, παρά μόνο σέ συγκεκριμένους ρετροϊούς ὅπως ὁ HIV. Ὅπως, ὅμως, τελικά προκύπτει ἀπό τή μελέτη, τή ζημιά τήν κάνει μιά ἄλλη πρωτεΐνη, ἡ LINE-1, ἡ ὁποία εἶναι μιά ἐνδογενής ἀντίστροφη μεταγραφάση. Ὅταν τά κύτταρα τῆς Huh7 ἐκτέθηκαν στό ἐμβόλιο, παρατηρήθηκε ἐνεργοποίηση καί μεγάλη αὔξηση τῶν ἐπιπέδων της LINE-1 καί μετατόπισή της, ἀπό τό κυτταρόπλασμα στόν πυρῆνα καί μετά ἀπό μόλις 6 ὧρες ἀνιχνεύθηκε τό γονίδιο τῆς ἀκίδας τοῦ ἐμβολίου τό ὁποῖο εἶχε μεταγραφεῖ σέ DNA!

Ἀμέσως μετά τή δημοσίευση αὐτῆς τῆς μελέτης, οἱ ἱστοσελίδες πού κάνουν ὑποτιθέμενο ἔλεγχο στοιχείων (fact checking), ἀλλά στήν πραγματικότητα κάνουν προπαγάνδα ὑπέρ τῶν ἐμβολίων, ἔσπευσαν νά “ἑρμηνεύσουν” τήν παραπάνω μελέτη καί νά ἀπαντήσουν σέ ὅλους τούς    “ψεκασμένους”, πού ὑποστηρίζουν ὅτι αὐτή εἶναι ἡ ἀπόδειξη ὅτι τό mRNA τῶν ἐμβολίων ἐνσωματώνεται στό ἀνθρώπινο γενετικό ὑλικό. Τά ἐπιχειρήματά τους, στά ὁποῖα καί θά ἀπαντήσουμε σέ αὐτό τό ἄρθρο εἶναι τά παρακάτω:

Ἐπιχείρημα-1: Ἡ μελέτη δέν παρουσιάζει ἀποδείξεις ὅτι τό mRNA ἐνσωματώνεται στό γενετικό ὑλικό τῆς ἡπατικῆς κυτταρικῆς σειρᾶς, ἡ ὁποία μάλιστα εἶναι καί καρκινική, καί ὡς ἐκ τούτου ἀπέχει ἀπό τά ὑγιῆ ἡπατοκύτταρα, τά ὁποῖα ἀπαντῶνται στόν ἀνθρώπινο ὀργανισμό.

Ἀπάντηση: Ὅσον ἀφορᾶ στό ἐπιχείρημα-1, πράγματι ἡ μελέτη ἔδειξε μόνο τήν ἀντίστροφη μεταγραφή τοῦ mRNA τοῦ ἐμβολίου σέ DNA καί ὄχι τήν μετατόπισή του στόν πυρῆνα, οὔτε τήν ἐνσωμάτωσή του στό γενετικό ὑλικό τῆς Huh7. Ὡστόσο, οἱ ἐρευνητές ἔδειξαν ὅτι αὐτό τό φαινόμενο συμβαίνει μέσῳ τοῦ μοριακοῦ μηχανισμοῦ τῆς πρωτεΐνης LINE-1, ἡ ὁποία, σύμφωνα μέ τή μελέτη, παρουσιάζει αὐξημένα ἐπίπεδα ἔκφρασης καί μετατόπισης στόν κυτταρικό πυρῆνα ὅταν τό mRNA τοῦ ἐμβολίου εἰσέρχεται στά κύτταρα. Ἐπιπλέον, θά πρέπει νά σημειώσουμε ὅτι, ὅπως ἔχουμε δεῖ ἀπό ἄλλους ρετροϊούς (πχ. HIV), τό πρῶτο βῆμα στή διαδικασία τῆς ἐνσωμάτωσης ἰϊκοῦ RNA στό ἀνθρώπινο γονιδίωμα εἶναι ἡ ἀντίστροφη μεταγραφή του σέ DNA. Γι’ αὐτό καί οἱ θερμοί ὑποστηρικτές τῆς ἀσφάλειας τῶν mRNA ἐμβολίων χρησιμοποιοῦσαν σάν πρῶτο ἐπιχείρημα τό ὅτι αὐτή ἡ διαδικασία εἶναι ἀδύνατη.

