Τό Σάββατο 15 Ἰουνίου 2024 εἴχαμε τήν μεγάλη εὐλογία νά πραγματοποιήσουμε τό προσκύνημά μας μέ 67 ἐνορίτες στήν Ἱερά Μονή Ἀγάθωνος στήν Φθιώτιδα. Ἐκεῖ προσκυνήσαμε τήν θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Ἀγαθωνίτισσας ἀλλά καί τό σκήνωμα τοῦ νεοφανοῦς Ἁγίου τῆς Ἐκκλησίας μας, Ἁγίου Βησσαρίωνος.
Ἡ Ἱερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀγάθωνος βρίσκεται στήν Ὑπάτη Φθιώτιδος, στό βουνό Οἴτη καί σέ ὑψόμετρο 550 μέτρων. Ὁ ἃγιος Βησσαρίων ἦλθε στην μονή στις 6 Ὀκτωβρίου τοῦ ἒτους 1955. Προηγουμένως για εἲκοσι χρόνια εἶχε ὑπηρετήσει στην Ἱερά Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος ὃπου ἀνέπτυξε ἓνα τεράστιο πνευματικό ἒργο, ἰδιαίτερα κατά τά δύσκολα χρόνια τῆς Κατοχῆς. Τό ἒργο αὐτό τό συνέχισε με ἀμείωτο ζήλο στην Φθιώτιδα ἐπί 36 συνεχῆ χρόνια.
Ὁ μακαριστός Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς π. Δαμασκηνός Ζαχαράκης τον περιγράφει ὡς ἑξῆς: «Ὁ π. Βησσαρίων ἦταν ἁγιασμένη μορφή, και αὐτό φαινόταν. Τό ἒβλεπαν ὃλοι ὃσοι τόν γνώριζαν και τό ὁμολογοῦσαν. Τό σῶμα του ἦταν ἀσκητικό, περιβεβλημένο με τό φτωχικό του ράσο. Τό πρόσωπό του ἒλαμπε. Ἀκτινοβολοῦσε τήν λαμπρότητα τῆς εὐλογημένης ψυχῆς του. Τά χείλη του ὃλη τή μέρα ψέλιζαν λόγια προσευχῆς, χωρίς σταματημό, εἲτε στεκόταν μπροστά στό καθολικό, γιά νά ὑποδεχθεῖ τούς προσκυνητές, εἲτε μπροστά στήν Παναγία τήν Ἀγάθωνη και τίς ἂλλες ἃγιες εἰκόνες. Πολλές φορές, τόν ἀκούγαμε μέσα στό καθολικό τῆς μονῆς να κουβεντιάζει μέ κάποιον. Μπαίναμε νά δοῦμε μέ ποιόν κουβεντιάζει, καί δέν βλέπαμε κανέναν. Μιλούσε μέ τήν Παναγία; Μέ τόν ὃσιο Ἀγάθωνα; Ὁ Θεός ξέρει… Ἡ προσευχή του, εὐεργετοῦσε πολλούς συνανθρώπους μας… Χόρτασε νηστικούς, ξεδίψασε διψασμένους, ἒντυσε γυμνούς, βοήθησε ἀρρώστους καί ἐπισκέφθηκε φυλακισμένους κι’ αὐτά γιά ὃλη του τή ζωή καί πάντοτε κρυφά. Κανένας δέν ἢξερε τό ἒργο τοῦ παππούλη. Ἡ δράση του ἦταν μυστική. […]1».
Στά 83 του χρόνια, ὓστερα ἀπό ἓνα δυνατό κρυολόγημα πού εξελίχθηκε σέ πνευμονία, ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ στό νοσοκομεῖο «Σωτηρία» στήν Ἀθήνα, στίς 22 Ἰανουαρίου τοῦ 1991. Τό σῶμα τοῦ π. Βησσαρίωνος παρέμεινε στόν τάφο ἐπί 15 χρόνια. Ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ τά ἒφερε ἒτσι, ὣστε στίς 3 Μαρτίου τοῦ 2006 νά γίνει ἡ ἐκταφή τοῦ Γέροντος. Εἶδαν ὃλοι τότε τό σῶμα του ὁλόκληρον, ἂφθαρτον καί εὐωδιάζον. Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὀνόμασε τό γεγονός αὐτό «Σημεῖον τοῦ Θεοῦ». Ἡ εἲδηση ἒφτασε στά πέρατα τῆς οἰκουμένης διά τῶν Μ.Μ.Ε. καί συγκλόνισε τό χριστεπώνυμο πλήρωμα. Τό ὃνομα τοῦ ταπεινοῦ Ἀγαθωνίτη Γέροντα ἒγινε παγκόσμιο ἂκουσμα καί χιλιάδες χριστιανοί ἀπ’ ὃλη τήν Ἑλλάδα, καί ὂχι μόνον, κατέφθαναν στό μοναστήρι τοῦ Ἀγάθωνα γιά νά ἰδοῦν καί νά ἀποθέσουν τό σεβασμό τους στό σκήνωμα τοῦ π. Βησσαρίωνος.
Ἡ Ἱερά Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ἀποφάσισε στίς 14 Ἰουνίου τοῦ 2022 νά ἐντάξη τόν Γέροντα Βησσαρίωνα στό ἁγιολόγιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὁρίζοντας ὡς ἡμέρα ἑορτασμοῦ τῆς μνήμης του τήν ἡμέρα τῆς Κοιμήσεώς του (22 Ἰανουαρίου). Πλέον ὃλοι οἱ χριστιανοί ἐπικαλούνται τόν Ὃσιο Νησσαρίωνα τίς προσευχές τους καί ἐπιζητοῦν τήν βοήθειά του, ὣστε νά συνεχίσουν μέσα στήν χάρη τοῦ Θεοῦ τόν δύσκολο ἀγῶνα τῆς ζωῆς. Νά ἒχουμε τήν εὐχή του καί νά ἀξιωθοῦμε καί πάλι νά προσκυνήσουμε τό ἃγιο σκήνωμά του.
Ἀπολυτίκιον τοῦ ὁσίου Γέροντος Βησσαρίωνος τοῦ Ἀγαθωνίτου
Ἦχος γ΄. «Θείας πίστεως…»
Χαίρει ἃπασα ἡ Ἐκκλησία, τοῦ λειψάνου σου τῇ φανερώσει˙
καί ἡ Φθιώτις πᾶσα ἀγάλλεται, ἡ δέ μονή τοῦ Ἀγάθωνος γάνυται˙
θαυματουργοῦντα προστάτην σε ἒχουσα. Βησσαρίων πατήρ ἡμῶν ὃσιε,
Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε δωρήσασθαι ἡμῖν πταισμάτων ἂφεσιν.
________________
1 Ἀρχιμ. Δαμασκηνοῦ Θ. Ζαχαράκη, «Ὃσιος Βησσαρίων ὁ Ἀγαθωνίτης».
