Μιά πρεσβυτέρα σχολιάζει τόν β΄ γάµο τῶν κληρικῶν
ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ,
Ἤ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;
Σά νά µήν ἔφταναν ὅλα τά δεινά τοῦ Ὀρθοδόξου Κλήρου, πού σπρώχνουν πρός τόν ἀντικληρικαλισµό ἀκόµα καὶ τοὺς πιὸ καλοπροαίρετους καί ἀνεκτικούς πιστούς –πάµπολλες φορές ἔχω βρεθεῖ στή δύσκολη θέση νά γυρίζω τό πρόσωπο, γιατί δέν ἀντέχω νά βλέπω κληρικούς νά συµπεριφέρονται χειρότερα ἀπό χυδαίους λαϊκούς τῆς ἐσχάτης ὑποστάθµης– σά νά µήν ἔφταναν τά σκάνδαλα παιδεραστίας πού συγκλονίζουν τόν παπισµό, καί, ἀναπόφευκτα ρίχνουν τή σκιά τους καί στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, κάποιες σοφές καί “φιλάνθρωπες” κεφαλές τοῦ οἰκουµενικοῦ πατριαρχείου, ἀποφάσισαν νά ἀνατρέψουν τόσους αἰῶνες ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καί πεῖρας, εἰσάγοντας τό δεύτερο γάµο τῶν Κληρικῶν!
Καί τό ἀποφασίζουν αὐτό ποιοί; Ἄνθρωποι ἄγαµοι, οἱ ὁποῖοι, στήν καλύτερη περίπτωση, ἔχουν περιορίσει τίς σχέσεις τους µέ τούς ἀνθρώπους σέ διπλωµατικό ἐπίπεδο σαλονιοῦ. (Τή χειρότερη περίπτωση δέν θέλω νά τήν ἀναφέρω!). Ἄνθρωποι πού ἀποφαίνονται γιά φαγητό τό ὁποῖο οὐδέποτε ἐγεύθησαν. Ἄνθρωποι πού ἀγνοοῦν τό ἴδιο τό συµφέρον τους. Γιατί ἄν ἤξεραν τό συµφέρον τους, ἄν ἤθελαν νά διατηρήσουν ἔστω καί τά τελευταῖα κουρέλια τοῦ κύρους, πού ἔχουν χάσει ἐδῶ καί πολύ καιρό, θά ἤξεραν ὅτι σ’ ἕνα κόσµο πού χάνει –ἤ σκοτώνει– τίς αξίες του, ὁ µόνος λόγος ὕπαρξης γι’ αὐτούς, εἶναι νά “ἀνεβάσουν τόν πῆχυ” τῶν δικῶν τους ἀξιῶν, ἀντί νά τόν κατεβάζουν σέ απίστευτα βάραθρα. Μόνον ἔτσι ἔχουν λόγο ὑπάρξεως. Καί ἤδη, τό ὅτι σήµερα ἀπολαµβάνουν τήν τιµή καί τό σεβασµό τῶν ἀνθρώπων, τό χρωστοῦν σέ κείνους πού κράτησαν ψηλά τήν Ἱερωσύνη τους καί µέ τό Φῶς ἐκείνων σβήνονται οἱ σκιές αὐτῶν πού δέν τούς µοιάζουν.
Μέ ποιό δικαίωµα, µία σύναξη ἀγάµων, πού δέν ἔχουν ἰδέαν –οὔτε ἀπό µίλια µακριά– τί θά πεῖ ἔρωτας ἐν τῷ ἔρωτι τοῦ Χριστοῦ, πού δέν ἀψηφᾶ τήν αἰωνιότητα, ἀλλά Εἶναι αἰωνιότητα, θά ὑποβιβάσει τό µεγαλεῖο καί θά κηρύξει ὅτι, οὐσιαστικά, µᾶς κοροϊδεύουν καί µᾶς “πουλᾶνε παραµύθια” περί αἰωνιότητος, γιά νά ἔχουν αὐτοί τήν ἄνεση νά κλείνουν “ραντεβού γιά καφέ, σέ δύο µέρες στό Παρίσι”, ὅπως ἄκουσα ἐπίσκοπο κάποιου Πατριαρχείου νά κλείνει.
Θεωροῦν τήν αἰωνιότητα παραµύθι, ἀλλά ἡ αἰωνιότητα ἀπεικονίζεται στήν Ἐκκλησία µας µέ τήν εἰκόνα: ὁ Χριστός, ἡ Χώρα τῶν Ζώντων!
Ἡ Χώρα τῶν Ζώντων ὑπάρχει καί ἐκεῖ ὑπάρχουν καί ὁ Τιµόθεος µέ τήν Μαύρα, πού σταυρώθηκαν ἀπέναντι ὁ ἕνας ἀπ’ τόν ἄλλον. Κι ὁ Ἁδριανός µέ τή Ναταλία, πού δέ µαρτύρησε, ἀλλά εἶναι πιό µάρτυρας ἀπ’ τόν Μάρτυρα σύζυγό της. Κι ὁ στρατηγός Εὐστάθιος Πλακίδας, πού, ἐνῶ χωρίσθηκε σ’ αὐτή τή ζωή ἀπό τήν σύζυγό του Θεοπίστη, δέν βιάστηκε νά τήν ἀντικαταστήσει, ἀνταλλάσοντας τήν αἰωνιότητα γιά λίγα πρόσκαιρα χρόνια.
Αὐτούς καί ἄλλους πολλούς θά ἔχουν νά ἀντιµετωπίσουν οἱ ὑποτιθέµενοι ποιµένες τους στήν αἰωνιότητα καί νά δώσουν ἐξηγήσεις γιατί µεταθέτουν ὅρια ἀµετάθετα, ὅρια τά ὁποῖα ἔθεσαν οἱ ὄντως Ποιµένες καί ὄντως Πατέρες τῶν ἀνθρώπων, ἐκεῖνοι πού δέν ἤθελαν νά κοροϊδεύουν καί νά ἐξαπατοῦν τούς ἀνθρώπους µέ καλοπιάσµατα καί ψέµµατα καί ἐκπτώσεις, ἀλλά ἤθελαν νά τούς ἑτοιµάσουν γιά τήν Αἰωνιότητα τῆς Χώρας τῶν Ζώντων.
Κι ἀκόµα, θά δώσουν λόγο σέ ὅλο τό πλῆθος τῶν ἀνθρώπων πού ἔζησαν µόνοι ὅταν ἔχασαν τόν ἤ τήν σύζυγό τους, βέβαιοι ὅτι ὁ γάµος τους ἀνήκει στήν αἰωνιότητα!
Γιατί, ἄν δέν ὑπάρχει αἰωνιότητα, ποιός θά ἀνεχόταν ἐπισκόπους, νά πηγαινοέρχονται στούς θρόνους, καµαρώνοντας σάν χρυσοστολισµένα παγώνια, χωρίς καµµιά ἄλλη χρησιµότητα, ἀπό τό νά γκρεµίζουν ὅσα ἄλλοι, µέ τήν ἀξία τους καί µέ τό αἷµα τους ἔχτισαν;
Αἰδώς, πατέρες καί ποιµένες. Αἰδώς! «Ἤδη ἡ ἀξίνη πρός τήν ρίζαν τῶν δένδρων κεῖται»!
Γιά σχόλια: ninetta1.blogspot.com Νινέττα Βολουδάκη
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 194
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2018