 Ἐπιπλέον, θά πρέπει νά ἐνημερώσουμε τούς ἀναγνῶστες ὅτι μόλις ἕνα μόριο RNA ἀντίστροφα μεταγράφεται σέ DNA δέν χρειάζεται νά εἰσέλθει στόν πυρῆνα γιά νά ἐνσωματωθεῖ στό γενετικό ὑλικό! Πολύ ρετροϊοί, ἀφοῦ μεταγράψουν τά RNA τους σέ DNA, τό διατηροῦν στό κυτταρόπλασμα καί περιμένουν ἕως ὅτου νά διαλυθεῖ ἡ πυρηνική μεμβράνη κατά τήν μιτωτική κυτταρική διαίρεση. Ὅταν συμβεῖ αὐτό, τό γενετικό ὑλικό τοῦ κυττάρου βρίσκεται ἐκτεθειμένο στό κυτταρόπλασμα καί τότε καί μόνο τότε ὁ ἰός ἐνσωματώνει τό γενετικό του ὑλικό στό γονιδίωμα⁽²⁾.

Ὡς ἐκ τούτου βλέπουμε ὅτι τό πρῶτο αὐτό ἀνάχωμα μόλις ἔπεσε καί αὐτό αὐτομάτως σημαίνει ὅτι πάρ’ ὅτι ἡ μελέτη δέν ἔδειξε ἐνσωμάτωση στό γενετικό ὑλικό, αὔξησε ἐκθετικά τό ρίσκο κάτι τέτοιο νά εἶναι πιθανό. Τέλος ὅσον ἀφορᾶ στήν ἐπιλογή τῆς κυτταροσειρᾶς, θά χρησιμοποιήσουμε κατ’ εὐθεῖαν μετάφραση ἑνός τμήματος τῆς μελέτης, πού κατά τή γνώμη τοῦ γράφοντος ἀπαντᾶ πλήρως:

«Στήν τρέχουσα μελέτη, χρησιμοποιήσαμε μιά ἀνθρώπινη κυτταρική σειρά ἥπατος γιά ἔρευνα in vitro, διότι ἀξίζει νά διερευνηθεῖ ἐάν τά ἡπατικά κύτταρα παρουσιάζουν ἐπίσης τήν πρωτεΐνη ἀκίδας SARS-CoV-2 πού προέρχεται ἀπό τό ἐμβόλιο, ἡ ὁποία θά μποροῦσε δυνητικά νά τά καταστήσει στόχους γιά τά κυτταροτοξικά Τ-λεμφοκύτταρα, πού ἀντιδροῦν μέ πρωτεΐνες ἀκίδας, δεδομένου τοῦ ὅτι ἔχουν ὑπάρξει ἀναφορές περιστατικῶν σέ ἄτομα πού ἀνέπτυξαν αὐτοάνοση ἡπατίτιδα^[3] μετά τόν ἐμβολιασμό BNT162b2. Τέλος τό κυτταρικό μοντέλο εἶναι μιά καρκινική κυτταρική σειρά, μέ ἐνεργό ἀντιγραφή τοῦ DNA πού διαφέρει ἀπό τά μή διαιρούμενα σωματικά κύτταρα. Ὡστόσο, ὁ κυτταρικός πολλαπλασιασμός εἶναι ἐπίσης ἐνεργός σέ ἀρκετούς ἀνθρώπινους ἱστούς, ὅπως ὁ μυελός τῶν ὀστῶν ἤ οἱ βασικές ἐπιθηλιακές στοιβάδες, καθώς καί κατά τή διάρκεια τῆς ἐμβρυογένεσης, καί ἑπομένως εἶναι ἀπαραίτητο νά ἐξεταστεῖ ἡ ἐπίδραση τοῦ BNT162b2 στή γονιδιωματική ἀκεραιότητα ὑπό τέτοιες συνθῆκες. Ἐπιπλέον, ἔχει ἐπίσης ἀναφερθεῖ ἀποτελεσματική ρετρομετάθεση τῆς LINE-1 σέ μή διαιρούμενα καί διαφοροποιημένα τελικά κύτταρα, ὅπως οἱ ἀνθρώπινοι νευρῶνες ^[4,5].»

Ἐπιχείρημα-2: Ἡ συγκέντρωση τοῦ ἐμβολίου πού χρησιμοποίησαν οἱ συγγραφεῖς στή μελέτη ἦταν κατά πολύ μεγαλύτερη ἀπό αὐτή πού δίνεται στούς ἀνθρώπους κατά τόν ἐμβολιασμό.

Ἀπάντηση: Ὅσον ἀφορᾶ τό ἐπιχείρημα-2 θά παραθέσουμε πάλι μεταφρασμένο ἕνα ἄλλο αὐτούσιο τμῆμα τῆς μελέτης τό ὁποῖο καί κατά τή γνώμη μας εἶναι ἀποστομωτικό:

«Στήν ἔκθεση ἀξιολόγησης τοῦ BNT162b2 πού παρασχέθηκε στόν EMA ἀπό τήν Pfizer, οἱ μελέτες φαρμακοκινητικῆς κατανομῆς σέ ἀρουραίους ἔδειξαν ὅτι ἕνα σχετικά μεγάλο ποσοστό (ἕως 18%) τῆς συνολικῆς δόσης (30μg σέ ἕναν ἐνήλικα) κατανέμεται στό ἧπαρ[6]. Ὡς ἐκ τούτου, ἐπιλέξαμε νά χρησιμοποιήσουμε 0,5, 1 καί 2 μg/mL ἐμβολίου στά πειράματά μας στά ἡπατικά κύτταρα».

Ἐπιχείρημα-3: Οἱ μελέτες σέ κυτταρικές σειρές στό ἐργαστήριο (in Vitro), ἀπέχουν ἀπό τίς μελέτες σέ ζωϊκά μοντέλα (in Vivo) καί στόν ἄνθρωπο (κλινικές δοκιμές) καί ὡς ἐκ τούτου δέν μποροῦν νά προκύψουν σαφῆ συμπεράσματα γιά τήν ἐπικινδυνότητα τοῦ φαινομένου στούς ἀνθρώπους.

Ἀπάντηση: Ὅσον ἀφορᾶ στό ἐπιχείρημα -3 θά πρέπει νά ποῦμε ὅτι εἴμαστε ἀπόλυτα σύμφωνοι, μόνο πού αὐτό τό ἐπιχείρημα λειτουργεῖ κατά τῆς πολιτικῆς πού ἔχει ἐφαρμοστεῖ σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο, μέσῳ τῆς ὁποίας ἔχει ἐκτεθεῖ ἡ πλειοψηφία τοῦ ὑγιοῦς πληθυσμοῦ τοῦ πλανήτη ὅλων τῶν ἡλικιῶν σέ μιά καινούργια τεχνολογία, ἡ ἀσφάλεια τῆς ὁποίας, ὅπως ἀβίαστα προκύπτει, δέν ἔχει ἐλεγχθεῖ ἐνδελεχῶς. Πρός συνηγορία τοῦ παραπάνω, οἱ συγγραφεῖς τῆς ἐπίμαχης μελέτης τονίζουν ὅτι στήν ἔκθεση τοξικότητας BNT162b2, δέν ἔχουν παρασχεθεῖ μελέτες γονοτοξικότητας ἤ καρκινογένεσης^[6], οἱ ὁποῖες, πέρα ἀπό τίς μακροχρόνιες ἐπιδράσεις, εἶναι ἰδιαίτερα ἐπικίνδυνες γιατί ἀλλοιώσεις τέτοιου τύπου εἶναι κληρονομούμενες καί μποροῦν νά περάσουν στίς ἑπόμενες γενιές!

