Μιά νηπιαγωγός
μᾶς ἐξομολογεῖται τούς προβληματισμούς της
Σήμερα ἔπρεπε νά ἀφήσω ἕναν 4χρονο μαθητή νά κλαίει χωρίς νά μπορῶ νά τόν παρηγορήσω γιατί δέν ἔχω κανένα δικαίωμα νά βάλω ἕνα χέρι στόν ὦμο του γιά νά τόν ἠρεμήσω.
- Σήμερα ἀρνήθηκα νά ἀφήσω ἕναν μαθητή νά πάει στό μπάνιο γιά 10 λεπτά ἐπειδή ἔπρεπε πρίν τό τμῆμα καθαρισμοῦ νά ἀπολυμάνει τό WC.
- Σήμερα ἔπρεπε νά ἀπαγορεύσω σέ παιδιά ἀπό 4 ἕως 7 ἐτῶν νά ἀγκαλιάζονται, νά παίζουν μπάλα, νά κάνουν τσουλήθρα, νά παίζουν κρυφτό νά μήν κάθονται δίπλα-δίπλα, νά μήν ἀνταλλάσσουν παιχνίδια, νά μήν κάνουν ποδήλατα στό διαλλειμα ... καί οὕτω καθεξῆς.
- Σήμερα πέρασα περισσότερο χρόνο ἀπαγορεύοντας, ρυθμίζοντας τήν κυκλοφορία, πηγαίνοντας στό μπάνιο καί πλένοντας τά χέρια ἀπό τό νά κάνω μαθητεία.
- Σήμερα, παρά τίς προσπάθειές μας, εἶδα φόβους, ἀπογοητεύσεις καί ἀκόμη καί θλίψη στά μάτια τους.
- Σήμερα ἔφυγα ἀπό τό σχολεῖο γιά πρώτη φορά μέ ντροπή γιά τήν ἡμέρα μου, ἀλλά ἔχοντας κάνει ὅ, τί ἦταν ἀπαραίτητο!
ΠΗΓΗ: ΤΡΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Τεῦχος 216-217
Αὐγουστος-Σεπτέμβριος 2020
