ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ 5η

Ἀρχιμ. Ἱερόθεος Ἀργύρης

          Ἱεροκῆρυξ

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΔΕΛΦΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΕΙΣ ΑΓΑΠΗΤΟ Π. ΤΕΛΕΒΑΝΤΟ  (ε΄)

 

Θέμα: ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΕΠΙΘΕΣΕΩΝ;

                                                                                                     Ἀθῆναι 30-5-2017

 

Φίλτατε καί ἀγαπητέ μου ἀδελφέ Παναγιώτη,

Χριστός Ἀνελήφθη!

 

 

Α. Ἀναμένω ἀπαντήσεις Ἄχρι Καιροῦ

 

Μέ ἀφορμή τήν ἀνάρτησί σου στό Ἱστολόγιο μέ ἡμερομηνία 30-5-17, μέ θέμα «Ἀναμένουμε ὅτι ὁ π. Ἱερόθεος Ἀργύρης θά δώση ἐξηγήσεις γιά τήν ἀποτείχισι ἀπό τίς στῆλες τοῦ “Ο.Τ.”», σοῦ ὑπενθυμίζω ὅτι, ἐγώ ἀναμένω ἀπαντήσεις.

Κατ’ ἀρχάς δέν εἶμαι εἰς θέσι νά γνωρίζω ἐάν ἡ ἐφημερίς τοῦ “Ο.Τ.” ἔχει μιά τέτοια δυνατότητα ἤ ἀπόφασι νά μέ φιλοξενήση ἀπό τίς στῆλες της γιά τίς ὅποιες ἀπαντήσεις ἐσύ ἐπιθυμεῖς.

Πέραν τούτου ὅμως, σοῦ ἔστειλα ἤδη ἄλλες τέσσερες προσωπικές ἐπιστολές καί δέν ἔχω λάβει προσωπική ἀπόκρισι. Εἶμαι στήν ἀναμονή, γιά τίς ἀπαντήσεις σου στά κείμενά μου ἀδελφέ μου, “Ἄχρι Καιροῦ”. Ὑπενθυμίζω τίς τέσσερες ἐπιστολές:

1. «Προσωπική ἀδελφική ἐπιστολή εἰς τόν ἀγαπητόν Π. Τελεβάντο (α’)», μέ θέμα: Μασωνία, Δημόσιος Διάλογος, Μασωνική ἀπόδειξις Ἀθηναγόρα, τῆς 19-5-2017.
2. «Προσωπική ἀδελφική ἐπιστολή εἰς τόν ἀγαπητόν Π. Τελεβάντο (β’)», μέ θέμα: Μαχαιρώματα καί εἰρηνοποιοί, τῆς 22-5-2017.
3. «Προσωπική ἀδελφική ἐπιστολή εἰς τόν ἀγαπητόν Π. Τελεβάντο (γ’)», μέ θέμα: Σχισματικοί, διαίρεσις καί πολλαπλασιασμός, τῆς 24-5-2017.
4. «Προσωπική ἀδελφική ἐπιστολή εἰς τόν ἀγαπητόν Π. Τελεβάντο (δ’)», μέ θέμα: Ἀναιρέσεις Ἱστολογικῆς Ἀναρτήσεως, τῆς 29-5-2017.

 

 

 

Β. Περί Λογικῶν ἀποδείξεων

 

Σέ παρεκάλεσα στίς ὅποιες κατηγορίες ἤ ἀπόψεις ἐκφράζεις, νά ἐφαρμόζης τίς λογικές καί ἐπιστημονικές μεθόδους τῶν ἀποδείξεων.

Νά γράφης σέ εἰσαγωγικά τό κείμενο, νά παραπέμπης, ποῦ ἀκριβῶς εἶναι γραμμένο (Βιβλίο, Ἔντυπο, Ἱστοσελίδα κ.τ.λ.), καί κατόπιν νά τό ἀναιρῆς.

Δέν βλέπω νά ἐφαρμόζης αὐτή τήν μέθοδο. Ἐξαπολύεις ἐκφράσεις χωρίς παραπομπές καί τεκμηρίωσι.

Ὁ συνετός πολεμιστής πρῶτα σημαδεύει καί μετά πυροβολεῖ. Ὅταν πρῶτα πυροβολεῖ καί μετά σημαδεύει δέν πρόκειται νά ἐπιτύχη ποτέ τό στόχο του.

 

 

Γ. Λεπτομερεῖς ἀπαντήσεις

 

Ἐγώ, καί πάλι ὅπως στήν τετάρτη ἐπιστολή μου, θά σημειώσω τίς ἀποκρίσεις μου γιά τό ἤδη ἀναρτηθέν κείμενό σου, τῆς 30-5-17, μέ θέμα «Ἀναμένουμε ὅτι ὁ π. Ἱερόθεος Ἀργύρης θά δώση ἐξηγήσεις γιά τήν ἀποτείχισι ἀπό τίς στῆλες τοῦ “Ο.Τ.”», ὅσο δύναμαι μέ μεγαλυτέρα εὐπείθεια.

 

Δέν ἀναφέρεις ποιόν κανόνα παρερμηνεύω

 

1.   Γράφεις: «Αυτό φυσικά είναι χονδροειδής παρερμηνεία (ἀπό τόν π. Ἱερόθεο) των Ιερών Κανόνων ...».