Ὅλα τά παραπάνω μᾶς ὁδηγοῦν γιά ἀκόμα μιά φορά στό συμπέρασμα ὅτι οἱ κρατοῦντες βιάστηκαν νά ἐπιτρέψουν τή χρήση αὐτῆς τῆς καινούργιας τεχνολογίας στό γενικό πληθυσμό καί ἐγκλημάτησαν ὅταν τήν ἐπέβαλαν ὡς ὑποχρεωτική, μέ ἀπολύσεις καί πρόστιμα! Ὡστόσο ποτέ δέν εἶναι ἀργά γιά νά ἀκούσουν τή συνείδησή τους καί νά κάνουν τό σωστό…

«Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετά φόβου….»!

Κωνσταντῖνος Βουγᾶς

Μοριακός Βιολόγος

References:

1. Alden, M.; Olofsson Falla, F.; Yang, D.; Barghouth, M.; Luan, C.; Rasmussen, M.; De Marinis, Y. K COVID-19 mRNA vaccine BNT162b2 in vitro in human liver cell line. Curr. Issues Mol. Biol. 2022, 44, 1115–1126 

2. Cooper GM. The Cell: A Molecular Approach. 2nd edition. Sunderland (MA): Sinauer Associates; 2000. The Nucleus during Mitosis. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK9890/ 

3. Bril, F.; Al Diffalha, S.; Dean, M.; Fettig, D.M. Autoimmune hepatitis developing after coronavirus disease 2019 (COVID-19) vaccine: Causality or casualty? J. Hepatol. 2021, 75, 222–224. 

4. Kubo, S.; Seleme, M.C.; Soifer, H.S.; Perez, J.L.; Moran, J.V.; Kazazian, H.H., Jr.; Kasahara, N. L1 retrotransposition in nondividing and primary human somatic cells. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 2006, 103, 8036–8041. 

5. Macia, A.; Widmann, T.J.; Heras, S.R.; Ayllon, V.; Sanchez, L.; Benkaddour-Boumzaouad, M.; Munoz-Lopez, M.; Rubio, A.; Amador-Cubero, S.; Blanco-Jimenez, E.; et al. Engineered LINE-1 retrotransposition in nondividing human neurons. Genome Res. 2017, 27, 335–348.
6. Available online: https://www.ema.europa.eu/en/documents/assessment-report/comirnaty-epar-public-assessment-report_en.pdf (accessed on 24 February 2022).

Tό καθεστώς «κανονικοποιημένης ἐξαίρεσης»
 ὡς διαιώνιση τοῦ προσωρινοῦ

Ὅταν ἐκδηλώθηκε ἡ ἐπίθεση στό παγκόσµιο κέντρο ἐµπορίου τήν 11η Σεπτεµβρίου, ἡ Ἀµερική κήρυξε τόν «παγκόσµιο πόλεµο» κατά τοῦ «ἀόρατου ἐχθροῦ», δίνοντας αὐτό τό παρατσούκλι σέ µιά τροµοκρατική ὀργάνωση, τό κανονικό ὄνοµα τῆς ὁποίας ἦταν «Ἀλ Κάϊντα».

Τά «πολεµικά» µέτρα πού ἐλήφθησαν τότε ἐπέφεραν πρωτοφανῆ πλήγµατα στόν νοµικό µας πολιτισµό, περιορίζοντας τά θεµελιώδη δικαιώµατα τοῦ πολίτη καί νοθεύοντας τόν νωτιαῖο µυελό τῆς κοινωνίας, δηλ. τήν ἀξία τοῦ ἀνθρώπου.

Χαρακτηριστικό παράδειγµα ἀποτελεῖ ἡ σχετικοποίηση τῆς ἀπόλυτης ἀπαγόρευσης βασανιστηρίων: στόν βωµό τῆς σωτηρίας τοῦ πλανήτη ἀπό τήν µάστιγα τῆς τροµοκρατίας, βασανίστηκαν ὕποπτοι τροµοκράτες στίς φυλακές τοῦ Γκουαντάναµο καί τοῦ Ἀµποῦ Γκράϊµπ, προκειµένου νά ἀναγκαστοῦν νά ἀποκαλύψουν πληροφορίες χρήσιµες γιά τήν ἐξολόθρευση τοῦ «ἀόρατου ἐχθροῦ».