Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ “ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ” ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ!
Mέ πολλή θλίψη παρακολουθοῦμε τήν συμπεριφορά τῆς Ἑλληνικῆς Βουλῆς ὡς πρός τόν χειρισμό τοῦ θέματος τῆς ἀλλαγῆς φύλου, καί τοῦ αἰτίου αὐτῆς, τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ἕνας χειρισμός πού τόν χαρακτηρίζει ἡ προχειρότητα, ὁ λαϊκισμός, ὁ ἀμοραλισμός καί ἡ ψηφοθηρία.
Ὅμως, τά μεγάλα θέματα, ἰδιαιτέρως αὐτά πού ἀφοροῦν στήν συγκρότηση τῆς προσωπικότητος, ἀπαιτοῦν σοβαρότητα καί πνευματικότητα ἐκ μέρους τῆς Πολιτείας, γι’ αὐτό καί πρέπει νά ἐπιζητῆται ἡ συνδρομή τῆς Ἐκκλησίας, ἡ Ὁποία εἶναι ἡ μόνη πού, μέ τίς Ὁδηγίες τοῦ Πλάστου καί Δημιουργοῦ μας, γνωρίζει σέ βάθος τήν ἀνθρώπινη ψυχή καί τίς ἀντιστοιχίες τῆς λειτουργίας της στό σῶμα.
Ἡ Πολιτεία μέχρι σήμερα ἀντιμετωπίζει τό θέμα τοῦ φύλου κάθε ἀνθρώπου μόνο ὡς ἐπιλεγμένη σεξουαλική συμπεριφορά, δείχνοντας ἔτσι ἀσπλαχνία καί ἀδιαφορία γιά τήν ψυχική ἀναστάτωση καί τά ψυχικά κενά πού ὁδηγοῦν τούς ἀνθρώπους στήν ἀνταρσία καί ἀποδοκιμασία τοῦ βιολογικοῦ φύλου τους.
Τό θέμα εἶναι πάρα πολύ σοβαρό γιά νά τό ἐμπιστευθοῦμε σέ μιά Πολιτεία, ἡ ὁποία, σάν παράρτημα τοῦ Παγκοσμίου Πολιτικοῦ ἀμοραλισμοῦ, ἐπιχειρεῖ νά τό ἁπλοποιήση, προκειμένου νά ἐπαναφέρη –μέ τό πονηρό κόλπο τῶν μεταρρυθμίσεων– ὡς κάτι τό ἐντελῶς νέο καί προοδευτικό τήν πρακτική πού ἀπό χιλιετιῶν ὅταν ἀκολουθήθηκε εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τήν ἀποδιοργάνωση τοῦ ψυχοσωματικοῦ κόσμου τῶν ἀνθρώπων καί τήν μετατροπή τῶν κοινωνιῶν σέ βαρβαρικά, ἐπιθετικά καί ἄγρια σύνολα.
Ἡ ὁμοφυλοφιλία μακιγιάρεται ὡς «μεταρρύθμιση»
τῶν φύλων γιά νά μή χαρακτηρισθῆ ὀπισθοδρόμηση
Εἶναι ἀπογοητευτικό γιά τήν πορεία τῆς ψυχῆς τοῦ Νεοέλληνα νά διαπιστώνουμε ὅτι ἔχει ἐξοικειωθεῖ μέ τήν λέξη «μεταρρύθμιση» σέ βαθμό –μάλιστα– νά τήν θεωρῆ σάν κάτι σπουδαῖο καί προοδευτικό, χωρίς νά διερωτᾶται ἄν αὐτή ἡ ἐκ τῶν ὑστέρων ρύθμιση (μεταρρύθμιση=μετά ρυθμίζω) γίνεται ἀπό τήν Πολιτεία γιά νά διορθώση ἕνα προηγούμενο πολιτικό λάθος της, ἤ, γίνεται γιά νά διορθώση τήν ρύθμιση τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων ἀπό τόν Δημιουργό μας Θεό.
Καί στό προκείμενο θέμα τῆς ἐπιλογῆς ἀπό τούς ἀνθρώπους ἑνός κοινωνικοῦ (ὅπως ὀνομάσθηκε ἀπό τήν Πολιτεία) φύλου ἀντιθέτου ἀπό τό βιολογικό τους, σαφῶς δέν πρόκειται γιά μιά κοινωνική μεταρρύθμιση πού καλυτερεύει τήν καθημερινή ζωή τῶν ἀνθρώπων σέ ἀντίθεση μέ μιά προηγουμένη ἀντιλαϊκή πολιτική ἄλλου κόμματος, ἀλλά γιά τήν ἀλλαγή τῶν ρυθμίσεων τοῦ Θεοῦ, καί, μάλιστα, ἐκείνων πού ἀφοροῦν στά μύχια καί οὐσιώδη τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως!
Ὅμως, ἡ σημερινή Ἑλληνική πραγματικότητα φανερώνει πώς ἡ λέξη μεταρρύθμιση γίνεται ἀποδεκτή χωρίς ἀναζήτηση διευκρινήσεων –ὅπως αὐτές πού προτάξαμε– καί γι’ αὐτό ἡ Ἑλληνική Βουλή μέ τήν “μαγική” λέξη «μεταρρύθμιση» ἐπιχειρεῖ νά ἐξαπατήση γιά ἄλλη μιά φορά τόν λαό μας, παρουσιάζοντας τόν ἠθικό ἀμοραλισμό τοῦ παρελθόντος σάν πρόοδο καί πολιτισμό, ἀποσιωπῶντας τά οἰκτρά ἱστορικά του ἀποτελέσματα.
Ἔτσι, παρουσιάζεται στόν Νεοέλληνα ἡ γνωστή ἀπό τό παρελθόν ὁμοφυλοφιλία μέ τό ρετουσάρισμα–μακιγιάζ τῆς μεταρρυθμίσεως τῶν φύλων(!) γιά νά ἐξαπατηθῆ καί νά τήν υἱοθετήση ὡς Πρόοδο καί Πολιτισμό καί ὄχι ὅπως εἶχε βιωθεῖ πρίν ἀπό χιλιετηρίδες σέ ἄγριες ἐποχές, ἀπό ἀνθρώπους ἠθικά καί πνευματικά ἐξαθλιωμένους, σέ ἐποχές, δηλαδή, παρακμῆς καί εἶχε παγκοσμίως ἀποβληθεῖ ὡς ψυχική ἀσθένεια, μέ τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ. Χωρίς μακιγιάζ καί ἰδεολογικό ὑπόβαθρο ἡ ἐπιστροφή στήν ὁμοφυλοφιλία θά εἶχε τόν χαρακτηρισμό τοῦ Retro, τῆς ὀπισθοδρόμησης!
Τό φῦλο δέν μᾶς δόθηκε τυχαῖα
Ἄς ἀφήσουμε ὅμως τήν Πολιτεία, ἡ ὁποία, ἐνῶ εἶναι ἀνυποψίαστη ἀλλά καί ἀδιάφορη γιά τήν ψυχοσωματική ὑγεία καί ἰσορροπία τῶν ἀνθρώπων, ἔχει τό κουράγιο νά ὑψώνη τό ἀνάστημά της στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας καί μέ θράσος –ὅπως πρόσφατα ἕνας ἐκπρόσωπός της σέ τηλεοπτική ἐκπομπή– νά ἐγκαλῆ τούς Ποιμένες Της γιατί ἔχουν λόγο στά Νομοθετήματα τῆς Βουλῆς, ἀγνοῶντας ὅτι μέ τά νομοθετήματα αὐτοῦ τοῦ τύπου ἡ Βουλή ἔχει εἰσβάλει στήν περιοχή τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι οἱ ψυχές τῶν ἀνθρώπων καί ὄχι ἡ Ἐκκλησία σέ βιωτικές ρυθμίσεις, πού εἶναι ἀρμοδιότητα τοῦ Κράτους.
Εἶναι, λοιπόν, ἀνάγκη νά ἐπικεντρωθοῦμε στήν καρδιά τοῦ θέματός μας γιά νά διαπιστώσουμε τήν κρισιμότητά του καί τήν σημασία πού ἔχει τό φῦλο στήν λειτουργία καί ὁλοκλήρωση τῆς προσωπικότητος τοῦ ἀνθρώπου.
