ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

 ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΟΥΜΕ

 ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ

 ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΗΣΗ Ο ΘΕΟΣ!

Εἶναι περιττό νά ἐπισημάνω στούς ἀναγνῶστες μας –Κληρικούς καί λαϊκούς– τήν κρισιμότητα τῶν καιρῶν, τόν ὁρατό καί ἀόρατο πόλεμο πού γίνεται ἀπό τούς πολιτικούς δυνάστες τοῦ Γένους μας ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του, τήν ἀπεμπόληση κάθε πνευματικῆς Ἀξίας, τήν οἰκονομική ἐξαθλίωση τοῦ λαοῦ μας, πού ἀπό νοικοκύρης ἔγινε ζητιάνος ἀπό τίς ἀμοραλιστικές, ἀπάνθρωπες καί προδοτικές πολιτικές τῶν Κομμάτων Ἐξουσίας ἀλλά καί τῶν ὑπολοίπων «Ποντίων Πιλάτων» τοῦ Κοινοβουλίου μας. Εἶναι, λοιπόν, περιττό νά ἐπισημάνω τίς ταιριαστές μέ τήν «Ἀποκάλυψη» ἡμέ­ρες πού διέρχεται ἡ Πατρίδα μας.

Γνωρίζω ὅτι προσεύχεσθε, ὅπως καί ὅλοι μας, νά σκεπάση ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία μας τό Ἔθνος μας, νά τό ἀνασύρη ἀπό τήν πνευματική ἀθλιότητα καί νά τό ἀποκαταστήση στήν ἁγιότητα, πού ἦταν ἀνέκαθεν τό πνευματικό περιβάλλον τῆς Πατρίδος μας. Ὅμως, ἐπίσης, γνωρίζω ὅτι μαζί μέ τήν προσευχή μας ἀπαιτεῖται καί κοπιώδης προσπάθεια, ἰδίως ἡμῶν τῶν Ποιμένων, ὥστε νά γίνη πράξη ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, γιατί ὁ Θεός μας δέν θέλει μόνο λόγια ἀλλά καί ἔργα καί αἷμα, ὅπως μᾶς εἶπε διά τῶν ἁγίων Του, «δός αἷμα καί λάβε πνεῦμα».

Πρός τούς Ὀρθοδόξους ἀδελφούς μου

Η ἱστοσελίδα «Κλασσικοπερίπτωση», ἡ ὁποία παρουσιάζεται ὡς ἔκφραση χριστιανῶν ἐκκλησιαζομένων, ἀνήρτησε προσφάτως ἕνα ἄκρως συκοφαντικό κείμενο γιά τό πρόσωπό μου καί δυσφημιστικό γιά τήν μοναδική πολιτική Παράταξη πού ἀναπαύει μέχρι λεπτομερειῶν τίς Ὀρθόδοξες συνειδήσεις, τήν Παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ», ἀναμοχλεύουσα τή θεολογική μου τοποθέτηση στό Χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου.

Θά εἶμαι, ὅσο γίνεται ἐπιγραμματικός καί γι’ αὐτό κωδικοποιῶ τίς ἀπαντήσεις μου στό ἀντιχριστιανικό καί ἀφιλάδελφο δημοσίευμα:

1.Δέν εἶμαι ὁ ἐπίσημος Πνευματικός τῆς Παρατάξεως «ΚΟΙΝΩΝΙΑ». Ἡ Παράταξη –δόξα τῷ Θεῷ– ἔχει ἑκατοντάδες στελέχη καί ὅλα τά στελέχη ἔχουν τούς Πνευματικούς τους. Ἐξ ἄλλου, ὁ γυιός μου ἀπό ἔτους και πλέον δέν εἶναι Πρόεδρος τῆς Παρατάξεως γιά νά μή διαιωνίζεται ἡ μικροψυχία τῶν ἐπικριτῶν μου.

Ἀποτελῶ τόν ἐμπνευστή τῆς Παρατάξεως, καθ’ ὅτι ἔχω ἀσχοληθεῖ μέ τό θέμα Ἐκκλησία καί Πολιτική ὅσο κανείς ἐκ τῶν ἐπιζώντων, πλήν ἐκείνων πού ἀποφαίνονται ἐσφαλμένα ὅτι ὁ Χριστιανός δέν ἔχει καμμιά σχέση μέ τήν Πολιτική! Ἐδῶ περιορίζεται ἡ δική μου συμβολή!

Στίς 7 Ἀπριλίου τοῦ 2012 συμπληρώνονται 33 χρόνια ἀπό τῆς κοιμήσεως τοῦ Ἁγιωτάτου Σέρβου Ἀρχιμανδρίτου Ἰουστίνου Πόποβιτς, τοῦ ὁποίου πρόσφατα διεκηρύχθη ἡ ἁγιότης ἀπό τό Πατριαρχεῖο τῆς Σερβίας.

Ὁ Χριστομίμητος αὐτός ἀσκητής καί Πατήρ τῆς Ἐκκλησίας μας ἐκοιμήθη στίς 25 Μαρτίου 1979 μέ τό παλαιό ἡμερο­λόγιο, πού ἀκολουθεῖ ἡ Σερβική Ἐκκλησία (7 Ἀπριλίου μέ τό δικό μας), στήν ἑορτή τοῦ Eὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, τήν ἡμέ­­ρα δηλαδή τῶν γενεθλίων του, δεδομένου ὅτι τήν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ γεννήθηκε. Ἔτσι καί ἡ ἐπίγεια καί ἡ οὐράνεια γέννησή του εἶναι Εὐαγγελισμός!

Εἴχαμε τήν ἰδιαίτερη εὐλογία νά πα­ρα­στοῦμε μέ τήν πρεσβυ­τέρα μου στήν κη­δεία τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου καί νά γί­νουμε κοινωνοί τῆς Θείας Χάριτος πού περιέβαλε τό σκήνωμά του.

Τίς πνευματικές ἐντυπώσεις μας ἀπό τήν νεκρώσιμη Ἀκο­λουθία τίς κατέγραψα σέ ἄρθρο μου μέ τίτλο «Μπροστά στόν τάφο τοῦ π. Ἰουστίνου», πού δημοσιεύθηκε στήν ἐκκλησιαστική ἐφημερίδα «Ὀρθόδοξος Τύπος», στίς 11 Μαῒου 1979 – Ἀρ. Φύλλου 356. Μέ πνευματική χαρά δεχθήκαμε τήν ἐπαλήθευση τῶν τότε διαπιστώσεών μας πληροφορηθέντες τήν ἐπίσημη ἀναγνώριση τοῦ π. Ἰουστίνου ὡς ἁγίου ἀπό τήν Ἱεραρχία τοῦ Πατριαρχείου τῆς Σερβίας. Ἔγραφα τότε, τό 1979: