Ἡ ἄρνηση τῆς Ἐξομολογήσεως εἶναι ἡ βλασφημία τοῦ Ἁγ. Πνεύματος!
ΕΤΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ ΝΑ ΓΙΝΗ ΤΟ 2020!
Tό Γένος μας, ἡ Πατρίδα μας, ἔχουν σήμερα ἀνάγκη τήν Μετάνοιά μας, τήν μετάνοια τοῦ καθενός μας, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη ἐποχή, γιατί σάν λαός καί, μάλιστα, Ὀρθόδοξος (γι’αὐτό καί ἔχουμε περισσότερο κρῖμα), «ἐβαρύνθημεν ὑπέρ δύναμιν... ἀπό τοῦ πλήθους τῶν ἀσεβειῶν καί τῶν ἀνομιῶν μας» καί πλέον «οὐκ ἔστι ἡμῖν (ψυχική) ἄνεσις», διότι παροργίσαμε τόν θυμόν τοῦ Θεοῦ μας «μή ποιήσαντες τό Θέλημά Του καί μή φυλάξαντες τά Προστάγματά Του».
Θαρροῦμε, ὅμως, γιατί, συνάμα, γνωρίζουμε ὅτι ὁ Θεός μας εἶναι καί «Θεός τῶν μετανοούντων» καί «μετανοεῖ ἐπί κακίας ἀνθρώπων», ὅταν ἐκεῖνοι μετανοοῦν καί ἀλλάζουν ζωή, καί εἶναι ἕτοιμος νά δείξη τό ἔλεός του καί τήν μεγαλωσύνη του, ἀκόμη καί ἄν ἔχη πάρη τήν Ἀπόφασή Του νά μᾶς παραδώση «εἰς πόλεμον καί εἰς θάνατον»!
Ἐπειδή, λοιπόν, πιστεύουμε πολύ στήν ἀποτελεσματικότητα τῶν «ἀξίων τῆς μετανοίας καρπῶν», θελήσαμε νά ἀφιερώσουμε καί τό πρῶτο ἄρθρο τοῦ Περιοδικοῦ μας ἀλλά καί τό φετεινό Ἡμερολόγιο τῆς Ἐνορίας μας στό Μεγάλο Μυστήριο τῆς Φιλανθρωπίας τοῦ Χριστοῦ μας, στήν Ἱερά Ἐξομολόγηση.
* * *
Εἶναι μεγίστη ἡ σημασία τοῦ μυστηρίου τῆς Ἐξομολογήσεως στήν πνευματική μας ζωή, στόν πνευματικό μας καταρτισμό, γιατί χωρίς τό Μυστήριο αὐτό δέν μποροῦμε νά ἐπιτύχουμε τήν σωτηρία μας, οὔτε στόν παρόντα αἰῶνα, οὔτε στόν Μέλλοντα!
Ὅταν ὁ Χριστός μᾶς μίλησε γιά τήν βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐννοοῦσε τήν ἀθέτηση, ἀμφισβήτηση καί ἀπόρριψη τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἐξομολογήσεως! Μᾶς εἶπε: «Πᾶσα ἁμαρτία καί βλασφημία ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις, ἡ δέ τοῦ Πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις• καί ὅς ἄν εἴπῃ λόγον κατά τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεται αὐτῷ• ὅς δ’ ἄν εἴπῃ κατά τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου, οὐκ ἀφεθήσεται αὐτῷ, οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι»! (Ματθ.12,31-32)
Ἀπό τά λόγια αὐτά τοῦ Χριστοῦ μας καταλαβαίνουμε ὅτι τό ἀσυγχώρητο ἁμάρτημα δέν εἶναι μιά λεκτική βλασφημία κατά τοῦ Τρίτου Προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἀφοῦ ὅλα ἀνεξαιρέτως τά ἁμαρτήματα καί ἐγκλήματα –ἀκόμη καί ἡ ἄρνηση τοῦ Θεοῦ μας– συγχωροῦνται μέ τήν μετάνοια καί τήν Ἐξομολόγηση. Ἀσυγχώρητο παραμένει μόνο ἐκεῖνο τό ἁμάρτημα ἤ τά ἁμαρτήματα πού δέν θά ἐξομολογηθοῦμε, ἀφοῦ ἀπορρίπτουμε καί καταφρονοῦμε τό Μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως, δηλαδή τόν μοναδικό τρόπο ἐξαλείψεως τῶν ἁμαρτιῶν μας!