• Σέ ξαναερωτῶ. Σέ ποιό σημεῖο τοῦ ἄρθρου μου, «Ὄχι ἀποτειχίσεις, πόλεμος μέ “Ἀντι-Εκκλησία” “Ἀντι-Ελλάδα”, Ὀρθόδοξος Τύπος, 7-4-2017», ἀναφέρω κάποιο Ἱερό Κανόνα τόν ὁποῖον καί παρερμηνεύω; Πουθενά! Δέν ὑπάρχει οὔτε κἄν ἡ λέξις «Κανών- Κανόνες» στό συγκεκριμένο κείμενο.

 

1. Γράφεις: «... και αντίκειται σαφώς στη διδασκαλία του Γέροντα Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου για την αποτείχιση, όπως σαφώς καταγράφεται στο βιβλίο του "Τα δύο άκρα"».

• Σέ ξαναερωτῶ. Σέ ποιό σημεῖο τοῦ βιβλίου "Τα δύο άκρα" (σελίδα τάδε), ὁ π. Ἐπιφάνιος γράφει ὑπέρ τῶν Ἀποτειχίσεων; Θέλω νά τό μελετήσω. Δέν παραπέμπεις πουθενά. ΓΙΑΤΙ;

ΜΗ Ἀποτείχισις τριῶν Μητροπολιτῶν. Ἡγούμενος Ἀριζόνας

 

• Γράφεις: «Ο π. Επιφάνιος, όχι μόνον δεν ήταν εναντίον της διακοπής του μνημοσύνου του Αθηναγόρα, αλλά ήταν αυτός ούτος ο ιθύνων νους της διακοπής του μνημοσύνου του Αποστάτη Πατριάρχη από τους τρεις Μητροπολίτες, αλλά και της αποτείχισης της συνοδείας του Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας που εκείνη την περίοδο μόναζε στην σκήτη Προβάτα».
• Σοῦ ἀπάντησα ἤδη στήν προηγουμενη μου ἐπιστολή τῆς 29-5-2017. Παρακαλῶ πολύ νά δημοσιεύσης τό συγκεκριμένο ἀπόσπασμα ἀπαντήσεως, στό ἱστολόγιό σου, ἐπί τοῦ θέματος, καί κατόπιν, ἐάν θέλης δύνασαι νά τό ἀναιρέσης καί νά τό κατακεραυνώσης ὅσο αὐστηρά θέλεις. Θά χαρῶ πολύ νά μέ πείση ὅτι ἔχω ἄδικο:

 

 

Ποτέ δέν ἀποτειχίσθησαν οἱ Τρεῖς Μητροπολίτες

Παραμυθίας Παῦλος, Ἐλευθερουπόλως Ἀμβρόσιος καί Φλωρίνης Καντιώτης

Ἐμνημόνευον πάντοτε τήν ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥΣ

 

Γράφεις: «Ο π. Ιερόθεος είχε την ευλογία να ζήσει από κοντά τον μακαριστό Γέροντα Επιφάνιο, είμαι βέβαιος ότι μελέτησε σε βάθος τα συγγράμματά του και έτσι γνωρίζει ότι αυτή δεν ήταν η διδασκαλία του. Ο π. Επιφάνιος, όχι μόνον δεν ήταν εναντίον της διακοπής του μνημοσύνου του Αθηναγόρα, αλλά ήταν ο ιθύνων νους της διακοπής του μνημοσύνου του Αποστάτη Πατριάρχη από τους τρεις Μητροπολίτες,...» τοῦ ὁποίου (ἐννοεῖται τοῦ Ἀθηναγόρα) ἐσύ, Παναγιώτη, δέν ἐδημοσίευσες ἀκόμη τήν ἀπόδειξι ἐγγραφῆς του στόν 33^ο βαθμό τῆς Μασωνίας, ἄγνωστο γιά ποιό λόγο, ἄν καί σοῦ τήν ἔχω ἀποστείλει ἀπό τίς 15-3-2016!

§ Πολλά μποροῦμε νά σημειώσουμε γιά ἐκείνη τήν μεγαλειώδη καί θαρραλέα Ἱεροκανονική καί Ἐκκλησιολογική πρᾶξι τῶν τριῶν ἐπιλέκτων καί μοναδικῶν Ἀρχιερέων, τῶν μακαριστῶν, Παραμυθίας Παύλου, Ἐλευθερουπόλεως Ἀμβροσίου, καί Φλωρίνης Αὐγουστίνου.

§ Ὑπάρχει ὅμως ἕνα οὐσιῶδες Νομοκανονικῶς καί Ἐκκλησιολο-γικῶς διαφορετικό σημεῖο ἀπό τούς σήμερον ἀποτειχιζομένους Ἱερεῖς. Οἱ τρεῖς ἥρωες Ἐπίσκοποι ΔΕΝ ἀποτειχίσθησαν, καθότι διέκοψαν μέν τό μνημόσυνο τοῦ  Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ἀθηναγόρα, ἀλλά συνέχισαν νά μνημονεύουν, πολύ σωστά, τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

§ Κατά τήν Θεία Λειτουργία ἐκφωνοῦσαν ὀρθότατα, «Ἐν πρώτοις μνήσθητι Κύριε τῆς ΙΕΡΑΣ ΗΜΩΝ ΣΥΝΟΔΟΥ, τῆς ὀθροτομούσης τόν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας...».

Ἐμνημόνευον τήν Ἑκκλησία τῆς Ἑλλάδος εἰς τήν ὁποία ἀνῆκον, τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς ὁποίας μετεῖχον καί στίς ἐκλογές τῆς ὁποίας ἔδιναν ψῆφο. Ἦσαν ἀπολύτως μέσα στήν Ἐκκλησία καί πολεμοῦσαν νά πετάξουν ἔξω ἀπό αὐτήν τούς ἐπιόρκους ἐπιλήσμονες ρασοφόρους.

 

Ὁ π. Ἐπιφάνιος κατεδίκασε τήν προσχώρησι τοῦ ἡγουμένου στούς Ζηλωτές

Γράφεις: «αλλά ήταν ο ιθύνων νους (ὁ π. Ἐπιφάνιος) ... και της αποτείχισης της συνοδείας του Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας που εκείνη την περίοδο μόναζε στην σκήτη Προβάτα».

§ Φίλτατέ μου, εἶσαι σίγουρος ὅτι ὁ μακαριστός Γέροντας ἦτο ὑπέρ τῆς- προσωρινῆς εὐτυχῶς- πράξεως-ἀποτειχίσεως τοῦ συγκεκριμένου ἡγουμένου, νά προσχωρήση δηλαδή στούς ζηλωτές Παλαιοημερολογίτες;

§ Προσωπικῶς ἐρώτησα γιά τό θέμα τόν Γέροντα. Αὐτός ἀμέσως καί κατηγορηματικῶς, μοῦ καταδίκασε ἐκείνη τήν πρᾶξι τῆς προσχωρήσεως τοῦ ἡγουμένου στούς Ζηλωτές Παλαιοημερολογίτες. Καί κατόπιν ἐπήνεσε τήν ἐπιστροφή ἀπό ἐκείνη τήν ὁμάδα τῶν σχισματικῶν.

§ Δύο πράγματα θά προσθέσω ἐν προκειμένω: Διεπίστωσα ὁ ἴδιος τή  μεγάλη καί αὐστηρά καταδίκη γιά τήν φυγή καί εἰσέπραξα τόν ἀναστεναγμό ἀνακουφίσεως γιά τήν ἐπιστροφή στήν Ἱεροκανονικότητα. 

 

Ἀπουσία ἀποδείξεων γιά π. Βασίλειο

 Γράφεις: «Είπαμε -και επαναλαμβάνουμε κατηγορηματικά- ότι οι βαρύτατες κατηγορίες που αιωρούνται σε βάρος του π. Βασίλειου Βολουδάκη θα απαντηθούν από τις στήλες του “Ορθοδόξου Τύπου”, από τον ίδιο τον σεβαστό π. Βασίλειο και ΜΟΝΟΝ και ΟΧΙ από κάποιο βαποράκι του».

• Δέν ὑπερασπίζομαι κανέναν π. Βασίλειο. Ἐκεῖνος ἔχει ἡλικία καί δύναμι νά τό πράξη.
• Ἔχω ὅμως τήν ἀπορία νά πληροφορηθῶ ἀδελφικά τήν ἀλήθεια. Ἀναμένω ὡς ἀδελφός νά μοῦ πῆς τίς «κατηγορίες που αιωρούνται σε βάρος του», συγκεκριμένα μέ παραπομπές καί ἡμερομηνίες.
• Ἔχω τήν ὑποχρέωσι νά ρωτῶ καί νά περιμένω ἀπαντήσεις γιά ὅσα δημοσίως ἀτεκμηριώτως γράφονται γιά ἕνα Ἀγωνιστή Ὀρθόδοξο Κληρικό. Ἀπαντήσεις καί Ἀποδείξεις.
• Ἐπειδή ὅμως δέν τίς καταθέτεις, νομίζω, γι’ αὐτό τό λόγο, ἤδη ἔχεις καταδικαστεῖ σέ φυλάκισι ἀπό τά Ἑλληνικά δικαστήρια γιά, «κατά συρροήν συκοφαντική δυσφήμησι». Δηλαδή, γιά συνειδητά ψεύδη. Δέν καταθέτεις ἀποδείξεις γιά τίς προσβολές καί ὕβρεις κατά ἑνός εὐλαβοῦς Κληρικοῦ. Ἐσύ ὀφείλης νά προσκομίσης τά πραγματικά στοιχεῖα σου καί ἐκεῖνος ἄς τά ἀναιρέση. Δέν τό πράττεις. ΓΙΑΤΙ;

 

•       Γράφεις: «Σε ΚΑΜΙΑ, όμως, περίπτωση όσα αφορούν αποκλειστικά και ΜΟΝΟΝ τον σεβαστό π. Βασίλειο Βολουδάκη».
• Ἐννοεῖς ὅτι δέν θά συζητήσης μαζί μου, ὅσα ἀφοροῦν τόν π. Βασίλειο. Ἀσφαλῶς καί συμφωνῶ. Ἀλλά, σέ μένα παραπονέθηκες ὅτι σέ ἀποκαλεῖ Μασῶνο, κάτι πού ὁ π. Βασίλειος τό διέψευσε (τό γράφω στήν ἐπιστολή μου τῆς 19-5-2017). Ἐπί πλέον στήν ἐπιστολή μου ὅμως αὐτή τῆς 19-5-2017, πού ἀκολούθησε μετά τό τό δίωρο τηλεφώνημά σου τῆς 17-5-17, σοῦ μετέφερα τήν πρότασι τοῦ π. Βασιλείου:

«Όμως παρακαλώ καί προσκαλώ τόν κ. Π. Τελεβᾶντον σέ δημόσιο διάλογο, με συνομιλία μας μέσω SKYPE, την οποία να μαγνητοσκοπήσουμε και να αναρτήσουμε στο διαδίκτυο. Το e-mail μου είναι γνωστό, γιά νά συνεννοηθούμε καί νά τό κανονίσουμε».

• Γιατί δέν ἀπαντᾶς θετικά καί νά τακτοποιήσετε τά θέματα μέ δημόσιο διάλογο; ΓΙΑΤΙ;
• Μπορεῖς τουλάχιστον νά μᾶς δώσης ΜΙΑ, ἔστω ΜΙΑ, παραπομπή μέ κείμενο τοῦ ἐκλεκτοῦ π. Βασιλείου, πού νά εἶναι αἱρετικό, ἤ ἀντικανονικό, ἤ ἀντιεκκλησιαστικό; ΜΙΑ ἔστω καί ΜΙΑ!

 

Τά κείμενα δέν εἶναι παρά δικά μου

 Γράφεις: «Αιδεσιμολογιώτατε (πρός τόν π. Βασίλειο)! Ποτέ δεν δυσκολεύομαι να αντιληφθώ ότι ένα κείμενο είναι δικό σας, είτε το υπογράφετε, είτε το δημοσιεύετε με άλλο όνομα, είτε το αναρτάτε ανώνυμα, είτε ψευδώνυμα».

• Θαυμάζω τίς ἱκανότητές σου. Καί μάλιστα εἶσαι κατηγορηματικός. Ἐγώ δέν ἔχω τέτοιες ἱκανότητες. Πάντως, ἐδῶ μοιάζει νά ὑπονοῆς ὅτι, ὁ π. Βασίλειος γράφει τά κείμενά μου. Κάνεις τραγικό λάθος. Ἐπιθυμῶ νά σέ διαβεβαιώσω, ἐν ἀληθεία, ὅτι ΠΟΤΕ δέν ὑπέγραψα, οὔτε καί τώρα, καί δέν ἀπέστειλα κείμενα ἄλλων, οὔτε φυσικά καί τοῦ π. Βασιλείου. Πάντοτε γράφω ὁ ἴδιος, ὅ,τι μέ φωτίζει ὁ Θεός καί τό στέλνω, ἀναλόγως, γιά τά περαιτέρω.
• Μάλιστα τή μεγάλη σιγουριά σου τήν ἐνισχύεις μέ μία στρουθοκάμηλο μέ τό κεφάλι στήν ἄμμο!

 

• Γράφεις: «Η δεύτερη φιλική συμβουλή απευθύνεται στον φίλο π. Ιερόθεο Αργύρη. Όσοι προθυμοποιούνται να γίνουν βαποράκια άνομων προιόντων -αργά ή γρήγορα- υφίστανται οδυνηρές συνέπειες. Ειλικρινής μου πεποίθηση είναι ότι δεν είναι προς το συμφέρον σου να γίνεις το βαποράκι των κακοδοξιών και των μωροφιλοδοξιών του σεβαστού π. Βασίλειου Βολουδάκη. Πολλώ μάλλον αν υπογράφεις κείμενα που συντάσσει ο σεβαστός π. Βασίλειος για να με χτυπήσεις πισώπλατα. Πώς να το κάνουμε πάτερ μου; Όποιος βάζει το χέρι του στη φωτιά καίγεται».
• Ἡ ἀπάντησίς μου εἶναι σαφής καί κατηγορηματική. Κανενός «βαποράκι», μέ τή χάρι τοῦ Θεοῦ δέν ἔγινα ποτέ. Ἀλλά τί ἐννοεῖς «βαποράκι»; Τί νομίζεις ὅτι μεταφέρω; Δέν εἶναι καί τόσο εὔστοχος ἐκκλησιαστική ἔκφρασις. Μάλιστα τό κείμενο τό διανθίζεις μέ μιά φωτογραφία διακινήσεως ναρκωτικῶν. Καταλαβαίνεις τί κάνεις;
• Ἔχω τήν ἀπορία νά μοῦ διευκρινήσεις, ποιά «ἄνομα προϊόντα» διακινοῦνται ἐν προκειμένω γιά νά τό καταλάβω καί ἐγώ. Τί εἴδους πράγματα εἶναι αὐτά.
• Γιά τίς «κακοδοξίες καί μωροφιλοδοξίες» τοῦ π. Βασιλείου, καλεῖσαι ἐσύ νά τίς ἀποδείξης, γιά νά τό πληροφορηθοῦν τεκμηριωμένα οἱ Χριστιανοί, πού θέλουν νά μάθουν τήν ἀλήθεια. Ἀληθινά στοιχεῖα τῶν «κακοδοξιῶν» καί ἀποδείξεις τῶν «μωροφιλοδοξιῶν», ζητᾶ κάθε ἀντικειμενικός καί λογικός ἄνθρωπος. Δέν τό κάνεις. ΓΙΑΤΙ;
• Σέ διαβεβαιῶ ὅτι δέν κτυπῶ «πισώπλατα» ποτέ καί κανέναν. Πόθεν συνάγεται τοῦτο; Στήν ἐπιστολή μου τῆς 22-5-2017, γιά τά πισώπλατα μαχαιρώματα σοῦ ἔγραψα ἐπί λέξει:

«Δέν γνωρίζω τί κάνουν ἄλλοι. Πάντως, ἐγώ προσπαθῶ νά βγάλω τά μαχαίρια, πού κάποιοι φίλοι βάζουν στίς πλάτες ἄλλων παλαιῶν φίλων καί ἀδελφῶν ἐν Χριστῶ. Νά τούς κάνω νά εἰρηνεύσουν μεταξύ τους».

 

Ποιά φωτιά νομίζεις θά μέ κάψη;

      Γράφεις: «... Πώς να το κάνουμε πάτερ μου; Όποιος βάζει το χέρι του στη φωτιά καίγεται».

• Τί ἐννοεῖς ἀγαπητέ μου; Μήπως ἔχεις τήν καλωσύνη νά τό διευκρινήσης γιά νά μέ προφυλάξης; Θά τό κάνης, εἴτε γραπτῶς εἴτε τηλεφωνικῶς; Αὐτό μοιάζει ἤ μέ συνετή προειδοποίησι γιά κάτι πού ἐγώ δέν βλέπω, ἀλλά μοιάζει καί μέ ἀπειλή. Ἀναμένω τίς ἀναγκαῖες πληροφορίες γιά νά μάθω τί συμβαίνει πραγματικά.

 

1. Γράφεις: «Βλέπεις ότι, παρόλον ότι με χτύπησες δημόσια (δηλ. ἐγώ ὁ π. Ἱερόθεος) πισώπλατα και παρόλον ότι διαπιστώνω ότι συνεχίζεις να λειτουργείς σαν ενεργούμενο του σεβαστού π. Βασίλειου Βολουδάκη,... ».

• Θά ρωτήσω ποῦ καί πῶς σέ κτύπητα «πισώπλατα». Δέν τό ἀντελήφθην καί ζητῶ συγνώμην ἄν σέ πίκρανα καί σέ ἐλύπησα, ἔστω καί ἀκουσίως. 
• Νομίζεις ὅτι «λειτουργῶ ὡς ἐνεργούμενο», ὅταν θέλω νά εἰρηνεύσω τούς συγκρουομένους; Σοῦ ἔγραψα στήν ἐπιστολή μου τῆς 22-5-2017:

«Ὁ πιό τιμητικός τίτλος τῶν Μακαρισμῶν, εἶναι ἴσως ἐκεῖνος πού ὀνομάζει κάποιους παιδιά τοῦ Θεοῦ. Ποιούς; Τούς εἰρηνοποιούς! «Maτθ. 5.9 μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί͵ ὅτι [αὐτοὶ] υἱοὶ Θεοῦ κληθήσονται» (Ματθ. ε’ 9). Καί μάλιστα οἱ εἰρηνοποιοί τῶν συγκρουομένων φίλων».

• Καί δίπλα στό κείμενο, προβάλλεις ἕνα σκίτσο μέ κάποιον πού τοῦ κουρδίζουν τό κεφάλι. Πολύ εὐγενικό ἐκ μέρους σου, ἀλλά δέν ἔχει καμιά σχέσι μέ τήν ἀλήθεια καί τήν πραγματικότητα.
• Θέλεις νά «ἀποφύγης τή σύγκρουσι» μαζί μου. Σ’ εὐχαριστῶ γιά τήν προσφορά “εἰρήνης”, ἀλλά δέν ἔνιωσα ὅτι ἔχω πόλεμο.  Σ’ εὐχαριστῶ γιά τήν “ἐπίθεσι φιλίας”, ἀλλά δέν ἔνιωσα ὅτι ἐγκατέλειψα κάποιο φίλο. Ἐν τούτοις, κάνω ἀμφότερα ἀποδεκτά διότι, κατά τόν θεῖο Παῦλο, ὀφείλουμε νά εἰρηνεύουμε:

«Τὰς δὲ μωρὰς καὶ ἀπαιδεύτους ζητήσεις παραιτοῦ͵ εἰδὼς ὅτι γεννῶσιν μάχας·

2.24 δοῦλον δὲ Κυρίου οὐ δεῖ μάχεσθαι͵ ἀλλὰ ἤπιον εἶναι πρὸς πάντας͵ διδακτικόν͵ ἀνεξίκακον͵

2.25 ἐν πραΰτητι παιδεύοντα τοὺς ἀντιδιατιθεμένους͵ μή ποτε δώῃ αὐτοῖς ὁ θεὸς μετάνοιαν εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας͵

2.26 καὶ ἀνανήψωσιν ἐκ τῆς τοῦ διαβόλου παγίδος͵ ἐζωγρημένοι ὑπ΄ αὐτοῦ εἰς τὸ ἐκείνου θέλημα” (B’  Τιμ. β’ 23).

Σέ ἐρωτῶ ὅμως, ὅπως καί ἐμένα μέ ἐρωτοῦν πολλοί ἀδελφοί, γιά ποιό λόγο ἔχεις αὐτό τό “ἀναίτιο πολεμικό μένος”, τό “ἀτεκμηρίωτο πάθος” καί τό ἐκδηλούμενο “ἀσίγαστο μῖσος”, ἐναντίον ἑνός Εὐλαβοῦς ἀγωνιστοῦ Κληρικοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Τόση μῆνις ἐναντίον ἑνός Ὀρθοδόξου Πρεσβυτέρου, δέν αἰτιολογεῖται καί δέν ἐξηγεῖται ἀπό τήν διαφορετικότητα τῶν ἀπόψεων μεταξύ τῶν Χριστιανῶν. Ποιά εἶναι τά φανερά καί ἀφανῆ αἴτια; Μπορεῖς σέ παρακαλῶ νά μοῦ τά ἐξηγήσης γιά νά γαληνεύσω; Νά νιώσω εἰρήνη καί ἠρεμία καρδίας.

 

Πόλεμος γιά ποιό πρᾶγμα; Ἀναίτιος πόλεμος;

 

1. Γράφεις: «... κάνω ότι περνά από το χέρι μου για να αποφύγω τη σύγκρουση. Αν, όμως, μου την επιβάλεις τότε "γαία πυρί μειχθήτω". Με αποκλειστικά δική σου ευθύνη».

• Σημειώνεις ὅτι, ἐάν σοῦ «ἐπιβάλλω τή σύγκρουσι», τότε "γαία πυρί μειχθήτω". Δέν σέ καταλαβαίνω πραγματικά. Τί σκέπτεσαι; Τί σοῦ ἔκανα; Ποιός σέ πολέμησε; Ποιός σέ ἀδίκησε; Σέ ποιό σημεῖο; Ὑπάρχει κάτι πού δέν καταλαβαίνω ἤ δέν γνωρίζω; Μέ δική μου εὐθύνη δέν θά λάβης ποτέ ἔγκρισι πολέμου καί μάλιστα ἀναιτίου καί ἀνοήτου πολέμου.

 

1. Γράφεις: «Αν τελικά μου επιβάλεις αυτή τη σύγκρουση ξέρεις πολύ καλά ότι δεν έχω να χάσω τίποτα επειδή πολεμώ πάντοτε όρθιος έξω από τα χαρακώματα και ασκώ δημόσια προς κάθε κατεύθυνση σκληρή επώνυμη κριτική σε επώνυμους».

• Ἐπαναλαμβάνεις καί δευτέρα φορά ὅτι, ρωτῶντας, μήπως ἐγώ θέλω σοῦ «ἐπιβάλλω τήν σύγκρουσι». Τό τονίζω. Ὄχι δέν θά τό κάνω ποτέ.
• Ἀλλά ἀγαπητέ μου, ὅταν εἶδες τό δημοσίευμά μου στόν “Ὀρθόδοξο Τύπο” τῆς 17-5-17, μέ πῆρες τηλέφωνο θορυβημένος. Δέν ἔγραψα, νομίζω, τίποτε ἐναντίον σου. Ἀλλά ἐάν ὑποθέσουμε ὅτι ὑπάρχει κάτι πού σέ πειράζει, γιατί δέν μοῦ τό λές συγκεκριμένα;
• Κατέγραψα θετικά καί ἐπαινετικά τίς ἀναφορές σου γιά κάποιον συγκεκριμένο ἡγούμενο.
• Ἐξέφρασα τίς ἔμπονες σκέψεις μου γιά τον “Ἐνδο-Επιφανιακό” ἀτέρμονα πόλεμο: «Μέ μεγάλη λύπη πρέπει νά ἐκφράσω τήν καρδιά μου, λέγοντας ὅτι οὐδόλως ἀντιλαμβάνομαι τίς διαρκεῖς ἐπιθέσεις ἐναντίον τοῦ ἀγαπητοῦ ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ, τοῦ π. Βασιλείου Βολουδάκη. Διαφωνῶ πλήρως μέ τό ὕφος καί τήν οὐσία τῶν ἐπιθέσεων». Τίποτε περισσότερο ἤ λιγώτερο.
• Δηλώνεις ὅτι, «Πολεμᾶς ὄρθιος ἔξω ἀπό τά χαρακώματα». Πολύ καλά ἐνεργεῖς. Ἀλλά ποιός σέ ἀδικεῖ; Ποιός σέ φθείρει; Περιμένω νά μοῦ τό ἀποκαλύψης ἤ νά μοῦ τό ὑποδείξης.
• Μήπως βλέπεις ἐχθρούς καί ἀντιπάλους ἐκεῖ πού δέν ὑπάρχουν; Μήπως φαντάζεσαι παγίδες καί κινδύνους, πού εἶναι ἀνύπαρκτοι; Ἀπό τήν πλευρά μου, οὔτε ἀπειλῶ κανέναν οὔτε θεωρῶ κάποιον ἐχθρό μου καί μάλιστα τόν ἀδελφό μου.
• Ἀλλά, καί μέ τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ, δέν ἔχω λόγους νά φοβᾶμαι. Σύνεσις εἶναι ἡ καλά μετετημένη τόλμη, μόνο γιά τά μεγάλα θέματα τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος.  

 

Ποιοί εἶναι οἱ νεκροί;

 

• Γράφεις: «Άφησε τους νεκρούς να θάψουν τους εαυτών νεκρούς».
• Ἀλλά ποιοί εἶναι οἱ «νεκροί», πού θάβουν τούς «νεκρούς των», σέ ἐρωτῶ; Δέν ἀποκρίνεσαι; ΓΙΑΤΙ;
• Ἐμπλουτίζεις τό κείμενό σου μέ ἕνα σκίτσο μέ τόν Ἰσπανό Ἱππότη, τόν Δόν Κιχώτη νά πολεμᾶ τούς φανταστικούς ἀνεμομύλους του. Ποιός εἶναι ὁ φαντασμένος Ἱππότης.
• Καί κάτι ἀκόμη θέλω νά ρωτήσω. Ὅταν κανείς δημοσιογράφος θέλει νά πλήξη ὕπουλα τόν ἀντίπαλό του τότε φροντίζει νά τοῦ βρῆ μία παραμοφρωμένη, ἤ ἀλλοιωμένη, ἤ ἐπεξεργασμένη εἰκόνα του. Ὅταν θέλει νά ἐνισχύση τήν προπαγάνδα του, λευκή, καφέ ἤ μελανή, τότε καταφεύγει σέ ἀρνητικό ὀπτικό ὑλικό. Ἐσύ, Χριστιανός καί πνευματικό τέκνο τοῦ π. Ἐπιφανίου, πῶς τολμᾶς νά βάζης πάντοτε μεγεθυμένες καί ἀποκρουστικές φωτογραφίες τοῦ π. Βασιλείου; Δέν ἔχεις λίγο αἰσθησι τῆς τέχνης; Χάθηκε κάθε εὐγενική ἔκφρασις ἀπό τόν εὐγενῆ νέο πού κάποτε ἐγνώριζα; Σέ ἐρωτῶ καί προσμένω ἀπάντησι.

 

• Γράφεις: «Φρόντισε (ἐγώ ὁ π. Ἱερόθεος) να διαχωρίσεις τη θέση σου από όσους σκυλεύουν κυριολεκτικά τον Γέροντα Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο και διαστρέφουν 100% τη διδασκαλία του για τη διακοπή του μνημοσύνου των αιρετιζόντων επισκόπων».
• Σέ ξαναερωτῶ νά μοῦ ἀποκριθῆς: Ποιοί, ποῦ καί μέ ποιό τρόπο «σκυλεύουν» τόν π. Ἐπιφάνιο; Σέ ποιό σημεῖο τῶν κειμένων τους, καί ποιά συγκεκριμένη καταγραφή του Γέροντος «διαστρέφουν»; Θά μοῦ τό γράψεις γιά νά γλυτώσω ἀπό τήν παγίδα; Δέν τό ἔκανες ἀκόμη. ΓΙΑΤΙ;

 

Ἀποκαλύπτεις ἀκουσίως ὅτι γράφεις ἀπό προσωπική αἰτία. ὄχι ἀπό ἐκκλησιολογικό ἐνδιαφέρον

 

• Γράφεις: «Πρόσεξε π. Ιερόθεε! Ο σεβαστός π. Βασίλειος Βολουδάκης δεν έχει μπέσα. Δεν έχει φραγμούς».
• Παρακαλῶ νά μοῦ τεκμηριώσης τά λεγόμενά σου. Γιατί δέν «ἔχει μπέσα», ὁ συγκεκριμένος κληρικός; Κάνατε κάποια συμφωνία καί τήν ἀθέτησε; Τί περιεῖχε αὐτή ἡ συμφωνία; Σοῦ ἔκανε κάτι ἄλλο προσωπικό; Εἴχατε κάποια κοινό ἔργο καί παρεβίασε τίς ὑποχρεώσεις του; Θέλω συγκεκριμένα πράγματα.
• Θά ἐπιθυμοῦσα νά μοῦ εἴπης, ἀπό πού καταδεικνύεται ὅτι δέν «ἔχει φραγμούς»; Ξεπέρασε κάποια ὅρια λογικῆς καί ἠθικῆς; σέ ποιό προσωπικό σου θέμα; Θέλω τήν ἀλήθεια καί μόνον αὐτή.

 

1. Γράφεις: «... Την ίδια ώρα που ξεσηκώνει κάποιους να σκυλεύσουν τη μνήμη και τη θεολογία του Γέροντα Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου, από τις στήλες του“Ορθοδόξου Τύπου”, πηγαίνει σε ένα από τα δύο γνωστά φιλοΒολουδακικά ιστολόγια και διαπομπεύει για τις θεολογικές αστοχίες τους και τον π. Ιερόθεο Αργύρη και τον κ. Τραμπούλη υπογράφοντας φυσικά με άλλο όνομα. Μην παραξενευτείς καθόλου αν σύντομα δημοσιεύσει επώνυμο άρθρο στον “Ορθόδοξο Τύπο” με το οποίο θα σας αδειάσει κανονικότατα και θα σας σφάξει με το βαμβάκι».

• Σέ ἐρωτῶ, ἐάν εἶσαι σίγουρος ὅτι, τά δύο Ἱστολόγια πού ἀναφέρεις γράφουν κείμενα τοῦ π. Βασιλείου μέ ἄλλο ὄνομα; Ἔχεις κάποιες πληροφορίες, ἤ τεκμήρια; Παρακαλῶ νά μοῦ τά ἀναφέρης.
• Ὑποθέτεις ὅτι θά «μᾶς ἀδειάσει». Ἀλλά πῶς θά τό πράξη αὐτό; Ἔχεις τή δυνατότητα νά μοῦ τό ἐπεξηγήσης;
• Προσθέτεις ὅτι θά μέ «σφάξη μέ τό βαμβάκι». Ὑποννοεῖς πάλι ἐδῶ κάτι προσωπικό σου;  Τί ἰσχυρίζεσαι ὅτι σοῦ ἔκανε γιά νά ἔχης τήν ἐμπειρία τῆς «σφαγῆς μέ βαμβάκι;». Τί κοινές ἐπιχειρηματικές ἤ πνευματικές διαδικασίες εἴχατε ἀπό κοινοῦ καί σέ «ἔσφαξε»; Πῶς καί μέ ποιό τρόπο θά τό πράξη καί σέ μᾶς; Παρακαλῶ προφύλαξέ μας δεόντως. Ξέρεις κάτι; Θά μοῦ καταθέσης, ἀλλά μέ πραγματικά στοιχεῖα;

