Ἀμβρόσιος Μοναχός 1905 – 1999
Ἀπό “Ἄγγελος” …ἄγγελος
Ἀρκετά χρόνια πρίν, ἀκούσαμε γιά πρώτη φορά γιά τόν π. Ἀμβρόσιο, ἀπό μιά ἀδελφή τῆς Μονῆς μας πού μᾶς διηγήθηκε: «Τόν καιρό πού ἄρχισα νά σκέπτομαι σοβαρά τόν μοναχισμό, ὁ πατέρας μου, μοῦ μίλησε γιά κάτι πού δέν εἶχα ξανακούσει. Μοῦ εἶπε: Εἶχα ἕνα θεῖο, ἀδελφό τῆς μητέρας μου, πού ἦταν μοναχός, τόν π. Ἀμβρόσιο. Ἦταν στήν Ἱ.Μ. Τιμίου
Προδρόμου στή Στεμνίτσα Γορτυνίας. Ἁγιογράφος». Εἶναι καιρός πού ἐπιθυμούσαμε νά μάθουμε περισσότερες πληροφορίες γιά τη ζωή του, μιά καί τυγχάνει συγγενής, κατά σάρκα, ἑνός μέλους τῆς Ἀδελφότητός μας, ἀλλά καί πνευματικός μας συγγενής μιά καί ἀνῆκε στό τάγμα τῶν μοναχῶν.
Ὅμως οἱ προσπάθειές μας παρέμεναν χωρίς ἀποτέλεσμα. Καί, νά, πού πρίν ἀπό μερικές ἡμέρες (μετά τό Μνημόσυνο τοῦ Πέτρου Φυσσούν), κατά ἀγαθή “σύμπτωση”, (ὑπάρχουν ἆραγε συμπτώσεις σ’ αὐτά τά θέματα;) πέρασαν ἀπ’ τή Μονή μας δύο μοναχοί πού ἔζησαν μαζί του δεκατρία χρόνια καί ἦταν κοντά του καί στίς τελευταῖες του στιγμές, καί γνωρίζοντας ὅτι ἡ ἀδελφή μας ἦταν συγγενής του, ζήτησαν νά μᾶς μιλήσουν.
Ὅσα ἀκούσαμε ἀπ’ αὐτούς καί ὅσα γνώριζε ἡ ἀδελφή ἀπ’ τίς διηγήσεις τοῦ πατέρα της, καταθέτουμε, λίγα καί ἐλλειπῆ, εἶναι ὅμως μιά παρηγορία στίς μέρες μας, πού τό κακό κρατάει τά μικρόφωνα καί ἡ ἀρετή, πού εἶναι πάντα σιωπηλή, μοιάζει νά μήν ὑπάρχει.
Ὁ Γέροντας Ἰωσήφ, ὁ ἡσυχαστής, λέει: «Ἡ ἀρετή δέν ἔχει κουδούνι νά κουδουνίζει, νά σοῦ κινήσει τήν περιέργειαν, νά κυττάξεις νά ἰδῆς. Εἶναι δῶρο».
Ἄς πάρουμε ὅμως τά πράγματα ἀπό τήν ἀρχή.
Ὁ πατήρ Ἀμβρόσιος, κατά κόσμον Ἄγγελος Γιατρᾶς, ἦταν υἱός εὔπορης οἰκογενείας τῶν Πατρῶν. Ἡ ἀδελφή του, Βασιλική, παντρεύτηκε τόν Ρῶσσο πρόσφυγα, ἀξιωματικό τοῦ τσαρικοῦ στρατοῦ, μέ τόν τίτλο τοῦ πρίγκηπα, Ντιμίτρι Φυσσούν. (Κατά ἄλλη ἐκδοχή τό ἐπίθετο ἦταν Φιάζιτς πού μετετράπη γιά εὐκολία σέ “Φυσσούν”).
Οἱ γονεῖς δέν δεχόντουσαν νά γίνει ὁ γάμος γιατί ὁ Δημήτριος (Ντιμίτρι), πού ἔφυγε ὅταν ξέσπασε ἡ ἐπανάσταση, γιά νά σώσει τή ζωή του, (τήν μητέρα του, ἀρχόντισσα Ἄννα, τήν εἶχαν ἤδη σφάξει οἱ μπολσεβίκοι μπροστά στά μάτια του) ἦταν φτωχός καί χωρίς σίγουρο μέλλον.