Νεότητα

«...Ρωτάω τον άνθρωπο των αισθήσεων:Ποιός είσαι εσύ;Και αυτός μου απαντάει:Εγώ είμαι εγώ!Και εννοεί το σώμα του.
Ρωτάω τον σκεπτόμενο άνθρωπο:Ποιός είσαι εσύ;Και αυτός μου απαντάει:Δύο ξένους βλέπω μέσα στον εαυτό μου,και στριμώχνομαι ανάμεσά τους,επισκεπτόμενος μια τον ένα,μια τον άλλον.Και εννοεί την ενστικτώδη και τη συνειδητή ψυχή του.
Ρωτάω τον πνευματικό άνθρωπο:Ποιός είσαι εσύ;Και αυτός μου απαντάει: Υπάρχει Κάποιος μέσα στο βάθος της ψυχής μου,και όταν απλώσω τα χέρια μου να Τον αγγίξω ,συνειδητοποιώ ότι θα έπρεπε να έχω χέρια πιο μακριά από το Σύμπαν.»
Με τα λόγια αυτά του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς τελείωσε η ταινία που προβάλλαμε την Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016 στο Νεανικό μας Κέντρο,για την ζωή και το έργο του.Είχε προηγηθεί το πρωί, στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Αγιασμός για την έναρξη του νέου Κατηχητικού έτους.
Και πραγματικά στην έναρξη της νέας Κατηχητικής χρονιάς τίποτε δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερο και ωφελιμότερο για τις ψυχές μας,από το να γνωρίσουμε έστω και λίγο έναν τόσο μεγάλο σύγχρονο Άγιο,όπως τον Άγιο Νικόλαο τον Σέρβο ( 1881-1956 ).Ο σοφός λόγος του παραμένει επίκαιρος γιατί είναι λόγος που έχει την χάρη και τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος και δίνει απαντήσεις σε όλες τις Πνευματικές αναζητήσεις του ανθρώπου.Γι'αυτό και θα τον έχουμε οδηγό μας στις νεανικές συνάξεις μαθητών Λυκείου,Φοιτητών και Αποφοίτων που και φέτος θα έχουμε στο Νεανικό μας Κέντρο,κάθε Κυριακή βράδυ.
Θα προσπαθήσουμε για ακόμη μία χρονιά,με όλες τις συνάξεις που έχουμε,να μάθουμε πως θα μπορέσουμε να κάνουμε εκείνο το βήμα που χρειάζεται έτσι ώστε να πλησιάσουμε τον Κύριο και να γίνει η καρδιά μας κατοικία του Αγίου Πνεύματος,όπως χαρακτηριστικά λέει και ο ίδιος στα παρακάτω αποσπάσματα.
«Το Άγιο Πνεύμα είναι πανταχού παρόν και αναπαύεται σε πολλά σημεία του αχανούς Σύμπαντος.Το μέρος εκείνο όμως όπου αγαπάει και επιθυμεί περισσότερο από όλα να κατοικεί,είναι η αγνή καρδιά του ανθρώπου...
...Ο Κύριος έκανε τα ενενήντα εννέα από τα εκατό βήματα που χρειάζεσαι για τη σωτηρία σου.Δεν θα προσπαθήσεις να κάνεις το βήμα που απέμεινε;»

Το Σάββατο 25 Ιουνίου 2016 πραγματοποιήθηκε η ημερήσια εκδρομή του Νεανικού μας Κέντρου για την λήξη των Κατηχητικώνμαθημάτων. Σαράντα επτά άτομα,μικροί και μεγάλοι,βρεθήκαμε σε ένα μαγευτικό μέρος της Κεντρικής Ευβοίας,κοντά στην ορεινή Στενή στο όρος Δίρφυ.
Εκεί είναι χτισμένο, μέσα σε ένα βράχο το εκκλησάκι της Αγίας Κυριακής, που έχει αγίασμα στα θεμέλιά του και δίπλα του τρέχουν πολλά νερά.
Το προσκύνημα της Αγίας Κυριακής ήταν για μας μια όαση υλικής και πνευματικής δροσιάς μέσα στον καύσωνα του καλοκαιριού.
Επιστρέφοντας σταθήκαμε στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στον Ωρωπό και προσκυνήσαμε στο κελλάκι του νεοφανούς Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου,ζητώντας τις μεσιτείες του προς τον Κύριο για να μας βοηθήσει όλους,την ενορία μας και τον καθένα προσωπικά,στην πνευματική μας πορεία.

Μέ το τέλος τῆς Κατηχητικής χρονιᾶς καί πρίν χωρίσουμε γιά τό καλοκαίρι θά ἔχουμε τήν εὐκαιρία νά βρεθοῦμε ὅλοι μαζί στήν ἡμερήσια ἐκδρομή τοῦ Νεανικοῦ μας Κέντρου τό Σάββατο 25 Ἰουνίου 2016 σέ ἕνα πανέμορφο μέρος τῆς Κεντρικῆς Εὔβοιας, φανερό μόνο σέ ἐκείνους πού μποροῦν νά τό γνωρίσουν ἀπό τήν διπλανή φωτόγραφία! Ἡ πρόσκληση άπευθύνεται σέ ὅλους τούς νέους καί τίς νέες τῆς ἐνορίας μας ἀλλά καί στούς συνοδούς
τους.

Ὁ π. Πασχάλης θά περιμένει τίς δηλώσεις συμμετοχῆς μέχρι 20 Ἰουνίου τό ἀργότερο.

Την Ιερά Μονή Δαφνίου είχαμε την ευκαιρία να επισκεφθούμε στις 11 Μαρτίου 2016 και να ξεναγηθούμε από την ενορίτισσα μας ξεναγό κ.Αρτέμιδα Σκουμπουρδή.

Η Ιερά Μονή Δαφνίου είναι το σημαντικότερο μνημείο στην Αττική από την εποχή της μεγάλης ακμής της βυζαντινής τέχνης(11^ος-12^ος αιώνας).Η θέση της Μονής είναι στα μέσα περίπου της αρχαίας Ιεράς οδού την οποία ακολουθούσαν όσοι πήγαιναν από την Αθήνα στην Ελευσίνα για να πάρουν μέρος στα Ελευσίνια Μυστήρια.Εκεί κατά το πρώτο μισό του 5^ου αιώνα οι χριστιανοί έκτισαν με τα υλικά των παλαιών κτηρίων μια εκκλησία-βασιλική και οχύρωσαν τον χώρο με τείχος.Στα χρόνια του Ιουστινιανού του Α’(527-565 μ.Χ.)συμπληρώθηκε το τείχος αυτό.

Για το όνομα της Μονής υπάρχουν πολλές εξηγήσεις.Το πήρε από τον Δάφνιο Απόλλωνα ή από το μοναστήρι της Δάφνης στην Κωνσταντινούπολη ή από μία βασίλισσα Δάφνη που ναυάγησε στον Σκαραμαγκά ή από τις πολλές δάφνες που ήταν κάποτε εκεί.

Το Μοναστήρι ερημώθηκε από τον 7^ο έως και τον 9^ο αιώνα. Το 1100μ.Χ κάποιος άγνωστος αλλά σπουδαίος χριστιανός,πραγματοποιώντας ένα προσκύνημα στην Ιερά Μονή,έκτισε καινούργιο Ναό,τον οποίο κόσμησε με θαυμάσια ψηφιδωτά και πολύχρωμα μάρμαρα. Τα περίφημα αυτά ψηφιδωτά κάνουν την Ιερά Μονή Δαφνίου να ξεχωρίζει απ’όλες τις άλλες βυζαντινές Εκκλησίες της Αττικής. Τα χαρακτηρίζουν η αρμονία των χρωμάτων, η συμμετρία στις παραστάσεις , η χάρη και οι σωστές αναλογίες στα σώματα, οι συγκρατημένες χειρονομίες, οι ευλίγιστες και πλαστικές πτυχές στα ενδύματα, η διάχυτη ευγένεια σ’όλα τα πρόσωπα. Γι’αυτό και οι ειδικοί θεωρούν τα ψηφιδωτά του Δαφνίου ως τα καλύτερα έργα της μεσοβυζαντινής περιόδου. Ανάμεσα στα ψηφιδωτά που διασώζονται ξεχωρίζουν ο Παντοκράτορας στον θόλο του Ναού, οι 16 Προφήτες ανάμεσα στα παράθυρα του τυμπάνου του τρούλλου και οι 4 σκηνές στα ημιχώνια: ο Ευαγγελισμός, η Γέννηση, η Βάπτιση και η Μεταμόρφωση. Επίσης η προδοσία του Ιούδα, η προσευχή του Ιωακείμ και της Άννας, τα Εισόδια της Θεοτόκου, ο Νιπτήρας, η Γέννηση της Θεοτόκου, η προσκύνηση των Μάγων, η είσοδος στα Ιεροσόλυμα, η Σταύρωση, η Ανάσταση, η ψηλάφηση του Θωμά κ.ά.