 

• Γράφεις κατακλείοντας τό κείμενό σου: «Πίστεψέ με, πάτερ μου. Είναι άφιλος άνθρωπος χωρίς φραγμούς. Γι' αυτό πρόσεξε! Πρόσεξε! Πρόσεξε!».
• Μοῦ λέγεις ὅτι ὁ π. Βασίλειος εἶναι «ἄφιλος». Πρόδωσε τή φιλία σου σέ κάτι στό παρελθόν καί γι’ αὐτό τόν πολεμᾶς; Ἄν αὐτό ἔγινε πραγματικά τότε αὐτό σημαίνει ὅτι τόν πολεμᾶς μέ τόσο πάθος, ὄχι γιατί κάνει κάτι ἐσφαλμένο, ἀλλά γιατί ἔχεις μένος γιά τήν «ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ», πού σοῦ ἔκανε, ἤ ὑποτίθεται ὅτι σοῦ ἔκανε.
• ΠΡΟΣΟΧΗ: Αὐτή ἡ ἀκούσιος παραδοχή σου, σέ ἐκθέττει ἀνεπανόρθωτα. Οἱ διακόσιες πενήντα καταγραφές ἐναντίον τοῦ π. Βασιλείου (σήμερα 330)(!), γιά Ἐκκλησιστικά δῆθεν θέματα, ἔχουν τήν αἰτία τους ΜΟΝΟ σέ κάποια σύγκρουσί σας προσωπική;
• ΠΡΟΣΟΧΗ: Γράφεις ἐναντίον του, γιά κάποια κρυμμένη «ἀτομική σου ἀδικία», καί ὄχι γιά τήν Ἐκκλησία. Ἄν αὐτό συμβαίνει, παρακαλῶ πολύ, ἄν ἐπιθυμῆς νά μοῦ τήν κοινοποιήσης, ἔστω καί ἀπορρήτως.
• ΠΡΟΣΟΧΗ: Μάλιστα προσθέτεις ὅτι, δέν ἔχει «φραγμούς». Αὐτό σημαίνει ὅτι ὑπονοεῖς καί κάτι ἀκόμη βαρύτερο καί πολύ μεγάλο, ἀλλά πάντως προσωπικό σου. Ἔξω ἀπό τά ὅρια καί τά ἐσκαμμένα. Σάν τί νά εἶναι αὐτό; Μπορῶ νά τό πληροφορηθῶ;
• ΠΡΟΣΟΧΗ: Μέ καλεῖς τρεῖς φορές νά «προσέξω!». Νά μοῦ δώσης νά καταλάβω τί πρέπει νά προσέξω, πού ἐσύ τό γνωρίζεις καί ἐγώ ὄχι.  Ἔπαθες κάτι προσωπικό; Γι’ αὐτό δύνασαι νά ἐντοπίζης τά ναρκοπέδια καί τούς κινδύνους γιά τό ἄτομό μου;

  

Δ. Ἡ Φιλαρχία διαιρεῖ καί παροξύνει

  Ἀγαπητέ μου Παναγιώτη· 

Ἀπό τά ἀκριβῶς προηγουμένως ἐκτεθέντα, διαφαίνεται ὅτι, οἱ ἐπιθέσεις σου πρός τόν π. Βασίλειο, ἐπίλεκτο Κληρικό τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἀγωνιστή, πιθανόν νά ὀφείλωνται σέ προσωπική αἰτιολογία καί ὄχι σέ ἐκκλησιολογική διαφωνία.

Γνωρίζουμε πόσο κακό εἶναι ἡ παραπληροφόρησις, τό ψεῦδος καί τό σκοτάδι. Ἀλλά καί πόσο μεγάλες συμφορές ἐπιφέρει ὁ κρυφός ἐγωϊσμός καί ἡ ἀσίγαστη ὑπερηφάνεια. Ὅλοι μας κινδυνεύουμε ἀπό αὐτά τά πονηρά καί φαρμακερά πάθη: Ἄς προσέχουμε λοιπόν:

«Οὐ­δὲν οὕ­τως Ἐκ­κλη­σί­αν δυ­νή­σε­ται δια­ιρεῖν͵ ὡς φι­λαρ­χί­α·

οὐ­δὲν οὕ­τω πα­ρο­ξύ­νει τὸν Θε­ὸν͵ ὡς τὸ Ἐκ­κλη­σί­αν δι­αι­ρε­θῆ­ναι. ...

Τοῦ­το γάρ ἐ­στιν ὃ πά­ντα ἄ­νω καὶ κά­τω πε­πο­ί­η­κε͵ καὶ οὐ τὴν οἰ­κου­μέ­νην μό­νον͵

ἀλ­λὰ καὶ τὴν Ἐκ­κλη­σί­αν μυ­ρί­ων ἐ­νέ­πλη­σε θο­ρύ­βων»

                                                                                              (Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Εἰς τήν Ἐπιστολήν πρός Ἐφεσίους).

 Μετ’ εὐχῶν καί ἀδελφικῆς

ἐν Χριστῷ ἀγάπης

π. Ἱερόθεος

 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:

Περιμένω ἀπαντήσεις καί γιά τις τέσσερες προηγούμενες προσωπικές ἐπιστολές μου καί γιά τήν παροῦσα.

                                                                                                                                                           π. Ι.