Πῶς εἶναι δυνατόν νά λάβουμε ἄφεση ἁμαρτιῶν χωρίς Ἐξομολόγηση ἐνώπιον τοῦ Πνευματικοῦ μας Πατέρα, ὅταν ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός μας εἶπε πρός τούς Ἁγίους Ἀποστόλους καί δι’ αὐτῶν πρός τούς Πνευματικούς Πατέρες ὅλων τῶν ἐποχῶν: «Λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον. Ἄν τινων ἀφῆτε τάς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς. Ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται»(Ἰω.20, 22-23); Καί πάλι: «Ἀμήν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ καί ὅσα ἐάν λύσηται ἐπί τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῷ»(Ματθ. 18,18); Πόσῳ μᾶλλον θά παραμένουν ἀσυγχώρητα τά ἁμαρτήματά μας, ὅταν χλευάζουμε καί περιπαίζουμε τό Μυστήριο αὐτό, τό μοναδικό Λουτρό τῆς ψυχῆς μας, ὅπως, δυστυχῶς, τό χλευάζουν καί τό καταφρονοῦν οἱ ἀρνηταί τῆς Πίστεως καί τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά καί ἀρκετοί μόνο κατ’ ὄνομα χριστιανοί;
* * *
Ἕνας ἄλλος λόγος πού μᾶς παρότρυνε νά ἐπιλέξουμε τήν Ἐξομολόγηση ὡς ἐναρκτήριο θέμα τοῦ Περιοδικοῦ μας & τοῦ Ἡμερολογίου μας εἶναι καί ἡ σύγχυση πού ἔχουν προκαλέσει στούς πιστούς κάποιοι θεολόγοι, διδάσκοντες ὅτι δέν χρειάζεται τακτική ἐξομολόγηση, οὔτε τό νά ἐξομολογούμεθα κάθε μιά ἁμαρτία, γιατί αὐτό εἶναι νομικισμός(!), ἀλλά ὅτι τἄχα τό Μυστήριο αὐτό δόθηκε γιά ἐκείνους τούς ἀβαπτίστους, πού προσχωροῦν στήν Ἐκκλησία, σάν, τρόπον τινά, ἐπίσημη εἰσδοχή τους!
Αὐτά τά φληναφήματα, δυστυχῶς, διαδίδονται ἀστραπιαῖα καί υἱοθετοῦνται ἀπό τούς ἀμαθεῖς πνευματικά, ἀλλά καί ἀπό ἐκείνους πού θέλουν νά συμβιβάσουν τήν ἄκρατη κοσμική ζωή μέ τήν θεολογία καί τήν Ὀρθόδοξη ζωή!
Εἶναι, λοιπόν, προφανής ἡ σημασία τοῦ θέματός μας γιά τήν μετάνοια τοῦ καθενός μας ἀλλά καί γιά τήν μετάνοια τοῦ λαοῦ μας σάν σύνολο, γι’ αὐτό καί τό προτάσσουμε στήν ἀρχή τῆς Νέας Χρονιᾶς, μέ τήν ὑπογράμμιση ὅτι ἔχουμε ἐπίγνωση πώς οὔτε λεκτικά δέν ἐξαντλοῦμε τό μέγιστο αὐτό Μυστήριο –αὐτό θά ἀπαιτοῦσε, σύν τοῖς ἄλλοις καί πάμπολλες σελίδες– προσπαθήσαμε, ὅμως, νά προσανατολίσουμε κάπως ἐσᾶς τούς ἀγαπητούς ἀναγνῶστες μας πρός αὐτή τήν Μοναδική Ὁδό τῆς συμφιλιώσεως μέ τόν Θεό μας, διά τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν μας!
ΚΑΛΗ & ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ!
π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης