«...Ρωτάω τον άνθρωπο των αισθήσεων:Ποιός είσαι εσύ;Και αυτός μου απαντάει:Εγώ είμαι εγώ!Και εννοεί το σώμα του.
Ρωτάω τον σκεπτόμενο άνθρωπο:Ποιός είσαι εσύ;Και αυτός μου απαντάει:Δύο ξένους βλέπω μέσα στον εαυτό μου,και στριμώχνομαι ανάμεσά τους,επισκεπτόμενος μια τον ένα,μια τον άλλον.Και εννοεί την ενστικτώδη και τη συνειδητή ψυχή του.
Ρωτάω τον πνευματικό άνθρωπο:Ποιός είσαι εσύ;Και αυτός μου απαντάει: Υπάρχει Κάποιος μέσα στο βάθος της ψυχής μου,και όταν απλώσω τα χέρια μου να Τον αγγίξω ,συνειδητοποιώ ότι θα έπρεπε να έχω χέρια πιο μακριά από το Σύμπαν.»
Με τα λόγια αυτά του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς τελείωσε η ταινία που προβάλλαμε την Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016 στο Νεανικό μας Κέντρο,για την ζωή και το έργο του.Είχε προηγηθεί το πρωί, στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Αγιασμός για την έναρξη του νέου Κατηχητικού έτους.
Και πραγματικά στην έναρξη της νέας Κατηχητικής χρονιάς τίποτε δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερο και ωφελιμότερο για τις ψυχές μας,από το να γνωρίσουμε έστω και λίγο έναν τόσο μεγάλο σύγχρονο Άγιο,όπως τον Άγιο Νικόλαο τον Σέρβο ( 1881-1956 ).Ο σοφός λόγος του παραμένει επίκαιρος γιατί είναι λόγος που έχει την χάρη και τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος και δίνει απαντήσεις σε όλες τις Πνευματικές αναζητήσεις του ανθρώπου.Γι'αυτό και θα τον έχουμε οδηγό μας στις νεανικές συνάξεις μαθητών Λυκείου,Φοιτητών και Αποφοίτων που και φέτος θα έχουμε στο Νεανικό μας Κέντρο,κάθε Κυριακή βράδυ.
Θα προσπαθήσουμε για ακόμη μία χρονιά,με όλες τις συνάξεις που έχουμε,να μάθουμε πως θα μπορέσουμε να κάνουμε εκείνο το βήμα που χρειάζεται έτσι ώστε να πλησιάσουμε τον Κύριο και να γίνει η καρδιά μας κατοικία του Αγίου Πνεύματος,όπως χαρακτηριστικά λέει και ο ίδιος στα παρακάτω αποσπάσματα.
«Το Άγιο Πνεύμα είναι πανταχού παρόν και αναπαύεται σε πολλά σημεία του αχανούς Σύμπαντος.Το μέρος εκείνο όμως όπου αγαπάει και επιθυμεί περισσότερο από όλα να κατοικεί,είναι η αγνή καρδιά του ανθρώπου...
...Ο Κύριος έκανε τα ενενήντα εννέα από τα εκατό βήματα που χρειάζεσαι για τη σωτηρία σου.Δεν θα προσπαθήσεις να κάνεις το βήμα που απέμεινε;»