Ἔχουμε ἀσχοληθεῖ στό παρελθόν διεξοδικά μέ τήν ἀνθρώπινη ψυχή, τήν κατάτμησή της σέ ἀνδρική καί γυναικεία ψυχολογία, μέ τό θέμα τοῦ φύλου, τῆς ἐπιλογῆς του ἀπό τόν Ἴδιο τόν Θεό μας (ὁ ὁποῖος μᾶς διαβεβαίωσε ὅτι «καί οἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς» μας «εἰσίν ἠριθμημέναι»), ἀλλά καί γιά τόν σκοπό αὐτῆς τῆς Θείας ἐπιλογῆς. Ἔχουμε ἀσχοληθεῖ καί στό περιοδικό μας καί στό βιβλίο μας «Ὁ Γάμος κατάργηση τῶν φύλων»1 ὅπου μπορεῖ νά ἀνατρέξη ὁ ἀναγνώστης.
Ὡστόσο, εἶναι ἀπαραίτητο νά μεταφέρουμε στό ἄρθρο αὐτό κάποια σημεῖα πού ὑπογραμμίζουν τήν «Λογική» τοῦ Θεοῦ στήν ἀπόδοση τοῦ φύλου κάθε ἀνθρώπου, γιά νά καταδειχθῆ τό παράλογον τῆς ἀλλαγῆς τοῦ φύλου, καί ὅτι αὐτή ματαιώνει τήν ὁλοκλήρωση τοῦ ἀνθρώπου.
«Ὁ Θεός ἤδη «ἐξ ἄκρας συλλήψεώς μας» μᾶς ἔχει ἐξασφαλίσει τίς προϋποθέσεις γιά νά πετύχουμε τήν ὁλοκλήρωσή μας δίνοντάς μας τό φῦλο πού θά βοηθήση τήν ψυχή μας στήν τελειοποίησή της. Ἐπειδή ταυτόχρονα μέ τήν σύλληψή μας στήν μήτρα τῆς μητέρας μας λαμβάνουμε ψυχή «ἐν δυνάμει» καί ὁ Θεός γνωρίζει ὡς Παντογνώστης τό πῶς ἡ θέλησή μας θά καθοδηγήση τήν ψυχή μας καθ’ ὅλη μας τή ζωή, μᾶς δίνει ἐξ ἀρχῆς τό φῦλο πού εἶναι κατάλληλο φάρμακο γιά τήν ἀναχαίτιση τῶν ἐλαττωμάτων μας καί τήν ἐνίσχυση καί ἀνάπτυξη τῶν χαρισμάτων μας.
Ἔτσι, πιστεύουμε, ὅτι ὁ Θεός δίνει τό ἀνδρικό φῦλο σέ ψυχές πού ἔχουν λογική ἀνεπηρέαστη ἀπό τό συναίσθημα γιατί αὐτό ἔχει ναρκωθεῖ καί εἶναι ἐν πολλοῖς ἀνενέργητο, ἔχουν σταθερότητα ἐνισχυμένη ἀπό τήν ἀνεπηρέαστη λογική τους, ἀντοχή στίς συγκρούσεις καί στίς συναλλαγές μέ τούς ἀνθρώπους, πάθος γιά ἀτομικές ἐπιδόσεις συναγωνισμούς καί ἐπαγγελματικές δραστηριότητες ἀλλά ἀπροθυμία καί ὀκνηρία γιά τίς ἀνθρώπινες σχέσεις καί τήν ἀνάληψη εὐθυνῶν, πού σχετίζονται μέ τήν ψυχική προσέγγιση καί τήν κατανόηση ἀνθρώπων καί τῶν ψυχικῶν τους προβλημάτων, ὡστόσο, ὅμως, ἄν ἐνεργοποιηθοῦν σωστά πρός τήν κατεύθυνση αὐτή γίνονται ἰδανικοί γιατί τά ψυχικά προβλήματα τῶν ἄλλων δέν τούς ἐπηρεάζουν ἀρνητικά οὔτε τούς καταβάλλουν ψυχικά.
Μέ ἄλλα λόγια τό ἀνδρικό φῦλο δίδεται σέ ἀνθρώπους πού πρέπει νά ἐνεργοποιηθοῦν κάνοντας βήματα πρός τά ἐμπρός, σέ ἀνθρώπους πού πρέπει νά δείξουν ἀποφασιστικότητα, γιατί ἔχουν τίς ἀντοχές, ἀλλά δέν ἔχουν αὐθόρμητη τή διάθεση νά χρησιμοποιήσουν τό «μαχαῖρι» πού ξεκαθαρίζει τά πράγματα καί γι’ αὐτό προσπαθοῦν νά ἀποποιηθοῦν τό ρόλο τῆς «κεφαλῆς» ὑποχωρῶντας ἄκαιρα καί ἐπιτιθέμενοι παράκαιρα.
Τό γυναικεῖο φῦλο δίδεται σέ ψυχές πού αὐθόρμητα θέλουν νά ἐνεργοῦν σάν «κεφαλές», ἐπειδή ἔχουν ἀνασφάλεια. Σέ ψυχές πού ἔχουν ἔντονη ἀνάγκη γιά ἀνθρώπινες σχέσεις ἀλλά ἐπηρεάζονται εὔκολα ἀπό τούς ἄλλους καί κουράζονται καί καταβάλλονται ἀπό τίς συναναστροφές καί συντυχίες μέ τούς ἀνθρώπους, ἔχουν πλούσιο συναίσθημα ἀλλά ξεκάρφωτο γιατί αὐτό ἔχει κατακλύσει καί συναισθηματοποιήσει τή λογική τους.
Τό γυναικεῖο φῦλο δίδεται σέ ψυχές πού ἔχουν αὐτοθυσία καί γενναιότητα ἀλλά λόγω τῆς ἀστάθειας τοῦ ξεκάρφωτου συναισθήματός τους ἡ γενναιότητα αὐτή θάβεται κάτω ἀπό μιά ἀπονευρωμένη κατάσταση πού χαρακτηρίζεται ἀπό τήν Ἐκκλησία μας “χαῦνον τοῦ θήλεος”.
Μέ ὅλα αὐτά καταλαβαίνει κανείς εὔκολα τό γιατί ὁ Θεός εἶναι κατηγορηματικά ἀντίθετος στίς ὁμοφυλοφυλικές σχέσεις καί βεβαίως στήν ἀλλαγή φύλου. Γιατί αὐτό θά σήμαινε ματαίωση τῆς πραγματοποιήσεως τοῦ σκοποῦ τοῦ ἀνθρώπου νά ὁλοκληρώση τήν προσωπικότητά του μέσῳ τῆς ἀξιοποιήσεως τῶν ψυχικῶν του χαρισμάτων καί τῆς διορθώσεως καί ἀποκαταστάσεως τῶν ψυχικῶν του ἐλαττωμάτων καί τραυμάτων, μέ τή βοήθεια, ἀληθινή συμπόρευση καί μυστηριακή σχέση μέ τό ἄλλο φῦλο.»2
Τό φῦλο εἶναι τό κλειδί τῆς προσωπικότητος
Μετά τήν παράθεση τῆς «Λογικῆς» τοῦ Θεοῦ μας, πού εἶναι ὁ Μόνος Ἁρμόδιος νά μιλήση γιά τήν πραγματική ψυχοσωματική ὑγεία τοῦ ἀνθρώπου, μᾶς γίνεται σαφές ὅτι τό κλειδί γιά τήν ὁλοκλήρωση τῆς προσωπικότητος τοῦ καθενός μας εἶναι τό φῦλο, μέ τό ὁποῖο γεννιόμαστε, τό ὁποῖο σφραγίζεται ἀναμφισβήτητα μέ τά βιολογικά χαρακτηριστικά.
Πρέπει, ὅμως, νά ὑπογραμμίσουμε γιά ἄλλη μιά φορά, ὅτι τό βιολογικό φῦλο, σύμφωνα μέ τήν Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας μας δέν μᾶς δόθηκε γιά νά περιορίση καί νά ἐγκλωβίση τήν ψυχή μας καί νά διαιωνίση τήν διχοτόμησή της, ἀλλά γιά νά μᾶς ὁρίση μέ σαφήνεια καί κατηγορηματικότητα ποιό κομμάτι τῆς ψυχῆς μας εἶναι ξεκλείδωτο καί ποιό κλειδωμένο. Στούς ἄνδρες εἶναι κλειδωμένα τά στοιχεῖα τῆς ἑνιαίας ἀνθρώπινης ψυχῆς πού διασώζουν οἱ γυναῖκες, καί στίς γυναῖκες εἶναι κλειδωμένα τά στοιχεῖα τῆς ἑνιαίας ἀνθρωπίνης ψυχῆς πού διασώζουν οἱ ἄνδρες. Γι’ αὐτό, ἡ μοναδική θεραπεία πού ὅρισε ὁ ἴδιος ὁ Θεός μας, εἶναι ὁ Γάμος ἤ γιά πολύ λίγους, ὁ Μοναχισμός.
Συνεπῶς, ἡ ἕνωση δύο ἀνδρῶν ἤ δύο γυναικῶν, δέν πρόκειται νά ὁδηγήση σέ λεωφόρους εὐτυχίας αὐτούς πού θά ἐπιλέξουν νά κάνουν τό φῦλο τους ἀπό «σακκούλι, δισάκι», ἀλλά θά τούς ὁδηγήση ἀναπόφευκτα στήν ἐπιδείνωση τῆς ψυχικῆς ἀσθενείας, πού ἔχουμε ὅλοι οἱ μεταπτωτικοί ἄνθρωποι (ἀφοῦ καί οἱ ἄνδρες καί οἱ γυναῖκες λειτουργοῦμε ὡς ἐπί τό πλεῖστον τήν μισή ψυχή μας).
Ἡ ὁμοφυλοφιλία καί νόσος εἶναι, καί θεραπεύεται!
Ἡ Ἰατρική εἶχε διαγνώσει τήν ψυχική νόσο καί τήν περιπλοκή τοῦ χαρακτῆρα ἐκείνου πού εἶχε ἐπιλέξει τήν ὁμοφυλοφιλία, καί εἶχε ἐπακριβῶς καταγράψει τήν κλινική εἰκόνα τῶν ὁμοφυλοφίλων καί τά συμπτώματα στήν συμπεριφορά τους. Μέ τόν πολλαπλασιασμό, ὅμως, αὐτῆς τῆς ὁμόφυλης τακτικῆς, ἡ «Amerikan Psychiatric Association», στά πλαίσια τοῦ σχεδίου τῶν “μεταρρυθμίσεων”, διέγραψε τό 1973 τήν ὁμοφυλοφιλία ἀπό τόν Κατάλογο τῶν ψυχικῶν παθήσεων!
Βεβαίως, ἡ διαγραφή τῆς ὁμοφυλοφιλίας ἀπό τίς ψυχικές νόσους εἶναι εὔκολη στά χαρτιά, καί ἤδη διαδόθηκε καί πραγματοποιήθηκε στά πέρατα τοῦ κόσμου, ὅπως κάθε συμφορά. Τό, ἀμείλικτο, ὅμως, ἐρώτημα εἶναι: Ποιός θά ἀπαλείψη τήν κλινική εἰκόνα καί τά ψυχοπαθολογικά συμπώματα τῶν ἀνθρώπων πού ἔχουν ἐπιλέξει ἐντελῶς λάθος δρόμο γιά νά βροῦν τήν εὐτυχία τους; Ἤ μήπως νομίζουν, οἱ μεταρρυθμιστές, ὅτι μέ τά “πολιτικῶς ὀρθά” (γράφε διεστραμμένα) νομοθετήματά τους θά ἐξυγιάνουν τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων; Ἡ «ἰσχύς αὐτῶν» μπορεῖ νά εἶναι Νόμος τοῦ Κράτους, ἀλλά εἶναι ἐντελῶς ἀνίσχυρη γιά νά δώση λύσεις στόν ταλαίπωρο σύγχρονο ἄνθρωπο!
Ὅμως δέν σταματοῦν ὡς ἐδῶ! Ἔβαλαν καί ταφόπλακα στίς ἐλπίδες τῶν ἀνθρώπων πού βρέθηκαν ἐγκλωβισμένοι γιά πολλούς καί διαφόρους λόγους σέ ὁμόφυλες ἐπιδιώξεις καί ἀπεφάνθησαν ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία οὔτε νόσος εἶναι, οὔτε θεραπεύεται!
Καί, ὅμως! Ὁ Θεός δέν ἀφήνει τήν πλάνη νά πλανήση τούς πάντες, ἀλλά μόνο ἐκείνους πού ἀπό ἐπιλογή τους εἶναι πλανεμένοι. Ἕνας γιατρός, ὁ Robert L. Spitzer3, στέλεχος τῆς Ψυχιατρκῆς Ἑταιρείας πού διέγραψε τήν ὁμοφυλοφιλία ἀπό τίς ψυχικές παθήσεις(!), δημοσίευσε τό 2003 ἔρευνα, παραθέτοντας στοιχεῖα γιά τήν μεγάλη ἀλλαγή πού παρατήρησε σέ ὁμοφυλόφιλους πού συμμετεῖχαν: Ἀπό 200 συμμετέχοντες 66% ἀνδρῶν καί 44% γυναικῶν παρουσίασαν μεγάλη ἀλλαγή!
Χρεωστῶ χάρη στόν διδάκτορα Θεολογίας κ. Λέοντα Μπράνγκ, ὁ ὁποῖος βρῆκε καί μοῦ μετέφρασε ἀπό τά Γερμανικά μιά συγκλονιστική ὁμολογία ἑνός πρώην gay, τοῦ Michael Glatze, ἱδρυτοῦ καί πρώην διευθυντοῦ συντάξεως τοῦ περιοδικοῦ Young Gay America, ὁ ὁποῖος ἀποκαλύπτει καί τήν ἀσθένεια καί τόν ἐξωραϊσμό της ὡς θεαρέστου ἀρετῆς. Παραθέτω ἕνα μικρό ἀπόσπασμα:
«Ὄντως ὑπό τήν ἐπίδραση τῆς ὁμοφυλοφιλίας πιστεύουμε, ὅτι ἡ ἡδονή δέν εἶναι ἁπλῶς ἀποδεκτή ἀλλά εἶναι ἀρετή. Δέν ὑπάρχει ὁμοφυλόφιλη «ἐπιθυμία» χωρίς ἡδονή. ... Συμμετεῖχα σέ διάφορες σήμερα συνηθισμένες δράσεις μέ στόχο νά ἄρουμε τήν εὐθύνη ἀπό τόν ἄνθρωπο, ὅταν καλεῖται νά ἀντιμετωπίζει τούς πειρασμούς ἀπό τήν ἡδονή καί ἄλλα. Βλέποντας τόν πολιτισμό μας καί διεθνεῖς ἡγέτες, ἤμουν πεπεισμένος, ὅτι κάνω τό σωστό. ... Οἱ δράσεις ὑπέρ τῆς ὁμοφυλοφιλίας ἔχουν στόχο νά ἀποτρέψουν ἀκόμα καί τή σκέψη, ὅτι ἡ ἀλλαγή θά μποροῦσε νά εἶναι μιά λύση. Οὔτε πρέπει νά τεθεῖ τό ἐρώτημα, ἐάν θεραπεῖες εἶναι ἀποτελεσματικές ἤ ὄχι. ... Σύμφωνα μέ τή δική μου ἐμπειρία μπορῶ νά πῶ ὅτι ἡ ἀπελευθέρωση ἀπό τήν ἐπίδραση τῆς ὁμοφυλόφιλης νοοτροπίας ἦταν τό πιό ἀπελευθερωτικό, τό πιό ὡραῖο καί πιό θαυμαστό πού ἔχω ζήσει ποτέ στή ζωή μου. ... Ὁ Θεός μέ ἐπισκέφτηκε, ὅταν ἤμουν μπερδεμένος καί χαμένος, μόνος, φοβισμένος καί ταραγμένος. Μέσῳ τῆς προσευχῆς μοῦ ἔδωσε νά καταλάβω, ὅτι δέν ὑπάρχει ἀπολύτως τίποτα πού θά ἔπρεπε νά φοβηθῶ – καί ὅτι εἶμαι στό σπίτι μου. Μόνο ἕνα μικρό σιγύρισμα τοῦ σπιτιοῦ ἦταν ἀκόμα ἀπαραίτητο. ... Ἡ ὁμοφυλοφιλία μοῦ στέρησε σχεδόν 16 χρόνια τῆς ζωῆς μου ... Ὡς ἕνας ἀπό τούς ἡγέτες τοῦ κινήματος γιά τά δικαιώματα τῶν ὁμοφυλοφίλων πολλές φορές μοῦ δόθηκε ἡ εὐκαιρία, νά ἀπευθύνομαι στή κοινή γνώμη. Ἐάν μποροῦσα σήμερα κάποια ἀπό αὐτά πού εἶπα νά τά πάρω πίσω, θά τό ἔκανα. Γνωρίζω τώρα ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι ταὐτόχρονα ἀκόρεστη ἐπιθυμία καί πορνογραφία. Κανένας δέν μπορεῖ νά μέ πείσει γιά τό ἀντίθετο, ὅσο ἐπιτηδευμένα καί νά μοῦ μιλάει ἤ ὅσο λυπηρή νά εἶναι ἡ προσωπική ἱστορία ἑνός πάσχοντα. Διότι ἤμουν ἐκεῖ καί γνωρίζω τήν ἀλήθεια». (How a major national ‘gay rights’ leader became straight.»4
Σέ ὅλη τήν διαδρομή αὐτοῦ τοῦ ἄρθρου, διαπιστώθηκε νομίζω, ὅτι ἡ Πολιτική μέθοδος τῆς πονηρῆς «μεταρρυθμίσεως» ...ὑπόσχεται(!) νά “ἑνώση” τήν ἀν-θρωπότητα σέ ἕνα φῦλο καί νά ...διορθώση τήν παιδαγωγική τοῦ Θεοῦ(!), πού θεραπεύει τήν Προπατορική διχοτόμηση τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς, χωρίζοντας μέ τά ἀντίστοιχα θεραπευτικά φῦλα τίς δύο ψυχολογίες πού δημιούργησε ἡ πτώση τῶν Πρωτοπλάστων! Καί τό ὑπόσχεται μέ ποιόν τρόπο; Ὅπως ὑποσχέθηκε τό «φίδι» στούς Πρωτοπλάστους ὅτι μέ τήν μέθοδό του θά γίνουν θεοί, καί τούς κατήντησε θνητούς!
Ἡ «φιδίσια» Πολιτική ὑπόσχεση εἰσηγεῖται καί πάλι: –Μέ τό νομοθέτημά μας θά ἑνωθῆ ἡ ἀνθρωπότητα καί θά παύση ὁ πόλεμος τῶν δύο φύλων! Μέ ποιόν, ὅμως, τρόπο; Μέ τό νά ἀποκόψη ἐντελῶς τά δύο φῦλα ἀπό μιά βαθύτερη, προσωπική καί ἀποκλειστική σχέση πού εἶναι μόνο ὁ ἑτερόφυλος Μυστηριακός γάμος; Μέ τό νά καταδικάση τό ἀνθρώπινο γένος νά ταλανίζεται καί νά ἀποκτηνώνεται σέ δύο στεγανά γκέτο, πού θά παραμορφώσουν ὁλοκληρωτικά τόν κάθε ἄνθρωπο μέ μοναδική του δυνατότητα ἐπιλογῆς, τήν μεταπήδησή του ἀπό τό ἕνα γκέτο στό ἄλλο;
π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης
Ὑποσημειώσεις:
1. π. Βασιλείου Ε. Βολουδάκη: Ὁ Γάμος, Κατάργηση τῶν φύλων, Ἐκδόσεις Θυηπόλος, β΄ ἔκδοση, Ἀθήνα 2010.
2. ὅπου ἀνωτέρῳ, σελ. 76-78.
3.Robert L. Spitzer, Μ.D., Can Some Gay Men and Lesbians Change their
Sexual Orientation?
4. Στήν ἱστοσελίδα http://people-can-change.blogspot.gr/2009/05/big-lie-no-evidence-of-change.html ἀναφέρονται 23 ἔρευνες τῶν τελευταίων 40 ἐτῶν μέ στοιχεῖα γιά τήν ἐπιτυχημένη θεραπεία τῆς ὁμοφυλοφιλίας!
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» τεῦχος 178-179 Ἰούνιος-Ἰούλιος 2017